จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 124

คนนั้นคือรปภ.ที่ทำหน้าที่อยู่หน้าประตูบริษัทฟางซื่อกรุ๊ป รปภ.คนนั้นยืนตรงอยู่หน้าประตูบริษัทฟางซื่อ ตัวตรงไม่ขยับเลยสักนิด ดูแล้วมีความรู้สึกน่าเกรงขามอย่างหนึ่งที่พูดไม่ออก และในขณะเดียวกันก็ทำให้เย่ชิงหยู่รู้สึกเห็นใจ

ที่เธอเห็นใจไม่ใช่รปภ. แต่คือฟางเหยียนที่กำลังจะมาทำงานที่นี่ ต่อไปเขาก็จำต้องยืนนิ่งขยับไม่ได้อย่างนี้ เหมือนกับท่อนไม้ ไม่พูดไม่จาสักคำใน 8 ชม.งั้นหรอ?

ถ้าหากว่าเป็นอย่างนี้จริงๆ ก็ลำบากแย่เลย!

ฟางเหยียนผอมขนาดนั้น ดูแล้วก็เหมือนกับคนขาดสารอาหาร แล้วจะแบกรับความลำบากแบบนี้ได้ยังไงกัน

ในขณะที่เย่ชิงหยู่กำลังเหม่ออยู่ ก็มีน้ำเสียงทรงพลังดังมาจากข้างใน “คุณเย่ครับ”

เย่ชิงหยู่สะดุ้งเล็กน้อย มองไปยังที่มาของเสียงนั้น เป็น เซียวเจิ้นเที่ยนนี่เอง

ด้านหลังเซียวเจิ้นเที่ยนมีคนใส่เสื้อดำแว่นดำตามหลังอยู่สองคน สองคนนั้นแค่มองก็รู้ว่าเป็นบอดี้การ์ดที่ได้รับการฝึกฝนมา

ในตอนนี้เห็นเซียวเจิ้นเที่ยน เย่ชิงหยู่ก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

การตายของเซียวเหวินปิงมีผลต่อเซียวเจิ้นเที่ยนอย่างมาก บนใบหน้าของเขายังดูออกถึงความเหนื่อยล้า ดูแล้วก็ยังมีความเศร้าโศกเล็กน้อย แต่สิ่งนี้ดูแล้วจะไม่มีผลต่อตำแหน่งในใจของเย่ชิงหยู่และผู้คนในเมืองจินโจวที่มีต่อเขา ยังไงซะชื่อเสียงของเขาในเมืองจินโจวก็ดังมากจริงๆ ดังเข้าไปถึงในจิตใจของผู้คนทั้งหลาย ดังนั้นไม่ว่าใครที่เจอเขา ก็จะให้เคารพมากอย่างถึงที่สุด

วันนี้มาเจอกับเขาที่ฟางซื่อกรุ๊ป ไม่ต้องถามก็รู้ว่าเขามาคุยธุรกิจกับตระกูลฟาง เย่ชิงหยู่รีบโค้งตัวทำความเคารพอย่างประหม่า พูดอย่างเคารพว่า “ท่านเซียว สวัสดีค่ะ!”

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเซียวเจิ้นเที่ยนต้องมาทักทายเธอ ถ้าตามปกติแล้ว เซียวเจิ้นเที่ยนไม่จำเป็นต้องสนใจเย่ชิงหยู่ เพราะว่าธุรกิจเล็กๆอย่างของเย่ชิงหยู่ เซียวเจิ้นเที่ยนไม่วางไว้ในสายตาด้วยซ้ำ

เซียวเจิ้นเที่ยนเมื่อก่อนอยู่อย่างสูงส่ง เอื้อมไม่ถึง แม้แต่พ่อของตัวเธอเองยังเข้าหาคนๆนี้ได้ยาก แต่วันนี้เขากลับทักทายตัวเธอเองก่อน ทำเอาเธอตกใจกลัวเหมือนกัน

เซียวเจิ้นเที่ยนมองดูเย่ชิงหยู่ที่ตัวสั่น พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ไม่ทราบว่าคุณเย่มาที่นี่ มีเรื่องอะไรงั้นหรอครับ?”

ได้ยินเซียวเจิ้นเที่ยนถามอย่างนี้ เย่ชิงหยู่ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องตอบเซียวเจิ้นเที่ยน แต่เพราะอำนาจของตระกูลเซียว เธอทำได้เพียงตอบว่า “ฉันแค่มาเจอคุณชายฟางเท่านั้นค่ะ ตอนนี้ฉันเจอปัญหานิดหน่อย อยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณชายฟางค่ะ”

เซียวเจิ้นเที่ยนตอบรับคำหนึ่งแล้วก็ถามอย่างดูถูกว่า “เธอเจอปัญหาอะไรละ? ขอความช่วยเหลือถึงกับขอมายันฟางซื่อกรุ๊ปเชียว? คุณเย่รู้มั้ยครับว่านี่คือฟางซื่อกรุ๊ปของบ้านไหน?”

เย่ชิงหยู่ฟังความหมายแฝงออก นั่นก็คือดูถูกฐานะของเย่ชิงหยู่ จริงๆแล้วเย่ชิงหยู่เองก็มีความเจียมตัวอยู่แล้ว เมื่อได้ยินเซียวเจิ้นเที่ยนพูดอย่างนี้ เธอก็ยิ่งรู้สึกอับอายกว่าเดิม ทำได้แค่พยักหน้าตอบรับ “ฉันรู้ค่ะ ตระกูลฟางของเจียงตู”

เซียวเจิ้นเที่ยนยิ้มเยาะ สายตามองจ้องไปที่เย่ชิงหยู่ พูดว่า “ในเมื่อรู้ งั้นคุณเย่ไม่มีความเจียมตัวสักหน่อยหรอครับ? ฟางซื่อกรุ๊ปคือสถานที่อะไร? เป็นที่ที่ใครจะมาก็ได้งั้นหรอ? แล้วคุณชายฟางเป็นคนที่ใครอยากเจอก็ได้เจองั้นหรอ?”

คำพูดของเซียวเจิ้นเที่ยนหนักแน่นทุกคำ ดวงตาแดงก่ำ ดูท่าทางเหมือนกับอยากจะกลืนเย่ชิงหยู่ไปทั้งอย่างนั้น ดูจากท่าทางแล้วเซียวเจิ้นเที่ยนนั้นเหยียบเย่ชิงหยู่จนจมไปเลย

ฟางซื่อกรุ๊ปมีคนไม่น้อยที่เห็นภาพนี้ต่างก็คาดเดาว่าผู้หญิงคนนี้จะต้องทำให้เซียวเจิ้นเทียนไม่พอใจแน่นอน

แต่ว่าไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วยพูด เพราะว่าการลงมือของเซียวเจิ้นเที่ยนนั้นมีชื่อโด่งดังไปทั่วจินโจว เมื่อเห็นเซียวเจิ้นเที่ยน คนส่วนมากยังต้องเดินอ้อมเลย

เย่ชิงหยู่ตกใจจนพูดไม่ออก เซียวเจิ้นเที่ยนยกมือมาวางไว้บนแขนของเย่ชิงหยู่ การกระทำนี้ทำเอาเย่ชิงหยู่ตกใจ เธอเงยหน้ามองไปที่เซียวเจิ้นเที่ยน เขาทำสีหน้าอย่างเป็นผู้อาวุโสกว่า พูดอย่างมีนัยแอบแฝง “ฉันรู้ส่าเด็กอย่างเธอทำอะไรก็ไม่ง่าย แต่ว่า ที่ฉันพูดกับเธอก็คือ คุณชายฟางคนนี้เธอน่าจะไม่ได้เจอ”