จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 301

คำพูดของบางคนที่นั่งโต๊ะเดียวกันกับฟางเหยียนเป็นแบบนี้!

“ที่ว่าคุณนายถังเป็นโรค มีเรื่องดังกล่าวเกิดขึ้นจริง และมีแพทย์ที่มีชื่อเสียงจำนวนไม่น้อยก็เคยทำการรักษามาแล้ว ได้ยินมาว่าไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าเป็นโรคอะไร นึกไม่ถึงว่าวันนี้มีคนที่รู้ว่าเป็นโรคอะไร ได้เจอกับหมอที่เก่งจริงๆแล้วใช่มั้ย？“

“ใครจะรู้ล่ะ ยุคนี้ คงไม่ได้เจอเข้ากับพวกต้มตุ๋นหรอกนะ？จะมีเทพหมออะไรที่ไหนกันเล่า! แล้วยังเก่งกาจพอๆกับจู่เห้ออีกด้วย”

“ผมว่าก็ไม่แน่นะ แม้แต่ท่านถังยังเรียกว่าเทพหมอเลย แล้วยังเก่งกาจพอๆกับท่านจู่เห้ออีก ต้องมีความสามารถบ้างแหละ”

“ถ้ามีความสามารถจริง ผมก็หวังว่าท่านถังจะแนะนำให้ผมรู้จักด้วย ผมมักจะรู้สึกว่าเจ็บเอวเจ็บหลังอยู่ตลอดเวลา หวังว่าเขาจะจับชีพจรให้ผม แล้วดูว่าเป็นเพราะอะไร”

“ผมเองก็มีปัญหาเหมือนกัน มักจะเจ็บที่หัวใจ ตอนเจ็บเจ็บจนผมเกือบตาย ถ้าได้เจอกับเทพหมอแบบนี้ ผมก็ไม่อยากพลาดโอกาสมีค่าแบบนี้อยู่แล้ว ต้องทำความรู้จักกันสักหน่อย”

ในขณะที่ทุกคนกำลังวิจารณ์อยู่นั้น และกำลังเฝ้าคอยอยู่นั้น จู่ๆบนเวทีก็มีเสียงของผู้หญิงดังขึ้น “ฟางเหยียน！”

มองไปตามเสียง ก็ได้เห็นใบหน้าเคร่งเครียดของถังยู่

ถังยู่ที่อยู่บนเวทีเพ่งมองไปยังตำแหน่งที่ฟางเหยียนอยู่ คนนั้นช่างพิสดารจริงๆ อ่านชื่อเขาก็แล้ว นึกไม่ถึงว่ายังจะนั่งใจเย็นอยู่ได้ ความจริงแล้วเขาหาตัวได้ง่าย แต่งตัวแบบนั้น มองไปที่ผู้คนก็เจอแล้ว เพราะเขามีลักษณะเฉพาะไม่เหมือนใคร มีเพียงเขาที่แต่งกายแบบนั้นมาร่วมงานวันเกิดของคุณปู่ของตน

เธอก็ไม่รู้เช่นกันว่าทำไมต้องเรียกเขา โดยรวมแล้วคือเห็นฟางเหยียนไม่ยืนขึ้น เธอจึงอดไม่ได้ที่จะเรียกออกมา

เมื่อฟางเหยียนได้ยินเสียงเรียกของถังเสี่ยนจง จึงได้ชะงักไป เพราะไม่ทันได้ตั้งตัว แต่หลังจากที่ได้ยินเสียงเรียกของถังยู่แล้วนั้น เขาก็ได้สติกลับมา！

ฟางเหยียนค่อยๆยืนขึ้น พยักหน้าให้ถังเสี่ยนจง จากนั้นก็นั่งลง นี่ถือว่าให้เกียรติตนได้แสดงตัว！ความจริงแล้วเขาเองไม่ชอบงานลักษณะนี้มาก แต่จะให้ถังเสี่ยนจงขายหน้าก็ไม่ได้ ถังเสี่ยนจงกับตนไม่ได้เป็นศัตรูอะไรกัน ก็แค่โฆษณาเรื่องของตนด้วยความหวังดีก็เท่านั้น เขามองว่า ฟางเหยียนก็คือเทพหมอ เลยอยากขยายเส้นสายของเขาในวงการนี้ให้กว้างขวางขึ้น การดึงดูดของเขามีมากมายขนาดนั้น จากการแนะนำลักษณะนั้น นำพาการค้ามาให้เขาจำนวนไม่น้อยโดยปริยาย

แต่เขาไม่รู้ ว่านี่เป็นการเพิ่มงานที่ไร้สาระให้กับฟางเหยียน ฟางเหยียนไม่ชอบพบปะผู้คนในฐานะแพทย์ ถ้าไม่เจอกับคนไข้ที่ต้องรักษาให้ได้ เขาไม่มีทางออกหน้ารักษาด้วยตัวเองแน่นอน

ครั้งที่แล้วหลินถงโรคกำเริบ ถ้าตนไม่ลงมือรักษา ไม่แน่หมอที่ไม่เก่งคนนั้นอาจจะสร้างปัญหาอะไรขึ้นก็เป็นได้ ตอนนี้ เขาเสียใจมากที่ได้รักษาหลินถงหาย！

เมื่อยืนขึ้น ทุกคนก็รู้แล้วว่าเทพหมอที่ถังเสี่ยนจงพูดถึงนั้นคือเขา

คนจำนวนไม่น้อยเห็นการแต่งกายของเขาแล้ว แต่ไม่ได้ดูถูกเขาอีกต่อไป การพูดการจาก็เปลี่ยนไป ล้วนพูดเป็นผู้สูงส่งจริงๆไปแล้ว ไม่ทำชั่วเหมือนกับมนุษย์ทั่วไป อยู่แดนที่สูงขึ้นไปอีกแดน เทพหมอ ไม่ได้มีเพียงแค่ความสามารถในการรักษาทางการแพทย์เท่านั้น ยังมีแดนเป็นของตัวเองอีกด้วย แน่นอนว่ายังมียืนกรานดันทุรังบางส่วนคิดว่าฟางเหยียนคือพวกต้มตุ๋นแห่งยุทธภพ

หนึ่งในนั้น ที่น่าประหลาดใจที่สุดคือกลุ่มผู้เฒ่าที่นั่งโต๊ะเดียวกัน ดวงตาของพวกเขาแต่ล่ะคนใกล้จะถลุนออกมาแล้ว

ยังไงก็ไม่คาดคิด ว่าคนนี้จะเป็นแขกวีไอพีที่ถังเสี่ยนจงเชิญมาจริงๆ

เมื่อกี๊พวกเขาพูดกระแนะกระแหนฟางเหยียน และเตรียมจะไล่ฟางเหยียนให้ไปนั่งโต๊ะอื่น ไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะเจอกับเทพหมอ มิน่าล่ะที่เขาแสดงท่าทางไม่เหมือนมนุษย์ทั่วไปตลอดเวลา ที่แท้คนนี้ก็มีแดนจริงๆนี่เอง ท่าทีนั้นของฟางเหยียน ทำให้พวกเขาต้องก้มหน้าลงไปอย่างละอายทุกคน แอบสบสายตากัน ไม่รู้ควรจะทำอย่างไรดี