ที่สำคัญที่สุดก็คือ
เหวินไท่จี๋ ไม่ได้มีอายุแค่หนึ่งร้อยปีเท่านั้น?
ต้องทราบว่า ต่อให้เป็นกั๋วเหล่าเหวินเติงเจินของประเทศหลง เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา ก็ยังจะต้องเรียกขานว่าคุณปู่อย่างเคารพนอบน้อมเลย!
ถ้าเป็นแบบนี้ ด้วยอายุของเหวินไท่จี๋แล้ว จะมาเป็นพ่อผู้ให้กำเนิดเฉิงโม่หนงได้อย่างไร?
ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือ
ถ้าหากเหวินไท่จี๋เป็นพ่อผู้ให้กำเนิดเฉิงโม่หนงจริง ๆ ถ้าอย่างนั้นเขากับกัวจื่อจู๋ ที่อยู่ด้านหน้านี้ ไปทำความรู้จักกันได้อย่างไร?
แล้วเหวินไท่จี๋ กับวัดอี่เซียน มีความเกี่ยวข้องอะไรกันอีก?
คำถามแล้วคำถามเล่า ถาโถมเข้ามาในหัวสมองของเย่อู๋เทียน ทำให้เขาเต็มไปด้วยความกังวลใจ!
เพราะถ้าหากเหวินไท่จี๋เป็นพ่อผู้ให้กำเนิดเฉิงโม่หนงจริง ๆ แล้ว ก็แสดงว่า เขาอาจจะสมรู้ร่วมคิดกับวัดอี่เซียนมาก่อนแล้วก็เป็นไปได้!
หากว่าเหวินไท่จี๋สมรู้ร่วมคิดกับวัดอี่เซียนแล้วจริง ๆ......
ถ้าอย่างนั้นตำแหน่งหน้าที่ที่เกินกว่าคนทั่วไปในประเทศหลงนั้น ก็จะต้องเกิดผลลัพธ์ที่เหนือความคาดหมายเป็นแน่!
ถ้าคิดในแบบนี้ เย่อู๋เทียน ก็ยิ่งจะตระหนักได้ถึงผลลัพธ์อันร้ายแรงของเรื่องนี้มากขึ้น จึงได้ชี้นิ้วไปที่ตรงกลางระหว่างคิ้วของกัวจื่อจู๋ ในทันที
กระแสลมที่โหมกระหน่ำ ได้เข้าไปสู่ภายในศีรษะของกัวจื่อจู๋ โดยพลัน!
วิทยายุทธของกัวจื่อจู๋ ก็ได้ถูกเย่อู๋เทียนใช้วิชากุญแจทิพย์ในเต้าจ้าง ปิดผนึกเอาไว้แล้ว!
เวลานี้ กัวจื่อจู๋ มีความรู้สึกเพียงอย่างเดียว
ไม่ว่าชี่แท้ในร่างกายของตัวเองจะพลุ่งพล่านมากแค่ไหน แต่เมื่อขับเคลื่อนชี่แท้แล้ว ทั้งศีรษะ ก็เหมือนจะระเบิดขึ้นอย่างไรอย่างนั้น!
กัวจื่อจู๋ มองไปที่เย่อู๋เทียนอย่างหวาดกลัวจนทำอะไรไม่ถูก และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเทา
“นาย......นายทำอะไรกับฉัน? ”
เย่อู๋เทียนหรี่ตาสองข้างลง และตอบกลับว่า
“ก็แค่ใช้วิชาลี้ลับอย่างหนึ่ง ปิดผนึกพลังของเธอเอาไว้ก็แค่นั้น! ”
พูดถึงตรงนี้ เย่อู๋เทียนก็พูดเสริมขึ้นอีกคำหนึ่งว่า
“ตอนนี้ดูเหมือนว่า ต่อให้เธอจะไม่ยินยอม ไม่เต็มใจมากมายแค่ไหน ฉันก็จะพาเธอไปพบเจอกับเฉิงโม่หนง ไม่เพียงเท่านี้ ฉันยังพาเธอไป พบเจอกับเหวินไท่จี๋ด้วย ฉันต้องการจะดูว่า เหวินไท่จี๋นั้น ตกลงเป็นศัตรูของประเทศ หรือว่า ผู้อารักขาประเทศกันแน่! ”
กัวจื่อจู๋ ได้ยินดังนั้น ก็เกิดสีหน้าท่าทางที่ตื่นตระหนก ผสมกับความคับข้องใจที่ไม่สามารถปกปิดได้
เหวินไท่จี๋......
สำหรับเธอแล้ว พูดถึงได้แค่สี่คำเท่านั้น
ทั้งรักทั้งเกลียด!
พูดได้ว่า ที่กัวจื่อจู๋ สามารถเป็นอยู่อย่างในปัจจุบันนี้ได้ มีความสำเร็จก็เพราะเหวินไท่จี๋ ล้มเหลวก็เพราะเหวินไท่จี๋!
ทางด้านโจวซีและเฉินยู่ฉานทั้งสองคน
เมื่อได้ยินเย่อู๋เทียนพูดว่าจะพากัวจื่อจู๋ ไปหาเหวินไท่จี๋ สีหน้าท่าทางของพวกเธอ ก็เกิดความซับซ้อนขึ้นอย่างที่สุดพร้อมกันเลย!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งโจวซี......
เดิมที พลังความสามารถของเธอ วิทยายุทธของเธอ เทียบเคียงได้กับกัวเถาจือเลยทีเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...