จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 834

หากมีดนี้ปักลงไป บางทีเขาอาจจะสามารถรับประกันความปลอดภัยของตัวเองได้ ทว่าไม่สามารถที่จะรับประกันความปลอดภัยของลูกชายตัวเองได้!

มีดธรรมดาเล่มหนึ่งเท่านั้น แต่กลับเต็มไปด้วยแรงอาฆาตทำลายล้าง ราวกับว่ามีดที่อยู่ต่อหน้าไม่ใช่มีดอย่างไรอย่างนั้น แต่เป็นพลังอันแรงกล้าอย่างหนึ่ง พลังนี้สามารถที่จะทำลายล้างคนคนหนึ่งได้ทันที ต่อให้จะเป็นนินจาก็ตาม!

น่าอัศจรรย์เกินไปแล้ว!

“ท่านใต้เท้า ได้โปรดระงับความโกรธด้วยเถิด ลูกของกระผมก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะละลาบละล้วง ต้องขอร้องให้ท่านใต้เท้าระงับความโกรธด้วย ท่านใต้เท้า ผมคือหลงเซี่ยวเทียนจากแก๊งเก้ามังกร มาที่สำนักกุ่ยกู๋มีเรื่องที่จะเจรจาจริงๆ ใต้เท้าได้โปรดอย่าขัดขวางการใหญ่เลย จะเป็นการไม่ดีต่อพวกเราทุกคนเสียเปล่าๆ ”

“พ่อ พ่อไม่ต้องเกรงใจกับเขาหรอก ผมมองออก เจ้าคนตาบอดคนนี้เป็นมายาวีที่แอบอ้างตัวเองขึ้นมา ไม่ใช่คนของสำนักกุ่ยกู๋โดยสิ้นเชิง บนโลกนี้มีหลักการการบังคับซื้อขายที่ไหนกัน? พวกเราไม่พอใจ เขายังข่มขู่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม ทะนงตัวแบบนี้ผมทนไม่ได้ พ่อ ให้ผมจัดการภัยร้ายให้กับประชาชนเถอะนะ!”

ลูกชายของหลงเซี่ยวเทียนไม่หวั่นกลัวแม้แต่น้อย ทำท่าทางตั้งรับการโจมตีขึ้นมา ทว่าเขากลับไม่กล้าที่จะหละหลวม ยังคงจ้องมองชายชราตาบอดผู้นี้ราวกับมองศัตรูอย่างไรอย่างนั้น แม้ว่าเขาจะโมโห แต่ก็ไม่ถึงขั้นถูกโทสะเข้ายึดครองสมอง ครั้นเขาไม่ได้ลืมว่าชายชราผู้นี้ปรากฏตัวออกมาด้านหลังทั้งสองคนโดยไร้เสียงใดๆ ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน

ทว่าเขาไม่สามารถที่จะระบายโทสะนี้ออกไปได้ บังคับให้ซื้อขายเช่นนี้ มีท่าทางที่แข็งกร้าวยิ่งขึ้น ทำให้เขาในฐานะที่เป็นเจ้าสำนักน้อยของแก๊งเก้ามังกรนั้น ไร้ศักดิ์ศรีไปทันใด!

การที่ตามพ่อของตัวเองมายังแก๊งเก้ามังกร จุดประสงค์ก็คือเปิดกว้างโลกทัศน์ แถมยังกักเก็บโทสะเต็มท้อง ทนไม่ได้จริงๆ ทนไม่ได้จริงๆ !

ชายชราตาบอดทำเป็นหูทวนลม สีหน้ายังคงนิ่งเช่นเคย ทว่าน้ำเสียงกลับเย็นชาขึ้นเรื่อยๆ ราวกับชายชราที่ใกล้จะลงโลงแล้วอย่างไรอย่างนั้น

“วาสนานั้นสวรรค์เป็นผู้กำหนด ค้างมีดสองเล่ม อย่าบังคับให้ฉันต้องใช้กำลัง!”

เห็นได้ชัดมากว่า ชายชราตาบอดผู้นี้ได้ข่มขู่อย่างฉุนเฉียวเรียบร้อยแล้ว!

หลงเซี่ยวเทียนขมวดคิ้วแน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม คำข่มขู่ของชายชราตาบอดทำให้เขารู้สึกกระส่ายกระสับ ไม่เหมือนเป็นการล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย

“ใต้เท้า พวกเรามาที่นี่มีธุระต้องการเจรจาจริงๆ นี่เพื่อความสงบสุขของประเทศหวา ค้างมีดพวกเรารับได้ แต่ว่าใต้เท้าได้โปรดชี้แนะด้วย พวกเราจะต้องเข้าไปในสำนักกุ่ยกู๋ให้ได้ และขอให้ใต้เท้าให้ความสำคัญกับเรื่องใหญ่ไว้ก่อน กระผมหลงเซี่ยวเทียนคนนี้จะขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง”

หลงเซี่ยวเทียนได้ชี้จุดยืนของตัวเอง ความหมายไม่ต้องเอ่ยก็ทราบกันดี สามารถรับมีดได้ ทว่าจะต้องพาพวกเขาเข้าสำนักกุ่ยกู๋ให้ได้!

เห็นได้ชัดว่า หลงเซี่ยวเทียนกำลังถอยให้ก้าวสุดท้ายแล้ว!

ทว่าชายชราตาบอดผู้นี้กลับดึงดันเดินหน้าต่อ ไม่ได้ทำตามที่หลงเซี่ยวเทียนให้โอกาสเลย!

“ค้างสองด้ามเถอะ วาสนาไม่ได้มีง่ายๆ ฉันแค่ค้างมีด ไม่ถามเรื่องอื่น!”

ชายชราตาบอดก็แสดงจุดยืนของตัวเองเช่นกัน ค้างมีดเท่านั้นและเพิกเฉยต่อการขอร้องของหลงเซี่ยวเทียน

บรรยากาศปะทุขึ้นมา แรงกดดันหนักอึ้ง!

คุยกันดีๆ ไม่ได้แล้ว!

ทว่าชายชราตาบอดนั้นกลับไม่ได้มีความอดทนนัก โดยเฉพาะมีดที่เล็งมายังลูกชายของหลงเซี่ยวเทียน กำลังหล่นลงช้าๆ !

หลงเซี่ยวเทียนใช้สองมือผลักไป โดยไม่ลังเลสักนิด ผลักลูกชายของตัวเองออก ทว่าที่แย่ก็คือ ไม่ว่าจะผลักลูกชายไปที่ใด มีดเล่มนั้นก็ตามลูกชายของเขาไปทุกที่ ราวกับเล็งไว้แม่นยำแล้ว แทบไม่มีความลังเลสักนิด

ในเวลานี้เอง ลูกชายของเขาก็เริ่มลนลานแล้ว!

มีเพียงหลงเซี่ยวเทียนเท่านั้นที่ชัดเจน นี่คือพลังภายในของนินจาระดับปรมาจารย์เท่านั้นที่มี อันที่จริงก็ง่ายดายมาก ใช้พลังภายในควบคุมมีดทำกับข้าว ก็สามารถมองออก ว่าชายชราตาบอดผู้นี้ไม่ธรรมดา!

“พ่อ มีดทำกับข้าวนี้...”