จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 48
หวงเจิ้นหนานเป็นลูกพี่ลูกน้องของพ่อบุญธรรมเสิ่นรั่วชิง
ตั้งแต่เล็กก็รู้ว่าเสิ่นรั่วชิงเป็นลูกสาวบุญธรรมของตระกูลหวง เขาจ้องอยากจะได้เสิ่นรั่วชิงมานานแล้ว
ตอนนี้เสิ่นรั่วชิงกำลังนั่งอยู่ที่หน้าคอมพิวเตอร์
เมื่อฟังคำพูดไร้สาระของหวงเจิ้นหนาน ใบหน้าสวยก็กลายเป็นสีแดงด้วยความโกรธ
เธอหยิบดินสอจากโต๊ะคอมพิวเตอร์ขึ้นมาอย่างเงียบๆ
ตัดสินใจอย่างเงียบๆ ว่าหากหวงเจิ้นหนานกล้าทำอะไรที่ไม่ดีกับเธอ เธอจะแทงดินสอไปที่คอของหวงเจิ้นหนานแน่นอน
แต่เสิ่นรั่วชิงเพิ่งจะคิดเรื่องนี้ขึ้นมา
คำพูดต่อไปของหวงเจิ้นหนานกลับทำให้เธอรู้สึกสิ้นหวัง
“เสิ่นรั่วชิงคุณรู้ไหมว่าฐานะทางสังคมของฉันตอนนี้มีค่าแค่ไหน? สินทรัพย์หมุนเวียนทั้งหมดของฉันตอนนี้ ถึงห้าสิบล้านแล้ว!”
“นับว่าเป็นโชคชะตาอันยิ่งใหญ่ของคุณที่ฉันได้เห็นคุณ คุณไม่ต้องแสร้งทำเป็นจิตใจงดงามและมีคุณธรรมสูงกับฉันที่นี่!”
“นอกจากนี้ พ่อแม่คุณไปโรงพยาบาลเพื่อไปดูคุณปู่หมดแล้ว คุณบอกฉันว่าหากใช้กำลังกับคุณตอนนี้ คุณคิดว่าคุณจะมีช่องทางที่จะต่อต้าน
เหรอ?"
เมื่อพูดหวงเจิ้นหนานก็เข้าไปใกล้เสิ่นรั่วชิง
และได้ปลดเข็มขัดกางเกงแล้ว วางแผนที่จะใช้เข็มขัดกางเกงตีเสิ่นรั่วชิงก่อนสักพักค่อยพูด
ในขณะนี้หวงเจิ้นหนานก็ได้ยินเสียงฝีเท้า แทบจะทันทีเขาก็หันไปมองข้างหลังโดยไม่รู้ตัว
ไม่ใช่เย่อู๋เทียนแล้วจะมีใคร?
เย่อู๋เทียนมองหวงเจิ้นหนานด้วยสายตาเย็นชาราวกับคุก
หวงเจิ้นหนานหัวใจก็เต้นถี่ขึ้น
รู้สึกหวาดกลัวโดยไม่มีเหตุผล
เมื่อเสิ่นรั่วชิงเห็นเย่อู๋เทียน อารมณ์ตึงเครียดก็ผ่อนคลายลงในทันที จิตใต้สำนึกเรียกหาเย่อู๋เทียน
“พี่เทียน!”
เย่อู๋เทียนชี้ไปข้างนอกและพูดเบาๆ หนึ่งประโยค
“จูนหลินอยู่ข้างนอก คุณออกไปก่อน ตรงนี้ให้ฉันจัดการเอง”
เสิ่นรั่วชิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
แต่ยังทำตามคำสั่งของเย่อู๋เทียนและเดินออกไป
เมื่อมองหวงเจิ้นหนานอีกครั้ง ใบหน้าก็เป็นสีม่วงสีดำ คาดเข็มขัดและจากไปอย่างไม่พอใจ
ใบหน้าเย่อู๋เทียนเย็นชาและพูดด้วยเสียงเย็นๆ
“ฉันให้คุณไปแล้วเหรอ?”
หวงเจิ้นหนานหันไปมองเย่อู๋เทียนและหัวเราะเยาะ
“แม่ง เย่อู๋เทียน แกคิดว่าฉันจะกลัวแกจริงๆ เหรอ?”
“อย่าทำให้น่าอายเลย ฉันอยากมีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิงของแก นั่นทำให้แกได้หน้าใหญ่!”
สีหน้าเย่อู๋เทียนดำมืด
น้องสาวคนนี้ของเผยจื่อตง จริงๆ เป็นคนบ้าที่ขาดคนควบคุมสั่งสอน
เมื่อหวงเจิ้นหนานเห็นท่าทีของเผยหงจวงชัดๆ ก็กลัวจะตาย
คุณหนูคนที่สองของตระกูลเผย?
เรียกเย่อู๋เทียนว่าลุงเย่ได้ยังไง?
เกิดเรื่องอะไรขึ้น?
เย่อู๋เทียนผลักเผยหงจวงไปด้านข้างอย่างไม่อดทนและเริ่มพูดสั่งสอน
“หยุดเที่ยวก่อกวนไปทั่วที่นี่!”
“คุณหยุดแล้วไปยืนด้านข้างก่อน ฉันยังมีเรื่องต้องทำ!”
เมื่อพูด เย่อู๋เทียนก็เดินมุ่งไปที่หวงเจิ้นหนานต่อไป
เผยหงจวงเพิ่งสังเกตเห็นหวงเจิ้นหนาน เธอตกตะลึงไปครู่หนึ่ง แล้วก็คิดว่าหวงเจิ้นหนานสามารถพูดต่อหน้าเย่อู๋เทียนได้
“ผู้จัดการหวง? คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”
“รู้จักลุงเย่ฉันไหม? ช่วยฉันขอร้องขอความเมตตาเร็ว หากคราวนี้คุณสามารถทำให้เขาอภัยให้ได้ ฉันจะให้รางวัลเป็นบ้านพักตากอากาศ!”
“ใช่แล้ว คุณไม่คิดจะเป็นผู้จัดการระดับภูมิภาคมาโดยตลอดเหรอ?”
“เร็วเข้า วันนี้ถ้าคุณช่วยฉันจัดการเรื่องนี้ เครือทั้งหมดของโรงแรมเจียงหนานในเผยซื่อ กรุ๊ปทั้งหมดจะให้คุณจัดการ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...