ฟางไห่อิงค่อยๆออกจากอ้อมกอดของฟางเหยียน เธอและฟางเหยียนมองไปยังต้นเสียง เห็นชายเตี้ยอ้วนคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างโมโห เขาพลางเดิน พลางชี้มาที่ทั้งคู่ กล่าวอย่างตัวสั่นว่า “ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง! กลางวันแสกๆ นึกไม่ถึงว่าคุณจะมาแอบล่อกันที่นี่ ไงพูดอะไรไม่ออกแล้วล่ะสิ?”
ชายเตี้ยอ้วนค่อนข้างอัปลักษณ์ ริมฝีปากบนมีหนวด จมูกใหญ่ บนใบหน้ายังมีแผลเป็นจำนวนมากอีกด้วย เขาตาหยี ตัดทรงผมชายหวีเสย ทั้งอ้วนทั้งเตี้ย ตอนที่เดินมาเหมือนตัวห่านอย่างไรอย่างนั้น
“กาวหรง เมื่อกี๊คุณพูดว่าอะไรนะ?” ฟางไห่อิงยืดตัวตรง หลี่ตาแล้วถาม
ชายอ้วนเตี้ยพยักหน้า แล้วกล่าวอย่างโมโหว่า “พูดอะไร? คุณยังไม่รู้อีกหรือไง? คุณคิดว่าที่นี่เป็นบ้านของคุณแล้วจะทำอะไรก็ได้ใช่มั้ย? จะบอกให้นะ ผมถ่ายคลิปไว้แล้ว ผมมีหลักฐาน ตอนนี้ถ้าผมไปป่าวประกาศ ว่าคุณนอกใจ คุณว่าคนอื่นจะมองตระกูลฟางของคุณยังไง? แล้วคนอื่นจะมองคุณยังไง”
สีหน้าของฟางไห่อิงยิ่งอยู่ยิ่งแย่ลง เธออยากจะเอ่ยปากแก้ตัว แต่ยังไม่ทันได้พูด ชายอ้วนเตี้ยก็พูดต่ออีกว่า “ผมรู้ตั้งนานแล้วว่าคุณมันแรด ไม่คาดคิดว่าคุณจะเลี้ยงไก่อ่อนวัยรุ่นไว้ด้วย แม่ง คุณคิดว่าผมกาวหรงเป็นควายหรือไง?จะบอกให้นะ ถ้าวันนี้คุณไม่พูดให้เคลียร์ ผมจะให้คุณรับผลกรรมที่จะตามมา”
ฟางไห่อิงโมโหจนกัดฟัน เธอลูบกำปั้น แล้วเดินไปที่ชายอ้วนเตี้ย ยกมือขึ้นจะต่อยไปที่ชายอ้วนเตี้ยคนนั้น แต่ตอนที่หมัดไปได้ครึ่งทางก็ถูกชายอ้วนเตี้ยจับไว้ ชายอ้วนเตี้ยหลี่ตาแล้วกล่าว “ฟางไห่อิง คุณทำอะไรไม่มีขือไม่มีแปแล้วใช่มั้ย?ทำไม?โดนผมจับได้คาหนังคาเขา ถึงกับพูดไม่ออกเลยสิ ดังนั้นจึงจะปิดปากผมด้วยวิธีการทำร้ายร่างกายใช่มั้ย?จะบอกให้นะ ต่อให้ที่นี่เป็นบ้านของคุณ ผมก็ไม่กลัว คุณมันผู้หญิงใจง่าย แรดตั้งแต่แรก ผมจะไปแฉคุณเดี๋ยวนี้ ให้ทุกคนได้รู้ว่าคุณเป็นผู้หญิงยังไง”
เมื่อพูดจบเขาก็ผลักฟางไห่อิงออกอย่างแรง ร่างกายของฟางไห่อิงถอยหลังไปหลายก้าว เมื่อฟางเหยียนเห็นดังนี้ จึงเดินไปข้างหน้า ไอ้นี่ นึกไม่ถึงว่ามันจะกล้าผลักน้าสาวของเขา
แต่ตอนที่เดินไปถึงข้างๆของฟางไห่อิง ฟางไห่อิงได้ห้ามฟางเหยียนไว้ แล้วกล่าว “ฟางเหยียน นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับแก”
“คุณน้า เขาเป็นใคร?” ฟางเหยียนถาม
ฟางไห่อิงกล่าว “เขาคืออาเขยของแก”
อาเขย นั่นก็คือสามีของฟางไห่อิง นึกไม่ถึงว่าคนนี้คือสามีของฟางไห่อิง!แม้ฟางไห่อิงจะไม่ใช่ผู้หญิงที่งามล่มเมืองอะไร แต่ก็ถือเป็นสาวสวยคนหนึ่งของประเทศหวา ภูมิหลังแบบนี้ ยังไงก็ไม่มีทางที่จะได้คนแบบนี้ป้ะ!ไอ้นี่อัปลักษณ์ขนาดนี้ แล้วเขาจะคู่ควรกับฟางไห่อิงได้อย่างไรกัน
แต่ฟางเหยียนไม่ได้พูดแบบนั้น เพียงแต่มองคนนั้นอย่างเงียบๆ แล้วมองน้าสาวของตนเอง
ฟางไห่อิงพูดกลับชายอ้วนเตี้ยว่า “ปัญญาอ่อนป้ะ?นี่คือหลานชายของฉัน ฟางเหยียนลูกชายของพี่ใหญ่ของฉัน”
“อ๋อ?”สายตาของชายอ้วนเตี้ยเปลี่ยนไปทันที มองไปที่ฟางเหยียน แล้วยิ้ม “ลูกชายของพี่ใหญ่ เขาหายไปหลายปีแล้วไม่ใช่เหรอ?ตอนนี้เป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้ คุณลากใครก็ได้มาสักคนแล้วบอกว่าเป็นลูกชายของพี่ใหญ่ ต่อไปพวกคุณก็จะใช้ฐานะนี้ทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจ คุณคิดว่าผมเป็นหมูหรือไง?”
อย่าว่าเลย จมูกและตาของเขาก็คล้ายๆหมูอยู่นะ!
ฟางไห่อิงพยักหน้ารัวๆ แล้วกล่าว “ถ้าไม่เชื่อ คุณเอาคลิปที่คุณถ่ายได้ไปให้คุณปู่ดู ดูสิถึงตอนนั้นคนที่จะขายหน้าเป็นคุณ หรือฉัน คุณคิดไม่อยากถูกโยนออกจากตระกูลฟางในวันนี้หรอกมั้ง?”
“คุณ!” ชายอ้วนเตี้ยพยักหน้าแล้วกล่าว “ได้ ตระกูลฟางของพวกคุณมันทำอะไรไม่มีขือไม่มีแปแล้ว นอกใจผมต่อหน้าของผมก็ช่างแล้ว ยังจะเอาตระกูลของคุณมาบีบผมอีก ฟางไห่อิง คุณเก่งเกินไปแล้ว”
เขาชูนิ้วโป้งให้ จากนั้นก็หันหลังจากที่นี่ไปอย่างโมโห แต่จากแววตาของเขาเห็นได้ชัดว่า เขาไม่มีทางวางมือแน่ๆ คนนี้มันไม่น่าจะเป็นคนดีอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ