จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 754

ตระกูลหยางดินแดนตะวันตก

ตั้งแต่ที่ฟางเหยียนจากไปจากตระกูลโจวโดยไม่ลา ฉินเข่อก็อยู่แต่ที่บ้านของคุณลุงใหญ่หยางจิ่งเซียน และไม่เคยออกจากดินแดนตะวันตกแม้แต่ก้าวเดียว เพราะเธอเชื่อ ว่าฟางเหยียนที่ไปไม่ลา ต้องมีสักวันที่จะกลับมาที่นี่ ถ้าจะให้บอกว่าทำไม ก็เพราะมาจากสัมผัสที่หกของผู้หญิงอย่างเธอ และการรอครั้งนี้ก็ยาวนานถึงเดือนกว่า เธอแทบจะลืมแล้วว่าจุดประสงค์ที่อยู่ที่นี่คืออะไร

คนที่รอไม่มา แล้วยังเสียเวลารอต่อไป ก็ไม่มีผลอะไร

วันนี้ เป็นวันที่เธอตัดสินใจจะกลับสู่โรงเรียนแล้ว

ในห้องส่วนตัว เธอเก็บข้าวของด้วยท่าทางแข็งทื่อ

คนใช้ที่ผลักประตูเข้ามาชะงัก ถามว่า “คุณหนูเข่อเข่อ คุณจะไปแล้วหรอคะ?”

ฉินเข่อไม่แม้แต่จะเงยหน้า เก็บข้าวของต่อไปเรื่อยๆและพูดว่า “ใกล้จะจบการศึกษาแล้ว พี่ชายใหญ่พูดถูก ฉันรับใบรับรองปริญญาตรีก่อน แล้วค่อยมาสืบทอดธุรกิจของลุงใหญ่ เพื่อรอเขาต่อไป อย่าว่าแต่หนึ่งเดือนเลย หนึ่งปีฉันก็สามารถรอเขาได้

คนใช้สบายใจขึ้น “คุณหนูเข่อเข่อ คนโบราณพูดไว้ดีว่า ลืมไม่ลงก็จะมีการตอบรับ”

ฉินเข่อใจกระตุก เสื้อที่ถือไว้ในมือตกลงพื้น เธอตัวแข็งทื่อไปหมด เพียงครู่เดียว เธอรีบหันหลัง จับมือคนใช้อย่างตื่นเต้น “เธอบอกว่าฟางเหยียนกลับมาแล้ว?”

“คูณหนูเข่อเข่อคะ ฉันเวียนหัวมากเลย”

ฉินเข่อรีบปล่อยมือของคนใช้ สีหน้าตื่นเต้นไม่หายไปแม้แต่น้อย

“รีบพูดมา！”

คนใช้จึงพูดว่า “วันนี้คุณท่านปวดหัวทนไม่ไหว จากนั้นคุณหมอหลินก็มา จากนั้นฉันก็ได้ยินพวกเขาคุยกันว่าสามีของคุณหนูอยู่ระหว่างทางมา ตอนนนี้น่าจะใกล้ถึงดินแดนตะวันตกแล้วค่ะ！”

สามีของคุณหนู！

หมายถึงฟางเหยียนแน่นอน

ฉินเข่อแทบจะไม่ลังเลเลยสักนิด รีบบุกเข้าไปในห้องของลุงใหญ่หยางจิ่งเซียน

ปัง！

ประตูถูกผลักออก ทำเอาทุกคนในห้องสะดุ้งตกใจ

หยางจิ่งเซียนส่ายหัวอย่างเอือมระอา “เข่อเข่อ ระวังภาพลักษณ์หน่อย เธอไม่ได้เด็กน้อยแล้วนะ เด็กสาวต้องสงบเสงี่ยม ไม่อย่างนั้นอนาคตจะแต่งออกไปได้ยังไง?”

ตอนนี้เองฉินเข่อถึงได้พบว่าในห้องของหยางจิ่งเซียนนอกจากคนในบ้านตัวเองแล้ว ยังมีคุณหมอหลินรวมทั้งหลานสาวของเขาหลินยียีอยู่ด้วย

แต่เธอสนใจมากมายขนาดนั้นที่ไหนกัน จึงถามออกไปตรงๆเลยว่า “ลุงใหญ่คะ เมื่อกี้ได้ยินมาว่าหางเหยียนจะมาหรอคะ?”

หยางจิ่งเซียนชะงัก พูดอย่างน้อยใจว่า “เข่อเข่อ ลุงใหญ่ป่วยแล้วเธอจะไม่เป็นห่วงสักหน่อย?”

ฉินเข่อมองข้ามหยางจิ่งเซียนที่น้อยใจ ถามอย่างอดใจรอไม่ได้ว่า “คุณลุงคะ มีหมอหลินอยู่นี่ คุณจะเป็นอะไรได้ยังไงกันละ คุณรีบบอกหนูมาเถอะค่ะ ฟางเหยียนมาใช่มั้ยคะ?”

“เอิ่ม เหอะๆๆ……” หยางจิ่งเซียนยิ้มขมขื่น “เด็กสาวโตแล้วเก็บไม่อยู่จริงๆ เด็กสาวโตแล้วเก็บไม่อยู่จริงๆ”

ฉินเข่อเขย่าหยางจิ่งเซียน พูดอย่างออดอ้อน “คุณลุงที่แสนดีของหนู คุณรีบบอกกับหนูสิคะ นะคะๆ”

“อย่าเขย่าแล้ว เขย่าจนฉันปวดหัวอีกแล้ว”

ฉินเข่อปล่อยมือทันที จ้องหยางจิ่งเซียนอย่างร้อนรน “เข่อเข่อ ครั้งนี้ดูแล้วฟางเหยียนจะมาไม่ดี เป้าหมายของเขาถือตระกูลโจว ผู้มีอำนาจในดินแดนตะวันตกหลายบ้านต่างก็ได้ข่าวมาแล้ว”

เมื่อได้ฟัง ฉินเข่อก็มีแต่ความผิดหวัง ที่แท้ฟางเหยียนก็ไม่ได้มาเพราะเธอ คิดไปคิดมาก็จริง เธอคิดมากไปแล้ว ฟางเหยียนเป็นใครกัน เป็นถึงจอมพลโผ้จวินของประเทศหวาคนที่สามารถทำให้ดินแดนตะวันตกหวาดกลัว เป็นแม่ทัพเทพห้าดาวเพียงหนึ่งเดียวของประเทศหวา เป็นผู้ที่มีฐานะตำแหน่งสูงส่ง