จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 409

หลังจากที่สงบนิ่งไปชั่วครู่แล้ว เหวินไท่จี๋ก็ตั้งสติกลับคืนมาได้

แล้วก็รีบออกไปจากคฤหาสน์โบราณหลังนี้ทันที โดยมุ่งหน้าไปยังซอยหลัวฝู!

และหวังว่า

ตอนที่ตนเองไปถึงนั้น ฉู่เทียนสิงยังคงไม่ได้ฆ่าเย่อู๋เทียน มิเช่นนั้นแล้ว......

ตนเอง คงจะต้องตายลงภายใต้น้ำมือของเย่ฝูถูเป็นแน่!

ในขณะเดียวกัน

เย่อู๋เทียนก็ได้พากัวจื่อจู๋ มายังที่คฤหาสน์โบราณในซอยหลัวฝูแห่งนี้

ในขณะที่เฉิงโม่หนงที่ยืนอยู่ด้านนอกประตูใหญ่นั้นมองเห็นกัวจื่อจู๋ แล้ว!

ร่างกาย ก็ราวกับถูกฟ้าผ่า!

เลือดเข้มข้นกว่าน้ำ!

ความผูกพันธ์ระหว่างญาติ ที่จริงเพียงแค่ได้พบเจอหน้า ก็เกิดความหวั่นไหวขึ้นในจิตใจบ้างแล้ว!

การตอบสนองแบบนี้......

บางครั้งยังจะชัดเจนกว่า เมื่อเทียบกับการตรวจพิสูจน์ความสัมพันธ์ในเครือญาติอีกด้วย!

เฉิงโม่หนงกำลังมองไปที่กัวจื่อจู๋

กัวจื่อจู๋ เอง ก็กำลังมองไปที่เฉิงโม่หนง

ดวงตาทั้งสี่จ้องมองสบตากัน

โดยที่ไม่มีการพูดจาใด ๆ

ทำไมกัวจื่อจู๋ ถึงได้ทราบล่วงหน้าว่าลูกสาวของตัวเองนั้นอยู่ที่ตี้ตู อีกทั้งยังทราบอย่างชัดเจนด้วยว่าลูกสาวของตัวเองชื่อเฉิงโม่หนง?

ไม่มีเหตุผลอื่น

ที่วัดอี่เซียน นอกจากหลี่หานหูที่รับทราบว่ากัวจื่อจู๋ มีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง และยังได้ทำการตรวจสอบถึงความสัมพันธ์ระหว่างกัวจื่อจู๋ กับเฉิงโม่หนงอย่างชัดเจนแล้ว ก็ยังมีอีกคนหนึ่ง ที่รับทราบเรื่องนี้ด้วย

คนผู้นี้ ก็คือกัวโพ่จวินที่ได้ถูกเย่อู๋เทียนฆ่าตายไปก่อนหน้านี้แล้ว!

กี่ปีมานี้ กัวโพ่จวินได้อาศัยข้อเท็จจริงของเรื่องนี้เป็นข้อต่อรอง โดยได้ใช้ข่มขู่กัวจื่อจู๋ แล้วไม่รู้กี่ครั้ง เพื่อสั่งให้หล่อนไปทำเรื่องราวที่เลวร้ายมากมาย!

เป็นเพราะเหตุนี้เองที่กัวจื่อจู๋ ถึงได้เชื่อฟังกัวโพ่จวินทุกอย่าง!

กี่ปีมานี้ กัวจื่อจู๋ ใช้ชีวิตอยู่ระหว่างกลาง ทางหนึ่งก็กลัวกฎระเบียบของวัดอี่เซียน กลัวว่าเรื่องนี้จะถูกเปิดเผยขึ้น เป็นที่รับรู้ไปถึงกัวเถาจือ จากนั้นเธอก็จะถูกลงโทษโดยการฝังเข็ม ส่วนอีกทางหนึ่งก็กลัวว่ากัวโพ่จวินจะใช้เรื่องนี้บีบบังคับหล่อนไปทำเรื่องที่หล่อนไม่เต็มใจ!

จวบจนสุดท้าย......

กัวจื่อจู๋ ก็เกิดจิตใจโหดเหี้ยม แล้ว ลงมือกระทำทุกเรื่อง!

เพียงคำเดียว

ถ้าหากสามารถรักษาชีวิตของตัวเองกับเฉิงโม่หนงไว้ได้ ไม่ว่าเรื่องอะไร ก็ทำได้ทั้งหมด!

ทางเย่อู๋เทียนในเวลานี้

หลังจากที่มองเฉิงโม่หนงอย่างลึกซึ้งแล้ว ก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีก โดยได้เดินเข้าไปในคฤหาสน์โบราณ

เพื่อไปดูอาการบาดเจ็บของหานจื่อเซียนผู้เป็นแม่

ภายในห้องนอนหลักของคฤหาสน์โบราณ

หานจื่อเซียน ไม่เพียงแต่ทำการผ่าตัดเสร็จแล้ว ยังได้กินยาอีกสองเม็ดที่ทางเย่อู๋เทียนได้สั่งให้หานหลัวเฟยนำมาให้โดยเฉพาะ

ซึ่งก็คือยาเม็ดเสวียนเมี่ยวและยาทะลวงชีพจร!

แต่ หานจื่อเซียนที่ร่างกายเพิ่งจะฟื้นฟูนั้น ก็ไม่ได้คิดไปถึงเรื่องอื่นใด โดยได้แต่ถามเสิ่นรั่วชิงที่อยู่ด้านข้างขึ้นว่า

“เทียนเอ๋อร์ล่ะ? เขาไปที่วิลล่าว่อหลงแล้วใช่ไหม? ”

เสิ่นรั่วชิงตอบด้วยสภาพจิตใจที่ซับซ้อน

“ใช่ ใช่แล้ว คุณน้า”

หานจื่อเซียนใช้มือกุมไปที่ทรวงอกและลุกขึ้น พร้อมกับพูดด้วยสีหน้าทีขาวซีด

“ฉันจะไปที่วิลล่าว่อหลงสักรอบหนึ่ง! กัวจื่อจู๋ กับหลี่หานหูต่างก็มาแล้ว หากว่าสองคนนั้นร่วมมือกัน เทียนเอ๋อร์ จะมีอันตราย! ”

คิดไม่ถึงว่า เมื่อพูดจบ

เย่อู๋เทียน ก็เดินเข้ามาจากด้านนอก

และพูดขึ้นว่า

“พักฟื้นร่างกายอย่างสงบเถอะ”

เมื่อพูดคำนี้ออกมา หานจื่อเซียน ก็ราวกับถูกฟ้าผ่า แล้วหันมองไปที่ประตูของห้องนอนหลักทันที

ภายในห้อง นอกจากเสิ่นรั่วชิงกับหานจื่อเซียนแล้ว ซูชิงหลวน รวมถึงหานหลัวเฟยที่มาส่งยานั้นก็อยู่ด้วย

ทั้งสามคนต่างก็หันมองไปที่ด้านนอกประตูโดยพร้อมเพรียงกันอย่างไม่ได้นัดหมาย

เสิ่นรั่วชิงมีสีหน้าท่าทางที่ซับซ้อน

ตรงระหว่างคิ้ว นอกจากความตื่นเต้นแล้ว ก็คือความห่วงใยต่อเย่อู๋เทียน

สำหรับความกังวลใจนั้น

กลับมีอยู่น้อยมาก

เพราะว่าเสิ่นรั่วชิงเชื่อว่า

เย่อู๋เทียน จะต้องกลับมาอย่างปลอดภัยเป็นแน่

สำหรับซูชิงหลวน เมื่อมองเห็นเย่อู๋เทียนนั้น ก็ถอนหายใจยาว

ขณะที่หานหลัวเฟยเห็นเย่อู๋เทียนนั้น ก็พลันคุกเข่าลงไปที่พื้น เหมือนกับหญิงรับใช้คนหนึ่ง พบเห็นเจ้านายของตัวเอง

หานจื่อเซียนมองไปที่เย่อู๋เทียนอย่างไม่กระพริบตา หลังจากที่เหม่ยลอยไปชั่วครู่หนึ่ง ก็รีบพูดขึ้นโดยเร็วว่า

“เทียนเอ๋อร์ รีบไปจากตี้ตู! ”

ขณะที่เย่อู๋เทียนกำลังจะพูดอะไรนั้น

เฉิงโม่หนงที่อยู่ด้านนอกประตูใหญ่ ก็เดินตรงเข้ามาหาเย่อู๋เทียน เหมือนจะมีอะไรพูดกับเย่อู๋เทียน

เมื่อเฉิงโม่หนงเดินเข้ามา กัวจื่อจู๋ เองก็เดินตามเข้ามาเช่นกัน

เมื่อหานจื่อเซียนมองเห็นกัวจื่อจู๋ ก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที ขณะที่กำลังจะเอ่ยปากพูดนั้น กลับพบเห็นอะไรที่ถึงขั้นตกตะลึง

กัวจื่อจู๋ คุกเข่าลงไปที่ด้านหลังของเย่อู๋เทียน

ทั้งคำนับ และพูดขึ้นพร้อมกับน้ำตาว่า

“ชิงตี้ วันนี้ ฉันได้พบเจอกับเฉิงโม่หนง ก็สมความปรารถนาแล้ว ยินยอมที่จะรับโทษแต่โดยดี! ”

หานจื่อเซียนเห็นภาพเหตุการณ์นี้แล้ว

ก็ตกตะลึงจนถึงกับต้องกลืนคำพูด ที่กำลังจะพูดกลับเข้าไป

ถึงอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่า

กัวจื่อจู๋ จะคุกเข่าให้กับลูกชายของตัวเอง

นี่มัน......

ตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

และในขณะนั้นเอง เย่อู๋เทียนก็ถามหานจื่อเซียนขึ้นว่า

“กัวจื่อจู๋ ปล่อยพลังฝ่ามือใส่ท่านสามครั้ง ท่านก็ปล่อยพลังใส่หล่อนกลับไปหกครั้ง หากเรื่องนี้ท่านเห็นด้วย ก็จัดการตามนี้ ตกลงไหม? ”

หานจื่อเซียนตกตะลึงไปชั่วขณะ

เย่อู๋เทียนพูดต่อว่า

“ส่วนหลี่หานหู ได้ถูกฉันทรมานจนแทบจะไม่เป็นคนแล้ว หากว่าท่านยังไม่พอใจ ฉันก็จะไปทำให้เขาทรมานหนักขึ้นไปอีก! ”

หานจื่อเซียนดวงตาสองข้างเบิกโพลง และสอบถามขึ้นอย่างเหลือเชื่อ

“หมายความว่าอย่างไร? ความหมายของนายก็คือ......กัวจื่อจู๋ รวมถึงหลี่หานหู ล้วนพ่ายแพ้ด้วยน้ำมือของนายทั้งนั้นเหรอ? ”

เย่อู๋เทียนย้อนถามกลับว่า

“พ่ายแพ้ด้วยน้ำมือของฉัน? พวกเขาเมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน ยังไม่คู่ควรที่จะพ่ายแพ้หรอกเหรอ! ”

หานจื่อเซียนสูดหายใจลึก

ยังไม่กล้าที่จะเชื่อว่า

เรื่องราวมันจะตาลปัตรพลิกโผกลายเป็นแบบนี้ไปได้!

แต่ว่า ภาพเหตุการณ์เบื้องหน้านี้ กลับทำให้เธอต้องเชื่อ

เพราะว่ากัวจื่อจู๋ ในเวลานี้ กำลังคุกเข่าอยู่ที่ด้านหลังของเย่อู๋เทียน......

อีกทั้งเมื่อดูจากท่าทางที่ยอมศิโรราบของหล่อนแล้ว ชัดเจนว่าเป็นการแสดงออกถึงความเกลียดชังต่อเย่อู๋เทียนอย่างที่สุด!

และในขณะนั้นเอง......

ที่ด้านนอกประตู ก็มีเสียงของชายหนุ่มดังผ่านเข้ามา

“เย่อู๋เทียน ออกมารับความตายเสียเถอะ! ”

เจ้าของเสียงนี้ ก็คือชายหนุ่มที่หมอดูดวงแห่งพันธมิตรมังกรอบรมสั่งสอนขึ้นมาด้วยตนเอง!

ฉู่เทียนสิง!