จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 867
สายฟ้าทั้งเก้าลูกจัดเรียงไว้แล้ว และมันฟาดลงมาทีละลูก!
ตอนที่สายฟ้าลูกแรกฟาดลงมา ฟางเหยียนยังไม่รู้สึกอะไร แค่รู้สึกเหมือนมีระเบิดอยู่ข้างหลังตนเอง และไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ
ตอนที่สายฟ้าลูกที่สองฟาดลงมา เขามีความรู้สึกบ้าง และพลังของสายฟ้าแข็งแกร่งขึ้นมาก!
ไม่มีทางอื่นนอกจากอดทนต่อต้าน!
ขณะที่สายฟ้าลูกที่เจ็ดฟาดลงมา ค่ายกลฟ้าร้องก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับว่ามันไม่สามารถต้านได้แล้ว!
เปรี้ยง!
สายฟ้าลูกที่แปดฟาดลงมาอย่างแรง!
กระบองดำอุกกาบาตระเบิดทันที และมลายหายไป!
“ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นได้?” เต๋ายอดเซียนตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก “คิดไม่ถึงว่ากระบองดำอุกกาบาตไม่สามารถต้านสายฟ้าได้ และแตกเป็นเศษเล็กเศษน้อย! ทำอย่างไรดี? ยังมีสายฟ้าอีกหนึ่งลูก!”
เมื่อเทียบกับเต๋ายอดเซียนที่วิตกกังวลและกระวนกระวายแล้ว ฟางเหยียนถึงจะเป็นคนที่มีความทุกข์แต่พูดออกมาไม่ได้!
ทุกครั้งที่สายฟ้าฟาดลงมา จะมีพลังแห่งฟ้าที่แข็งแกร่งมาก ซึ่งมันสามารถทำลายโลกได้!
ก่อนหน้านั้นมีกระบองดำอุกกาบาตต้าน ตอนนี้ล่ะ?
เมื่อสายฟ้าลูกนี้ฟาดลงมา เขาต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!
เต๋ายอดเซียนรู้สึกกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก และไม่ลืมที่จะเตือนฟางเหยียน “จอมพล คุณอย่ากระวนกระวาย อย่าคิดฟุ้งซ่าน ระวังธาตุไฟเข้าแทรก เรื่องยังไม่ถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด คุณอย่าให้แผนที่พวกเราวางไว้ก่อนหน้านั้นเสียหาย!”
ฟางเหยียนบังคับตนเองให้สงบลง คำพูดของเต๋ายอดเซียนเป็นความจริง ตัวเขาเองก็รู้ดี ถ้าเทียบกับธาตุไฟเข้าแทรกแล้ว เขากลัวว่าจะถูกฟ้าผ่าจนกลายเป็นเถ้าถ่านมากกว่า!
กล่าวตามตรง เขาไม่เชื่อในสิ่งที่เต๋ายอดเซียนพูดสักนิด อะไรที่เรียกว่ายังไม่ถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด?
ถ้าไม่ใช่เพราะค่ายกลฟ้าร้อง สายฟ้าทั้งแปดลูกก่อนหน้านั้น คงจะทำลายโลกไปแล้ว และบางทีภูเขาทิพย์อาจจะราบเป็นหน้ากลอง!
สายฟ้าลูกสุดท้าย ไม่ต้องใช้สมองคิดก็รู้ว่ามันน่ากลัวที่สุด เมื่อมันฟาดลงมา ภูเขาทิพย์จะถูกผ่าครึ่ง!
แล้วเขาสามารถต้านได้ไหม?
เต๋ายอดเซียนก็สงบลงเช่นกัน ควรคิดถึงมาตรการรับมือมากกว่าที่จะตื่นตระหนกตกใจจนทำอะไรไม่ถูก!
แม้ว่าเขาจะใช้สมองทั้งหมดที่เขามีอยู่ เขาก็ยังไม่สามารถหาวิธีรับมือได้ อย่างไรก็ตามกระบองดำอุกกาบาตคือไม้ตายที่ใหญ่สุดของเขา!
กระบองดำอุกกาบาตยังไม่สามารถต้านสายฟ้าได้ แล้วจะมีอะไรที่สามารถต้านได้อีก?
ค่ายกลฟ้าร้องเหรอ?
ดูเหมือนว่า...สิ่งเดียวที่ต้องทำคือพึ่งพาอาศัยมัน!
เพราะอย่างไรเสียตอนนี้มันก็ไม่มีทางอื่นแล้ว!
เต๋ายอดเซียนเองก็ยังไม่มั่นใจ เพียงแค่หวังว่าฟางเหยียนจะสามารถต้านได้!
สายฟ้านั้นฟาดลงมากำหนดการ คราวนี้สายฟ้าฟาดเสียงดังสนั่น และทั่วทั้งท้องฟ้าเหมือนถูกระเบิดจนมีรอยแตก!
เสียงฟ้าผ่าดังสนั่น แต่ไม่เห็นสายฟ้า!
น่าอกสั่นขวัญหาย!
แม้แต่ใบหน้าแก่ของเต๋ายอดเซียนก็แสดงออกถึงความเคร่งขรึมที่ไม่เคยเห็นมาหลายร้อยปีแล้ว!
เขาเองก็รู้สึกหวาดกลัว!
แต่เดิมกระบองดำอุกกาบาตนั้นเป็นของนอกโลก เป็นเรื่องที่สวรรค์ไม่อาจให้อภัย เพราะเดิมทีมันขัดต่อมติดแห่งสวรรค์ และจะถูกทำลายโดยวิถีแห่งสวรรค์ นี่มันสมเหตุสมผล แต่พลังแห่งสวรรค์นั้นช่างน่ากลัวเหลือเกิน! นี่มันไม่ใช่ภัยพิบัติ มันเป็นการทำลายล้างโลกให้สิ้นซาก!
การขัดมติสวรรค์ สวรรค์ไม่อาจให้อภัย และจะต้องถูกกำจัด!
การขัดมติสวรรค์ เต๋ายอดเซียนเพิ่งเคยเห็นครั้งแรก เขาไม่เคยเห็นสายฟ้าคำรามรุนแรงเช่นนี้มาก่อนในชีวิต!
ฟ้าได้พิโรธแล้ว!
แล้วเขาจะสามารถต้านได้จริงหรือ?
ไม่มีใครตอบเขา เขาก็ไม่กล้าส่งเสียง เมื่อลูกธนูขึ้นสายเต็มเหนี่ยวแล้วก็จำเป็นต้องยิงออกไป ได้แต่หวังว่าฟางเหยียนจะสามารถต้านสายฟ้าลูกสุดท้ายนี้ได้!
อย่างไรเสียพลังของสายฟ้าลูกนี้ไม่เป็นรองสายฟ้าทั้งแปดลูกก่อนหน้านั้น!
แค่มองท้องฟ้าก็รู้ว่าเมื่อสายฟ้าลูกนี้ฟาดลงมา ภูเขาทิพย์ทั้งลูกอาจหายไปในพริบตา!
ฟางเหยียนที่นิ่งเหมือนภูเขา รับรู้ถึงสายฟ้าที่ไม่ธรรมดาลูกนี้ สายฟ้าลูกนี้ยังคงรวบรวมพลัง และไม่มีวี่แววว่าจะฟาดลงมา ซึ่งเดาได้ไม่ยากว่านี่เป็นการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ ตอนนี้ไม่มีกระบองดำอุกกาบาตแล้ว แล้วจะมีอะไรที่จะสามารถต้านสายฟ้าลูกสุดท้ายได้อีก?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ