จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 305

บรึ้ม!

เงียบสงัดไปทันที!

นอกจากเย่อู๋เทียนแล้ว ทุกคนที่นั่นไม่มีใครไม่ตกใจ!

ไม่มีใครคิดเลยว่า ฝีมือของเย่ฉิงชางจะน่ากลัวจนถึงระดับน่าตกใจเช่นนี้!

รวมลมปราณเป็นเส้น ดีดออกจากนิ้วไป ก็สามารถทำก้อนหินที่เย่อู๋เทียนเตะมาเป็นผุยผง!

ฉากนี้เหมือนน้อยคำเรียบง่าย

แต่กวาดตามองไปทั่วทั้งโลกยุทธจักร คนที่สามารถทำได้อย่างนี้ มีไม่กี่คนเท่านั้น!

ต้องรู้ไว้นะว่า จากท่าทีเย่อู๋เทียนเมื่อครู่ ฝีมือของเขาอย่างน้อยต้องสูงกว่าเย่ขวางสองเท่า!

ไม่เช่นนั้น เขาก็ไม่มีทางเหยียบลงไปเท้าเดียวก็เตะหัวของเย่ขวางกระเด็นออกไปได้

เพราะเมื่อถึงระดับของเย่ขวางแล้ว ต่อให้สองขาขาดไป วิทยายุทธ์บนตัวก็ไม่มีทางลดลงอย่างดิ่งลงเหวแน่!

ตรงกันข้ามเพราะความเจ็บปวดที่มาอย่างไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ จะยิ่งกระตุ้นพลังที่หลบซ่อนไว้ในตัวตนเองออกมาให้แข็งแกร่งมากขึ้น!

แต่ท้ายที่สุด เขายังคงโดนเย่อู๋เทียนเตะหัวกระเด็นหล่นพื้น!

เห็นได้ชัดว่าฝีมือของเย่อู๋เทียนน่ากลัวขนาดไหน

การคงอยู่ที่น่ากลัวเช่นนี้ ถึงจะเป็นแค่การเตะก้อนหินหนึ่งก้อนไปหาเย่ฉิงชาง

แต่พลานุภาพที่ก้อนหินก้อนนี้ซ่อนไว้...

ไม่อาจคาดคิดได้เลย!

แต่ตอนนี้ก้อนหินก้อนนั้นที่ถูกเย่อู๋เทียนเตะออกไป จะโดนนิ้วเดียวของเย่ฉิงชางทำเป็นผุยผง!

ฝีมือของเย่ฉิงชางต้องอยู่เหนือกว่าเย่อู๋เทียนแน่

คำพูดเดียว

นักสู้ที่ฝีมือยิ่งน่ากลัวเท่าไหร่ เวลาต่อสู้กลับจะยิ่งง่ายมากขึ้น บางครั้งกระบวนท่าที่ดูเหมือนง่ายมาก อันที่จริงแล้วเป็นการกำหนดผลแพ้ชนะได้เลยทีเดียว!

ที่สำคัญที่สุดคือ ในเวลาเดียวกันที่เย่ฉิงชางลงมือทำลายก้อนหินก้อนนั้นเป็นผุยผง เขายังใช้อีกมือหนึ่งควบคุมอิ่นโม่โฉวไว้ด้วย!

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

อิ่นโม่โฉวพึ่งจะทำร้ายเย่ขวางจนบาดเจ็บสาหัสไป ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการลอบทำร้าย!

แต่สามารถตัดขาสองข้างของเย่ขวางขาดด้วยการลอบทำร้ายได้ ก็เพียงพอให้ภูมิใจไปทั้งชาติแล้ว!

ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากอิ่นโม่โฉวทำร้ายเย่ขวางจนบาดเจ็บสาหัสแล้ว ยังสามารถฆ่าฟันยอดฝีมือสิบกว่าคนของสำนักเชียนจีด้วยกำลังตนเองคนเดียวอีก!

เห็นได้ชัดว่าฝีมือของอิ่นโม่โฉว อย่างน้อยต้องไม่ด้อยไปกว่าเย่ขวางซึ่งเป็นหัวหน้าผู้อาวุโสของสมาคมผู้อาวุโสแห่งพันธมิตรมังกรเป็นแน่

ตอนนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่ฉิงชาง อิ่นโม่โฉว...

กลับไม่มีความสามารถจะตอบโต้ได้เลย!

ที่น่ากลัวยิ่งไปกว่านั้นคือ ในเวลาเดียวกันที่เย่ฉิงชางใช้มือข้างหนึ่งควบคุมอิ่นโม่โฉวไว้ ก็ยังเหลือมืออีกข้างมาทำลายก้อนหินที่เย่อู๋เทียนเตะมาได้อย่างสบายๆ เห็นได้ชัดว่าฝีมือของเย่ฉิงชางน่ากลัวแค่ไหน!

บนเวที หลงรั่วหานที่ยืนข้างเย่อู๋เทียนดูตกใจมากที่สุด

เมื่อครู่เธอได้ยินอย่างชัดเจนว่า

เย่ฉิงชางฝึกวิชาจิตมังกรเหลืองถึงชั้นที่แปดแล้ว

ตอนนี้ดูแล้ว....

มันไม่ใช่เรื่องโกหกแน่

ยิ่งไปกว่านั้น เย่ฉิงชางในตอนนี้ มีลมปราณสีเหลืองแปดสายไหลเวียนทั่วร่างอย่างบ้าคลั่ง ประหนึ่งมังกรเหลืองแปดตัวก็ไม่ปาน!

ลมปราณน่ากลัวแปดสายนี้พุ่งเข้าหาเหนือหัวอิ่นโม่โฉวโดยพร้อมกัน!