จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 720

พูดกันตามตรง เพราะความแค้นทำให้อู่เหิงในตอนนี้มีพลังอยู่ในระดับต้าชี่เหมือนพ่อของเขาเมื่อร้อยปีก่อน แต่ดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าพ่อตัวเองหนึ่งขั้น ตอนนั้นพ่อของเขาก็อยู่ระดับต้าชี่ชั้นปลาย และเป็นระดับเดียวกับอู๋จี๋ในตอนนี้

แน่นอนว่า ถ้าตอนนั้นอู๋จี๋ไม่ได้วางยาพิษ พ่อของตัวเองก็คงไม่ตาย

และตัวเองแข็งแกร่งกว่าพ่อแล้ว ตอนนี้พลังของเขาที่อยู่ขั้นที่สูงกว่าไม่เพียงกดขี่อู๋จี๋ไม่ได้ แต่เขากลับโดนอู๋จี๋ที่มีพลังที่ต่ำกว่ากดขี่เอาไว้ ถ้าพูดออกไปใครจะยอมเชื่อ

แต่ความจริงทุกอย่างมันก็อยู่ตรงหน้า

เขาโดนอู๋จี๋กดขี่อยู่จริงๆ

ฉึก!

มีเสียงแผ่วเบาดังขึ้น อู่เหิงพบว่าแขนขวาของตัวเองมีเลือดพุ่งออกมา!

ครั้งนี้ สีหน้าของอู่เหิงเคร่งขรึมขึ้นมาทันที

"อู่เหิง มาดูนี่สิ"ขณะพูด อู๋จี๋ก็เดินเข้าไปก่อนเลย

อู่เหิงอึ้งไปหนึ่งวินาทีแล้วก็เดินตามเข้าไป เขาไม่รู้จริงๆว่าอู๋จี๋ต้องการให้เขาดูอะไร แต่ด้วยนิสัยที่เลือดเย็นและเหลี่ยมจัดของอู๋จี๋ มันคงไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน

ถึงแม้เขาจะเตรียมใจไว้แล้ว แต่เมื่อมองเห็นคนจำนวนมากที่แขวนอยู่บนประตูของสำนักไร้หน้า เขาก็อดสะดุ้งไม่ได้

พวกเขาเป็นผู้อาวุโสห้าคนของสำนักเมื่อร้อยปีก่อน ได้แก่อู๋เลี่ยง อู๋ตู้ อู๋สุ่ย อู๋เริ่น อู๋เฉียน ผู้อาวุโสห้าคนนี้คือคนที่จงรักภักดีกับพ่อของเขาในสมัยก่อน เขาจำได้อย่างชัดเจน คืนนั้นที่ตัวเองโดนพ่อทำให้หมดสติ ผู้อาวุโสห้าคนนี้ก็หายตัวไปพร้อมกัน แต่คาดคิดไม่ถึงจริงๆว่าพวกเขาในตอนนั้น จะมาปรากฏตัวในตอนนี้

ร่างกายของทั้งห้าคนเต็มไปด้วยเลือดสด เลือดสดแห้งจนกลายเป็นคราบ โดยเฉพาะสีหน้าที่น่าสะพรึงกลัวของพวกเขา มันบ่งบอกเลยว่าพวกเขาโดนทรมานอย่างไร้มนุษยธรรมก่อนตาย พวกเขาต้องมีความแค้นมากขนาดไหน ถึงได้ทำเรื่องทารุณได้ถึงขนาดนี้!

แปลกมาก!

จู่ๆอู่เหิงก็นึกเรื่องหนึ่งได้ทันที ในตอนนั้นผู้อาวุโสทั้งห้าคนนี้ก็อยู่ในระดับต้าชี่ชั้นปลายแล้ว ถึงแม้ร้อยปีมานี้พลังของพวกเขาจะไม่เพิ่มขึ้นเลย แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ยังอยู่ อู๋จี๋ฆ่าพวกเขาทั้งหมดได้ยังไง ถึงแม้สู้ไม่ได้ก็สามารถหนีได้ ทำไมพวกเขาถึงโดนอู๋จี๋แขวนไว้ที่ประตูของสำนักไร้หน้า

มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

"เป็นฝีมือของคุณใช่ไหม!"อู่เหิงถามด้วยความโกรธ

"พูดกันตามตรง ตอนนั้นฉันแปลกใจมากๆ ทำไมผู้อาวุโสห้าคนนี้ถึงหายตัวไป และเรื่องนี้ก็ความเจ็บปวดของฉัน แต่ก็ยังดี ตอนนี้พวกเขาได้ตายไปพร้อมกันแล้ว และคุณก็กำลังจะไปหาพวกเขา ตอนนี้ฉันมีเรื่องอยากจะถาม ตอนนี้คุณรู้สึกยังไง? รู้สึกสิ้นหวังมากๆใช่ไหม?"

อู่เหิงไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เขาตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด:"เป็นไปไม่ได้! คุณไม่มีความแข็งแกร่งขนาดนั้นที่จะฆ่าพวกเขาได้ แน่นอน เพราะคุณอยู่แค่ระดับต้าชี่ชั้นปลาย คุณฆ่าพวกเขาไม่ได้ มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!"

"รู้สึกสิ้นหวังมากๆใช่ไหม? ไม่อยากจะเชื่อใช่ไหม? อู่เหิง ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันควรซ่อนตัวไปเรื่อยๆ แต่ตอนนี้คุณปรากฏตัวแล้ว งั้นฉันก็คงต้องกำจัดตัวปัญหาอย่างคุณ"

"เป็นไปไม่ได้ มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!"อู่เหิงตะโกนออกมาเพราะไม่อยากจะเชื่อ

"เป็นไปไม่ได้เหรอ?"อู๋จี๋หัวเราะออกมา ในรอยยิ้มแฝงด้วยความดูถูก:"ฉันในตอนนี้ ไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว หนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา คนโง่อย่างคุณก็คิดแต่เรื่องแก้แค้น และอยู่ได้เพราะความแค้น แต่คุณไม่เคยคิดเลย ฉันเป็นศิษย์ของสำนักไร้หน้าและใช้ชีวิตเหมือนตายทั้งเป็น คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันต้องฆ่าพ่อของคุณ? เพราะเขาเป็นเดรัจฉาน! แกล้งทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ แต่อันที่จริงเขาเป็นโจรที่ชอบขมขื่นลูกเมียของคนอื่น และทำแต่เรื่องชั่วร้าย"

"ฮ่า……"อู๋จี๋หัวเราะ"เรื่องที่ฉันพูดให้คุณฟัง ฉันไม่ได้ต้องการอะไร ฉันแค่อยากบอกให้คุณทราบ พ่อของคุณเป็นคนสารเลว และเขาต้องตาย ก็เป็นเพราะกรรมตามสนอง"

"พวกคุณคงลำบากมากๆ ยอมอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆมาหนึ่งร้อยกว่าปี แต่วันนี้ทุกอย่างควรจบได้แล้ว!"

เมื่อพูดจบ อู๋จี๋ยกมือขึ้น และพูดเบาๆ:"สิ้นลักษณะไร้ปกติ จงสลายไปซะ!"

อู่เหิงตกใจจนหน้าซีด เมื่อเห็นกระแสลมแรงพุ่งมาที่ตัวเอง เขาถึงกับไม่รู้ว่าจะรับมือยังไงด้วยซ้ำ และเขาก็ตกใจมากๆด้วย!

สิ้นลักษณะไร้ปกติ!

นี่คือของวิเศษของสำนักไร้หน้า เป็นวิชาของน้ำไร้หน้า มันคือวิชาสิ้นลักษณะ!

เขา เขาฝึกมันสำเร็จแล้วเหรอ?

กระแสลมนั้นยิ่งอยู่ก็ยิ่งเข้าใกล้อู่เหิง เขาพยายามสุดความสามารถเพื่อต้านมันไว้ แต่เขารู้สึกว่ากระแสลมนี้เหมือนกับพัดผ่านกระดาษ และทำลายพลังป้องกันที่เขาสร้างขึ้นทุกอย่าง

ฉึกๆๆๆๆ……

ลมเหมือนดาบ กรีดเข้าไปที่เลือดเนื้อ!

อู่เหิงกลั้นความเจ็บปวดที่โดนกรีดเลือดเนื้อ และพูดออกมาทีละคำ:"อู๋จี๋ คุณจะไม่ได้ตายดีแน่นอน!"

"ไม่ได้ตายดีเหรอ? ฮ่าๆๆๆๆ……"อู๋จี๋หัวเราะเสียงดัง"คุณพูดผิดแล้ว คนที่ไม่ได้ตายดีคือคุณต่างหาก เพราะคุณจะกลายเป็นเพื่อนของพวกเขา แน่นอน ในฐานะที่คุณเป็นลูกชายของเขา ฉันจะทรมานคุณเป็นพิเศษ!"

ทรมานคุณเป็นพิเศษ!

คำพูดนี้ อู๋จี๋พูดออกมาด้วยความแค้น ผ่านมาร้อยปีก็ไม่สามารถลบล้างความแค้นนี้ได้เลย!

"คุณคิดว่าฉันจะอ้อนวอนข้อร้องคุณเหรอ? ถ้าแน่จริงก็ฆ่าฉันให้ตายเลย!"

"ไม่ ฉันจะให้คุณมองเห็น พลังที่แท้จริงของวิชาสิ้นลักษณะ ทำให้คุณเหมือนกับฉันในตอนนั้น นั่งดูพ่อของคุณข่มขืนแม่ของฉันอย่างสิ้นหวัง ฉันจะทำให้คุณรู้ อะไรคือหนี้แค้นของพ่อให้ลูกเป็นคนแบกรับ!"