จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 486

สำนักงานใหญ่แก๊งซินหงประจำประเทศหวา

เจียวเบียวนั่งตำแหน่งที่สูงที่สุดของห้องประชุม นี่เป็นโต๊ะสี่เหลี่ยมยาวตัวหนึ่ง ดูๆแล้วพรีเมี่ยมมาก อลังการมาก แต่เจียวเบียวนั่งที่ไหน กลับดูธรรมดาไม่แปลกอะไร เขาหลับตาสนิท ในมือเคลื่อนไหววอลนัทสองลูกไปมา วันนี้เขาสวมเสื้อคอจีน ถึงแม้อายุเพียงแค่ห้าสิบปี แต่เมื่อดูแล้วกลับเหมือนผู้เฒ่าพวกนั้นที่เฉลียวฉลาดมีความสามารถ อายุเจ็ดแปดสิบปีอย่างไรอย่างนั้น คิ้วของเขากระดกขึ้น คิ้วไปทางขมับรวมเข้าด้วยกัน ดูแล้วมีความเคร่งขรึมที่มีมาแต่กำเนิด

ในห้องทำงานมีคนนั่งเต็มไปหมด เมื่อมองไป มีประมาณสามสิบกว่าคน พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นผู้บริหารของแก๊งซินหองของแต่ล่ะพื้นที่ในประเทศหวา ตำแหน่งของทุกคนค่อนข้างเรืองนาม แต่ล่ะคนก็ล้วนเป็นประเภทที่แตะต้องไม่ได้ ถึงขั้นรับรู้ได้ถึงความกระฉับกระเฉงผ่านคิ้วและหน้าผากของพวกเขา คนที่ธรรมดาพบเจอพวกเขาคนที่มีตำแหน่งตัวตนแบบนี้ ตอนพูดอาจต้องระวังแล้วระวังอีก สุขุมแล้วสุขุมอีก

แต่ แต่นาทีนี้คนพวกนี้กลับไม่กล้าพูด ทุกคนเพียงแต่มองเจียวเบียวอย่างสบตากัน รอเจียวเบียวลั่นวาจา ถ้าเจียวเบียวไม่พูดอะไร พวกเขาก็ไม่มีใครกล้าส่งเสียงออกมาสักคน

ทุกคนนั่งมาครึ่งชั่วโมงแล้ว เจียวเบียวแข็งทื่อไม่พูดอะไรออกมา ยังคงอยู่ในท่าทีที่หลับตาพักสมองอยู่ ถ้าไม่ใช่ว่าเห็นวอลนัทในมือของเขายังเคลื่อนที่อยู่ บางทีคนหมู่มากอาจคิดว่าเขาได้หลับไปแล้ว

ทุกคนล้วนไม่ใช่คนที่นั่งนานๆได้ ทุกคนต่างมองหน้ากัน ต่างพากันพูดภาษาใบ้ ส่งสัญญาณว่าพูด แต่เมื่อสายตาจับจ้องไปที่เจียวเบียว ก็ต้องหลบสายตาไป ที่เจียวเบียวมีตำแหน่งอย่างในวันนี้ได้ ล้วนสัมพันธ์กับวงศ์ตระกูลทั้งนั้น

ปู่ของเจียวเบียวเป็นตัวตั้งตัวตีดั้งเดิมชุดแรกของแก๊งซินหง ตอนที่แก๊งซินหงเพิ่งจะก่อตั้งขึ้นมา เขาก็ได้เป็นสมาชิกคนหนึ่งของแก๊งซินหงแล้ว แรกเริ่มเพื่อสร้างแก๊งซินหง เคยทุ่มเทสุดความสามารถให้ลูกพี่มาแล้ว ต่อมาพ่อของเขา ก็ทุ่มเทชีวิตให้กับซินหงเช่นกัน ที่แก๊งซินหงองค์กรนี้เข้มแข็งเกรียงไกรมั่นคงได้ขนาดนี้ ก็เป็นเพราะความชอบธรรมของพวกเขาทั้งนั้น ถ้าไม่มีความชอบธรรม แก๊งซินหงพังพินาศไปนานแล้ว

ที่องค์กรหนึ่งอยู่ยงคงกระพันได้นั้น ต้องมีกฎแห่งการดำรงชีวิต แก๊งซินหงถือความชอบธรรม ความชอบธรรมเป็นสิ่งที่คนของแก๊งซินหงต้องยึดปฏิบัติ

หลังจากที่พ่อแม่ของเจียวเบียวจากไปแล้วนั้น แก๊งซินหงไม่มีทางทอดทิ้งแน่นอน ด้วยเหตุนี้เองจึงได้เริ่มรับช่วงต่อดูแลชีวิตในภายภาคหน้าของเจียวเบียว ตั้งแต่เล็ก เจียวเบียวเติบโตด้วยกลิ่นอายของแก๊งซินหง เขาสืบทอดจุดเด่นของแก๊งซินหง ความชอบธรรมเป็นหลัก ความชอบธรรมจะมาเป็นอันดับหนึ่งตลอดไป แต่เขาก็ได้สืบทอดจุดเด่นอีกอย่างของแก๊งซินหง โหดเหี้ยม

ทำตัวไม่โหดเหี้ยม จะไม่มีสิทธิ์พูดว่าตัวเองคือแก๊งซินหงแม้แต่นิดเดียว แรกเริ่มตอนที่เจียวเบียวทำหน้าที่เป็นเจ้าสำนักของประเทศหวา คนจำนวนไม่น้อยไม่รู้เรื่องราวของเจียวเบียว ถึงขนาดทุกคนแบนเจียวเบียว คิดว่าเขาใช้ความสัมพันธ์จึงนั่งตำแหน่งนี้ได้

ดังนั้นตอนนั้นมีหลายคนที่หาเรื่อง บอกว่าไม่พอใจกับการที่เจียวเบียวได้รับตำแหน่งเจ้าสำนัก ถ้าเจียวเบียวเป็นตำแหน่งนี้ คนแรกที่ยืนขึ้นแสดงท่าทางไม่พอใจเขา จะแบนเขาไปเรื่อยๆ ใช้กลอุบายจัดการเรื่องที่เขาดูแล ทำให้เจียวเบียวทำอะไรไม่ได้ และทำอะไรก็ไม่สำเร็จ

ต่อมาเจียวเบียวได้รับตำแหน่งแล้ว เรื่องแรกที่เขาทำเมื่อได้รับตำแหน่งคือจัดการคนพวกนั้นที่ไม่พอใจเขา เขาไม่ได้ใช้เล่ห์กลอะไร ไม่เหมือนกับเจ้าพ่อที่จัดการลับหลังแบบนั้นในทีวี เขาตรงไปตรงมา ตอนที่ประชุมได้บิดคอของคนนั้นหักด้วยน้ำมือของตัวเอง ต่อหน้าผู้บริหารทั้งหมด

ตอนบิดคอ เจียวเบียวไม่พูดไม่จา การฆ่าคนพวกนั้นตายง่ายเหมือนบี้มดตาย หลังจากนั้น ยังมีบางคนคิดว่าตัวเองอยากลองดู ด้วยเหตุนี้เองจึงได้ตายไปอีกหลายคน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ