จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 688

หนึ่งนาทีผ่านไป ฟางเหยียนยืนเอามือไขว้หลัง มองศพที่อยู่ใต้เท้าอย่างดูหมิ่น สีหน้าไม่เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย เขาไม่ใช่คนที่บ้าเลือด และไม่ใช่เครื่องมือสังหารที่เลือดเย็นอันโหดเหี้ยมคนหนึ่ง แต่คนพวกนี้สมควรตาย แม้คนพวกนี้จะต่างกัน แต่มือมิดที่อยู่เบื้องหลังต้องเป็นเพลิงเสวนแน่ๆ

สำหรับเพลิงเสวน เขาไม่เคยอ่อนข้อมาก่อน

เทียนขุยคุกเข่าชันเข่า กล่าวอย่างเคารพว่า “จอมพล เคลียร์เรียบร้อยครับ ขอจอมพลลงโทษได้เลยครับ！”

เทียนขุยยอมรับการลงทัณฑ์ แต่ฟางเหยียนกลับส่ายหน้าเบาๆ “สามารถยกโทษให้ได้ อย่าทำอีกก็แล้วกัน”

เทียนขุยพยักหน้าด้วยสีหน้าซับซ้อน จอมพลโผ้จวินไม่ลงโทษเขา ทำให้เขาเป็นทุกข์มากขึ้นไปอีก ถูกคนควบคุมให้ฆ่าคนไปทั่ว ได้ทำลายกฎแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าฟางเหยียนจะผ่านไป

“อ้อ จอมพล ผู้หญิงห้าคนนั้นต้องกำจัดมั้ยครับ？”

จักรพรรดิชิงตี้และคนอื่นๆชะงักไป หรือฟางเหยียนจะถอนลากถอนโคลน？

ฟางเหยียนมองจักรพรรดิชิงตี้อย่างเย็นชา ไม่พูดใดๆ เทียนขุยเหมือนได้รับคำสั่งเดินไปที่จักรพรรดิชิงตี้ ความอาฆาตในแววตาผุดขึ้นมา ตั้งท่าตั้งทางไว้เรียบร้อย

จักรพรรดิชิงตี้ยังคงไม่พูด แต่ผู้หญิงสี่คนด้านหลังของเธอเข้ามาขวางหน้าเธอไว้พร้อมกัน จ้องเทียนขุยด้วยท่าทีเผชิญหน้ากับศัตรูอย่างไรอย่างนั้นออกมา ความแข็งแกร่งและความน่ากลัวของเทียนขุยและฟางเหยียน ทำให้พวกเธอหวาดกลัวไปจนถึงกระดูก หลายร้อยคนเสียชีวิตจากการสังหารของทั้งสองคน ไร้ซึ่งพลังต่อกร

เทียนขุย‘เลือดเย็นที่’แม้แต่ผู้หญิงที่ตัวเองรักยังลงมือได้ พวกเธอจะต้านทานศัตรูที่น่ากลัวแบบนี้ได้มั้ย? หญิงสาวทั้งสี่ไม่แน่ใจ แต่การปกป้องจักรพรรดิชิงตี้เป็นความรับผิดชอบและภารกิจเดียวของพวกเธอ

จักรพรรดิชิงตี้มองฟางเหยียน จากนั้นสีหน้าเย็นชา ราวกับไม่อยากสนใจ เธอเศร้าสลด “ไม่คาดคิดว่าสุดท้ายคุณก็ลงมือกับฉัน ที่รัก!”

สองคำสุดท้ายเน้นหนักมาก ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจอย่างที่สุด

“ที่รัก ฉันเคยบอกไว้ว่าที่ฉันเข้าใกล้คุณไม่ได้มีเป้าหมายใดๆ หลังจากคืนวันนั้นแล้ว ฉันก็ชอบคุณ ง่ายๆแบบนี้ แต่ทำไมคุณไม่ให้โอกาสฉันสักครั้ง หรือว่าจิตใจของคุณเยือกเย็น? หรือคุณดูไม่ออกถึงความรักที่ฉันมีต่อคุณเหรอ? คุณเป็นคนที่ไม่เห็นอกเห็นใจคนอื่นแบบนี้? คนที่เข้าใกล้คุณล้วนมีเป้าหมายทั้งหมดเลยเหรอ?” จักรพรรดิชิงตี้พูดถึงเรื่องคืนนั้น นี่หลีกเลี่ยงให้คนคิดไปไกลไม่ได้!

ในคืนนั้น ใครจะรู้ว่าคืนนั้นพวกเขาเกิดอะไรขึ้น โดยสรุปทำให้คนคิดเพ้อเจ้อ! โดยเฉพาะเทียนขุย ชะงักไปทั้งตัว ในใจคิดว่าจอมพลโผ้จวินมีเสน่ห์มาก นึกไม่ถึงว่าจะดึงดูดสาวสวยได้มากขนาดนั้น แล้วยังมีภรรยาที่สวยล่มเมืองอีกด้วย

ฟางเหยียนสีหน้านิ่งสงบราวกับน้ำ เงียบสงบไปสักพักกล่าวว่า “ไม่ คุณผิดแล้ว สำหรับเพื่อนผมทำทุกอย่าง สำหรับศัตรูอีกทั้งคนที่ไม่มีหัวนอนผลายเท้าชัดเจน ผมก็ทำแบบนี้”

“คุณเป็นใครกันแน่?” ฟางเหยียนถามด้วยเสียงเคร่งขรึม

“ฉันเป็นใคร?” จักรพรรดิชิงตี้หัวเราะเหอะๆ ในรอยยิ้มมีความขมขื่นอยู่ด้วย “ฉันเป็นใครคุณยังเดาไม่ถูกอีกเหรอ? ว่ากันว่าจอมพลโผ้จวินฉลาดเชี่ยวชาญการต่อสู้ตัวยง ดูคนออก วันนี้ฉันได้เห็นแล้ว ฉันแค่อยากบอกคุณ ว่าฉันไม่ได้เป็นคนประเภทนั้นที่คุณคิดไว้”

จู่ๆฟางเหยียนเข้าใจมาก แว็บเดียวก็ปล่อยวาง ทำไมเมื่อเสี่ยวหงเห็นจักรพรรดิชิงตี้ ความเคร่งเครียดที่เธอแสดงออกมามันมีหลักฐาน หมายความว่าจักรพรรดิชิงตี้เป็นคนของเพลิงเสวน ในเมื่อมั่นใจแล้ว ฟางเหยียนจึงอาฆาต เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าทำไม จักรพรรดิชิงตี้ยอมรับว่าตัวเองเป็นคนของเพลิงเสวนทางอ้อม แล้วยังอธิบายว่าเธอไม่ได้เป็นคนแบบนั้นอีก

หรือเขาฟางเหยียนเข้าใจเพลิงเสวนผิดไป?

ไม่!

ตั้งแต่ต้นจนจบเพลิงเสวนเป็นองค์กรที่เลวร้ายองค์กรหนึ่ง ตั้งแต่เริ่มฆ่าเทียนหม่าอีกทั้งนักรบของสำนักเจ็ดพิฆาต พวกเขาก็ทำผิดมากมาย ทุกๆการกระทำเป็นความผิดมากมายจนจำไม่ไหว ไม่เชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลใหญ่ ก็ทำลายความสงบที่มีอยู่ สำหรับเพลิงเสวนที่อำนาจยิ่งใหญ่หลบอยู่ในที่ลับๆ ดูความทะเยอทะยานของเขาได้ไม่ยาก

เดิมเพลิงเสวนเป็นองค์กรที่ชั่วร้ายมากองค์กรหนึ่ง

“คนดีจะเขียนคำว่าคนดีสองคำนี้ ไว้บนหน้าของตัวเองมั้ย?”