จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 573

“เหอะๆ！” ชายรูปงามดูแคลนออกมา ย้อนถามว่า “แกเข้าใจว่าไงล่ะ？ถ้าไม่มีแผนการใหญ่ที่การณ์ไกล ฉันจะอยู่ด้านในได้อย่างไรกัน ไง？ยากที่จะเชื่อได้ล่ะสิ？บอกแกตรงๆ เพลิงเสวนต่างหากที่เป็นหัวกะทิประเทศหวาที่แท้จริง ความจริงประเทศหวาเป็นพวกเขาที่ปกป้องอยู่ตลอด”

“ผู้นำคนก่อนทำอะไรก็ลังเล มักจะช่วยประเทศอย่าลับๆ ช่วยประเทศมาสองพันกว่าปี กลับไม่มีใครจดจำความดีของพวกเขา ผู้นำหนุ่มครั้งนี้ และแล้วก็ตัดสินใจทำการใหญ่ อีกสามเดือนให้หลังผู้นำหนุ่มจะรับตำแหน่งต่อ ถึงตอนนั้น ถึงตอนนั้น ผู้นำหนุ่มจะต้องทำการใหญ่ที่สะเทือนฟ้าดินแน่นอน”

เย่เฟยดูแคลนเหอะๆ แล้วกล่าว “ฉันไม่สนว่าเป้าหมายของพวกแกคืออะไร ตอนนี้แกก็ไม่ต้องมาวาดฝันให้ฉัน ฉันแค่อยากฆ่าไอ้นั่น” พูดจบ แววตาของเย่เฟยกลายเป็นดุร้ายขึ้นมา เขาเกลียดฟางเหยียน เกลียดเข้ากระดูก ฟางเหยียนพรากผู้หญิงของเขาไป แล้วยังพรากพี่น้องทั้งหมดของทหารรับจ้างแห่งเอเชียอีก ถือว่าทำลายเขาโดยไม่ทันตั้งตัว

ดังนั้นเขาจำเป็นต้องฆ่าฟางเหยียน ต้องฆ่า！

“ดี！เพียงแค่แกยอมเข้าร่วมกับพวกเรา ให้แกฆ่ามันด้วยน้ำมือของตัวเอง” ชายรูปงามพูดกับเย่เฟย

“จำคำพูดของแกไว้！”

เย่เฟยยกมือขึ้นชี้ชายรูปงาม ชายรูปงามกำหมัดไปยังนิ้วของเขา แล้วกล่าว “คำไหนคำนั้น！”

ทำกิริยานี้เสร็จ ชายรูปงามกล่าว “ไปเถอะ เรายังต้องรีบ ออกไปจากเขตแดน ไม่งั้นเดี๋ยวไอ้นั่นหาพวกเราเจอ ล่ะจะยุ่ง เราอย่ายังไม่ได้ฆ่าเขา แล้วกลายเป็นเนื้อบนเขียงในมือของมันล่ะ ด้านหน้าคือชายแดนอวิ๋นกุ้ย ไม่นานพวกเราจะสามารถออกไปได้แล้ว”

พูดพลาง ทั้งสองเดินฝ่าป่ากันต่อ

——

ฟางเหยียนได้จากไปช่วงเวลาหนึ่งแล้ว ครึ่งเดือนแล้ว ไร้ซึ่งข่าวคราวใดๆ

เย่ชิงหยู่ไม่รู้ว่าทำไมฟางเหยียนเป็นแบบนี้ มักจะจากไปอย่างไร้เหตุผล สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอโทรหาฟางเหยียน เขาก็ไม่รับสาย

ช่วงเวลานี้ ฉินห้าวผู้จัดการใหญ่ของหยุนเฉิงหงเหอกรุ๊ปติดต่อเธอมาไม่น้อย เขาไม่เพียงโทรหาตนเท่านั้น ถึงขั้นมาถึงจินโจวสองสามครั้ง ทุกครั้งที่เจอเย่ชิงหยู่ เขาล้วนจะเลี้ยงข้าวเย่ชิงหยู่ด้วยตัวเอง เดิมทีเย่ชิงหยู่อยากปฏิเสธมาก แต่ในธุรกิจ การทานข้าวกับลูกค้าเป็นสิ่งที่จำเป็น

นี่ เพื่อฉินห้าวสามารถนัดเย่ชิงหยู่ได้ ยังจงใจจัดกรุ๊ปทัวร์ มาเขตแดนหยุนกุ้ยอันไกลโพ้น

ที่นี่คือหุบเขาใหญ่ ที่นี่สามารถตั้งแคมป์ได้ มีภูเขามีลำธาร เย็นสบายมาก แล้วยังสามารถตกปลา บาบีคิวได้อีกด้วย

ว่ากันว่าที่นี่คือชายแดนของประเทศหวา สถานที่แห่งนี้ก็เป็นหุบเขาธรรมชาติที่เปิดให้คนมากมายมาท่องเที่ยว มีน้ำตกไหลลงมาจากด้านบน ด้านล่างมีทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ สวยงามมาก สำหรับผู้คนที่คุ้นเคยกับชีวิตในเมือง ล้วนอยากมาเที่ยวที่นี่อย่างหาที่เปรียบมิได้ ทุกคนมาถึงที่นี่ล้วนตื่นเต้นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

ถึงแม้คนที่มาด้วยไม่ได้มีเพียงแค่เย่ชิงหยู่ ยังมีหุ้นส่วนทั้งหมดของเขา ให้ทุกคนได้มีโอกาสทำความรู้จักกัน เพื่อกระตุ้นการร่วมมือกันทางธุรกิจในอนาคต แต่เย่ชิงหยู่รู้ดีมาก ว่าฉินห้าวอยากจีบตน

ฉินห้าวหล่อเหลามากจริงๆ หล่อกว่าฟางเหยียนอยู่บ้าง แต่ในตัวของเขาขาดแคลนความองอาจที่ในตัวฟางเหยียนมีทั้งหมดเยอะมาก เมื่อเจอผู้ชายอย่างฟางเหยียนแล้ว เธอจะชอบคนอื่นได้อย่างไรกัน

มีประโยคหนึ่งในอดีตพูดไว้ว่าแบบนี้ ผู้หญิงที่เคยรักอินทรีย์ จะไปชอบนกยูงที่สวยงามได้อย่างไรกัน

เธอถึงขั้นไม่สังเกตฉินห้าวเลยแม้แต่นิดเดียว เพียงแต่มองเขาว่าเป็นคู่ค้าทางธุรกิจเท่านั้น

ขณะนี้ เย่ชิงหยู่กำลังนั่งพักอยู่อีกฝั่ง เธอสวมใส่ชุดกีฬาสีฟ้าคราม ดูๆแล้วสวยงามและอ่อนเยาว์ ทีมผู้บริหารบริษัทเหล่านั้นล้วนกำลังพูดคุยกันอย่างกลุ่มคนเล็กๆกระจุกตัวกัน พูดถึงจุดเด่นแต่ล่ะอย่างของบริษัทตัวเอง อีกทั้งต่างๆนานา

เธอกำลังนั่งเบื่อๆ จึงได้โทรหาฟางเหยียนอีกครั้ง ปลายเสียงปิดเครื่องไปโดยตรง ฟางเหยียนปิดเครื่องแล้ว เธอไม่รู้ว่าฟางเหยียนกำลังทำอะไร แต่เธอหวังเป็นอย่างยิ่งจริงๆว่าให้ฟางเหยียนปรากฏตัวมาอธิบายกับเธอ