จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 699

เขาไม่ได้เป็นคนทรยศ รู้การเปลี่ยนแปลงไปอันเล็กน้อยตอนนี้อยู่แล้ว ที่หลินถงแสดงความรักออกมาต่อเขาไม่เพียงครั้งเดียว และจะจู่โจมมากในหลายๆครั้ง แทบจะอยากได้ฟางเหยียนจะแย่ในทันที ตอนนี้คุยเรื่องทางการเสร็จแล้ว ก็ควรจะพูดถึงเรื่องส่วนตัวบ้างแล้วล่ะ

เขาเชื่อว่าหลินถงคิดแบบนี้!

แก้มอันเขินอายของหลินถงเหมือนกับลูกพีชที่สุกงอมราวกับเมื่อหยิกก็น้ำไหลออกมา เธอในขณะนี้ มีความงามที่พร่ามัว ภายใต้ชุดกี่เพ้า ยิ่งเหมือนกับเซียนที่ออกมาจากภาพอย่างไรอย่างนั้น ความงามของเธอ ไม่มีตำหนิใดๆ ทำให้ยากที่จะละสายตาได้

แว็บเดียว ฟางเหยียนรู้สึกหมดสติ หลินถงอยู่เต็มในหัวของเขาไปหมด ในหัวมีแต่กี่เพ้าที่ตัดเป็นพิเศษที่หลินถงสวมใส่

บรรยากาศพาไปมากขึ้น ชายหญิงอยู่กันตามลำพังในห้อง เมื่อฟืนเจอเข้ากับไฟอันเร่าร้อน จะต้องเป็นประกายไฟที่แตกต่างแน่นอน

แต่ ในขณะเดียวกันนี้ เสียงกริ่งดังขึ้นทำลายจังหวะที่หอมหวานแบบนี้

ทั้งสองสบตากัน อับอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี กลับเป็นฟางเหยียน พยายามกดความระสับระส่ายนั่นไว้ แล้วรับสาย

เทียนขุยโทรเข้ามา นอกจากทำงานที่ฟางเหยียนมอบหมายให้สำเร็จแล้ว เทียนขุยยังถามว่าต้องมารับเขามั้ย

ความคึกคักที่ถูกขัดจังหวะไป ถึงแม้จะเป็นบรรยากาศที่คลุมเครือ ก็ยากที่จะสร้างกลับมาได้

เห็นเพียงหลินถงกำลังจ้องหางเหยียนด้วยสีหน้าคับแค้นใจ ท่าทางนั้นเหมือนกับแม่หม้ายเกรี้ยวกราดจริงๆ สีหน้าโมโห จะว่าไป หลินถงโมโหก็เป็นอีกรสชาติหนึ่ง และก็เป็นการเสพสุขที่สวยงามอย่างหนึ่ง

แต่การเสพสุขแบบนี้ ฟางเหยียนกลับไม่มีความสุข ตอนนี้เขาต้องหาน้ำไร้หน้าให้เจอ เพื่อฟื้นร่างกายของตัวเองให้เร็ว จึงจะมีโอกาสจัดการเพลิงเสวน ล้างแค้นเพื่อพี่น้อง และเพื่อชี้แจ้งให้ทุกคนทราบ

“คือ คือ…...”

“คือ คือ…...”

ทั้งสองอ้ำๆอึ้งๆเอ่ยปากขึ้นมาในเวลาเดียวกัน สบตากัน หลินถงยิ่งเขินอายมากขึ้น ก้มหน้าลงไปโดยตรง แล้วกล่าวอย่างกะทัดรัดว่า “คุณ คุณพูดก่อน”

“ในเมื่อคุณมีภารกิจ งั้นพวกเราไปกันเดี๋ยวนี้เลยเถอะ” ฟางเหยียนพูดจบ ก็สังเกตสีหน้าของหลินถงอยู่ตลอดเวลา พบว่าใบหน้าที่แดงของเธอได้แดงขึ้นแล้ว เหมือนกับถูกคนจุ๊บอย่างไรอย่างนั้น

ฟางเหยียนชะงักไปโดยไม่รู้ตัว หรือคำพูดนี้ทำให้หลินถงคิดไปไกลอีกแล้วเหรอ？ทำไมยิ่งอยู่หน้ายิ่งแดงกันนะ？

“ทำไม？ตอนนี้คุณไม่สะดวกเหรอครับ？”

ตั้งแต่รู้ว่าภารกิจของหลินถงคือค้นหาน้ำไร้หน้า ฟางเหยียนก็ระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่ เขาเชื่อว่าที่เพลิงเสวนทำการใหญ่ที่สำนักเทียนซือขนาดนี้ จะต้องยืดเวลาออกไปก่อนแน่นอน และช่วงนี้ เป็นโอกาสที่เขาฟางเหยียนจะได้หาน้ำไร้หน้าพอดี เพียงแค่หาของล้ำค่าของห้าสำนักให้ครบ เขาก็สามารถเปิดหินทิพย์ แล้วฟื้นฟูความสามารถได้แล้ว

ดังนั้น เขาจึงรีบมาก แทบจะอยากออกเดินทางเดี๋ยวนี้ให้ได้ แต่หลินถงกลับทำอะไร ที่ทำให้เขาไม่เข้าใจอย่างมาก

ที่แท้ ถึงแม้จะเป็นฟางเหยียนเทพแห่งสงครามผู้ทรงเกียรติของประเทศหวา ก็ไม่เข้าใจจิตใจของหญิงสาว！

หลินถงพึมพำในใจ “เขาเป็นผู้ชายที่เย็นชาเสียจริงๆ ไม่เข้าใจคำว่าอารมณ์สองคำนี้เลย！แล้วนึกไม่ถึงว่าเขาจะถามฉันว่าสะดวกมั้ย？ฉันจะบอกคุณว่าฉันไม่สะดวกมากเหรอ？ช่างเป็นคนที่ไม่รู้อะไรเลยจริงๆ！”

ไอคิวและการต่อสู้แข็งแกร่ง แต่ควรจะเพิ่มอีคิวนะ！

คนฉลาดล้วนรู้ว่าต่อไปจะเกิดเรื่องที่อธิบายไม่ได้ขึ้น แต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะเหมือนคนที่ไม่รู้ร้อนอะไรเลย แต่ทว่ากลับถามว่าไม่สะดวกมากเหรอ ไม่สะดวกที่จะพูดโอเคมั้ย？

“ไม่สะดวกค่ะ！” หลินถงหันหลังไปอย่างโมโห หันหลังเกรี้ยวกราดใส่เขา

หือ！

ให้ฟางเหยียนฆ่าคน เขามีวิธีการฆ่าเป็นพันวิธี แต่ตอนนี้เขากลับมึนงงแล้วละ！

เขารู้ดีมากว่าหลินถงโมโหเข้าให้แล้ว!

แต่การง้อผู้หญิงไม่ใช่จุดแข็งของเขา ไม่ง้อหลินถง เกรงว่าจะไม่มีทางไปหาน้ำไร้หน้าได้ เพราะเขาฟางเหยียนยังไม่เคยแม้แต่จะเห็น ถึงแม้น้ำไร้หน้าวางอยู่ตรงหน้าเขา เขาก็ไม่รู้

“คือ คือ…...” ฟางเหยียนท่าทีระมัดระวัง ทำจนไม่เป็นตัวของตัวเอง เขาฟางเหยียนเคยเป็นแบบนี้ที่ไหนกัน？ทำอะไรไม่ถูกต่อหน้าหญิงสาว

หลินถงที่เดิมทียังโมโหมาก จู่ๆก็หันหน้ามองฟางเหยียนที่ไร้เดียงสา จู่ๆก็ฮาแตกออกมา

หลินถงที่เปลือยเปล่ากำลังเตรียมจะโอบหลังของฟางเหยียนแล้ว！

สวย！

เธอที่ไม่สวมชุดยิ่งสวย ประณีตชดช้อย รูปลักษณ์เป็นเลิศ ขาวสว่างใส！

ตูม！

ฟางเหยียนรู้สึกเลือดจากจุดตันเถียนสูบฉีดไปที่หัวอย่างเร็ว！

สุดๆจริงๆ！

“ฟางเหยียน ฉัน…...” ราวกับหลินถงรวบรวมความกล้าอย่างมากมาย ลมหายใจขึ้นลง ค่อยๆหลับตาลง แล้วกล่าว “รักฉันได้มั้ยคะ？”

เขาที่ผ่านโลกมา รู้ว่าตอนนี้หมายความว่าไงอยู่แล้ว การจู่โจมของหลินถงเป็นเรื่องที่เขาคาดไว้แล้วจริงๆ แต่ตอนนี้เขากลับไม่สามารถโน้มน้าวตัวเองได้！

เขาไม่ใช่นักบุญที่จะละกิเลสได้ และตอนนี้เหตุการณ์ที่เย้ายวนแบบนี้ ผู้ชายคนไหนจะต้านทานไหว？

ฟางเหยียนไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไรขึ้นมาทันที และไม่รู้ว่าควรจะหยุดเหตุการณ์ที่เลยเถิดนี้อย่างไร ถอยหลังไป กดความกระสับกระส่ายไว้ จึงทำให้เขาผ่อนคลายบ้างแล้ว

หลินถงหน้าแดงเขินอาย ราวกับดอกไม้ตูมที่กำลังจะบาน กำลังรอการเด็ดดม แต่เมื่อเห็นฟางเหยียนไม่ขยับ เธอได้เปิดตาขึ้นอีกครั้ง ราวกับเข้าใจอะไร น้ำตาไหลพรากกล่าว “คุณรังเกียจฉัน？”

ปฏิเสธผู้หญิงได้ แต่ห้ามรังเกียจเธอ นี่เป็นสัจธรรม

“เปล่าครับ ผมผมเพียงแค่รู้สึก ว่าตอนนี้เราไม่เหมาะสมจะทำเรื่องนี้！”

หลินถงกะพริบตา “แต่ฉันอยากเป็นผู้หญิงของคุณ”

ไม่สนว่าฟางเหยียนยอมหรือไม่ หลินถึงได้ผลักลงไป！