จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 179

ทันทีที่เฉิงฉู่พูดคำพูดเหล่านี้ออกมา หัวใจของเขาก็เต้นแรงขึ้นหลายครั้ง เมื่อไม่กี่วันก่อน เซียวห้านโทรหาเขา แล้วบอกว่ามีของขวัญชิ้นใหญ่จะมอบให้เขา แต่หลังจากที่พวกเขาคุยโทรศัพท์กันนั้น เซียวห้านก็ขาดการติดต่อไปเลย

ไม่เพียงแต่เขาจะไม่สามารถหาเซียวห้านได้ และยังหาคนของตระกูลเซียวไม่พบ เขาค้นหาจนทั่วทั้งเมืองจินโจว แต่ก็ไม่พบแม้แต่เงาของเซียวห้าน เขาไม่พบแม้แต่คนชื่อว่าหน้าบาก ดูเหมือนว่าพวกเขาจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยจากโลกนี้

เขาไม่ได้คาดคิดว่าเซียวห้านจะลักพาตัวเย่ชิงหยู่ หรือว่าของขวัญชิ้นใหญ่ที่เซียวห้านว่านั้นคือเย่ชิงหยู่?

เมื่อเฉิงฉู่คิดถึงเรื่องนี้ หัวใจของเขาก็ตื่นตะลึง! เขานึกถึงคำเตือนที่ฟางเหยียนบอกเขาในวันนั้นอีกครั้ง เซียวห้านตายไปแล้วจริงเหรอ! ฟางเหยียนฆ่าเซียวห้านแล้ว และเขายังทำอย่างรอบคอบโดยไม่มีใครรู้?

อำนาจของตระกูลเซียวในเมืองจินโจวนั้นเรียกได้ว่ายิ่งใหญ่คับเมือง ผู้ที่สามารถฆ่าคนในตระกูลเซียว และยังทำให้ตระกูลเซียวไม่สามารถสืบหาได้ว่าเรื่องราวนี้เป็นอย่างไร ? หรือจริงอย่างที่อารองพูดว่าคนคนนี้เป็นผู้แตะต้องไม่ได้ใช่ไหม?

ขณะที่เฉิงฉู่คิดเรื่องนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะมีเหงื่อเย็นเยือกไหลบนใบหน้าของเขา

เมื่อเย่ชิงหยู่เห็นสีหน้าของเฉิงฉู่ดูผิดแปลกไปมาก ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณเป็นอะไร ทำไมสีหน้าของคุณแย่ขนาดนี้ คุณป่วยหรือเปล่า หรือว่ามีอะไรเกิดขึ้น?”

สติของเฉิงฉู่กลับมา และพูดออกไปว่า "ฉัน ฉันไม่เป็นไร ไม่เป็นไร"

“ถูกต้อง เซียวห้านลักพาตัวคุณ หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นล่ะ” เฉิงฉู่ถาม

เย่ชิงหยู่กล่าวว่า "เซียวห้านนำคนมาจำนวนมาก สามพันกว่าคน ในมือของพวกเขายังมีปืนด้วย น่ากลัวมาก พวกเขาบอกให้เอาตัวฟางเหยียนออกมา แล้วก็ฆ่าเขาซะ"

“หลังจากนั้นล่ะ ฟางเหยียนออกมาหรือเปล่า” เฉิงฉู่ถามอย่างประหม่า เขาไม่สบายใจเล็กน้อย

เย่ชิงหยู่พยักหน้า แล้วกล่าวว่า “มาสิ ตอนแรกฉันคิดว่าเขาจะไม่มา ใครจะไปรู้ว่าเขากลับมาจริง ๆ แล้วเขายังมาคนเดียวอีกด้วย ตอนนั้นฉันกลัว และกังวลใจมากจริง ๆ ฉันคิดว่าฟางเหยียนกำลังจะตายเสียแล้ว”

เมื่อเฉิงฉู่ได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างโดยอัตโนมัติ พลางถามว่า “แล้วต่อจากนั้นเกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

เย่ชิงหยู่ส่ายหน้า ก่อนจะพูดว่า “ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น ฉันอยากจะบอกฟางเหยียนว่าพวกเขามีกลุ่มซุ่มโจมตีที่อยากจะฆ่าเขา แต่ต่อมาฉันถูกคนอ้วนตีจนสลบไป จนเมื่อฉันตื่นขึ้น ก็มาอยู่ที่บ้านแล้ว ฟางเหยียนและแม่ของฉันก็อยู่ที่นั่น ฟางเหยียนบอกฉันว่าเขาโทรแจ้งตำรวจแล้ว หลังจากคนของทีมบังคับใช้กฎหมายมา พวกเขาทั้งหมดก็วิ่งหนีคุณหนูตระกูลเซียวไป และไอ้เลวที่ฆ่าคนนั่นจึงถูกนำตัวไป จะว่าไป พวกเขาก็ยังถูกขังอยู่ในทีมบังคับใช้กฎหมาย

หลังจากเฉิงฉู่ฟังคำพูดของเย่ชิงหยู่แล้ว ทุกคนก็รู้ว่านี่เป็นเรื่องโกหก หากพิจารณาจากอิทธิพลของตระกูลเซียวในเมืองจินโจว ทีมบังคับใช้กฎหมายจะกล้าขังคนตระกูลเซียวเหรอ? เป็นไปไม่ได้ ดังนั้นเย่ชิงหยู่จึงถูกฟางเหยียนหลอกแล้ว

หากแต่หัวใจของเฉิงฉู่ไม่สามารถยับยั้งตนเองได้อีกต่อไป เรื่องราวทั้งหมดนี้ก็เพียงพอที่จะยืนยันการคาดเดาของเขา เซียวห้านประสบอุบัติเหตุแล้ว และฟางเหยียนยังเป็นคนทำ ไม่เพียงแค่นั้น มีความเป็นไปได้ที่คนทั้งสามพันคนนั้นจะตายหมดแล้ว

แม้ว่าเฉิงฉู่ไม่ใช่คนเมืองจินโจว แต่เขาได้ยินจากเซียวเจิ้นเที่ยนว่า คนเหล่านั้นล้วนหายตัวไป เซียวเจิ้นเทียนเชื่อว่า ถ้าคนเหล่านั้นถูกฆ่าตายแล้ว จะต้องมีข่าวกลับมา

เขาประเมินความสามารถของตนเองสูงเกินไป ต่อหน้าอำนาจที่แท้จริง อำนาจของเซียวเจิ้นเที่ยนกลับอ่อนแอไร้พลัง

อิทธิพลเช่นนี้น่ากลัวเกินไป สามารถทำให้คนจำนวนมากตายโดยไม่มีข่าวอะไรหลุดออกมาได้

อารองพูดไม่ผิดเลย คนที่มีสถานะลับสุดยอดแบบนี้ไม่ควรแตะต้อง เขาเป็นคนที่ตนเองไม่สามารถยั่วยุได้เลย

เฉิงฉู่เป็นคนฉลาด ดังนั้นเขาจึงรู้ได้ด้วยตัวเองว่าสิ่งใดทำได้และสิ่งใดไม่ควรทำ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ