จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 396

“โผ้จวิน งั้นตอนนี้พวกเราจะทำยังไงดี?” เทียนขุยถามอย่างโกรธจัด เขาไม่ได้ฆ่าอ๋าวไท่กับมือ ในใจนี่หดหู่สุดๆ! เวลาพูด เขายังทนไม่ไหวหันไปถลึงตาใส่ศพอ๋าวไท่หนึ่งที

ฟางเหยียนยืดตัวตรงช้าๆพลางว่า “พวกเราไป! พาถังยู่กลับบ้านก่อน”

ถังยู่ที่อยู่อีกด้านตะลึงเป็นไก่ตาแตกไปนานแล้ว พอเห็นฟางเหยียนลงมืออัดอ๋าวไท่เธอก็ตะลึงงงแล้ว เดิมคิดว่าฟางเหยียนเป็นแค่คุณชายที่ได้รับการปกป้อง เธอไม่คิดว่าเวลาฟางเหยียนลงมือแล้วจะเฉียบขาดขนาดนี้

พลังการต่อสู้เหมือนวีรบุรุษในละครเลย ขยับนิดเดียวก็คว้าหมับเข้าคอหอยอีกฝ่ายเลย แถมยังทำง่ายดายมากด้วย เธอไม่รู้จักระดับนินจาอะไรเลย รู้แต่ว่าตาแก่นั่นดุร้ายมาก แต่กลับดูสู้ไม่ได้ต่อหน้าฟางเหยียนอย่างนั้น แถมยังแสดงความกลัวที่น่าอนาถและเหนื่อยใจด้วย มันแสดงให้เห็นได้ชัดว่า ฟางเหยียนแข็งแกร่งกว่าตาแก่นั่นมากนัก

มิน่าวันนั้นเขาถึงใช้สายตาอย่างราชามองกดเย่เทียน ที่แท้เขาแข็งแกร่งขนาดนี้เอง

พระเจ้า นี่ตนได้รู้จักคนร้ายกาจขนาดนี้ ถังยู่อดกลืนน้ำลายดังเอื๊อกไม่ได้ เธอหันไปมองฟางเหยียนด้วยสีหน้าดีใจตื่นเต้น สายตาที่มองราวกับสาวน้อยลุ่มหลงก็ไม่ปาน

“ไปเถอะ!ถังยู่” ฟางเหยียนหันมองถังยู่ที่นั่งเหม่ออยู่พลางว่า

ถังยู่อามาหนึ่งคำ ก่อนได้สติกลับมา และรีบรับคำทันที “ได้!”

จากนั้นเธอเดินตามฟางเหยียนไปอย่างทื่อๆ ไม่นานทั้งหมดก็ขึ้นรถไป

ระหว่างนั่งบนรถ ถังยู่ค่อยๆได้สติคืนมา เธอหันหัวไปมองฟางเหยียนที่นั่งข้างตน ฟางเหยียนในตอนนี้หลับตาทั้งสองข้าง เอนพิงที่นั่งด้านหลัง เหมือนกำลังหลับ

สมองของเธอย้อนนึกถึงตอนทั้งคู่เจอกันครั้งแรก เธอไม่คิดเลยด้วยซ้ำว่าจะชอบหมอนี่

แต่ต้องยอมรับจริงๆว่า เธอชอบฟางเหยียนจริงๆ ต่อให้เขาจะเย็นชา แต่เขาก็อบอุ่น เอาเหตุการณ์เมื่อกี้เป็นตัวอย่างก็ได้ เขารู้ว่าเธอกลัว เลยยกมือขึ้นมาจับมือเธอไว้ พอได้ยินเสียงระเบิด ยังหันมากอดเธอเอาไว้ เห็นได้ชัดเลยว่าเขาเป็นห่วงเธอ

อีกอย่าง ถ้าเขาไม่ห่วงเธอ คงไม่วิ่งมาช่วยเธอถึงที่นี่ พอคิดถึงตรงนี้ หัวใจถังยู่เหมือนอาบไปด้วยน้ำผึ้งหวาน ไม่นานก็มีความคิดไม่ดีแทรกเข้ามา เขามีเมียแล้ว! คนดีขนาดนี้ทำไมต้องมีเมียแล้วด้วยนะ? ถ้าเขาไม่มีเมีย มันจะดีแค่ไหนนะ

ทันใดนั้น เธอตบขาผ่างร้องว่า “แย่ล่ะ เราไม่ได้เอาศพลุงเห้อกลับมาด้วย”

คราวนี้ทำให้ฟางเหยียนที่หลับตาพักผ่อนอยู่เปิดตาโพลงทันที ความเร็วในการขับรถของเทียนขุยลดลงอย่างเห็นได้ชัดด้วย

เธอหันไปมองฟางเหยียนพลางว่า “ขอ ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”

ฟางเหยียนส่ายหัวบอก “ไม่เป็นไร ศพลุงเห้อน่ะให้บ้านคุณมาจัดการเก็บเองละกัน! รถของผมไม่มีทางเอาศพขึ้นได้”

นี่เป็นรถหงฉี อย่าว่าเหล่าเห้อที่ตายแล้วเลย ต่อให้เป็นตอนมีชีวิตอยู่ ก็ไม่คู่ควรนั่งรถคันนี้

“ค่ะ!” ถังยู่รับคำเสียงเบา ดวงตาคู่ที่มองฟางเหยียนเริ่มทอประกายเร่าร้อนขึ้น

ฟางเหยียนเห็นสายตาถังยู่ เขามองมันผ่านๆ จากนั้นก็ดึงสายตากลับไปหลับตาใหม่ ตอนนี้เขาคิดแต่เรื่ององค์กรสัตว์เพลิง องค์กรนั่นคิดจะทำอะไรกันแน่?หาคนมากขนาดนั้น ไหนจะตระกูลต่างๆอีก หรือคิดจะกบฏจริงๆ? แต่งเสริมกองกำลัง เตรียมพร้อมใช้กำลังพล มันสมเหตุสมผลกับองค์กรที่อยู่สงบนิ่งมาหลายปีจะทำ

ไม่ทำ หรือไม่ก็ทำแล้วไปให้สุด！

ไม่ว่าเป้าหมายของพวกเขาจะเป็นอะไร การฆ่าเทียนหม่า ฆ่าลุงเย่ พวกเขาต้องชดใช้กับการกระทำนี้! ฟางเหยียนต้องหาองค์กรนี้ให้ได้ และกำจัดมันทิ้งซะ องค์กรนี้ต้องโดนเขาทำลายแน่