จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 205

คำพูดนี้ออกมาอย่างสบายๆ ใบหน้ามีรอยยิ้มของความมั่นใจ แต่เมื่อเยชิงหยู่ได้ยิน กลับเป็นคำพูดเท็จประโยคหนึ่ง ฟางเหยียนนี่ยิ่งอยู่ยิ่งเวิ่นเว้อเข้าไปใหญ่แล้ว ไปๆมาๆตัวเองกลายเป็นคุณชายของตระกูลฟางไปเสียแล้ว

ฟางเหยียนชอบคุยโวโอ้อวด เพียงแค่เย่ชิงหยู่ไม่คาดคิดว่าเขาจะคุยโม้ได้ถึงขั้นนี้ เมื่อนึกถึงจุดนี้ เธอจึงอดไม่ได้ที่จะส่ายหน้า ครุ่นคิดสักพัก แล้วพูดกับฟางเหยียนว่า “คุณเวิ่นเว้อกว่านี้อีกได้มั้ย ฟางเหยียน ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับคุณ ตอนนี้ฉันจริงจังนะ ทำไมคุณเอาแต่เป็นพ่อพวงมาลัย? แม้ฉันจะยอมรับว่าบางครั้งคุณก็รู้จักคนอื่นๆ ที่เหนือความคาดหมาย แต่เรื่องที่คุณเป็นคุณชายขอตระกูลฟาง ต่อไปไม่ต้องพูดแล้ว”

คำพูดนี้ไม่ว่าใครได้ยินเข้าก็ไม่มีทางเชื่อ คนๆหนึ่งที่อยู่กับตัวเองทั้งวันจู่ๆก็มีตัวตนแบบนี้ แล้วจะเชื่อได้อย่างไร?

พ่อพวงมาลัย! นึกไม่ถึงว่าจะใช้คำนี้กับฟางเหยียน บางทีมีเพียงเย่ชิงหยู่ที่กล้าใช้คำนี้กับเขา

ฟางเหยียนเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจัง แล้วกล่าว “ผมไม่ได้ล้อคุณเล่นนะ ผมเป็นคุณชายของตระกูลฟางจริงๆ แต่ผมจะเป็นคนของตระกูลเย่ตลอดไป เพียงแต่ตอนนี้มีบางเรื่องที่ผมยังไม่สะดวกจะบอกคุณ อนาคตถึงเวลาที่เหมาะสมแล้วผมจะบอกคุณ คุณสบายใจได้ เพียงแค่คุณต้องการ ไปคุยเรื่องการร่วมมือกันที่ตระกูลฟางได้ตลอดเวลา”

นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาแสดงตัวตนของตัวเองให้เย่ชิงหยู่รู้ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรเขาไม่ชอบพูดซ้ำสอง มีเพียงอยู่ต่อหน้าเย่ชิงหยู่เท่านั้น เขาจึงจะพูดซ้ำสอง

เย่ชิงหยู่เชอะใส่ มองบนต่อฟางเหยียน แล้วกล่าว “ทำไมฉันต้องเจอคนอย่างคุณด้วยนะ ถ้าคุณคือคุณชายของตระกูลฟาง แล้วอยู่บ้านฉันตลอดเนี่ยเหรอ? ในเมื่อคุณบอกว่าคุณคือคุณชายของตระกูลฟาง มีอะไรมาพิสูจน์”

ฟางเหยียนอธิบายจนถึงจุดนี้แล้ว เย่ชิงหยู่ยังไม่เชื่อคำพูดของเขา แล้วเขาจะอธิบายยังไงได้อีก?

เห็นฟางเหยียนไม่พูดอะไร เย่ชิงหยู่จึงกล่าวอย่างไม่พอใจว่า “ฉันรู้ว่าคุณดีต่อพวกเรา และอยากใช้ความสามารถที่มีทั้งหมดทำดีต่อฉันและแม่ของฉัน แต่สามีของฉัน ฉันหวังว่าคุณจะเข้าใจว่าฉันหมายความว่าอะไร”

แม้ฟางเหยียนเซอร์ไพรส์เธอมาไม่น้อย แต่ถ้าพูดว่าเขาคือคุณชายของตระกูลฟาง เย่ชิงหยู่ไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อย สิบปีมานี้ เขาอยู่ที่เมืองจินโจวมาโดยตลอด ถ้าเขาเป็นคุณชายของตระกูลฟางจริงๆ ตระกูลฟางมาหาถึงที่ไปนานแล้ว แล้วทำไมต้องรอจนถึงตอนนี้ละ? เย่ชิงหยู่เชื่อในตัวตนอื่นของฟางเหยียน แต่ไม่มีทางเชื่อที่เขาคือคุณชายของตระกูลฟางแน่นอน

สำหรับตัวตนอย่างเธอที่มีต่อตระกูลฟาง ทำได้เพียงแหงนหน้ามอง แล้วหราบเท่านั้น

“โอเค!" ฟางเหยียนไม่แก้ตัวใดๆ ทำได้เพียงพยักหน้ายอมรับ

จู่ๆก็มีตัวตนนั้นขึ้นมา เย่ชิงหยู่ยากที่จะรับได้แน่นอน ถ้าจู่ๆให้เย่ชิงหยู่รู้ถึงตัวตนที่สูงศักดิ์ของตน ไม่รู้ว่าเธอจะคิดยังไง

สำหรับคนธรรมดาอย่างเย่ชิงหยู่ ตระกูลฟางยิ่งใหญ่มาก ยิ่งใหญ่ถึงขึ้นทำให้คนอุทาน และถ้าเธอรู้ว่าฟางจินหยวนผู้นำตระกูลของตระกูลฟางคุกเข่าขอร้องฟางเหยียนให้สืบทอดวงศ์ตระกูลล่ะก็ ไม่รู้ว่าจะเป็นออกมาลักษณะไหนกัน

ในขณะที่ทั้งสองกำลังทานอาหารอยู่นั้น ชายหัวล้านที่นั่งโต๊ะข้างๆสวมเสื้อกั๊ก กางเกงยีน จงใจโชว์รอยสักบนแขนหันมาถามอย่างยิ้มระรื่นว่า “สาวน้อย รู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร?"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ