จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 305
บรึ้ม!
เงียบสงัดไปทันที!
นอกจากเย่อู๋เทียนแล้ว ทุกคนที่นั่นไม่มีใครไม่ตกใจ!
ไม่มีใครคิดเลยว่า ฝีมือของเย่ฉิงชางจะน่ากลัวจนถึงระดับน่าตกใจเช่นนี้!
รวมลมปราณเป็นเส้น ดีดออกจากนิ้วไป ก็สามารถทำก้อนหินที่เย่อู๋เทียนเตะมาเป็นผุยผง!
ฉากนี้เหมือนน้อยคำเรียบง่าย
แต่กวาดตามองไปทั่วทั้งโลกยุทธจักร คนที่สามารถทำได้อย่างนี้ มีไม่กี่คนเท่านั้น!
ต้องรู้ไว้นะว่า จากท่าทีเย่อู๋เทียนเมื่อครู่ ฝีมือของเขาอย่างน้อยต้องสูงกว่าเย่ขวางสองเท่า!
ไม่เช่นนั้น เขาก็ไม่มีทางเหยียบลงไปเท้าเดียวก็เตะหัวของเย่ขวางกระเด็นออกไปได้
เพราะเมื่อถึงระดับของเย่ขวางแล้ว ต่อให้สองขาขาดไป วิทยายุทธ์บนตัวก็ไม่มีทางลดลงอย่างดิ่งลงเหวแน่!
ตรงกันข้ามเพราะความเจ็บปวดที่มาอย่างไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ จะยิ่งกระตุ้นพลังที่หลบซ่อนไว้ในตัวตนเองออกมาให้แข็งแกร่งมากขึ้น!
แต่ท้ายที่สุด เขายังคงโดนเย่อู๋เทียนเตะหัวกระเด็นหล่นพื้น!
เห็นได้ชัดว่าฝีมือของเย่อู๋เทียนน่ากลัวขนาดไหน
การคงอยู่ที่น่ากลัวเช่นนี้ ถึงจะเป็นแค่การเตะก้อนหินหนึ่งก้อนไปหาเย่ฉิงชาง
แต่พลานุภาพที่ก้อนหินก้อนนี้ซ่อนไว้...
ไม่อาจคาดคิดได้เลย!
แต่ตอนนี้ก้อนหินก้อนนั้นที่ถูกเย่อู๋เทียนเตะออกไป จะโดนนิ้วเดียวของเย่ฉิงชางทำเป็นผุยผง!
ฝีมือของเย่ฉิงชางต้องอยู่เหนือกว่าเย่อู๋เทียนแน่
คำพูดเดียว
นักสู้ที่ฝีมือยิ่งน่ากลัวเท่าไหร่ เวลาต่อสู้กลับจะยิ่งง่ายมากขึ้น บางครั้งกระบวนท่าที่ดูเหมือนง่ายมาก อันที่จริงแล้วเป็นการกำหนดผลแพ้ชนะได้เลยทีเดียว!
ที่สำคัญที่สุดคือ ในเวลาเดียวกันที่เย่ฉิงชางลงมือทำลายก้อนหินก้อนนั้นเป็นผุยผง เขายังใช้อีกมือหนึ่งควบคุมอิ่นโม่โฉวไว้ด้วย!
นี่มันเรื่องอะไรกัน?
อิ่นโม่โฉวพึ่งจะทำร้ายเย่ขวางจนบาดเจ็บสาหัสไป ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการลอบทำร้าย!
แต่สามารถตัดขาสองข้างของเย่ขวางขาดด้วยการลอบทำร้ายได้ ก็เพียงพอให้ภูมิใจไปทั้งชาติแล้ว!
ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากอิ่นโม่โฉวทำร้ายเย่ขวางจนบาดเจ็บสาหัสแล้ว ยังสามารถฆ่าฟันยอดฝีมือสิบกว่าคนของสำนักเชียนจีด้วยกำลังตนเองคนเดียวอีก!
เห็นได้ชัดว่าฝีมือของอิ่นโม่โฉว อย่างน้อยต้องไม่ด้อยไปกว่าเย่ขวางซึ่งเป็นหัวหน้าผู้อาวุโสของสมาคมผู้อาวุโสแห่งพันธมิตรมังกรเป็นแน่
ตอนนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่ฉิงชาง อิ่นโม่โฉว...
กลับไม่มีความสามารถจะตอบโต้ได้เลย!
ที่น่ากลัวยิ่งไปกว่านั้นคือ ในเวลาเดียวกันที่เย่ฉิงชางใช้มือข้างหนึ่งควบคุมอิ่นโม่โฉวไว้ ก็ยังเหลือมืออีกข้างมาทำลายก้อนหินที่เย่อู๋เทียนเตะมาได้อย่างสบายๆ เห็นได้ชัดว่าฝีมือของเย่ฉิงชางน่ากลัวแค่ไหน!
บนเวที หลงรั่วหานที่ยืนข้างเย่อู๋เทียนดูตกใจมากที่สุด
เมื่อครู่เธอได้ยินอย่างชัดเจนว่า
เย่ฉิงชางฝึกวิชาจิตมังกรเหลืองถึงชั้นที่แปดแล้ว
ตอนนี้ดูแล้ว....
มันไม่ใช่เรื่องโกหกแน่
ยิ่งไปกว่านั้น เย่ฉิงชางในตอนนี้ มีลมปราณสีเหลืองแปดสายไหลเวียนทั่วร่างอย่างบ้าคลั่ง ประหนึ่งมังกรเหลืองแปดตัวก็ไม่ปาน!
ลมปราณน่ากลัวแปดสายนี้พุ่งเข้าหาเหนือหัวอิ่นโม่โฉวโดยพร้อมกัน!
เย่ฉิงชางในวินาทีนี้...
ราวกับมังกรแปดตัวประทับร่าง!
บรรยากาศรอบตัว ประหนึ่งว่า ต่อให้เป็นที่จัดงานที่กว้างขวางแข็งแกร่งนี้ ก็ไม่อาจต้านรับท่าทีน่ากลัวของเขาได้!
หลงรั่วหานมีลางสังหรณ์แรงกล้ามากว่า
ขอเพียงเย่ฉิงชางยินดี อย่าว่าแต่ที่จัดงานชั้นใต้ดินสิบนี่เลย
ขอเพียงเย่ฉิงชางแสดงลมปราณทั้งหมดออกมา พอหมุนร่างไป ต่อให้เป็นสถานที่ที่อยู่เหนือชั้นใต้ดินสิบนี่ รวมถึงอาคารนิทรรศการนานาชาติตึกนั้นที่อยู่บนพื้นที่ตรงนี้ ก็คงสลายเป็นผุยผงในพริบตาแน่!
“วิชาจิตมังกรเหลืองชั้นที่แปด!”
“เขาฝึกวิชาจิตมังกรเหลืองได้ถึงชั้นที่แปด!”
หลงรั่วหานบ่นพึมพำ
สีหน้าเต็มไปด้วยแววเหลือเชื่อ
ในสมองผุดขึ้นมาแค่สี่คำ
ไร้คู่ต่อสู้ในแผ่นดิน！
แต่พอมองเย่หวงเยที่อยู่ด้านล่างเวที
เธอก็กำลังมองเย่ฉิงชางที่ยืนห่างจากตนไม่ไกลด้วยสายตาเบิกค้าง
เธอดูงงจนเป็นไก่ตาแตกไปเลย
ทันใดนั้นเธอนึกถึงโทรศัพท์สายนั้นที่ก่อนหน้านี้ตนโทรหาเย่ฉิงชาง
ในสาย เย่ฉิงชางบอกว่า
ฝีมือของเขาในตอนนี้ไร้คู่ต่อสู้ในแผ่นดิน！
ตอนนี้ดูแล้ว...
เป็นอย่างนี้จริงๆ!
ฝีมือน่ากลัวอย่างนี้ใครกล้าต่อกรด้วย?
แต่กลับเห็นคนพวกนั้นของสี่ตระกูลใหญ่พันธมิตรมังกรที่นอกเหนือจากเย่หวงเย
ไม่ผิดคาดเลย สีหน้าก็ปรากฏสีหน้าตกตะลึงถึงขีดสุดออกมา!
โดยเฉพาะคนแข็งแกร่งพวกนั้นของตระกูลหลิง
เหมือนกับเห็นความหวังขึ้นฉับพลัน!
เมื่อครู่....
เย่อู๋เทียนให้พวกเขาตระกูลหลิงทั้งหมด ตัดเส้นชีพจรเองต่อหน้าทุกคน?
ตอนนี้ล่ะ?
“เหอะเหอะเหอะ...”
ในหมู่ตระกูลหลิง มีคนแก่ผมขาวคนหนึ่งทนไม่ไหวหัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย
เห็นได้ชัดว่า เขาคิดว่า
มีเย่ฉิงชางอยู่...
เย่อู๋เทียนก็แค่เด็กอมมือคนหนึ่งเท่านั้นเอง!
แต่กลับเห็นคนแก่อีกคนที่ยืนอยู่บนเวที เขาสูงสองเมตรขึ้น ใส่หน้ากากสีม่วง
เขาคือเย่เฉียนหลง เจ้าตระกูลของตระกูลเย่ ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่พันธมิตรมังกร!
เขาเองก็ไม่คิดมาก่อนเหมือนกันว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...