จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 270

ฟางเหยียนหัวเราะและพูด：“ถ้าไม่มีคนลามกอย่างฉัน คุณอาจจะกลายเป็นอาหารของคนอื่นไปแล้ว！เป็นคนต้องรู้จักตอบแทนบุญคุณ วันหลังถ้ามีโอกาส ฉันจะไปหาคุณที่บ้าน”

หลังจากพูดจบ เขาก็หันหลังและขึ้นรถและพูดกับเทียนขุยว่า：“เทียนขุย พวกเราไปกันเถอะ”

เทียนขุยนิ่งไปชั่วครู่และถาม：“จอมพลโผ้จวิน รถพวกนั้นขวางทางพวกเราอยู่ จะทำยังไง？”

“จัดการมันซะ！”ฟางเหยียนสั่งด้วยน้ำเสียงเบาๆ

เทียนขุยไม่พูดอะไรและรีบไปจัดการทันที เขาเดินไปข้างหน้า ย้ายรถที่ขวางทางออกไปทีละคันๆ รถเหล่านั้น ล้วนแต่มีน้ำหนักไม่น้อยกว่าห้าร้อยกิโลกรัม แต่ถูกเขาย้ายไปอยู่ข้างถนนทั้งหมด

หลังจากทำเสร็จ เทียนขุยก็ขับรถพาฟางเหยียนจากไป เหลือเพียงถังยู่กับเหลียงเจิ้งยืนจ้องหน้ากัน

เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและมันเหนือจินตนาการ ทำให้เหลียงเจิ้งขาสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ เขาเป็นคนหรือเป็นผีกันแน่ ทำไมเขาถึงมีกำลังที่มากขนาดนี้！

“เสี่ยวยู่ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า？”ถึงแม้เขาจะกลัว แต่เหลียงเจิ้งก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงถังยู่

ถังยู่ส่ายหน้า เธอขมวดคิ้วและมองเหลียงเจิ้ง พูดว่า：“คุณเป็นเศษสวะ ถ้าคุณไม่เอาปืนออกมา เรื่องจะกลายเป็นแบบนี้เหรอ？”

เดิมทีเธอแค่คิดจะสั่งสอนผู้ชายสองคนนั้น ลดความหยิ่งยโสของพวกเขา แต่ไม่คาดคิดว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้

“เสี่ยวยู่ เธอวางใจได้ เขาลงมือทำร้ายคนของแก๊งท่านชายเยอะขนาดนี้ ไม่มีใครยอมปล่อยเขาไปง่ายๆแน่นอน พวกเราจะกลับไปบอกคนที่บ้าน ถึงตอนนั้นพวกเขาก็หนีไม่พ้นอย่างแน่นอน”เหลียงเจิ้งพูดด้วยสีหน้าเย็นชา

“เศษสวะ！”ถังยู่ด่า：“สู้เขาไม่ไหว ก็คิดอย่าเดียวว่าจะกลับไปฟ้องพ่อแม่เหรอ？คุณคิดว่าตัวเองยังเป็นเด็กอยู่เหรอ？สู้ไม่ไหวก็ร้องไห้แล้วไปฟ้องพ่อแม่ คนควรแก้ปัญหาแบบผู้ใหญ่ได้แล้ว

หลังด่าจบ เธอหันหลังและเดินจากไป ในสมองก็คิดแต่เรื่องที่ฟางเหยียนสัมผัสแก้มของเธอ แก้มของเธอไม่เคยให้ใครสัมผัสมาก่อน เขาไม่เพียงแค่สัมผัส ยังดมมันด้วย！เรื่องแบบนี้พี่เย่เฟยก็ยังไม่เคยทำมาก่อน ผู้ชายคนนั้นช่างน่ารังเกียจจริงๆ！

เธอเป็นคุณหนูของตระกูลถังนะ หึ เรื่องนี้ปล่อยไปง่ายๆแบบนี้ไม่ได้แน่นอน！

อันที่จริงคำพูดที่ถังยู่พูดกับเหลียงเจิ้ง ก็เพื่อปกป้องผู้ชายสองคนนั้น เธอเกลียดผู้ชายสองคนนั้น แต่ก็ไม่อยากให้พวกเขาสองคนเสียชีวิต ถ้าผู้มีอำนาจของหนานหลิงทั้งหมดที่เป็นพ่อของแก๊งท่านชายจัดการเรื่องนี้ ไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็คงต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน

เมื่อเห็นถังยู่หนีไป เหลียงเจิ้งก็ยืนนิ่งอยู่ชั่วครู่ ตอนแรกเขาอยากจะไล่ตามไป แต่เขาเลือกที่จะไม่ไป

เขากำหมัดไว้แน่ มองดูเส้นทางที่รถเบนซ์จากไป และตะโกนด่าด้วยความโกรธ：“ฉันจะไม่ยอมปล่อยพวกคุณไปอย่างแน่นอน”

บนรถ เทียนขุยมองฟางเหยียนที่นั่งหลับตาพักผ่อนอยู่หลังรถผ่านกระจกมองหลังและพูดว่า：“จอมพลโผ้จวิน เมื่อสักครู่คุณทำปืนนั้นหักเป็นสองท่อนใช่ไหม？”

“คุณมองออกได้ยังไง？”ฟางเหยียนถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ แต่เขาก็ไม่ได้ลืมตา

เทียนขุยพูดว่า：“นอกจากเจียนเฟิงของคุณ ไม่มีใครมีความสามารถฟันปืนกลายเป็นสองท่อนได้”