จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 648

และวันนี้เธอมาช็อปปิ้งที่ศูนย์การค้านานาชาติหวนไท่กับเพื่อนอีกสองสามคนพอดี โดยเฉพาะผู้ชายที่เอ่ยปากใช้กูแทนตัวเอง คือเพื่อนร่วมชั้นของเธอเจิ้งชง ที่บ้านรวยมาก ถือว่าเป็นตระกูลระดับสองของเจียงตู มีทรัพย์สินถึงหมื่นล้าน

กลุ่มคนเดินเข้าศูนย์การค้านานาชาติหวนไท่อย่างด่าไปพึมพำไป

สิ่งที่คุ้มค่าแกการพูดคือ ศูนย์การค้านานาชาติหวนไท่ ไม่ใช่ที่ที่ใครอยากเข้าก็เข้าได้ พูดหยาบคายหน่อยก็ นี่เป็นสวรรค์ช็อปปิ้งของคนมีตังค์ คุณสามารถซื้อของฟุ่มเฟือยของทั้งโลกได้ ไม่ว่าจะเป็นหลุยส์วิตตอง แฮร์เมส กุชชี่ ชาแนล อมานี่เป็นต้น

ช็อปปิ้งที่นี่ ไม่ใช่แค่ช็อปปิ้งง่ายๆแค่นั้น ยังเป็นสัญลักษณ์แห่งฐานะทางสังคมอีกด้วย

เพื่อเกียรติยศผู้คนมากมาย ยอมที่จะครอบครัวล้มละลายเข้าไปเป็นส่วนหนึ่ง ในนั้นมีสาวสวยที่จะจับคนรวยจำนวนมาก บ้างก็จับคนรวยได้สำเร็จ แต่บ้างก็ไม่ติดกับ ยังคงหาเจ้าชายขี่ม้าขาวของตัวเองเสมอ

นี่ไม่ใช่ว่า ที่ประตูศูนย์การค้านานาชาติหวนไท่ ยังมีสาวสวยที่แต่งตัวสวยงาม รูปร่างเซ็กซี่เดินวนไปมาอยู่ พูดให้ดูดีว่าทำไลฟ์สด ถ่ายตามท้องถนนเป็นต้น ในความเป็นจริงคือจะได้แสดงเสน่ห์ของตัวเองออกมาได้เร็วขึ้น ก็เพื่อจะได้ตกเบ็ดสำเร็จ

เจิ้งชงและคนอื่นๆเดินเข้าไปในศูนย์การค้านานาชาติหวนไท่ ตอนเข้าไป มีสาวสวยจำนวนไม่น้อยที่ส่งสายตาให้พวกเขา จริตนั้นงดงาม แทบจะเป็นพวกประจบประแจงพุ่งเข้าไป แต่ทุกคนถูกเจิ้งชงมองข้ามทั้งหมด ราวกับไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย

“คุณชายเจิ้ง วันนี้แกผิดปกติไปนะ?”

ผู้พูดคือโจวซานผู้ติดตามคนหนึ่งของเจิ้งชง และถือเป็นคุณชายคนหนึ่งเช่นกัน เพียงแต่ทรัพย์สินน้อยกว่าตระกูลเจิ้งไม่รู้เท่าไหร่ รวมๆแล้ว เป็นคุณชายตระกูลชั้นสามตระกูลหนึ่ง

ราวกับเจิ้งชงจะไม่สนใจหลิวเจี๋ยใดๆ กล่าวอย่างไม่พอใจว่า “ผู้หญิงพวกนี้ที่อยู่ศูนย์การค้านานาชาติหวนไท่ทั้งวัน คิดจะได้คนรวย จับสามีรวยๆ ยกระดับฐานะ อยากถามหน่อย ผู้หญิงแบบนี้ ใครบ้างที่ไม่แค่เล่นๆ แล้วยังคิดจะเป็นคุณนายตระกูลไฮโซจริงๆอีก？คิดมากไปหรือเปล่า？ผู้หญิงแบบนี้เทียบกับคนที่ขายตัวคิดว่าสูงส่ง หลงตัวเอง แค่สวยสักหน่อยรูปร่างดีสักหน่อย ก็คิดว่าตัวเองเป็นสาวสวยแล้ว โลว์ไม่โลว์ล่ะ”

ดูเหมือนเจิ้งชงจะรำคาญ แล้วพูดต่ออย่างไม่หยุดว่า “ต้นฉบับผู้หญิงประเภทนี้คือ ไม่ชอบคนจน สนุกกับคนรวยไม่หยุด ผู้หญิงแบบนี้ ให้ขึ้นเตียงกูยังรำคาญเลย แล้วยังคิดจะไปถึงฝั่งอีก？มันช่างคางคกอยากกินเนื้อห่านฟ้าจริงๆ ฝันไปเถอะ กุ้งแม่น้ำกับกุ้งทะเลอาศัยอยู่ด้วยกันได้มั้ย？”

โจวซานฟังจนชะงักไป ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้นอย่างรู้โดยทันที “สมแล้วที่คุณชายเจิ้งเป็นคุณชายเจิ้ง พูดอะไรก็เป็นปรัชญา ผมเข้าใจแล้ว！”

เมื่อมีการประจบประแจงของโจวซาน คุณชายที่เหลืออีกสามคนก็ต่างพากันเลียนแบบ ทำเอาหลิวเจี๋ยสั่นไปทั้งตัว แต่จะว่าไป สิ่งที่เจิ้งชงพูดมาก็มีเหตุผลอยู่ โดยเฉพาะประโยคนี้ กุ้งแม่น้ำกับกุ้งทะเลอาศัยอยู่ด้วยกัน？ช่างเฉียบคมจริงๆ！

หลินเซียวผู้ติดตามอีกคนหนึ่งก็ประจบตาม “แค่ผู้หญิงที่รู้จักแต่แต่งตัวประเภทนี้จะคู่ควรกับคุณชายเจิ้งได้อย่างไรกัน อย่างน้อยก็ต้องเหมือนฟางฟังสาวสวยที่นุ่มนวลประเภทนั้น จึงจะคู่ควรกับคุณชายเจิ้ง ถูกมั้ยครับ สหาย？”

ที่เหลืออีกสองคนเสริมตามกัน เจิ้งชงอารมณ์ดีมาก กล่าวอย่างชาญชัยว่า “ค่าใช้จ่ายวันนี้ ฉันคุณชายเจิ้งเลี้ยงเอง！”

“งั้นคุณชายเจิ้ง พวกเราไม่เกรงใจแล้วนะ อิๆๆ…...”

เจิ้งชงหันไปมองผู้ติดตามสี่คนที่ตามหลังตัวเอง แล้วตบบ่าของโจวซาน “แกฉลาดที่สุด กูชอบมาก ฮ่าๆๆ…...” หลังจากหัวเราะแล้ว ราวกับโจวซานนึกอะไรออก “อ้อ คุณชายเจิ้ง คืนนี้เหมือนเวินหลานดาราดังจัดงานเลี้ยงขอบคุณแฟนคลับนะ วันนี้ที่คุณมาที่นี่ หรือมาเพื่อเดทกับสาวสวย？”

เจิ้งชงยังไม่พูด หลินเซียวแย่งตอบก่อนว่า “โจวซานมึงแม่พูดไรวะ สถานะแบบนี้ของคุณชายเจิ้ง ยังต้องนัดเวินหลานอีกเหรอ？เกรงว่าจะเป็นเวินหลานที่จงใจเลือกมหาลัยของเราจัดงานขอบคุณแฟนคลับโดยเฉพาะต่างหากล่ะ เพื่อดึงดูดความสนใจของคุณชายเจิ้ง ที่เจียงตูใครบ้างไม่รู้จักชื่อเสียงของคุณชายเจิ้งของเรา？”

โจวซานตบหน้าตัวเองไป หัวเราะอิๆออกมา “คุณชายเจิ้งผมปากมากไป ผมตบปากผมตบปาก！”

เจิ้งชงอารมณ์ดีมาก ประจบจนเขาหัวมึนไปหมด แต่คำพูดเดียวของซูฉางคาย ทำให้เขาราวกับตกลงไปในอุโมงค์น้ำแข็ง！

“คุณชายเจิ้ง นั่นฟางฟังไม่ใช่เหรอ？ผู้ชายคนนั้นที่อยู่ข้างๆเธอคือใครกัน！”