จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 799

คนตระกูลฟางทุกคนก็หนักใจ ราวกับทั้งฟากฟ้าได้มืดมัวไปทั่วทั้งหมด ใจก็แตกสลายไปด้วย คนที่ตายไปล้วนเป็นความหวังของตระกูลฟาง เป็นอนาคตของตระกูลฟาง แต่พวกเขายังไม่ได้สัมผัสกับโลกนี้เลย ก็ต้องมาลาโลกนี้ไปเสียแล้ว

“สุดหล่อ ได้ยินว่าฟางเหมี่ยวเป็นหลานสุดที่รักของแกงั้นหรือ ดูเหมือนว่าเจ้าตระกูลฟางจะอบเลี้ยงดูเหมือนกับจะให้เป็นคนรับช่วงต่อหน้าที่ในอนาคต ใช่ไหม?” ดาบในมือผู้หญิงคนนั้น ลากผ่านแก้มนิ่มๆ ของฟางเหมี่ยวไป แล้วก็พูดต่ออีกว่า “ช่างเป็นเด็กที่หาได้ยากจริงๆ ไม่กลัวอันตรายตรงหน้า ไม่กลัวตาย จิตใจตั้งมั่น อายุเพียงเท่านี้ก็มีความกล้าขนาดนี้ เป็นคนที่เหมาะสมสำหรับที่จะรับหน้าที่ต่อไปจริงๆ”

ปลายดาบบาดเข้าไปในแก้มของฟางเหมี่ยว เลือดก็ไหลลงมาตามใบหน้า ผู้หญิงคนนั้นก็แกล้งตกใจพูดว่า “อุ๊ยขอโทษทีนะ มือพี่สั่น เจ็บไหมจ๊ะน้องชาย?”

ฟางเหมี่ยวพูดเบาๆ ว่า “จะฆ่าจะแกงก็ตามใจ ผมยอมตายเพื่อตระกูลฟาง!”

“โอ้โห ความกล้าแบบนี้ เล่นเอาพี่ไม่อยากจะฆ่าหนูเลยนะ แต่เสียดายหนูไม่ใช่นินจา ไม่อย่างนั้นพี่สาวก็คงจะรักหนูมาก อย่างน้อยก็จะทำให้หนูกลายเป็นยอดฝีมือที่เก่งกว่าอารองของหนูได้เลย” ผู้หญิงคนนั้นก็เหมือนจะคิดอะไรออก แล้วก็พูดต่อว่า “น้องชาย เอาอย่างนี้ไหม ให้อารองของหนูมาเข้าร่วมกับพวกเรา เดี๋ยวพี่สาวจะรับปากเลยว่าจะทำให้หนูเป็นคนที่เก่งที่สุดในโลกนี้ เป็นไง?”

ฟางเหมี่ยวก็พูดเสียงเย็นว่า “ผู้หญิงชั่ว ผมยอมไปตาย แต่ไม่ยอมไปเป็นสุนัขรับใช้ให้กับอสูรเพลิงหรอก!”

“ดีมาก........” ฟางจินหยวนพูดชื่นชมออกมา3รอบ “น่แหละถึงจะเป็นลูกหลานของตระกูลฟางเรา ไม่เกรงกลัวอำนาจที่เหนือกว่า ยอมตายไม่ยอมจำนน ฟางเหมี่ยวทำได้ดีมาก!”

“กลยุทธ์ยั่วโมโหหรือไง? แกคิดว่าฉันไม่กล้าฆ่าเด็กคนนี้งั้นหรือ?” ผู้หญิงคนนั้นยิ้มๆ แล้วออกแรงที่มือ เลือดก็ไหลออกมามากขึ้นเรื่อยๆ ใบหน้าของฟางเหมี่ยวก็ซีดขึ้นเรื่อยๆ เพราะเลือดไหลออกมาหมด ร่างกายก็เริ่มสั่นขึ้นมา

“ฟางจินหยวน อย่าเพิ่งรีบร้อนสิ ฉันยังไม่ฆ่าเด็กคนนี้เร็วไปหรอก ฉันจะทำให้เลือดมันค่อยๆ ไหลออกมาจนหมด แล้วกลายเป็นศพแห้งๆ เออแล้วก็ แกวางใจได้เลย ฉันรับปากว่าจะทำให้ศพของเด็กคนนี้ครบทุกสัดส่วน ดีไหมล่ะ?”

“นี่มึง.......” ฟางจินหยวนโมโหจนหนวดชี้ขึ้นมา นี่มันคือการตั้งใจจะทำให้ฟางจินหยวนรู้สึกจะอ้วก

“หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ!” ฟางไห่เฟิงตะโกนออกไป “มีอะไรก็ลงมาลงที่กูนี่ ไปทำร้ายเด็กทำไม เก่งกับเด็กหรือไง?”

“สุดหล่อ แกพูดแบบนี้ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลยนะ ฉันก็มุ่งตรงมาที่แกเลยนี่ไง แต่เสียดายแกไม่สนใจฉันเอง ทำให้ความตั้งใจของฉันต้องเสียเปล่า ดังนั้นฉันก็เลยโกรธ ผลลัพธ์มันก็เลยดูแย่น่ะ!”

ฟางเหมี่ยวก็หน้าซีดเป็นกระดาษ แต่ว่าเขาก็ไม่ได้ร้องขอชีวิต แล้วก็พูดติดๆ ขัดๆ ว่า “อารองครับ ไม่ต้องมาขอร้องให้ผมหรอกครับ ตายเพื่อตระกูลฟาง มันคุ้มค่าแล้ว ปู่ครับ พ่อครับ แม่ครับ ผมเจ็บปวดมากเลย ผมขอตัวลาไปก่อนนะครับ”

พอสิ้นเสียง หัวของฟางเหมี่ยวก็พุ่งเข้าไปในปลายดาบ!

“ไม่นะ.........” หลี่เยว่ก็ปวดใจ แล้วก็ร้องไห้ออกมาอย่างโศกเศร้า

ฟางเหมี่ยวที่มีใจคิดยอมตาย ก็ต้องมาตายด้วยเงื้อมมือของผู้หญิงคนนี้!

“น้องชาย หนูเก่งกว่าพ่อหนูเยอะเลย เล่นเอาพี่รู้สึกเห็นใจไปด้วยเลย อยากตายจริงๆ หรือไง? แต่พี่ไม่ยอมให้หนูตายไปง่ายๆ หรอก พี่จะทำให้ปู่หัวดื้อของหนู ใช้ชีวิตอยู่ในความเจ็บปวด ทำให้เขาได้รู้ว่า มาเป็นศัตรูกับเราจะมีจุดจบอย่างไร! ดังนั้น พี่สาวไม่ให้น้องชายตายหรอก น้องจะตายไม่ได้ จำไว้นะคนดี!”

ฟางเหมี่ยวก็อึ้งไป ทำไมจะตายไม่ได้เล่า?

ไม่ได้ ถ้าหากว่าเขาตายไม่ได้ ก็จะกลายเป็นจุดอ่อนของปู่ จุดอ่อนของอารอง และจุดอ่อนของทั้งตระกูลฟาง!

พอคิดถึงจุดนี้ เขาก็ดิ้นรนขึ้นมาอีกครั้ง โดยมีจุดประสงค์ที่จะพุ่งเข้าหาปลายดายที่แหลมคมเยือกเย็นนั้น!

ผู้หญิงคนนั้นก็มีสีหน้าโมโหเล็กน้อย “น้องชาย หนูทำให้พี่ผิดหวังมาดเลย เด็กที่ไม่ฟังไม่มีใครชอบหรอกนะ หนูทำแบบนี้ จะสร้างปัญหามาให้พี่นะ เข้าใจไหม?”

ฟางเหมี่ยวยังคงดิ้นต่อไป ไม่ตายไม่หยุด!

“เห้ย พี่เห็นความกล้าของหนูแล้ว แต่หนูทำให้พี่โกรธแล้วนะ พี่จะบอกให้นะ ห้ามทำให้ผู้หญิงโมโห” เสียงของผู้หญิงคนนั้นเริ่มเย็นชาขึ้น แล้วก็ยกดาบ จะฟันไปที่ฟางเหมี่ยว!

พอเห็นว่าปลายดาบกำลังจะแทงเข้าไปที่ลำคอของฟางเหมี่ยว ฟางไห่เฟิงก็ขยับขึ้นมาทันที!

คนที่ขยับตามเขาด้วย ก็คือผู้ชายสามคนด้านหลังของผู้หญิงคนนั้น!

และตอนที่ผู้หญิงคนนั้นกำลังจะฆ่าฟางเหมี่ยวที่ทำให้รำคาญใจนั้น ก็พบว่าฟางเหมี่ยวได้สลบไปเพราะเสียเลือดมาก!สุดท้ายก็ไม่ได้ลงมือฆ่าไป และจ้องมองการต่อสู้ตรงหน้า!

4คนประมือกัน แต่ยังตัดสินว่าใครจะแพ้จะชนะไม่ได้

ผู้หญิงคนนั้นก็เอามือกอดอก แล้วก็มองเหยียดๆ ไปที่ฟางจินหยวน “จุดจบของพวกหัวดื้อหัวแข็งมีเพียงทางเดียว นั่นก็คือ ตระกูลฟางล่มสลาย ดังนั้นฉันขอเตือนแกว่าให้ทำตัวเองให้ได้ เลือกทางที่ถูกต้อง!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ