ประโยคเดียว ตะลึงกันทั้งโต๊ะ ทำให้ผู้เฒ่าหลายๆคนต่างหน้าตาอ้ำอึ้งไปตามๆกัน ข้างนอกทุกๆวันไม่รู้มีเจ้าของกิจการที่มีทรัพย์สินกว่าร้อยล้านกี่คนเข้าแถวกันพวกรอทานข้าวกับพวกเขา อาหารหนึ่งมื้อแทบจะเป็นโครงการที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน แต่คนเหล่านั้นแม้แต่จะเจอยังทำไม่ได้ แต่นึกไม่ถึงว่าไอ้นี่คุยโวอย่างไม่ละอายใจ บอกว่าตัวเองไม่อยากรู้อีกด้วย
ผู้เฒ่าที่สวมชุดคอจีนคนนั้นโมโหกับคำพูดของชายคนนี้เข้าให้แล้ว เขาตบโต๊ะเบาๆ แล้วตะคอก “บังอาจ!จะบอกให้นะ ท่านผู้นี้คือผู้บริหารของมือถือหัวยู่ มีสาขาเป็นพันๆสาขาในประเทศ มีทรัพย์สินกว่าหมื่นล้าน ส่วนท่านนี้คือผู้บริหารของบริษัทใบชาหลูซื่อ ใบชาของเขาวางขายทั้งประเทศ!มีทรัพย์สินกว่าหมื่นล้านเช่นกัน ท่านผู้นี้คือคนใหญ่คนโตอันดับสองของหนานหลิง และเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงโด่งดังของหนานหลิง ท่านผู้นี้ เป็นหัวหน้าทีมของทีมบังคับใช้กฎหมายหนานหลิง”
ใช่ คนเหล่านี้เป็นคนใหญ่คนโตของหนานหลิงจริงๆ มีกี่คนที่อยากจะประจบประแจงก็ไม่รู้ แต่ในสายตาของฟางเหยียนไร้ประโยชน์ ถ้าไม่มีเขา พวกคุณจะมีชีวิตที่สุขสบายแบบนั้นได้มั้ย?แล้วพวกคุณยังจะกินเหล้าสนทนาที่นี่ได้ และคุยเรื่องการหาเงินได้มั้ย?
ในสายตาของเขาคนเหล่านี้ ก็เป็นแค่คนอ่อนแอที่ต้องการการปกป้องก็เท่านั้น
แล้วเขาจะไปคิดเล็กคิดน้อยขนาดนั้นกับคนอ่อนแอ ได้อย่างไรกัน?
ฟางเหยียนไม่พูดอะไร เพียงแต่ดื่มชาลงไปอย่างสบายใจ ผู้เฒ่าเห็นไอ้นี่มันยังจองหองอยู่ จึงได้ตะคอกต่อว่า “แบบนี้ก็ได้เหรอ ฉันอยู่ในวงการธุรกิจมาหลายปี ไม่เคยเห็นวัยรุ่นที่อวดดีอย่างแกมาก่อนเลย”
“ใช่ เด็กนี่ มันไม่เห็นหัวคนอื่นเกินไปแล้วนะ!”
ฟางเหยียนหัวเราะเหอะๆ “พวกคุณได้นั่งร่วมโต๊ะทานข้าวกับผม ถือว่าเป็นเกียรติของพวกคุณตลอดชีวิตแล้ว!”
นี่เป็นประโยคที่สองที่ฟางเหยียนพูด และยังคงทำให้ทุกคนบนโต๊ะตะลึงเช่นเคย ผู้เฒ่าเหล่านี้ล้วนเห็นอะไรมาเยอะ และเห็นวัยรุ่นที่บ้าคลั่งมาไม่น้อยเช่นกัน แต่นี่เป็นครั้งแรกของพวกเขา ที่เห็นคนบ้าคลั่งขนาดนั้นเหมือนอย่างวันนี้
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้พวกเขาเริ่มระแวงสงสัยขึ้นมา หรือว่าเขาเป็นคนใหญ่คนโตที่เก่งกาจจริงๆกันนะ?
ถ้าไม่ใช่ จะพูดประโยคแบบนี้ออกมาได้อย่างไรกัน!
เดิมทีคนเหล่านี้คิดจะพูดต่อ แต่จู่ๆเสียงบนเวทีดังขึ้น!
“ฮาโหล ฮาโหล!” ถังเสี่ยนจงกำลังถือไมค์ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ด้านล่างซ้ายของเขาเป็นหญิงสาวผมยาวที่สวมกระโปรงสั้นสีขาว กำลังยิ้ม ดูท่าทางแล้วร่าเริงแจ่มใส แว็บเดียวก็ดุออกว่าเธอคือกุลสตรีที่มาจากตระกูลใหญ่ และเป็นหลานสาวที่ถังเสี่ยนจงรักมากที่สุด ถังยู่
อีกด้านเป็นหญิงสวมกระโปรงแดง รูปร่างสูงยาวเข่าดี ทวารทั้งห้าได้รูป ออร่าเปล่งประกาย นั่นก็คือหลินถงสะใภ้หลานชายของเขา และยังเป็นสาวสวยอันดับหนึ่งของเขตซีหนาน
มีสาวสวยไม่เป็นรองใครแบบนี้อยู่คู่กาย ตระกูลถังก็ถือว่ามีคนที่มีความสามารถปรากฏออกมาอย่างไม่ขาดสายแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ