เจิ้งชงไม่สนใจ ตรงกันข้ามยังมีความขำขันอยู่อีกด้วย ธรรมดาผู้ที่มีความโมโหเต็มอก รู้จักแต่ว่าผู้อื่น แต่ไหนแต่ไรก็เป็นคนที่ไม่มีความสามารถ มีแต่จะตำหนิให้ผู้อื่นต้อยต่ำลง กินองุ่นไม่ถึงแต่ไปเที่ยวว่าองุ่นเปรี้ยว คนแบบนี้ถ้าดูตามปกติแล้วเขาก็ยังคร้านที่จะมอง ทว่าในคืนนี้ เขาหวังเป็นอย่างมากจริงๆ ว่าจะได้เห็นพวกที่ ‘อิจฉาตาร้อน’ และเป็นเพราะ ‘ความอิจฉา’ ของพวกเขา ที่จริงแล้วก็คือการบังคับให้เวินหลานยอมจำนน!
หลังจากผู้จัดการส่วนตัวสาวเอ่ยจบแล้ว สีหน้าก็มีความดูไม่ได้ขึ้นมา แม้แต่เธอก็ไม่ทราบสัญญาฉบับนี้ หลังจากที่บริษัทเซ็นสัญญาแล้วเธอจึงได้รับทราบ ทว่าทั้งหมดนี้ล้วนเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่เวินหลานจำต้องแสดงร้องเพลง เธอเองก็จนปัญญาเช่นกัน
เวินหลานใจห่อเหี่ยว ตาจ้องมองสัญญานั่นอย่างเหม่อลอย ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่
“คุณดาราใหญ่เวิน ตอนนี้คุณเข้าใจแล้วหรือยัง?” เจิ้งชงยิ้มขึ้นมา “ผมรู้ว่าคุณมีเงินเยอะ สองพันล้านสำหรับคุณเป็นเรื่องเล็กน้อย ทว่าคุณอย่าลืมเสียว่าภาพลักษณ์ภายนอกของคุณ ความจริงแล้วกลับเป็นการใช้ชีวิตโดยการพึ่งพาคนอื่น จุดยืนของคุณในตอนนี้ทำให้คุณต้องยอมรับสิ่งที่ย่ำแย่ในตอนนี้ของคุณ ถ้าคุณผิดสัญญา คุณจะต้องพบกับอะไรผมไม่ต้องพูดมากแล้วใช่ไหม?”
“หลานหลาน สัญญาฉบับนี้ เราปฏิเสธไม่ได้” ผู้จัดการสาวเอ่ยกระซิบเสียงเบา
เจิ้งชงมองไปยังฟางเหยียนด้วยความสะใจ มีความท้าทายโดยไม่ต้องเอ่ย ขาดก็แต่บอกว่าอะไรคือวิธีการเล่นของเศรษฐีตัวจริงเท่านั้น เธอวิ่งเข้ามาหาโดยไม่สนภาพลักษณ์ตัวเองแล้วจะอย่างไร? ถูกฉันกุมไว้ในมือแล้วไม่ใช่หรืออย่างไร? ฉันไม่ยอมให้เธออยู่กับนายสองต่อสองหรอก นายจะทำอย่างไร?
คางคกอย่างไรก็เป็นคางคกอยู่วันยังค่ำ อยากจะกินเนื้อหงส์ฟ้า เป็นความคิดเพ้อฝันสิ้นดี!
เวินหลานจะทำลายอนาคตของตัวเองเพียงเพราะผู้ชายคนหนึ่งหรือไม่?
คำตอบคือแน่นอน!
ไม่ใช่!
เธอในบัดนี้เปล่งประกายไร้ที่สิ้นสุด อนาคตโรยด้วยกลีบกุหลาบ จะทิ้งความสำเร็จที่ได้มายากลำบากนี้เพื่อชายธรรมดาคนเดียวได้อย่างไร? คนปกติล้วนไม่มีทาง นับประสาอะไรกับเวินหลานซึ่งเป็นหญิงสาวที่ฉลาด แน่นอนว่าต้องรู้ว่าตนเองกำลังทำอะไรอยู่!
เหอะ!
ท่าทีของเวินหลานทำให้เจิ้งชงไม่มีความมั่นใจขึ้นมา ไม่รู้ว่าเพราะเหตุอันใด เขามักจะรู้สึกว่าเวินหลานจะผิดสัญญา!
เมื่อความคิดนี้ผุดขึ้นมา เจิ้งชงก็ลนลานขึ้นมา!
เขาไม่มีทางปล่อยให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นแน่นอน เขาเอ่ยขึ้นเสียงเข้ม “เพื่อผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง หรือว่าคุณอยากจะทำลายอนาคตงั้นเหรอ?”
เสียงนี้ทำให้ร่างกายอรชรของเวินหลานต้องสั่นเทา และเวลานี้เอง เธอก็เงยหน้าขึ้นทันที เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ไปเถอะ! แต่ว่า...”
เจิ้งชงกลับเอ่ยตัดบทคำพูดของเธอทันที ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “คุณไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรกับผม!”
“งั้นฉันยอมที่จะผิดสัญญา!”
โครม!
คำพูดเดียว ได้ยินกันไปทั่ว ทั้งห้องโถงมีเสียงฮือฮาดังขึ้น!
เวินหลานปฏิเสธอย่างนั้นหรือ!
ไม่สนว่าต้องแลกด้วยอนาคตของตัวเอง เธอก็ยังปฏิเสธไป!
ฟางเหยียนมีความประหลาดใจเล็กน้อย จึงมองไปยังเวินหลานแวบหนึ่ง
“อะไรนะ!” เจิ้งชงประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง ฉุนเฉียวจนใบหน้าเขียวปั๊ด คิดไม่ถึงว่าเวินหลานจะไม่สนอนาคตของตัวเองเพื่อผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง!
เวินหลานยิ้มขึ้นมาเจือจาง เอ่ยขึ้นด้วยความพึงพอใจ “ถ้าฟางเหยียนไม่ไปด้วย ฉันยินยอมผิดสัญญา!”
โครม!
เจิ้งชงรู้สึกเพียงแต่ว่ามีเสียงฟ้าผ่าดังขึ้นมาสนั่น ทำให้เขาต้องเดือดดาลขึ้นมา!
เขาทราบว่าตนเองจำต้องแพ้แล้ว เขาก็แค่คิดไม่ตกว่า แพ้อยู่ในส่วนใดกันแน่!
“คุณชายเจิ้ง ไม่อย่างนั้น...” หลิวเจี๋ยเห็นว่าสถานการณ์ตกอยู่ในทางตัน จึงกระซิบกระซาบเสียงเบา ทำให้เจิ้งชงที่กำลังโกรธอยู่ต้องใจเย็นลงมา เขาทราบว่าหลิวเจี๋ยพูดนั้นถูกต้อง ต่อให้จะปลีกตัวฟางเหยียนออกได้ เวินหลานทำตามสัญญา ฟางฟังก็ไม่ยอมไปด้วย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นก็คงทำได้เพียงพาฟางเหยียนไปด้วยเท่านั้น
เพียงแต่ว่าเมื่อมองไปยังฟางเหยียนแล้ว ความเดือดดาลบนใบหน้าก็ยังคงเหมือนเดิม
เมื่อมาดูทางฟางเหยียน ใบหน้าของเขาสงบนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง เพิกเฉยต่อการยั่วยุของเจิ้งชงทันที
มองดูดาราที่ตนเองชื่นชอบและติดตามเอาอกเอาใจฟางเหยียนอยู่ต่อหน้า ฟางฟังรู้สึกว่าไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไรนัก เธอชัดเจนดีว่าลูกผู้พี่ผู้นี้แต่งงานแล้ว คุณปู่ฟางจินหยวนยังต้องการจับพวกเขาแยกจากกันเนื่องด้วยเหตุนี้ด้วย เกือบทำให้ฟางเหยียนฆ่าฟางจินหยวนด้วยความโกรธ
ทว่าบัดนี้เล่า?
หรือว่าเป็นอย่างคำพูดนั้นจริงๆ ผู้กล้ายากฝ่าด่านหญิงงาม?
ผู้ชายเป็นประเภทเดียวกันหมดเลยอย่างนั้นหรือ?
พี่เหยียนก็คงจะไม่มีอะไรที่แตกต่างสินะ!
อาหารมื้อนี้รับประทานได้อย่างงุนงง ทุกคนต่างก็มีอารมณ์อันแปลกประหลาดอยู่ในใจ โดยเฉพาะเจิ้งชง เมื่อเห็นเวินหลานเอาใจฟางเหยียนเช่นนี้ ทำให้เขาโมโหขึ้นมาอย่างยิ่ง หักตะเกียบไปหลายคู่แล้ว!
เขาที่กำลังโมโหอย่างที่สุด อยู่ๆ ก็ทุบโต๊ะ “เวินหลาน ผมอยากเลี้ยงดูคุณ!”
ได้ยินดังนั้น ห้องอาหารวีไอพีสุดหรูก็เงียบสงัด!
โดยเฉพาะฟางฟัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความงุนงง
จะต้องฉุนเฉียวจนถึงแค่ไหนเชียว จึงจะเอ่ยขึ้นมาโดยไม่คิดเช่นนี้!
ฟางเหยียนก็ถูกคำพูดนี้ทำให้เกือบสำลัก!
เจิ้งชงที่กำลังฉุนเฉียวอยู่ ราวกับรู้ตัวแล้วว่าตนเองผลีผลามเกินไป ทว่าเมื่อลูกธนูอยู่บนคันธนูจะปล่อยออกไปก็ไม่ได้ ในเมื่อเอ่ยแล้ว เขาก็โล่งใจแล้ว ไม่มีอะไรที่สำคัญไม่กว่าการเรียกศักดิ์ศรีของตัวเองกลับคืนอีกแล้ว!
สายตามากมายจับจ้องมารวมที่เวินหลาน ทว่าเจ้าตัวราวกับไม่ได้ยิน ยังคงตั้งใจคีบอาหารให้ฟางเหยียนเช่นเคย ปรนนิบัติเขาอย่างระมัดระวัง ราวกับเป็นแม่บ้านอย่างไรอย่างนั้น
เจิ้งชงโกรธจนทนไม่ได้ ตอนนี้แม้แต่หน้าตาเขาก็ไม่อยากได้แล้ว คิดไม่ถึงว่าสิ่งที่ได้กลับมาดันเป็นการที่เวินหลานไม่สนใจเลยสักนิด!
ขณะที่เขากำลังจะเอ่ยเตือนขึ้นมาอีกครั้ง ในที่สุดเวินหลงก็วางมือลงเสียที ช่วงเวลาที่หันหน้ามา บนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันเย็นยะเยือก “คุณคิดอยากจะเลี้ยงฉัน? คุณคิดว่าตัวเอง คู่ควรเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ