จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 531

หยางจิ่งเซียนไม่พูดอะไร ได้แต่จ้องตาเสี่ยวหงเขม็ง นี่ก็แค่กลอุบายในการถ่วงเวลาของเธอเท่านั้นเอง!

ฟางเหยียนแค่นเสียงหึ ลงแรงที่มือมากขึ้นและหิ้วตัวเสี่ยวหงสูงขึ้น หิ้วขึ้นรอบนี้ทำสูงเลยหัว

“ในเมื่อคุณอยากตายขนาดนั้น งั้นจะหาว่าผมใจร้ายไส้ระกำไม่ได้นะ!” พูดจบ ฟางเหยียนก็ทำท่าจะโยนตัวเธอออกไป

ยังไม่ทันได้ทำ ในตอนที่ฟางเหยียนไม่ทันระวังตัว จู่ๆเทียนขุยก็ลุกขึ้น เขาเหมือนโดนกระตุ้นประสาทอะไรสักอย่างในตอนที่พุ่งเข้าหาฟางเหยียน เห็นแต่เขายกกำปั้นขึ้นและชกทั้งสองหมัดไปที่ตัวฟางเหยียนอย่างแรง

เวลาเหมือนหยุดชะงักลง สองตาฟางเหยียนเบิกโพลงมองเทียนขุยอย่างไม่เชื่อสายตา นี่เขาทำอะไร? นี่เทียนขุยหรอ? นี่คือเทียนขุยคนนั้นที่เขาเชื่อใจมากที่สุดหรอ?”

แม้แต่ฝันเขาก็ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ตนพัฒนาความสามารถของเทียนขุยจนถึงระดับต้าชี่ แล้วเขาจะเอามาใช้ต่อกรกับตน นี่เป็นเรื่องที่ทำให้ฟางเหยียนเสียใจมากที่สุด และเป็นวินาทีที่เขารู้สึกสิ้นหวังมากที่สุด!

“ปึ้ก!” พลังมหาศาลที่แผ่ซ่านออกมาจากกำปั้น ร่างของฟางเหยียนโดนโจมตีจนกระเด็นลอยออกไปสิบกว่าเมตร ร่างของเสี่ยวหงร่วงลงมา เทียนขุยเข้าไปรับร่างเสี่ยวหงประหนึ่งอสูรกายตัวหนึ่ง สุดท้ายเขาใช้ดวงตาแดงก่ำมองใบหน้าซีดเผือดของฟางเหยียน จากนั้นคำรามเสียงดังราวสัตว์ป่าออกมา!

เสียงคำรามนี้แข็งกร้าวหนักหนา เหมือนกำลังเตือนฟางเหยียน! เตือนฟางเหยียนว่าอย่าทำร้ายผู้หญิงของเขา ไม่งั้นตายแน่

เทียนขุนในตอนนี้เหมือนขวังซือของตระกูลฟางแห่งเมืองหลวง เหมือนกับสัตว์ป่าตัวหนึ่ง

ภาพเหตุการณ์ตอนเทียนขุยโจมตีฟางเหยียนทั้งหมดลื่นไหลพลิ้วไหวไม่ติดขัด

เดิมคิดว่าเสี่ยวหงจะกลายเป็นผีภายใต้ฝีมือฟางเหยียน ใครก็ไม่คิดว่าเทียนขุยจะลงมือในเวลานี้! ทุกคนมองข้ามเทียนขุยไปหมด

รอจนพวกเขาได้สติกลับมา เขาก็หนีไปแล้ว ส่วนฟางเหยียนกระอักเลือดออกมาคำหนึ่งในสภาพกึ่งคุกเข่าที่พื้น

นี่เป็นการที่ฟางเหยียนโดนทำร้ายตอนไม่ทันระวัง ดังนั้นเขาเลยไม่ได้กลั้นลมหายใจไว้ ทำให้หมัดนี้โจมตีเขากลางหน้าอกเขาอย่างจัง ทำให้เขาขาดอากาศหายใจชั่วคราว

ยังไงเขาก็คิดไม่ถึงว่าเทียนขุยจะลงมือทำร้ายเขา เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง เทียนขุยกลับกล้าลงมือทำร้ายตน

ตนคือใคร? จอมพลแห่งสำนักเจ็ดพิฆาต โผ้จวินของประเทศหวา เทพสงครามไร้พ่าย

เดิมเทียนขุยเคยเผชิญความเป็นความตายถึงสองครั้ง เป็นฟางเหยียนที่ช่วยเขาไว้ทั้งสองครั้ง เทียนขุยเองก็พูด ชีวิตของเขาเป็นของตน แต่ฟางเหยียนเชื่อมั่นในตัวเองมากเกินไป เขาคิดเอาเองว่าเทียนขุยไม่กล้าทำร้ายตนหรอก แต่เขาลืมคิดไปถึงฐานะผู้หญิงคนนั้นในหัวใจเทียนขุย ในตอนที่ผู้หญิงคนนั้นเผชิญหน้าความเป็นความตาย สมองของเทียนขุยเลยทำปฏิกิริยาสะท้อนกลับได้อย่างเร็วมาก

เลยเกิดฉากนี้ขึ้นมา เทียนขุยทำร้ายตนกับมือ! ลูกน้องที่เขาเชื่อใจมากที่สุดทำร้ายเขา

แต่เขาไม่โทษเทียนขุย เป็นเพราะเจ้าพวกนั้นใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนของเทียนขุยมาควบคุมตัวเทียนขุยไว้

ฟางเหยียนกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ไม่ นี่ไม่ใช่น้ำลาย มันเป็นเลือดที่จะกระอักออกมา

“พรีด!” เลือดสดกระอักออกมาอีก

“ฟางเหยียน!” ฉินเข่อมือปิดปาก รีบวิ่งเข้ามาพยุงเขาลุกขึ้น!