จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 745

น้ำเสียงของหลินชื่อที่พูดออกมานี้ ทำไมถึงได้เหมือนกับใครบางคนที่กำลังฮึกเหิมถือเหนือกว่า！

แทบจะไม่อธิบายอะไรเลย ปฏิเสธไปอย่างเดียว

คล้ายกับการกระทำของใครบางคน！

เมื่อเผชิญหน้ากับเรื่องจริง ก็เลือกที่จะทำเป็นไม่รู้เรื่อง หรือไม่ก็แกล้งโง่มึนงงไป หลินชื่อก็ทำหน้าทำตาแบบนี้

ทุเรศมาก！

ทุกคนก็ตกใจและไม่สบายใจไปตามกัน สีหน้าที่มองไปยังหลินชื่อ ค่อนข้างเหม่อลอย

ผู้อาวุโสรองก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็เอ่ยปากถามว่า “ผู้อาวุโสใหญ่ ที่คนใช้ชื่อเสี่ยวหยู่พูดมานั้น มีเรื่องแบบนี้อยู่จริงหรือเปล่า? คุณวางยาทำร้ายเจ้าสำนักจริงๆ ใช่ไหม? ฆ่าปิดปากเสี่ยวหยู่จริงๆ ใช่ไหม? แล้วก็ให้เธอมารับโทษแทนใช่ไหม?”

หลินชื่อพูดกัดฟันอยู่คำเดียว “ข่าวปลอม！”

ผู้อาวุโสรองก็ยิ่งอึ้ง แล้วก็มองไปยังเสี่ยวหยู่ ถามว่า “เสี่ยวหยู่ รู้ไหมว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่? รู้ไหมว่าที่เธอเพิ่งพูดออกมานี้ เพียงพอที่จะทำให้เธออยู่ในจุดที่ต้องตายอย่างช่วยเหลืออะไรไม่ได้เลย！”

เสี่ยวหยู่ที่ก้มหน้าอยู่ ก็เงยหน้าขึ้นมาทันที พูดทั้งน้ำตาว่า “ต้องตายอย่างช่วยเหลืออะไรไม่ได้เลยงั้นหรือ? ฉันเคยผ่านความตายมาแล้ว จะกลัวอะไรกับอีกแค่นี้? จุดนี้ทำไมคุณไม่ลองไปถามหลินเทียนดูล่ะ！”

นั่นน่ะสิ！

ถ้าเสี่ยวหยู่พูดโกหก แล้วทำไมหลินเทียนถึงได้ถูกคนนอก2คนกระทืบเสียจนบาดเจ็บขนาดนี้ แถมยังถูกจับมัดไว้อีก?

ก่อนหน้านี้ทุกคนคิดว่าหลินเทียนใช้กำลังของตัวเองคนเดียวเพื่อป้องกันไม่ให้คนนอกบุกรุกเข้ามา พอไม่ระวังก็เลยถูกลอบโจมตีและถูกจับมัดไว้ แต่พอเสี่ยวหยู่เล่าเรื่องราวความลับสุดยอดออกมา ทุกคนก็นึกขึ้นได้ หลินเทียนไปเพื่อฆ่าปิดปากนี่เอง！

ทุกคนก็อยากถามหลินเทียน แต่ก็พบว่าเขาได้สลบไปแล้ว จะให้พูดก็คงเป็นได้ได้ยาก

“ทุกท่าน สิ่งที่ควรพูดก็ได้พูดจนจบแล้ว ขอยืมคำของผู้อาวุโสใหญ่มาใช้หน่อยแล้วกัน ที่บอกว่า ข่าวลือจะถูกสยบด้วยคนฉลาด จะพิจารณากันอย่างไร ผมคิดว่าทุกคนคงรู้” นิ่งไปครู่หนึ่ง ฟางเหยียนก็พูดต่ออีกว่า “เดิมทีผมสามารถฆ่าล้างทั้งสำนักฉิวหลงได้เลย แต่ผมทำแบบนั้นไม่ได้ อย่างที่หนึ่ง เพราะฉู่หยางมีบุญคุณกับผม เอาขลุ่ยวิเศษมาให้ผมดูแลไว้ นี่เป็นบุญคุณ ผมจะตอบแทนด้วยการทำชั่วตอบแทนไม่ได้ อย่างที่สอง สำนักฉิวหลงไม่ได้ชั่วช้าอะไรขนาดนั้น เป็นแค่ปลาเน่าตัวเดียวที่ทำให้ปลาทั้งกระชังเน่า ผมไม่อยากฆ่าผู้บริสุทธิ์ แล้วกลายเป็นคนชั่วดั่งฉายาที่คนอื่นเขาเรียกกัน อย่างที่สาม ผมรู้จักกับซ่งหยิง ไม่ควรจะฆ่าคนเป็นผักปลา”

“ผมจอมพลโผ้จวิน บริสุทธิ์ใจ ผมไม่ได้ฆ่าเจ้าสำนักของพวกคุณ ถ้าผมเดาไม่ผิดล่ะก็ เจ้าสำนักของพวกคุณคงจะไปปฏิเสธข้อเสนอของเพลิงเสวน สุดท้ายก็ถูกฆ่าปิดปาก ดังนั้นก็เลยโยนความผิดมาให้ผม แน่นอนว่า ผมไม่ได้พูดเพื่อให้ตัวเองพ้นผิด ผมเป็นถึงจอมพลโผ้จวินของประเทศหวา คงไม่อยากจะมาทำเรื่องที่คนชั่วมันทำกันแบบนี้หรอก”

พอพูดออกมา คนทั้งหมดก็อึ้งไป！

เทียนขุยก็มองฟางเหยียนอย่างอับอาย เขาเพิ่งรู้ว่าความพยายามอย่างลำบากใจของฟางเหยียน เหตุผลที่ไม่ลงมือเข่นฆ่า ไม่ใช่เพราะมีใจให้กับซ่งหยิง แต่เป็นเพราะเห็นแก่ส่วนรวม

จอมพลโผ้จวินก็ได้ปฏิเสธเรื่องที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนฆ่าเจ้าสำนัก！

ทั้งสั้นและชัดเจนได้ใจความ！

หลินชื่อก็กระตุกตา ใบหน้าก็ยังทำเหมือนไม่รู้เรื่องนั้น แต่ในใจกลับร้อนลุ่มเกินจะเปรียบ ตัวตนของฟางเหยียน เพียงพอที่จะทำให้หลินชื่อกังวล เดิมที่เขายังนึกว่าไอ้หมอนี่คือคนที่แอบอ้างว่าเป็นจอมพลโผ้จวิน แต่คิดไม่ถึงว่า ท่าทางป่วยๆ อย่างไอ้หมอนี่ จะเป็นจอมพลโผ้จวินจริงๆ ！

เพลิงเสวนได้สั่งกับเขาไว้ว่า ก่อนที่ยังไม่สามารถควบคุมทั้งสำนักฉิวหลงได้นั้น จะต้องอดกลั้นเอาไว้ ทางที่ดีอย่าไปหาเรื่องกับจอมพลโผ้จวิน แต่ว่าตอนนี้ จอมพลโผ้จวินมาหาเรื่องถึงที่แล้ว！

ถึงว่าอายุเท่านี้กลับมีแผนการลึกซึ้ง มีความกล้าเกินใคร ไม่ธรรมดาจริงๆ เขาคือจอมพลโผ้จวินตัวจริง คือนายพลห้าดาว ชายผู้ที่ไม่เคยแพ้พ่ายในสงคราม ชายผู้ที่เก่งราวกับเทพ ชายผู้ที่ทำให้เพลิงเสวนต้องปวดหัว！

จอมพลโผ้จวิน！

ชายผู้ที่คนทั้งประเทศต้องยอมสยบ！

ตอนนี้เขาได้มาที่นี่แล้ว！

จะให้หลินชื่อไม่กังวลได้อย่างไร！

แต่เขาจะร้อนรนไม่ได้ ยิ่งจะเผยไต๋ออกมาก็ไม่ได้ด้วย แค่เพียงปฏิเสธไปอย่างเดียว เขาก็จะได้อยู่กับสำนักฉิวหลงไปตลอด ถ้ายอมรับความผิด เขาก็จะสูญเสียทุกอย่างไป และบ้านแตกสาแหรกขาด พอถึงตอนนั้น เขาก็จะไม่ใช่คนที่ควบคุมสำนักฉิวหลงในตำแหน่งสูงสุดอีกต่อไป แต่เป็นหนูตามถนนที่ทุกคนอยากจะไล่ทุบ

หลังจากตั้งสติ หลินชื่อก็พูดเสียงนิ่งว่า “น่าขำ มึงพูดจาปั่นหัวทุกคนอีกแล้วงั้นหรือ? บ้าบอสิ้นดี！มึงบอกว่ามึงคือจอมพลโผ้จวิน แล้วมีอะไรมายืนยัน? พูดพล่อยๆ มึงคิดจะกลับขาวเป็นดำได้อย่างนั้นหรือ? อยากจะใส่ร้ายกูงั้นสิ? ไม่คิดดูหน่อย ว่าพวกมึงอาจจะเป็นพวกเดียวกันก็ได้? เป็นพวกที่เหลือของซ่งอู่ฮุย！”

พอพูดออกไป สถานการณ์ที่เอียงไปฝั่งฟางเหยียน ก็พลิกกลับมา！

แผนของหลินชื่อ ก็คือใส่ร้ายกลับไป และไม่ยอมรับอะไรทั้งสิ้น！

หมอนั่นเป็นเพียงคนนอก แค่ปากมันปากเดียว ก็คิดจะปั่นหัวทุกคนได้งั้นหรือ?

มันจะไม่น่าขำไปหน่อยหรือไง！

จะให้คนมาหัวเราะเยาะสำนักฉิวหลงหรือไง?