จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 455

กู่เฟิงคิดว่าตัวเองได้ยินผิดไป เขาส่งสายตาให้เห้ออีกาง เห้ออีกางมองหยิวอู่แล้วกล่าว “แกว่าอะไรนะ？”

หยิวอู่ได้พูดซ้ำคำพูดที่เพิ่งพูดเมื่อกี๊อีกครั้ง “การ์ดที่อยู่ด้านนอก ถูกมันฆ่าตายหมดแล้ว！ตั้งแต่ชั้นหนึ่งถึงชั้นนี้”

ตอนที่พูดประโยคนี้ ในหัวของหยิวอู่ย้อนกลับไปยังเหตุการณ์เมื่อกี๊ไม่หยุด น่ากลัวมาก เหนือจริงมาก นั่นไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ทำได้ เขาเหมือนลมที่พัดเข้าไปในหมู่คน ฟิ่วๆๆไม่กี่ครั้ง ก็ฆ่าคนเป็นร้อยเป็นพันคนได้ ทุกคนล้วนถูกปาดคอ ตายคาที่ทันที เป็นฉากที่โอเว่อร์มาก ทำให้คนคาดไม่ถึงจริงๆ

หยิวอู่ก็ไม่เคยเห็นการต่อสู้อันน่ากลัวขนาดนั้นมาก่อนในชีวิต การกระทำของคนนี้ เปลี่ยนทัศนคติของเขาใหม่ ในสายตาของเขาชีวิตคน ราวกับมด ถ้าเขาอยากจะฆ่าใครสักคน ง่ายเหมือนหายใจ

เห้ออีกางหน้าถอดสี เขารีบส่ายหน้าแล้วกล่าว “เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน นอกประตูมีการ์ดสามพันกว่าคน จะตายทั้งหมดได้อย่างไรกัน！ฉันอยู่ด้านใน ใกล้ขนาดนั้น แม้แต่เสียงต่อสู้ยังไม่ได้ยินเลย”

เมื่อได้ยินคำพูดของเห้ออีกาง จู่ๆกู่เฟิงก็ตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง เขามองสายตาคู่นั้นของฟางเหยียนค่อยๆเปลี่ยนไปอย่างช้าๆ บางทีเห้ออีกางยากที่จะเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ได้ แต่ตัวเองเชื่อ ยอดฝีมือระดับต้าชี่สามารถฆ่าคนโดยไร้เสียงได้ คนที่อยู่ตรงหน้านี้ จะต้องเป็นยอดฝีมือระดับต้าชี่ ในแววตาอันเย่อหยิ่งของเขาสามารถเห็นได้ถึงความแข็งแกร่งของเขา

เมื่อนึกถึงจุดนี้ กู่เฟิงเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ยกมือขึ้นกำหมัดแล้วกล่าว “ผู้อาวุโสผู้นี้ เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เป็นการเข้าใจผิดกันล้วนๆ！อาจารย์ของผมชื่อกู่ซู๋ หวังว่าคุณจะให้เกียรติผม ไว้ชีวิตของลูกพี่เห้อด้วยเถิด！”

ถ้าต่อสู้กันจริงๆ กู่เฟิงอาจจะไม่ใช่คู่ต่อกรของคนที่อยู่ตรงหน้านี้ เพราะเค้าคือยอดฝีมือระดับต้าชี่ มีเพียงการอ้างถึงอาจารย์ของตัวเองออกมา บางทีอาจมีโอกาสรอดชีวิตบ้าง อาจารย์ของตนก็เป็นระดับต้าชี่ที่ชื่อเสียงดังกระฉ่อนไปทั่ว คนนี้จะต้องรู้จักแน่นอน

ฟางเหยียนมองกู่เฟิง ดูแคลนเหอะๆออกมา กล่าวอย่างพึมพำกับตัวเองว่า “ให้เกียรติ！”

กู่เฟิงพยักหน้าแล้วกล่าว “ครับ อาจารย์ของผมคือกู่ซู๋！หวังว่าผู้อาวุโสจะเห็นแก่...”

ฟางเหยียนขัดจังหวะคำพูดของกู่เฟิงอย่างยืนหยัดและเด็ดขาด แล้วกล่าว “พวกแกรบกวนเมียของฉัน แล้วยังจะให้ฉันให้เกียรติอีกเหรอ！นี่มันรนหาที่ตายชัดๆ！” พูดจบ จู่ๆในมือของฟางเหยียนก็มีเข็มอันหนึ่งลอยออกมา ได้ยินเสียงจึกดังขึ้น จากนั้นก็เห็นหัวของกู่เฟิงมีรูเกิดขึ้น วินาทีถัดมา ร่างของกู่เฟิงค่อยๆล้มลงกับพื้น

จนกระทั่งเสียชีวิตกู่เฟิงไม่คาดคิด ว่าตนเองจะพบกับจุดจบแบบนี้ เดิมคิดว่าอย่างน้อยตัวเองต้องตายในสนามรบ แต่ไม่คาดคิด ว่าแม้แต่โอกาสที่จะต่อกรยังไม่มีเลย ก็ต้องตายแล้ว！

เขาไม่พอใจมากที่ตัวเองพบจุดจบแบบนี้ อย่างน้อยตัวเองก็ถือได้ว่าเป็นนักรบคนหนึ่ง！แต่นักรบตายในสนามรบ ไม่มีทางถูกบีบ ถูกปลิดชีพอย่างรวดเร็ว แต่เขากลับถูกปลิดชีพอย่างเร็ว แล้วยังปลิดชีพอย่างง่ายดาย

จนกระทั่งถึงตอนที่ล้มลงไป เขายังไม่อยากเชื่อความจริงว่าตัวเองได้ถูกปลิดชีพอย่างรวดเร็วแล้ว！มันชั่งยากที่จะรับได้

นี่เป็นจิตใต้สำนึกสุดท้ายที่อยู่ในหัวของกู่เฟิง จากนั้น ช้าๆ ช้าๆ ความรู้สึกตัวของเขาก็ค่อยๆหายไป แล้วจากนั้น เขาก็ตาย ไหลลงไปกับพื้นโดยสิ้นเชิง เลือดไหลออกเป็นทาง

“อ้า！” เห้ออีกางเห็นกู่เฟิงที่หมดสัญญาณชีพจรไป ก็อดกลั้นที่จะส่งเสียงดังออกมาไม่ได้

กู่เฟิงเป็นขุนพลที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาลูกน้องเขา ไม่คาดคิดว่าจะพบกับจุดจบแบบนี้ ตายแล้ว นึกไม่ถึงว่ากู่เฟิงจะตายจริงๆ เขาเคยเห็นกู่เฟิงออกโรงกับตาตัวเอง เป็นยอดฝีมือที่ต่อสู้หนึ่งต่อพันคน ก่อนหน้าที่จะรู้จักกู่เฟิง เห้ออีกางไม่เคยเห็นคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้มาก่อน และเขาก็ไม่รู้ด้วยว่ายังมีนินจาอีกด้วย