จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1550

ถานเฉิงยี่แค้นจนได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน คำรามลั่นออกมาว่า “ถานหย่งเซิ่ง แกหลอกต้มฉัน？”

ถานหย่งเซิ่งทำท่ายักไหล่ “แล้วจะมีอะไร？ก็ไม่ใช่แค่เป็นครั้งแรกนะ ปีนั้นฉันก็จับแกขังไปแล้ว ตอนนี้ก็สามารถจะขจัดแกทิ้งไปได้ ถึงยังไงแกมันก็ลูกของฉันอยู่ตลอดแหละ แกไม่มีทางสู้ฉันได้หรอก”

บรรยากาศในบริเวณขณะนี้อึดอัดไปทั่ว

ต่างก็คิดว่าถานเฉิงยี่ร้ายกาจถึงขนาด แม้กระทั่งเจียงชื่อยังโดนถล่มแพ้ไปได้ ใครจะไปคิดว่า สุดท้ายแท้จริงแล้วเป็นแค่หุ่นให้เชิดอยู่หน้าโรง

ลำบากตรากตรำสร้างหอดาวเดือนขึ้นมา สุดท้ายกลายเป็นผลผลิตของถานหย่งเซิ่ง

ใครได้ยินก็สลดใจ ใครได้รู้เรื่องก็น้ำตาคลอ

ถานหย่งเซิ่งสูบบุหรี่หมดไปมวน จัดการต่ออีกมวน แววตาทอประกายแสงแสนสุข เป็นไปอย่างที่คำชมที่ว่า ยามสบโชคมงคลก็เห็นราศีสดใส

ในใจเริงรื่น ภาพลักษณ์ทั้งตัวก็เห็นได้

แต่ยังไม่ทันให้ถานหย่งเซิ่งดีใจไปได้สักเท่าไหร่ เรื่องวุ่นวายใจก็มาแล้ว

ถานเฉิงยี่พูดด้วยเสียงเย็นเยือกว่า “จิ้งจอกเฒ่า แกน่ากลัวจะลืมเรื่องอะไรไปอย่าง หอดาวเดือนนั้นมีนายของอยู่นะ ถึงแม้แกคิดจะรับช่วงไป ก็ต้องให้นายดั้งเดิมเขายินยอมถึงจะได้นะ”

นาย？

ถานกั๋วต้ง？

ถานหย่งเซิ่งหัวร่อฮา ๆ เสียงลั่น “เฉิงยี่เอ๋ย แกนี่จะเครียดจนเลอะเทอะแล้วมั้ง？จะใช้ถานกั๋วต้งมาบีบบังคับฉัน？ใช่แหละ หอดาวเดือนตั้งขึ้นมาในนามของถานกั๋วต้ง แต่นี่เขาตายไปแล้ว！ถูกเผาไปจนไม่มีเหลือซากแล้ว”

“ปีนั้นที่แกถูกเผานั่นเป็นเรื่องเผาหลอก แต่ที่ถานกั๋วต้งถูกเผาไปนั้นเป็นเรื่องจริงแท้นะ เฉิงยี่ ถ้าแกแน่จริงก็ลงไปที่อเวจีภูมิ ‘เชิญ’ กั๋วต้งขึ้นมาสิ ฉันก็อยากเห็นวิชา ‘เชิญวิญญาณ’ ของแกอยู่นะ ฮา ๆ ๆ ๆ ”

ถานหย่งเซิ่งก็บ้าจนขนาดเกินสุดไปแล้ว ทุกอย่างสำแดงออกอย่างหมดเปลือก

แน่นอน จริง ๆ แล้วก็ไม่มีอะไรจำเป็นต้องปิดบังแล้ว

ในมุมมองของถานหย่งเซิ่ง มาถึงขณะนี้ก็ไม่มีใครจะขัดขวางเขาได้อีกแล้ว

แต่.......

ถานเฉิงยี่พูดเสียงหนาวเยือก “จิ้งจอกเฒ่า แกพลาดอะไรไปเรื่องหนึ่งหรือเปล่า？นายของหอดาวเดือนไม่ใช่กั๋วต้งนี่นา”

อ้าว？

ถานหย่งเซิ่งชะงักอึ้งขึ้นมานิดหนึ่ง แต่แล้วก็ใจชื้นขึ้นมา “แกคิดจะตะล่อมฉันรึ？ไม่ใช่ของกั๋วต้งแล้วจะเป็นใคร？หอดาวเดือนเป็นชื่อของหลานในไส้ของฉันจดทะเบียนถูกต้องชัดเจน แกคิดเปลี่ยนชื่อเป็นคนอื่น การจดทะเบียนทางการนั้นเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว！”

ถานเฉิงยี่หัวเราะเหอ ๆ ขึ้นมา

เขามองถานหย่งเซิ่ง เหมือนมองเห็นคนปัญญาอ่อนยังไงยังงั้น หัวเราะเลยยิ่งดังยิ่งดังขึ้น

พฤติกรรมแปลกประหลาดแบบนี้ทำเอาถานหย่งเซิ่งเสียวซู่ขึ้นมาในใจ

“หัวเราะอะไรของแก？”

ถานหย่งเซิ่งตะคอกใส่ไปว่า “แกแพ้จนเมาหมัด สมองเพี้ยนไปแล้วหรือไง？”

ถานเฉิงยี่ทำท่าแบมือออก พูดไปว่า “สมองแกนั่นแหละเพี้ยนไปแล้ว ไอ้จิ้งจอกเฒ่า แกก็รู้อยู่ว่ากั๋วต้งตายไปแล้ว คนตายไปแล้วจะมีคุณสมบัติจดทะเบียนจัดตั้งบริษัทได้ยังไง？”

นี่........