จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 315

เธอโทษว่าเรื่องทั้งหมดนี่เป็นเพราะตนเอง ถ้าไม่ใช่เพราะตัวเธอ เย่เฟยคงไม่ปรากฏตัวในงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ ถ้าไม่ใช่เพราะเขามา คุณปู่คงไม่ได้รับบาดเจ็บ การบาดเจ็บของคุณปู่ยังไงก็เป็นเพราะเธอ

ถังเสี่ยนจงจับมือถังยู่ที่ร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือดอย่างงกๆเงินๆ ยกมือขึ้นมาจับหางตาเธอเล็กน้อย พยายามฝืนยิ้มออกมา พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงว่า “ปู่ไม่เป็นไร เสี่ยวยู่ไม่ร้องนะ!”

“คุณปู่เลือดไหลแล้ว ยังมาบอกไม่เป็นไรอีก!” ถังยู่ร้องไม่หยุด

ถังเสี่ยนจงถอนหายใจหนึ่งทีพลางว่า “การเจอเลือดในเวลาอันหายากเช่นนี้ ไม่แน่ว่าจะไม่ใช่เรื่องดี! นี่บางทีอาจจะหมายถึงว่าต่อไปตระกูลถังของเราจะสว่างไสวลื่นไหลก็ได้นะ ไม่ร้องแล้วนะหลานปู่!”

พอได้ยินคุณปู่พูดแบบนี้ ถังยู่ยิ่งกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่!

“เทพหมอฟาง!” ตอนนี้หลินถงเดินมาข้างตัวฟางเหยียนที่ยืนอยู่รอบนอกกลุ่มคน เธอมองฟางเหยียนอย่างตื่นเต้นพลางว่า “ขอให้คุณช่วยรักษาเจ้าตระกูลเราหน่อยเถอะ!”

ที่จริงไม่ต้องให้หลินถงบอก ฟางเหยียนก็จะทำอยู่แล้ว เพราะเขาไม่ได้รังเกียจเจ้าตระกูลถังคนนี้ ถึงคนคนนี้ทำอะไรไม่เคยถามความเห็นตนเลย ก็จัดการประกาศให้ตนอย่างเอิกเกริกขนาดนี้ แต่ไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไร

เขาเลยพยักหน้าเล็กน้อย เดินแทรกเข้ามาท่ามกลางผู้คน พอเห็นฟางเหยียนเข้ามา พวกคนที่รุมล้อมถังเสี่ยนจงต่างเบี่ยงตัวออกเป็นทางให้ ถึงทุกคนจะไม่เห็นภาพฟางเหยียนใช้ตะเกียบเป็นอาวุธ แต่ภาพเขายืนขึ้นมาประชันหน้ากับราชานักล่าแห่งเอเชียนั่นยังชัดเจนในสายตา ดังนั้นทุกคนเลยค่อนข้างแปลกใจในตัวชายหนุ่มคนนี้!

เขาเป็นแฟนถังยู่หรอ? หรือว่าแค่ต้องการประจบตระกูลถัง ดังนั้นเลยเสี่ยงทำเรื่องนี้?

ถ้าเป็นอย่างหลัง งั้นเขาก็ทำสำเร็จแล้ว เพราะตอนนี้ตระกูลถังซาบซึ้งใจในการกระทำของเขามาก เขาเองก็ขับไล่หมอนั่นออกไปจากหนานหลิงได้สำเร็จ!

ถ้าเป็นอย่างแรก ทุกคนจะไม่รู้สึกแปลกเลย กล้าทำขนาดนี้เพื่อรัก แสดงว่าหมอนี่ก็เป็นคนดีคนหนึ่ง แน่นอนว่าไม่มีใครคิดโยงไปถึงสำนักเจ็ดพิฆาตเลย ฟางเหยียนเดินแทรกผ่านฝูงคนเข้ามาย่อตัวลงหน้าถังเสี่ยนจง

พอเห็นฟางเหยียน ถังเสี่ยนจงเหมือนได้เจอความหวัง สีหน้าเขาแข็งค้าง มองฟางเหยียนอย่างตื่นเต้นว่า “เทพหมอฟาง ขอบคุณที่คุณช่วยตระกูลถังของเรา! ถ้าไม่ใช่คุณ ตระกูลถังของเราไม่รอดแน่”

ฟางเหยียนส่ายหัวอย่างลำบากใจว่า “ท่านถังเกรงใจไปแล้ว ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลยครับ”

“เทพหมอฟางนี่ถ่อมตนจริง เมื่อกี้ถ้าไม่ใช่คุณยืนขึ้นมา...”

“เอาล่ะ ตอนนี้คุณอย่าพึ่งพูดอะไรเลย ไว้เราค่อยว่ากันทีหลัง!” ฟางเหยียนตัดบทถังเสี่ยนจง

คนมากมายที่ยังตกใจขวัญหนีดีฝ่อกับสถานการณ์เมื่อกี้ต่างล้อมวงกันเข้ามา พวกเขาไม่ได้เป็นห่วงอาการบาดเจ็บของเจ้าตระกูลถัง แต่อยากดูฝีมือการแพทย์ของหมอนี่ ถังเสี่ยนจงเรียกเขาว่าเทพหมอ บอกว่าเขาช่วยหลินถง การช่วยคนต้องมีวิธีเฉพาะทางอะไรแน่ เมื่อกี้เขาเสี่ยงขนาดนั้น ทุกคนยังเชื่ออยู่ว่า ในตัวเขาต้องมีอะไรแน่ๆ

พอเห็นฟางเหยียน ถังยู่อึ้งเล็กน้อย จากนั้นจ้องใบหน้าเขาเขม็งพลางว่า “เทพหมอฟาง ขอร้องล่ะ ช่วยคุณปู่ด้วยนะคะ ขอร้องคุณช่วยเขาด้วย”

เธอไม่รู้ว่าฟางเหยียนเก่งจริงไหม แต่คุณปู่เชื่อใจเขามาก ตนก็เชื่อเขา ถังยู่เปลี่ยนท่าทีของการเจอฟางเหยียนครั้งแรกไปจนหมด เปลี่ยนจากสงสัยเป็นเชื่อใจ

ในสายตาถังยู่ ขอแค่มีเลือดไหล นั่นคือใกล้ตายแล้ว ตอนนี้เธอเลยคิดว่าปู่ตัวเองจะตายแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ