จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 292

“อ๋อ?” ถังเสี่ยนจงชะงัก จู่ๆก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมในทันใด แล้วพูดเสียงดังว่า “ไอ้บ้าคนไหนกันแน่ ที่กล้าลูบหน้าหลานสาวของฉัน? มันไม่รู้หรือไงว่าแกคือของล้ำค่าของฉันถังเสี่ยนจง? ฉันจะลากมันมา แล้วสับมันเป็นชิ้นๆ ระบายความเกลียดแค้นในใจของหลานสาวฉัน!”

“หา!” ถังยู่ถามอย่างตะลึง “จะทำอย่างนั้นจริงๆเหรอคะ?”

“แน่นอน! มันลูบหน้าของหลานรักของฉัน นั่นก็หมายถึงการไม่ให้เกียรติตระกูลถังของฉัน? นี่มันกำลังตบหน้าตระกูลถังของฉันอย่างรัวๆ ปู่จะจัดการมันให้แก ลากไอ้นี่ออกมาให้ได้”

“คุณปู่!” ถังยู่หัวเราะ “ความจริงแล้วเขาก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าหนูคือคุณหนูของตระกูลถัง ถ้าเขารู้แล้วยังทำสิถึงจะแปลก!”

“หืม!” ถังเสี่ยนจงรู้จักหลานสาวคนนี้ของเขาเป็นอย่างดี เขามองไปที่ถังยู่ แล้วถาม “เสี่ยวยู่ แกคงไม่ชอบคนที่ลูบหน้าแกแล้วหรอกนะ?”

“เป็นไปได้ไง!” จู่ๆหน้าของถังยู่แดงขึ้น เธอกล่าวอย่างอ้ำๆอึ้งๆ “เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ค่ะ! คุณปู่คะ อย่าพูดมั่วสิ คนที่หลงตัวเองแบบนั้น หนูจะชอบลงได้ไงคะ”

“คุณปู่!” ไม่รู้ว่าหลินทงมาถึงที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ ใบหน้าเยือกเย็นของเธอ แม่หม้ายเย็นชา ดูท่าทีแล้วไม่ผิดเลยแม้แต่น้อย

ถังเสี่ยนจงส่งเสียงอืม สายตาเคร่งขรึมขึ้นทันใด แล้วถาม “ว่าไง?”

ราวกับ มีเพียงหลานสาวสุดที่รักของตัวเองเท่านั้น ที่ถังเสี่ยนจงจะเป็นกันเองด้วย

“คุณฟางมาแล้ว” หลินถงตอบกลับอย่างเรียบง่าย

“ไอตัวอันตราย!” เมื่อเห็นหลินถง ถังยู่ก็พึมพำออกมา แล้วมองบน

ในตระกูลนี้ นอกจากถังเสี่ยนจง ที่รักตนมากที่สุดแล้วก็ยังมีถังเจิ้งเหาอีกคน แม้ร่างกายของเขาจะอ่อนแอมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แต่เขาดีกับถังยู่เป็นอย่างมาก การตายของถังเจิ้งเหา ถังยู่เชื่อข่าวลือภายนอก คิดว่าถูกหลินถงฆ่าตายมาโดยตลอด

หลังจากที่ถังเจิ้งเหาเสียชีวิตไปแล้ว เธอก็ไม่พูดกับหลินถงเลยแม้แต่นิดเดียว ถ้าจะพูดก็ทะเลาะไปเลย แน่นอน หลินถงไม่สนใจเธอมาตั้งแต่ไหนแต่ไร มีแค่เธอที่ด่าทอหลินถงอยู่ฝ่ายเดียว ด่าจนเหนื่อยแล้วจึงหยุด!

เธอมองว่า ผู้หญิงคนนี้กำลังแสร้งถือตัว แสร้งเป็นว่าไม่สนใจใดๆ ความจริงก็แค่อยากจะหน้าด้านอยู่ที่ตระกูลถังไม่ไปไหนก็แค่นั้น เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไรจากตระกูลถังกันแน่ ด้วยความสวยของเธอ จะแต่งงานกับใครก็ได้ อยากได้เงินก็ได้ อยากได้อำนาจก็ได้ แต่เธอก็ยังดึงดันอยู่ในตระกูลถัง

อาจจะเกี่ยวข้องกับการที่ตระกูลถังเป็นตระกูลใหญ่อันดับหนึ่งของหนานหลิง ถ้าจะหน้าด้านอยู่ก็คงอยู่เพราะเป็นตระกูลใหญ่อันดับหนึ่ง คุ้มค่าต่อการอยู่

“เสี่ยวยู่!” ถังเสี่ยนจงได้้ยินถังยู่พึมพำ จึงยิ้ม “วันนี้เป็นวันเกิดของปู่ อย่าพูดมั่วตั้ว”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ