สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 984

งานเลี้ยงเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

ผู้คนพากันแยกย้ายไปจับเข่าคุยกัน ไปเจ๊าะแจ๊ะกับกลุ่มคนที่ตนสนิทชิดเชื้อ

และมีคนมาดื่มไวน์อวยพรให้กับเย้นโม่หลินและกู้จื่อเฟย ทั้งยังมีคนมาถามไถ่อาการของเย้นเจิ้นจื๋อด้วยความห่วงใยอีกด้วย

สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือ เจียงเป้ยนีประคองเย้นซิวหย่ามายังตรงหน้าเย้นโม่หลิน

ทุกคนก็รู้เรื่องที่จัดการเย้นจือฮวนก่อนหน้านี้ เรียกได้ว่าเย้นโม่หลินกับคุณหญิงสามผิดใจกันมาก

ตามหลักแล้ว ช่วงนี้เย้นซิวหย่าน่าจะไม่อยากเจอหน้าเย้นโม่หลินที่สุด

ทว่าตอนนี้เธอกลับปั้นรอยยิ้มอันอ่อนโยนและเมตตา ถือไวน์มาตรงหน้าเย้นโม่หลิน

กล่าวอย่างจริงใจว่า

"เสี่ยวโม่ วันนี้คุณหญิงสามมาขอโทษนายนะ ก่อนหน้านี้เป็นความผิดของฉันเอง ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุก็ปรักปรำกู้จื่อเฟย อบรมสั่งสอนฮวนฮวนไม่ดี เลยปล่อยให้ลูกสาวทำเรื่องโหดร้ายต่อกู้จื่อเฟย

ตอนนี้คุณหญิงสามกับฮวนฮวนถูกลงโทษแล้ว และสำนึกผิดแล้วจริงๆ

ฉันหวังว่านายจะให้อภัยคุณหญิงสามนะ"

หยุดสักพัก เย้นซิวหย่าก็มองมายังกู้จื่อเฟยด้วยความจริงใจ"ฉันยังหวังว่าจะได้รับการอภัยจากหนูด้วยนะ อีกหน่อยพวกเราก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันที่ปรองดองกันแล้ว"

กู้จื่อเฟยประหลาดใจจนเกือบทำแก้วไวน์หล่นพื้น

เธอไม่เคยเจอหน้าคุณหญิงสามท่านนี้มาก่อน

ทว่าช่วงนี้ก็เคยได้ยินคนอื่นเล่ามาบ้างแล้ว และรู้ว่าข่าวลือหนาหู เรื่องเธอเป็นตัวซวยตัวถ่วงก็เป็นฝีมือสกปรกของคุณหญิงสาม

ยิ่งไปกว่านั้นยังได้ยินมาว่า คุณหญิงสามเป็นคนชอบความสุขสบาย ไม่เอาการเอางาน ทั้งยังเป็นคนอารมณ์ร้ายอีกด้วย โดนลงโทษครั้งนี้ เกรงว่าคงจะแค้นฝังเขี้ยวเธอแล้ว

เธอคิดว่าชาตินี้เธอกับเย้นโม่หลินจะเข้ากับคุณหญิงสามไม่ได้ดุจดั่งน้ำกับไฟ

คาดไม่ถึงว่าหล่อนจะเป็นฝ่ายมาขอโทษและขออยู่กันอย่างเป็นมิตรกับคนรุ่นหลังด้วยตัวเอง

เหนือความตะลึงคือ กู้จื่อเฟยรู้สึกว่าเชื่อถือไม่ได้ เย้นจือฮวนโดนกระเทือนจนเกือบเสียชีวิต ตอนนี้ยังนอนสลบอยู่บนเตียง คุณหญิงสามใจกว้างจนไม่จองเวรจองกรรมเธอหรือ?

แล้วมองเจียงเป้ยนีที่กำลังประคองคุณหญิงสามพลันยิ้มอย่างอ่อนโยน กู้จื่อเฟยรู้สึกว่าต้องเป็นแผนลวงแน่แท้

เธอควงแขนเย้นโม่หลิน ไม่ได้ตอบสนองอะไร

เย้นโม่หลินมองเย้นซิวหย่าด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ สีหน้าเย็นยะเยือกอย่างไม่แยแส ไม่รู้ว่าหมายความว่าอย่างไร

แววตาเย็นเยียบนั้น ทำให้เย้นซิวหย่ามองแล้วละอายใจ จิตใจไม่สงบเป็นอย่างยิ่ง

ยิ่งกว่านั้นคือรู้สึกไร้เกียรติเหลือเกิน

หล่อนในฐานะผู้อาวุโสกว่า เป็นฝ่ายขอโทษและขอประนีประนอมกันแล้ว ทว่าเย้นโม่หลินยังไม่ยิ้มตอบ กลับทำหน้าเย็นชาใส่หล่อน

มีคนมองดูรอบข้างอยู่มากมาย วันหลังหล่อนจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

เย้นซิวหย่าเกือบปั้นรอยยิ้มไม่อยู่แล้ว

เจียงเป้ยนีเห็นสถานการณ์ตรงหน้าก็รีบยิ้มกล่าวว่า

"พี่เย้นค่ะ พี่กับกู้จื่อเฟยก็ตกลงจะแต่งงานกันแล้ว เสี่ยวหว่านก็จะแต่งงานแล้วด้วย มันเป็นเรื่องน่ายินดีเหลือเกิน งานมงคลที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ทุกคนควรรักใคร่กลมเกลียวกัน พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน จะให้เกิดความแค้นภายในบ้านไม่ได้นะคะ"

พูดพลางเข้าใกล้เย้นโม่หลินมากขึ้นอีกหน่อย จากนั้นก็ยกแก้วไวน์ไปยังเย้นโม่หลิน

ทำตาแอ๊บแบ๊ว น้ำเสียงอ่อนนุ่มราวกับกำลังออดอ้อนอยู่"พวกเรามาดื่มกันหนึ่งแก้วนะคะ ให้อภัยกันดีไหมคะ?"

เสียงอันอ่อนหวานมากนี้ กู้จื่อเฟยฟังแล้วรู้สึกขนลุกเล็กน้อย

เธอขมวดคิ้วมุ่น มองเจียงเป้ยนีที่แอบส่งท่าทีโปรยเสน่ห์ จนตัวเกือบติดกับเย้นโม่หลินแล้ว ทันใดนั้นความไม่สบอารมณ์ก็ผุดขึ้นมา

ดังคาด การขอประนีประนอมนั้นเป็นเรื่องเท็จ ความจริงก็คือเจียงเป้ยนีจะมายั่วเย้นโม่หลิน ให้เขาเห็นตัวหล่อน

ผู้ชายของเธอ จะให้นางปีศาจเข้าใกล้ไม่ได้เด็ดขาด

กู้จื่อเฟยรีบเดินไปด้านหน้าหนึ่งก้าว ยืนอยู่ตรงกลางระหว่างเจียงเป้ยนีกับเย้นโม่หลิน ทำให้เจียงเป้ยนีถอยกรูดไปด้านหลังหนึ่งก้าว

เจียงเป้ยนีถอยอย่างตั้งตัวไม่ติด รองเท้าส้นสูงแหลมเกินไป เกือบยืนไม่มั่นคงจนล้มไปกองกับพื้น

จากความกระวนกระวาย เธอรีบจับยึดเย้นซิวหย่าผู้ที่เปรียบเสมือนที่พึ่งสุดท้าย

อาการบาดเจ็บของเย้นซิวหย่ายังไม่หายดี รับการดึงจับได้อย่างไร ทันใดนั้นสีหน้าพลันแปรเปลี่ยน อยากตบเจียงเป้ยนีให้ลอยกระเด็นไปเลย

"รีบปล่อยฉันนะ"

เย้นซิวหย่าขบฟันด่าทอ