จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 53

ล็อบบี้โรงแรมขนาดใหญ่

หยางเฟยเอ๋อร์ถูกคนเข็นออกมาด้วยลักษณะอวัยวะเลือดออก

ทำให้เกิดความรู้สึกแค่คิดก็รู้แล้ว

เมื่อกลุ่มเพื่อนร่วมชั้นของเย่อู๋เทียนเห็นท่าทางของหยางเฟยเอ๋อร์ในเวลานี้ สมองก็ว่างเปล่าไปทั้งหมด

เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?

ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้?

มีเพียงหลี่หงเฟยคนเดียว เมื่อเห็นท่าทางแบบนี้ของหยางเฟยเอ๋อร์ ดวงตาก็ประกายสะท้อนด้วยความโกรธในทันที

เขาเดาได้ว่า

หยางเฟยเอ๋อร์อยู่ชั้นบนเมื่อกี้นี้ คงจะได้ชิมเครื่องดื่มที่เขาสั่งไว้ก่อนหน้านี้อย่างแน่นอน

ไม่เช่นนั้น ไม่มีทางเป็นอย่างในตอนนี้

หลี่หงเฟยแอบคับแค้นใจ

“นังผู้หญิงสารสาว ทำเรื่องดีๆของกูพังหมด!”

แต่ชั่วขณะหนึ่ง หลี่หงเฟยก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี

จุดประสงค์ของการมาที่โรงแรมเจียงหนานในวันนี้ ก็คือต้องการวางยาพิษให้เย่อู๋เทียนและเพื่อนร่วมชั้นที่อยู่ที่นี่ทั้งหมดตาย

และทำให้โรงแรมเจียงหนานเป็นแพะรับบาปในเรื่องนี้

ตอนนี้ดูเหมือนว่า แผนการทุกอย่าง ถูกหยางเฟยเอ๋อร์ทำพังไปหมดแล้ว

ในเวลานี้ กลุ่มเพื่อนร่วมชั้นได้หลีกทางให้กับหยางเฟยเอ๋อร์แล้ว

เย่อู๋เทียนกลับเดินไปทางหยางเฟยเอ๋อร์อย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ขวางเอาไว้

ยื่นมือไปสัมผัสหลอดเลือดแดงของอีกฝ่ายหนึ่ง

พิษเข้าสู่หัวใจ

อวัยวะภายใน กำลังเสื่อมลงอย่างรวดเร็ว

ถ้าไปโรงพยาบาลในเวลานี้ สายไปซะแล้ว

วิธีเดียว

ปราศจากการทำลายล้างย่อมไร้การประกอบสร้าง ตายแล้วกลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง!

เย่อู๋เทียนหยิบเข็มทองคำบนข้อมือออกทันที และใช้วิธีการเข็มผีกดชีพจร

อย่างไรก็ตาม บนตัวมีเพียงเข็มทองคำเข็มเดียว

ต้องช่วยชีวิตคน

ยังต้องการเข็มเพิ่มอีก

ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของผู้อื่น เย่อู๋เทียนได้วางหยางเฟยเอ๋อร์ไว้บนพื้นแล้ว และฉีกเสื้อผ้าของเธอออกอย่างรวดเร็ว

ภายใต้สายตาที่ตื่นตัวของสาธารณชน พฤติกรรมแบบนี้ ทำให้คนตกตะลึงอ้าปากค้างทำอะไรไม่ถูกจริงๆ

แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่าพฤติกรรมแบบนี้ของเย่อู๋เทียนน่าจะกำลังช่วยชีวิตคน แต่พฤติกรรมนี้ ทำให้คนเหลือเชื่อจริงๆ

ก็เห็นว่า บนตัวของหยางเฟยเอ๋อร์ ก็เหมือนกับใบหน้า หมองคล้ำ

รูปร่างดีมาก

ในเวลานี้ แต่ราวกับถูกวิญญาณชั่วร้ายสิงร่าง

เส้นเลือดทุกเส้น ราวกับดูเหมือนจะมีเลือดดำคล้ำกำลังไหลอยู่

ตื่นตระหนกตกใจ

เย่อู๋เทียนกำลังอัดฉีดปราณแห่งจิตของตัวเองเข้าไปในจุดฝังเข็มต่างๆของหยางเฟยเอ๋อร์

ในเวลาเดียวกัน เย่อู๋เทียนสั่งกับเผยจื่อตงที่อยู่ข้างหลังอย่างเยือกเย็น

“เอาเข็มถุงหนึ่งมา ด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด!”

“จะต้องเร็ว!”

เผยจื่อตงไม่พูดพร่ำทำเพลง ออกจากที่นี่

หลังจากที่พฤติกรรมที่ทำให้คนเหลือเชื่อของเย่อู๋เทียน ก็ประคองหยางเฟยเอ๋อร์ขึ้นมาอีก

ใช้ปลายนิ้วผ่านเส้นเลือดหลายเส้นบนร่างกายของเธออย่างรวดเร็ว

ขับเคลื่นพลังช่วยในการล้างพิษ

ห้านาทีต่อมา พื้นก็ถูกปกคลุมไปด้วยเลือดดำคล้ำ

ตื่นตระหนกตกใจ!

เผยจื่อตงหยิบเข็นออกมาแล้ว

เย่อู๋เทียนวางหยางเฟยเอ๋อร์นอนราบอีกครั้ง

แล้วก็เป็นการกระทำฝังเข็มที่ทำให้คนเหลือเชื่ออีกครั้ง

กลุ่มคนรอบๆกลับค้นพบว่า

หน้าท้องของหยางเฟยเอ๋อร์ ไม่มีการขยับขึ้นลงแม้แต่น้อยแล้ว

ก็หมายความว่า…….

ตายแล้ว?

หลี่หงเฟยในกลุ่มคนเห็นฉากนี้ ในใจก็แสยะยิ้มต่อเนื่อง

ยังคิดว่าเย่อู๋เทียนมีความสามารถในการช่วยชีวิตคนที่ทำลายกฎของธรรมชาติได้ ตอนนี้ดูเหมือนว่า แค่พูดเอาใจมวลชน

ยาพิษของเย่จื่อหลง

ร้ายแรงอย่างยิ่ง!

วินาทีต่อมา หลี่หงเฟยกลับเบิกตาทั้งสองกว้าง

ก็เห็นว่า ท้องหยางเฟยเอ๋อร์ที่เดิมทีไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อยอีก

กำลังค่อยๆขึ้นลง

“นี่……มันจะเป็นไปได้อย่างไร?”

หลี่หงเฟยพึมพำเปล่งเสียงออกจากปาก

แม้ว่าเสียงจะเบา แต่กลับดึงดูดความสนใจของเย่อู๋เทียน

เย่อู๋เทียนมองดูหลี่หงเฟยแวบหนึ่ง

คนถูกมองก็หลบสายตาในทันที

และเพื่อที่จะปกปิดอะไรบางอย่าง หลี่หงเฟยยังตั้งใจพูดขึ้นมาด้วยใบหน้าที่วิตกกังวล

“เย่อู๋เทียน นายไหวหรือเปล่าเนี่ย นี่……ไม่มีสาเหตุและไม่มีเหตุผล หยางเฟยเอ๋อร์ทำไมถึงได้โดนวางยาพิษ?”

เย่อู๋เทียนไม่ได้สนใจ

แต่สั่งการกับเผยจื่อตงต่อไป

“ส่งคนไปที่ชั้นยี่สิบแปดของโรงพยาบาลกลางเมืองเจียงไห่ และใช้อุปกรณ์เปลี่ยนถ่ายเลือดให้เธอ!”

เมื่อพูดอย่างนั้น เย่อู๋เทียนได้ถอดเสื้อคลุมของตัวเองออก แล้วพันรอบร่างของหยางเฟยเอ๋อร์ไว้