ฟางเหยียนพยักหน้าแล้วกล่าว “เป็นอะไรครับ?เกิดอะไรขึ้น?”
“ท่านตามผมมา!” ตอนที่ถังเสี่ยนจงเรียกฟางเหยียนใช้สรรพนามว่าท่าน อายุของเขาเป็นรุ่นปู่ของฟางเหยียนไปแล้ว แต่ก็ยังคงให้เกียรติในการเรียกฟางเหยียน นี่เป็นสิ่งที่ได้ติดไปจากนิสัยของฟางเหยียน
ไม่นาน เขาพาเทียนขุยและฟางเหยียนมาที่สระน้ำ ในสวนนั้นมีศพที่ถูกคลุมผ้าขาวที่เรียงลายอยู่หลายศพ ข้างๆศพมีทีมหลายรักษาความปลอดภัยหลายคนกำลังตรวจสอบอยู่
ดูจากผ้าขาวที่คลุมศพไว้ ผู้ตายเหล่านี้น่าจะส่วนหัวถูกกระทบกระเทือนอย่างหนักแล้วตาย เพราะส่วนหัวมีเลือดซึมออกมาที่ผ้าขาว ฟางเหยียนไม่พูดอะไร เพียงแต่เข้าไปใกล้ๆศพเหล่านั้นอย่างเงียบๆ
เมื่อมาถึงข้างๆศพ เขานั่งยองๆลง ยกมือขึ้นไปเปิดผ้าขาวนั้น ภาพนองเลือดปรากฏอยู่ตรงหน้าของเขา ส่วนหัวของผู้ตายถูกตีจนแบน ยุบลงไปอย่างลึก เหมือนถูกค้อนทุบลงไปที่หัว รอบๆบริเวณหัวมีการผสมกันของสมองและเลือดที่ไหลลงมา เมื่อดูแล้วมันช่างคลื่นไส้เสียจริงๆ
ภาพแบบนี้ ฟางเหยียนไม่ได้เห็นแค่ครั้งเดียว ในสนามรบ เขาแทบจะต้องอยู่กับคนตายทุกวัน เคยชินไปนานแล้ว เทียนขุยยืนอยู่หลังเขา แว็บแรกที่เห็นศพนั้น ก็ตัวสั่นขึ้นมา เขาตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น “นั่นมันหนิ!”
ฟางเหยียนปิดศพนั้น ยืนขึ้นหันไปมองเทียนขุย ใบหน้าของเทียนขุยสั่น แล้วกล่าวอย่างติดๆขัดๆ “จอมพลโผ้จวิน มัน เป็นมันจริงๆด้วย!มันมาแล้ว และแล้วมันก็มาเสียที”
ตอนพูด เทียนขุยตื่นเต้นจนเกือบน้ำตาไหลออกมา วินาทีนี้ เขารอมานานมากๆ และแล้วก็มาถึง เขามาแล้ว การฆ่าคนแบบนี้นอกจากอาจารย์อ๋าวไท่ของสามคุณชายแห่งจินโจวลูกพี่ชายหน้าบาก แล้วยังมีใครอีก?
อ๋าวไอ่ คนที่ทำร้ายเทียนขุยเกือบตายครั้งที่แล้ว คนที่เหยียดหยามเทียนขุย คนที่อยู่ร่วมโลกกับเทียนขุยไม่ได้ และแล้วเขาก็ปรากฏตัวออกแล้ว และแล้วเทียนขุยก็รอถึงการปรากฏตัวของเขาเสียที
เดิมทีคิดว่าเขาจะไม่ปรากฏกายออกมาง่ายๆ เทียนขุยต้องไปล้างแค้นเขาเอง ไม่คาดคิดว่าเขาจะปรากฏตัวออกมาเร็วขนาดนั้น
เทียนขุยกัดฟัน แล้วพูดอย่างชัดเจนว่า “ปรากฏตัวอีกแล้วสินะ”
เขากำหมัดแน่น ระหว่างข้อต่อเกิดเป็นเสียงแกร็กๆขึ้น กลิ่นอายความเกลียดชังสะท้อนออกมา คนที่คลุกคลีอยู่กับสนามรบ ให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่ไอนั่นเหยียดหยามศักดิ์ศรีของเขา
นี่เป็นการไม่เคารพทหารมากที่สุด แล้วยังไม่ให้เทียนขุยเกลียดได้อย่างไร!
ถังเสี่ยนจงเดินเข้ามา แล้วถาม “หมอเทพฟาง ท่านรู้จักคนนี้มั้ย?”
ฟางเหยียนพยักหน้าแล้วกล่าว “ครับ!ถ้าไม่เกิดเหตุ เขาเป็นคนที่ผมอยากเจอ”
“เฮ้อ!” ถังเสี่ยนจงรีบกล่าว “เทพหมอฟาง บางทีคุณอาจจะไม่รู้ เมื่อวานคนนั้นมาถึงที่บ้านเราก็ฆ่าคน เห็นใครก็ฆ่า ฆ่าอย่างโหดเหี้ยม!ศพที่ท่านเห็น เป็นคนที่เขาฆ่าทั้งหมด ในมือของเขาเหมือนมีค้อนอยู่อย่างไรอย่างนั้น ทุบตีลงไปที่หัวของคนเหล่านั้นอย่างรุนแรง ตีจนหัวคนแตกกระจายเลย ต่อมาเหล่าเห้อมาขวางเขาไว้ เขาพยายามฆ่าเหล่าเห้อ แต่ฆ่าไม่ได้ แล้วเขาก็คว้าตัวเสี่ยวยู่ไป เหล่าเห้อไล่ตามออกไป พอออกไปก็ออกไปทั้งคืน จนกระทั่งตอนนี้ยังไม่มีข่าวคราวอะไรเลย”
ถังเสี่ยนจงพูดพลาง เกือบจะร้องไห้ออกมา
“เขาเปลือยกายท่อนบนใช่มั้ย หัวล้าน แต่ภายใต้หัวล้านก็มีผมยาวถึงไหล่?” เทียนขุยถาม
ถังเสี่ยนจงชะงัก รีบพยักหน้า “ใช่ๆๆ เป็นคนอย่างที่คุณเทียนขุยพูดไว้เลยครับ”
“พวกเรากำลังหาเขาอยู่เหมือนกัน ไม่คาดคิดว่าเขาจะมาหาถึงที่!” เทียนขุยกัดฟัน กระทืบเท้าลงกับพื้นอย่างเกรี้ยวกราด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ