จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 70

บทที่ 70 แก๊งเก้ามังกรผู้คุ้มกันหวงหลง

คำพูดของฟางเหยียน ทำให้หัวใจของคนในตระกูลตู้แตกสลาย

เขาพูดต่อ “ตั้งแต่วันนั้นที่เหยียบเขามาในเมืองจินโจว ตระกูลเซียวก็ถูกกำหนดไว้แล้วว่าต้องย่อยยับ ฉันจะให้ตระกูลเซียวเป็นยังไง พวกเขาก็ต้องเป็นไปตามที่ฉันคิด ฉันให้ตระกูลหลิวยกเลิกความร่วมมือกับตระกูลเซียว พวกเขาทำตามฉันอย่างว่าง่าย แต่ทำไมตระกูลกู้ถึงเอาแต่เชื่อตระกูลเซียว พวกนายไม่ควรท้าทายคำสั่งของฉัน!”

“พวกนายวางใจเถอะ ฉันทำร้ายตระกูลพวกนาย เดี๋ยวตระกูลเซียวก็จะถูกทำลายไปด้วยเหมือนกัน อีกไม่นานตระกูลเซียวก็จะคุกเข่าและส่งของที่เป็นของตระกูลเย่กลับมา”

ตู้วี่หลินได้ฟังก็ตัวสั่นและขนลุกไปหมด นี่ไม่ใช่คำพูดล้อเล่น การที่ฟางเหยียนบอกเรื่องพวกนี้กับเขา เพราะเขากำลังจะตาย อาจจะไม่ใช่แค่เขา แต่เป็นตระกูลของเขาทั้งตระกูล

วันนี้เป็นงานเลี้ยงของตระกูลตู้ เขาเพิ่งบอกว่าจะทำให้ตระกูลตู้ดำรงสืบไป แต่คิดไม่ถึงว่าภายในไม่กี่นาที ก็โดนใครคนหนึ่งมาบอกว่าจะฆ่าคนทั้งตระกูลต่อหน้ากระถางธูป

นี่เป็นสิ่งที่คนในครอบครัวไม่อยากเห็นด้วยตาตัวเอง

จู่ๆ ก็มีเสียงดังขึ้นมาจากข้างนอก “ถ้าอยากทำลายตระกูลตู้ ก็ต้องถามหวงหลงอย่างฉันก่อน!”

จากนั้นก็มีชายหนุ่มผมและหนวดเครายาวเฟื้อย เดินเข้ามาด้วยท่าทางโมโห ร่างกายของเขากำยำ เสื้อผ้าขาดลุ่ย ใบหน้าของเขาถูกบดบังด้วยผมและหนวดยาว จนทำให้มองเห็นไม่ชัด

แต่ความอาฆาตแผ่ออกมาจากตัวของเขา ฟางเหยียนพินิจดูอีกฝ่าย คนๆ นี้ไม่เพียงแต่จะเคยฆ่าคน แต่ฆ่าคนมาเยอะมาก เขาไม่ถึงกับบาปหนาจนไม่น่าให้อภัย แต่ก็ไม่ใช่คนดี

“บังอาจ แกเป็นใคร ถึงกล้ามาเหิมเกริมต่อหน้าจอมพลโผ้จวิน” เทียนขุยพูดอย่างโมโหและก้าวขึ้นมาข้างหน้า

ฟางเหยียนกลับยกมือขึ้นมารั้งเทียนขุยเอาไว้ เขาจ้องไปที่ตู้วี่หลินแล้วพูดว่า “ตู้วี่หลิน นายอยากเห็นเลือดของตระกูลตู้ไหลดั่งสายน้ำและเต็มไปด้วยศพใช่ไหม”

คำพูดของฟางเหยียนเข้าไปในกระดูก และเย็นยะเยือกไปถึงก้นลึกของหัวใจ ตู้วี่หลินตัวสั่นอีกครั้ง

เขามองแววตาของฟางเหยียน มันเป็นแววตาที่สามารถเอาชีวิตของคนแก่อย่างเขาได้ทุกเมื่อ

ไม่รอให้ตู้วี่หลินเอ่ยปาก ตู้เทียนหมิงสบถออกมาอย่างน่ากลัว “แกเป็นใคร พาคนมาไม่กี่คน ก็คิดอยากจะเข้ามาเอาชีวิตของคนในตระกูลตู้ แกคิดว่าตระกูลตู้ทำอะไรไม่ได้อย่างนั้นเหรอ”

ตู้หมิงล่างเหมือนเจอที่พึ่ง เขาร้องไห้ออกมาแล้วพูดว่า “มันฆ่าพ่อของผมครับลุง”

เมื่อเห็นศพของตู้เทียนหลง ตู้เทียนหมิงโกรธจนกัดฟันกรอด เขามองหวงหลงแล้วพูดว่า “พี่หวงหลง ฆ่ามันแทนฉันด้วย!”

หวงหลงมองฟางเหยียน เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ค่อยๆ ก้าวเข้าไปหาศพของตู้เทียนหลง เขายกมือไปแตะเลือดที่รอยแผลบนหัวของตู้เทียนหลง จากนั้นเขาเอาเลือดมาแตะที่ปากแล้วพูดพึมพำว่า “รสชาติก็ไม่เลว!”

พูดจบ เขาก็ฉีกเสื้อของตู้เทียนหลงออก และแหวกมันออก

คนในตระกูลกู้พากันงงไปหมด ไม่รู้ว่าหวงหลงจะทำอะไร

ตู้วี่หลินอึ้งไป นี่เขากำลังจะช่วยคนเหรอ ตู้วี่หลินจึงถามขึ้น “พี่หวงหลง ช่วยชีวิตลูกชายของฉันได้ไหม”

หวงหลงส่ายหน้า “ช่วยไม่ได้แล้วล่ะ เขาสิ้นลมหายใจไปนานแล้ว จะช่วยได้อย่างไร”

“งั้นหมายความว่า…”

ตู้วี่หลินยังไม่ทันได้พูดจบ เห็นหวงหลงแหวกหน้าอกของตู้เทียนหลงออก จากนั้นจึงล้วงมือเข้าไปในหน้าอก