จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 808

สำหรับตระกูลที่ไปเข้าร่วมกับเพลิงเสวนแล้วนั้น ฟางเหยียนไม่จำเป็นต้องเมตตาอะไร!

ถึงแม้คนนี้จะเป็นภรรยาของฟางเหมี่ยว แต่ก็สมควรตาย!

ทั้งห้องโถงก็ผงะไปกันหมด!

อ้าปากพูดออกมาก็จะให้ตระกูลหนึ่งล่มสลาย มันจะกำเริบเสิบสานไปหน่อยหรือเปล่า!

แต่ก็ไม่มีใครกล้าขัด ตอนที่ทุกคนกำลังกลัวกันนั้น พวกเขานึกถึงคำพูดของฟางเหมี่ยวได้ ว่าถ้าตระกูลฟางรอดไปได้ จะไม่ปล่อยคนที่ทับถมไว้แน่!

ตระกูลฟางได้รอดจากอันตรายอีกครั้ง แต่พวกเขาก็สมควรที่จะแบกรับความโกรธของตระกูลฟางไว้!

ฟางเหมี่ยวฟื้นขึ้นมา แล้วพบว่าสถานการณ์มันเปลี่ยนไปแล้ว และคนที่เปลี่ยนแปลงทุกอย่างก็คือ ฟางเหยียน เทพของตระกูลฟาง!

เขานึกแล้ว ว่าฟางเหยียนคงจะไม่ทนดูตระกูลฟางเกิดเรื่องหรอก และตอนนี้ก็เป็นตัวยืนยันได้ดี ว่าเขาได้ช่วยตระกูลฟางแก้ปัญหาไว้ได้อีกแล้ว ไม่เพียงเท่านั้น ยังทำให้ตระกูลฟางมีชีวิตขึ้นมาได้อีกครั้ง

สมควรที่จะได้รับตำแหน่งเจ้าตระกูลฟาง!

ศึกนอกศึกในกำจัดไปหมดสิ้น ตระกูลฟางจะต้องขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดในอีกครั้งแน่!

เขาแทบจะไม่มีเวลาไปเสียใจ ไม่ว่าจะเป็นใคร ถ้ากล้ามาวางแผนชั่วกับตระกูลฟาง ก็ต้องเตรียมตัวตายไว้ได้เลย ต่อให้คนคนนี้จะเป็นภรรยาตนเอง เขาก็ไม่ใจอ่อน!

คนไหนจะมาหักหลังก็ได้ แต่ฟางเหมี่ยวทนไม่ดีที่ภรรยาตนเองมาหลักหลังตนเองแบบนี้!

ยังดี ที่ทุกอย่างมีฟางเหยียนช่วยไว้!

แต่ฟางเหมี่ยวไม่รู้เลยว่า ที่ฟางเหยียนทำทุกอย่างนี้นั้น ไม่ใช่เพราะตระกูลฟาง ที่หูจิงเหว่ยสมควรตาย ก็เพราะว่าไปล่วงเกินฟางไห่อิง ส่วนที่ตงฟางหยุนเอ๋อร์ถูกฆ่า ก็เพราะว่าเบื้องหลังของเธอนั้นคือเพลิงเสวน ทุกอย่างมันประจวบเหมาะที่ช่วยตระกูลฟางไว้ได้ ทำให้ฟางเหมี่ยวเข้าใจผิด

ฟางเหมี่ยวพยายามลุกขึ้น “น้องเหยียน โชคที่มีเอ็งช่วยตระกูลฟางไว้ เอ็งได้ช่วยตระกูลฟางจากกองเพลิงไว้อีกครั้ง”

ฟางเหยียนไม่ได้พูดอะไร แล้วก็หันหน้าไปทางฟางไห่อิง “ป้าครับ ไปกันเถอะ”

ฟางไห่อิงก็ไม่รอช้า ลุกขึ้นเดินออกไป เพราะว่าเธอรู้ว่า ที่ฟางเหยียนทำทุกอย่างนี้ ก็เพื่อเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ตระกูลฟางคงจะไม่เหลือแล้ว ฟางเหยียนรับปากเธอไว้ ว่าจะไม่ทำให้เธอไร้บ้าน ฟางเหยียนทำได้แล้ว

สายตาจับจ้องฟางเหยียน แล้วเดินไปไม่หลังกลับมามองตระกูลฟาง ฟางเหมี่ยวก็หนักใจอย่างมาก

ขวังซือก็มาขวางฟางเหยียนไว้ แล้วส่งเสียงคำรามต่ำๆ

“ขวังซือ ฟางจินหยวนได้ตายแล้ว แกก็ควรจากไปได้แล้ว แต่......ฟางเหมี่ยวต้องการแกนะ”

“โฮก……”

ขวังซือก็ไม่อยากอยู่ที่นี่ น้ำเสียงที่ร้องออกมา ไม่พอใจมาก

ฟางเหยียนไม่สนใจมัน แล้วก็จากตระกูลฟางไป

ขวังซือเงยหน้าคำรามขึ้นฟ้า สุดท้ายก็หันมามองฟางเหมี่ยว ฟางเหมี่ยวก็โค้งคำนับ แล้วขวังซือก็ค่อยๆ เดินมาตรงหน้าฟางเหมี่ยว คำรามเสียงต่ำ เหมือนว่าจะบอกอะไรบางอย่าง

ไม่นาน ขวังซือก็จากไป

ฟางเหมี่ยวก็มองฟางเหยียนที่เดินห่างออกไป แล้วก็พูดขอบคุณออกมา จากนั้นก็หันกลับมา พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ทุกท่าน เตรียมรับกับความโกรธของตระกูลฟางได้เลย!”

ตระกูลฟางไม่จบ คนที่จบก็คือแขกพวกนี้!

——

จินโจว ตระกูลจาง ตงข่ายกรุ๊ป

ตงข่ายกรุ๊ปอย่ายใต้ของการนำของเย่ชิงหยู่ เกือบจะกลายเป็นเศรษฐีของจินโจว หรือทั้งเจียงตู ตงข่ายกรุ๊ปได้กลายเป็นกิจการระดับต้นๆ ของประเทศแล้ว เบื้องหลังของความสำเร็จ ก็จะขาดความขยันของเย่ชิงหยู่ไม่ได้ และฟางเหซักไซ้ยนที่ช่วยอยู่ลับๆ !

เย่ชิงหยู่กลับมาที่ตระกูลจางอีกครั้ง ฐานะก็สูงขึ้นเร็วมาก แต่เธอไม่มีความสุขเลย

หลังจากที่ฟางเหยียนไปภูเขาทิพท์ครั้งก่อน พวกเขาก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย นานมากแล้ว ไม่เคยโทรมาหาเลย โทรศัพท์ก็เปิดตลอด24ชั่วโมง เพราะกลัวจะไม่ได้รับสายของฟางเหยียน ส่วนตอนนี้นั้น ฟางเหยียนจะทำอะไรอยู่ เธอไม่รู้อะไรเลย

วันที่ไม่มีฟางเหยียนอยู่ด้วย เธอถึงรู้รสชาติของการอยู่คนเดียว เธอได้ทำตามสิ่งที่พ่อของเธอมอบหมายไว้ให้สำเร็จแล้ว ทำให้ตงข่ายกรุ๊ปขยายกิ่งก้านสาขาออกไป ทำให้มันใหญ่และแข็งแรงมั่นคง

ตั้งแต่ครั้งก่อนที่จางไห่เฟิงหายไปจากโรงพยาบาลอย่างไร้ร่องรอย ตระกูลจางก็สงบเสงี่ยมมากขึ้นแล้ว พวกเขาไม่มีทางก่อเรื่องอะไรขึ้นมาได้อีก โดยเฉพาะจางซื่อตง พ่อของจางไห่เฟิงล้วนรู้ดี ถ้ามีฟางเหยียนอยู่ ตำแหน่งของเย่ชิงหยู่จะทำลายไม่ได้ อีกอย่าง ในตอนนี้มีเย่ชิงหยู่ควบคุมอยู่ ตงข่ายกรุ๊ปได้รุ่งเรืองขึ้นทุกวัน พวกเขาเองก็ได้ประโยชน์จากจุดนี้ไม่น้อย

ของนอกกายพวกนนี้ ยังไงก็เทียบไม่ได้กับการมีฟางเหยียนอยู่ข้างๆ

ถึงแม้ตอนนี้เธอจะมีกินมีใช้ไม่ขัดสนอะไร แต่เธอก็ยังเป็นห่วงฟางเหยียน ที่ทุกวันนี้ตระกูลจางมีทุกอย่าง ก็เพราะมีฟางเหยียนดูแล แต่ว่าทั้งตระกูลจางไม่มีใครถามไถ่เลย ว่าตอนนี้ฟางเหยียนทำอะไรอยู่ที่ไหน เรื่องพวกนี้เธอไม่ได้จะซักไซ้ เธอเพิ่งรู้ว่า ฟางเหยียนได้กลายเป็นส่วนหนึ่งที่ขาดไม่ได้ในชีวิตเธอ

ความคิดถึงมันมากขึ้นเรื่อยๆ มันมากเสียจนทำให้ใจลอย ช่วงเวลาแบบนี้มันได้ป่านไปกว่าครึ่งเดือนแล้ว

มองรูปฟางเหยียนบนโต๊ะทำงาน มีหลายครั้งที่เธออยากจะโทรไปหา อยากถามว่าเขาทำอะไรอยู่? จากนั้นเธอก็ส่ายหัวเก็บความคิดนั้นไป ฟางเหยียนเป็นคนที่ทำการใหญ่ ตนเองเป็นภรรยาของเขา จะไปสร้างปัญหาให้เขาได้อย่างไร? คอยช่วยเหลือเขาอย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ ถึงจะเป็นสิ่งที่ภรรยาควรทำ

หันไปมองความครึกครื้นของรถราและฝูงชนด้านนอกหน้าต่าง เธอยิ้มขึ้นมา รอยยิ้มมันเจ็บปวดมาก ความคึกคักด้านล่างนั้น มันเกี่ยวกับความรู้สึกของเธอในนี้ไหมนะ?

ก็อกๆๆ

กำลังคิดอะไรเพลินๆ นั้น ประตูของห้องทำงานก็ดังขึ้น

เย่ชิงหยู่ก็รวบรวมสติกลับมา แล้วก็กลับมาเป็นประธานบริษัทที่มาดเข้มคนเดิม แล้วพูดเสียงเย็นๆ ว่า “เข้ามาเลย!”

หยางเซินเซินเดินเข้ามา เธอคือลูกน้องคนสำคัญของเย่ชิงหยู่ และเป็นเลขาธิการของเย่ชิงหยู่ เธอมีผมยาวประบ่า ท่าทางสง่างาม รูปร่างสูง เป็นผู้หญิงสวยคนหนึ่ง ก็จริง คนที่จะมาอยู่กับเย่ชิงหยู่ ความสวยจะน้อยได้อย่างไร?

“ประธานเย่ หลังจากนี้2ชั่วโมง พวกเราจะต้องคุยรายละเอียดข้อตกลงกับตัวแทนที่มาจากทางเมืองหลวงนะคะ เนื้อหาการร่วมมือครั้งนี้ก็คือ การลงทุนและสร้างตงข่ายกรุ๊ป เอาตงข่ายกรุ๊ปขยายออกนอกประเทศ เพื่อเชื่อมกับเศรษฐกิจโลก”

หยางเซินเซินพูดจบ ก็วางเอกสารไว้ เย่ชิงหยู่หยิบขึ้นมาดู อ่านๆ แล้วก็วางลง แล้วพูดด้วยเสียงเย็นๆ ว่า “การร่วมมือกับสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิง ผู้จัดการใหญ่สมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงจะต้องไปจัดการไม่ใช่หรือไง? ทำไมมาบอกกับฉันล่ะ? หรือว่าเขาไม่ทำงาน?”

หยางเซินเซินนิ่งเงียบ ตกใจจนรีบอธิบายออกมา “ประธานเย่ ไม่ใช่เพราะประธานจางไม่ทำหรอกค่ะ เขาก็ได้รีบจัดการเรื่องการร่วมกับสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงอยู่แล้ว แต่....ทางสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงไม่ไว้หน้าประธานจางเลย กลั่นแกล้งทุกวิถีทาง ไม่ยอมตกลงเสียที ทำให้ตอนนี้ตงข่ายกรุ๊ปได้รับผลกระทบ ดังนั้นก็เลยต้องมารบกวนคุณค่ะ”

“หมายความว่า ประธานจางทำไม่ได้ ก็เลยมาหาฉันใช่ไหม?”

หยางเซินเซินยิ้มแหย “ก็ไม่ใช่ทั้งหมดค่ะ หลักๆ ก็คือทางฝั่งสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงมีแนวโน้มที่จะร่วมลงทุน แต่ไม่รู้ว่าทำไม พวกเขาถึงไม่ยอมจัดการขั้นตอนสุดท้าย ประธานจางก็ไม่มีวิธี ก็เลยมาหาฉัน ตามที่ประธานจางบอกมา ดูเหมือนว่าทางฝั่งสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงจะไม่พอใจประธานจาง เหมือนว่าอยากจะให้คุณเป็นคนคุยรายละเอียดเรื่องนี้เองดีที่สุดค่ะ”

“สมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงก็ถือตัวเสียจริงนะ!”

หยางเซินเซินยิ้มแหย “ประธานเย่ ตามที่ดิฉันรู้จักสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงมา ถึงแม้เขาจะก่อตั้งมาไม่ถึง5เดือน แต่กำลังของเขาจะมองข้ามไม่ได้เลย โดยเฉพาะการลงทุนของเขาเริ่มเห็นผลแล้ว ไม่ว่าจะเป็นด้านกิจการภายนอกหรือในตลาดหุ้น ล้วนเป็นผลสำเร็จทั้งนั้น ถ้าตงข่ายกรุ๊ปของพวกเราอยากจะพัฒนาไปอีกก้าว ก็จะขาดการลงทุนกับสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงไปไม่ได้”

“ดังนั้น ดิฉันก็เลยถือวิสาสะตัดสินใจ ตอบรับประธานจางไป แล้ววางแผนจัดการเวลาให้กับคุณค่ะ” หยางเซินเซินรู้ดีว่าทำแบบนี้เป็นการล่วงเกินเย่ชิงหยู่ แต่เธอก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว เธอก็ทำเพื่อตงข่ายกรุ๊ป ถ้าอยากจะก้าวเดินให้กว้างขึ้น จะขาดสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงไม่ได้

“เธอมีใจคิดเพื่อตงข่ายกรุ๊ป ฉันก็รู้ดี แต่ทางฝั่งสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงทำเหมือนกับว่า พวกเราขาดพวกเขาไปแล้วจะไม่รอดอย่างนั้นแหละ? คนแบบนี้ไม่คิดที่จะร่วมมือด้วยหรอก ที่ทำไปก็เพราะจะถ่วงเวลาเรา จากนั้นทำให้พวกเราต้องถอยหลบช่องทางอื่นๆ ให้แต่โดยดี ถ้าพวกเรายอม ก็จะกลายเป็นตัวอย่าง ไม่แน่ว่าหลังจากนี้พวกนั้นก็จะได้คืบเอาศอก!”

“ดังนั้น ไม่ต้องไปยอมพวกเขา!”

หยางเซินเซินก็ครุ่นคิดแล้วพูดว่า “ประธานเย่คะ บอกตามตรงนะคะ สมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงเป็นคู่ค้าที่พวกเราปฏิเสธไม่ได้จริงๆ เพราะว่าสมาคมการค้าที่พวกเราจะร่วมมือด้วย ได้ถูกสมาคมธุรกิจฟื้นฟูเฟิงกว้านซื้อไปหมดแล้ว!”

เงินเยอะแต่นิสัยแย่!

ดูเหมือนจะปฏิเสธไม่ได้แล้วจริงๆ !

ความเห็นส่วนตัว จะมาขวางทางพัฒนาของตงข่ายกรุ๊ป เย่ชิงหยู่ไม่ยอมเป็นคนบาปแบบนั้น

ครุ่นคิดไป แล้วก็พูดว่า “งั้นพวกเราก็ลองไปคุยกับพวกเขาดู!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ