จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 145

“ว่ามา!”

เทียนขุยตอบว่า “อาจารย์ของเขาอ๋าวไท่ มีร่องรอยการเดินทางไปทั่วประเทศ! พูดให้ถูกก็คือ เคยฆ่าคนมาก่อน”

“เหรอ?” ฟางเหยียนส่งเสียงอย่างสงสัยออกมา

เทียนขุยพูดต่อว่า “ใช่ แต่ฆ่าในนามตัวเองทั้งหมด หาไม่เจอว่าเขาอยู่ในกลุ่มไหน!”

ฟางเหยียนพยักหน้าอย่างครุ่นคิดกล่าว “โอเค ไม่ต้องสืบเกี่ยวกับอาจารย์เขาก่อน สืบเกี่ยวกับเขาก่อน สืบเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากที่เขาหายตัวไปแล้ว สืบหลังจากที่เขาจู่ๆก็ปรากฏกายอย่างลึกลับ แล้วหลังจากนั้นได้ทำอะไรไปบ้าง? แล้วก็ ต้องสังเกตศพของเขาด้วยนะ”

เทียนขุยชะงัก แล้วถาม “จอมพลโผ้จวินกังวลว่าอำนาจเบื้องหลังของเขาจะกลับมาขโมยศพเขาไป?”

“ก็แค่อาจเป็นไปได้เท่านั้น คุณยังหาไม่เจอว่าหลังจากที่เขาหายตัวไปแล้วทำอะไรบ้าง เข้าร่วมกลุ่มไหน คุณคิดว่ามันจะเป็นกลุ่มธรรมดามั้ย? ต้องรู้ไว้นะ พวกเรามีความสามารถในการสอดแนมระดับท็อปของประเทศหวา”

ฟางเหยียนมีสำนักเจ็ดพิฆาตที่เป็นกองทัพระดับสูงของประเทศหวา กองทัพแบบนี้มีความสามารถการสอดแนมที่สูงสุด ถ้าแม้แต่พวกเขายังไม่สามารถรวบรวมข้อมูลได้ ก็คุ้มค่าในการติดตามจริงๆ

“บางทีเขาอาจจะออกนอกประเทศไปแล้ว?” เทียนขุยเดาด้วยความกล้า

ฟางเหยียนส่ายหน้า กล่าว “ผมไม่ต้องการการคาดเดาเหล่านี้ ผมต้องการหลักฐานที่แน่ชัด อีกอย่าง สืบการติดต่อกันระหว่างเขากับตระกูลเซียวด้วย ยิ่งไม่สนิทกัน นั่นยิ่งหมายถึงพวกเขามีปัญหา”

ในที่ลับ ฟางเหยียนรับรู้ได้ถึงเหมือนมีพลังไร้รูปอยู่ด้านหลังของเขา

เขาไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งของพลังนี้ แต่ที่แน่ๆอยู่เหนือการควบคุมของเขา บางทีในนี้มีแผนที่น่าตกตะลึงอยู่ ในเมื่อเขาเจอเข้าแล้ว เขาก็นิ่งนอนใจไม่ได้

เทียนขุยตอบอย่างจริงจังว่า “ครับ!”

“อ้อ จอมพลโผ้จวิน ศพของเซียวห้านตระกูลเซียว จะจัดการยังไงครับ? ”

มุมปากของฟางเหยียนตั้งมุมเป็นรอยยิ้มดูแคลน แล้วกล่าว “เอาไว้ก่อน มันมีประโยชน์มาก!”

“ได้ครับ!” เทียนขุยเหมือนกับคิดอะไรออกอีก จึงกล่าวว่า “จอมพลโผ้จวิน อีกสองวันจะขายประมูลบ้านใหญ่ตระกูลเย่ ต้องการซื้อมั้ยครับ?”

ฟางเหยียนลังเลสักพัก แล้วกล่าว “ซื้อ คุณไปที่งานประมูลแล้วประมูลมันมา”

เทียนขุยพยักหน้าแล้วกล่าว “ครับ จอมพลโผ้จวิน！”

ความจริงฟางเหยียนยังมีตัวเลือกอื่น แต่ไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องไปซื้อด้วยตัวเอง ความจริงงานแบบนั้น เทียนขุยไม่เหมาะสมที่จะปรากฏกาย แต่ในเมื่อฟางเหยียนสั่งการแล้ว เขาไม่มีอำนาจที่จะต่อต้าน

“อ้อ ให้ประตูผีสืบข้อมูลหลินถงต่อไป” ฟางเหยียนได้สั่งการอีกครั้ง จากนั้นก็โบกมือกล่าว “คุณไปได้แล้ว!”

หลังจากที่เทียนขุยได้ยิน ก็เดินออกจากตึกว่านฉงไป

ขณะนี้ ฟางเหยียนหยิบมือถือขึ้นมา โทรออกไปหาหวังชิงชิง

ตอนนี้หวังชิงชิงกำลังอาบน้ำ ในสมองกำลังคิดถึงเรื่องของคุณชายตระกูลฟาง หลายวันมานี้ถึงแม้ทุกๆวันจะทำงานที่ฟางซื่อกรุ๊ป แต่คุณชายคนนี้ เหมือนกับจะเอาแต่ใจตัวเอง ไม่คุยการร่วมมือทางการค้าอะไรทั้งนั้น ไม่วางแผนงานอะไรเลยแม้แต่น้อย

เธอได้ถามท่านฟาง แต่ท่านฟางให้เธอฟังคำสั่งทั้งหมดจากฟางเหยียน

เธอหดหู่มากไม่รู้ว่าคุณชายฟางมีความสามารถอะไร ที่ทำให้ท่านฟางเชื่อใจเขาได้ขนาดนี้

คิดพลาง เธอได้ตักฟองในน้ำมาไว้ที่ไหลของตัวเอง ผิวที่ขาวเหมือนหิมะเห็นแล้วมีเสน่ห์อย่างหาที่เปรียบมิได้ หลายปีมานี้ เพื่อการงาน เธอไม่เคยสนใจชายคนใดเป็นจริงเป็นจังเลยสักคน ตัวเองจึงไม่รู้รสชาติของความรัก

เธออยากเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง แต่ทำอย่างไรได้ จนกระทั่งวันนี้ก็ไม่เคยชอบชายคนใดมากก่อน หลังจากเรียนจบเธอก็มาทำงานในกิจการของตระกูลฟาง พอทำงานก็ทำเข้าไปสิบกว่าปีแล้ว

การที่ทำงานที่ตระกูลฟาง นอกจากคนของตระกูลจางแล้ว ในสายตาของคนอื่นเธอคือหงส์ แล้วหงส์จะไปชอบนกกระจอกได้ไงกัน นี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเธอถึงไม่ชอบใครเลย