จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 458

ลึกเข้าไปในป่าดงดิบ หญิงสาววัยรุ่นที่สวมชุดสีสันฉูดฉาดหลายคนกำลังเดินผ่าป่าละเมาะ ก้าวเดินช้าบ้างเร็วบ้าง แว็บๆก็จะได้ยินเสียงหัวเราะของพวกเธอ

นอกจากเสียงหัวเราะแล้ว ก็ยังมีตอนที่หมดความอดทน ในป่ายังได้ยินเสียงของหลายคนดังออกมา

“ฉินเข่อ ใกล้ถึงที่ๆแกพูดถึงแล้วยัง?พวกเราเดินไปเดินมาก็ยังวนอยู่ในป่าเนี่ย!ฉันเหนื่อยจะตายแล้ว ฉันว่า แกจำผิดหรือเปล่า ดูๆแล้วที่นี่ไม่มีอารามเต๋าในป่าอะไรนั่นเลยนะ”

ผู้หญิงที่กำลังพูดเงยหน้ามองพอดี เมื่อมองขึ้น ข้างบนเป็นต้นไม้ที่เขียวชอุ่มทั้งนั้น เป็นต้นไม้ใหญ่จากพื้นอันใหญ่โต สูงตระหง่านขึ้นฟ้า ไม่เหมือนที่ๆมีคนอาศัยอยู่จริงๆ ทางตอนใต้ของประเทศหวามีป่าดงดิบแบบนี้ไม่น้อย และมีวิวทิวทัศน์ที่สวยงามไม่น้อยเช่นกัน ถ้าจะบอกว่ามีอารามเต๋าอยู่ในป่าดงดิบ ก็ยากที่จะเชื่อได้จริงๆ

เธอเพิ่งพูดจบ หญิงสาวที่ใส่หมวกสีขาวเบสบอล เสื้อเชิ้ตแขนยาว กางเกงยีนเกาท้ายทอยแล้วกล่าว “เป็นไปไม่ได้ ฉันมองเห็นจากในเครื่องบิน มันมีจริง ที่นั่นไม่ใช่มีแค่อารามเต๋าที่ใหญ่มากนะ ยังมีน้ำตกที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติด้วย สถานที่แห่งนั้น จะพูดยังไงดีล่ะ ดูแล้วเหมือนเป็นที่บำเพ็ญเซียน คุ้มค่าที่พวกเราจะไปสำรวจแน่นอน ถ้าถ่ายรูปเก็บไว้ได้ การประกวดในธีมนิเวศวิทยา ครั้งนี้ของเราต้องได้แชมป์แน่นอน”

ฉินเข่อสวยมาก ถือได้ว่าเป็นสาวงามระดับท็อปในคณะได้เลยล่ะ คนเราเป็นดั่งชื่อตัว อบอุ่นสง่างาม หน้าตามีเมตตาโอนโยนมาก มีมนุษยสัมพันธ์ดี ดังนั้นทำให้คนที่มองไปรู้สึกไม่รู้สึกห่างเหิน กลับกันใกล้ชิดมากขึ้นไปอีก บอกกับนิสัยใจกว้าง ดังนั้นเธอจึงได้มีเพื่อนไม่น้อยเลยทีเดียว นี่ไม่ใช่ว่า หญิงสาวทั้งห้าคนที่มาด้วยกันล้วนเป็นเพื่อนของเธอเหรอ นอกจากนี้ ครอบครัวของเธอยังมีเงินเยอะอีกด้วย เติบโตมาในครอบครัวคนมีตังค์ นี่ก็เป็นเหตุผลที่ผู้ชายหลายคนจีบฉินเข่อ

หญิงสาวคนหนึ่งกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ว่า “เห้อ ถ้ารู้ว่าเป็นป่าดงดิบที่ดงดิบแบบนี้แต่แรก แล้วยังต้องเดินเท้า ขึ้นเขา จากนั้นก็ยังต้องเดินเท้าขึ้นเขา แบกสัมภาระ พวกเราควรจะเรียกผู้ชายมาสองสามคน อย่างน้อยตอนที่เดินไม่ไหว พวกเขายังพอจะพยุง ช่วยพวกเราถือข้าวของได้บ้าง ไม่แน่อาจจะแบกพวกเราได้ด้วยนะ”

“จุ๊ๆๆ ฉันกลัวว่าที่แกคิดไม่ใช่อันนี้หรอกนะ!แกน่าจะคิดเรื่องอื่นมากกว่า ตอนที่แกเหงาหงอย ยังสามารถคลายความกลัดกลุ้มใจแทนแกได้ต่างหากล่ะ!ยังไงก็เป็นป่าลึก หาข้ออ้างไปเข้าห้องน้ำ ใครจะไปรู้ว่าพวกแกทำอะไรกัน ที่รกร้างกลางแจ้งแบบนี้ คิดๆแล้วก็ตื่นเต้นดีนะ แกคิดแบบนี้หรือเปล่า” หนึ่งในหญิงสาวพูดต่อ แล้วยังยกมือไปตบที่ก้นของหญิงสาวคนนั้นอีกด้วย

หญิงสาวคนนั้นรีบกล่าวอย่าง“เขินอาย”ว่า “ชิๆๆ ใครเค้าพูดเรื่องนี้กัน ทำไมแกลามกจัง!ที่นี่ยังมีฉินเข่อดาวมหาลัยของเราอยู่ด้วยนะ ต่อให้มีผู้ชายมา ก็ไม่ใช่หลงใหลดาวมหาลัยของเราจนโงหัวไม่ขึ้นเหรอ จะมีโอกาสของพวกเราได้อย่างไรกันเล่า! พวกเราอะ มากสุดก็ทำได้แค่ดูเท่านั้นแหละ”

“อ้าๆๆ!ไม่พูดเรื่องแบบนี้ตอนอยู่ในป่าลึกได้มั้ยเนี่ย พูดจนฉันอยากไปฉี่แล้วเนี่ย”

“แกไปฉี่แล้วไงอะ?หรือตอนฉี่แกคิดจะ...”

“ฮ่าๆๆ!” หญิงสาวหลายคนเดินอย่างช้าๆ พลางพูดคุยกัน เสียงหัวเราะดังขึ้นจากในป่า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ