“คุณฟาง สวัสดีค่ะ! หลินถงส่งสายตาเสน่หาให้ฟางเหยียนอย่างออดอ้อน
ฟางเหยียนพยักหน้าเบาๆ ถือว่าเป็นการตอบรับ
“อ้อ!” หลินถงมองไปที่ฟางเหยียน แล้วถาม “การ์ดคนนั้นของคุณ ไม่ได้มาด้วยเหรอ?”
การ์ด? คนที่กำลังพูดถึงแน่นอนว่าต้องหมายถึงเทียนขุย ตั้งแต่ไหนแต่ไร เทียนขุยใช้ตัวตนว่าเป็นการ์ดเข้าไปในแวววงของพวกเขา ยังไงก็ได้ ฟางเหยียนไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก พยักหน้าเบาๆแล้วกล่าว “เขาไปจัดการเรื่องอื่นแล้ว”
“เชิญเข้าข้างในค่ะ! เทพหมอฟาง” หลินถงยกมือเชิญเข้าไปในห้องโถง ยิ้มด้วยความเป็นมิตรอย่างมาก ราวกับมีเพียงอยู่ต่อหน้าของฟางเหยียนเท่านั้นเธอถึงจะยิ้มออกมาอย่างสุภาพเรียบร้อย
ต้องรู้ไว้ ว่าฉายาของเธอที่หนานหลิงคือหญิงงาม หญิงงามอันดับหนึ่งของเขตซีหนาน เธอไม่เคยยิ้มออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว มีเพียงอยู่ต่อหน้าฟางเหยียนเท่านั้น เธอถึงจะยิ้มออกมาอย่างร่าเริงแจ่มใส
ฟางเหยียนยิ้มอย่างเย็นชา ไม่ได้พูดอะไรต่อ แล้วมองไปยังหญิงสาวที่อยู่ข้างๆถังเสี่ยนจง
หลินถงชะงัก แล้วมองตามสายตาของฟางเหยียนไป ก็เห็นถังยู่เข้าพอดี!
ทันใดนั้น ฟางเหยียนก็หัวเราะออกมา แล้วกล่าว “ผมเคยบอกว่าจะมาหาด้วยตัวเอง ไง? เชื่อแล้วยัง? คุณหนู”
เมื่อเห็นว่าคนนี้คือฟางเหยียนแล้วนั้น ถังยู่ก็ทำอะไรไม่ถูก จู่ๆเธอใจเต้นเร็วขึ้น เหมือนโดนเวทมนตร์ ต้องสะกดไว้อย่างไรอย่างนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นคนๆหนึ่งแล้วควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้แบบนี้ แม้แต่พี่เย่เฟยเธอก็ไม่ได้รู้สึกแบบนี้ ทำไมกัน ทำไมคนนี้ถึงทำให้ตัวเองแปลกประหลาดได้ขนาดนั้น
แต่ หลังจากที่เขาพูดแล้ว ถังยู่เหมือนถูกปลดปล่อยอย่างไรอย่างนั้น กลับมามีสติทันที เหมือนตัวถูกสะกดไว้ จากนั้นก็ถูกคลายออก
เธอสะอื้น แล้วถามฟางเหยียนไปว่า “คุณ ทำไมถึงเป็นคุณไปได้?!”
เธอไม่คาดคิด ว่าเทพหมอฟางที่คุณปู่พูดถึง และคุณฟางที่หลินถงพูดถึงนั้นจะเป็นคนที่ลูบหน้าของเธอ ยังไงเธอก็คิดไม่ถึงว่าคนนี้จะเป็นคนแบบนี้ เป็นไก่อ่อนที่หลินถงกำลังเลี้ยงดูเสียอย่างนั้น
มิน่าล่ะที่เมื่อวานเขามั่นใจได้ขนาดนั้น พูดว่าจะมาหาถึงที่แน่นอนอะไรนั่น แท้จริงแล้วก้เพราะหลินถงนี่เอง!
เธอถอนหายใจเสียงดัง แล้วเดินไปที่ฟางเหยียน ยกมือไปจับแขนของฟางเหยียน แล้วชักตาไปที่เขา อย่างเกรี้ยวกราด “ตามฉันมา!”
การกระทำนี้ทำให้ถังเสี่ยนจงและหลินถงตกใจ หลินถงไม่พูดอะไร แต่ถังเสี่ยนจงถามอย่างเคร่งเครียดว่า “เสี่ยวยู่! แกจะทำอะไร?” เด็กคนนี้มาถึงก็ทำแบบนี้ ตรงไปตรงมา!
ฟางเหยียนเห็นถังเสี่ยนจงเคร่งเครียด จึงได้โบกมือขึ้น “ไม่เป็นไรครับ ท่านถัง เรารู้จักกันมานานแล้วครับ”
ถังเสี่ยนจงมองไปที่ถังยู่ ถังยู่พยักหน้าแล้วกล่าว “ใช่ค่ะ คุณปู่ เรารู้จักกันมานานแล้วค่ะ หนูขอพูดอะไรกับเขาหน่อยนะคะ” ถังยู่พูดพลางลากฟางเหยียนห้องไปด้านใน
ถังเสี่ยนจงชะงัก จากนั้นก็มองไปที่หลินถง แล้วถาม “เสี่ยวยู่รู้จักเทพหมอฟางตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? หรือเด็กคนนี้มันแอบไปจินโจวงั้นเหรอ? ก็ไม่น่าใช่ เธอกลับมานอนที่บ้านตลอดนี่หน่า เป็นไปไม่ได้สิถึงจะถูก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ