จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 908
ชูนิ้วกลาง!
ชูนิ้วกลางใส่ค่ายกล!
นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน
เทียนขุยอดพึมพำเบาๆ ไม่ได้ “จอมพลโผ้จวิน คุณชูนิ้วกลางใส่ค่ายกล นี่มันกระบวนท่าอะไรกันครับ”
สิ่งที่เทียนขุยถาม คือสิ่งที่ทุกคนอยากถาม แต่แค่ไม่มีใครกล้าถาม ถ้าล่วงเกินจอมพล ต้องตายสถานเดียว! ทุกคนยืดคอ หูตั้ง เพราะกลัวว่าจะพลาดอะไรไป
ฟางเหยียนสะบัดมืออย่างไม่ใส่ใจ แล้วพูดเนิบๆ ว่า “เมื่อยมือน่ะ เลยขยับสักหน่อย”
ทุกคน “……”
กลืนไม่เข้าคายไม่ออก พูดอะไรไม่ออก
จอมพลก็พูดตลกเป็นเหมือนกัน!
ไม่ จอมพลไม่ได้พูดตลก แต่พวกเขาเข้าใจอีกฝ่ายผิดต่างหาก!
“คิคิ......” ชิงตี้ทนไม่ไหว หัวเราะคิกคักออกมา เหมือนรู้ว่าผิดกาลเทศะ เธอรีบหยุดหัวเราะ จ้องฟางเหยียนอย่างอิ่มเอมใจ
บรรยากาศกระอักกระอ่วนเล็กน้อย แต่กลับผ่อนคลายความกระวนกระวายของทุกคนได้
เรื่องตลกผ่านไปอย่างรวดเร็ว ความกระวนกระวายถาโถมเข้ามา เหมือนคลื่นซัดเข้ามาในใจทุกคน
ไม่มีวิธีจริงๆ เหรอ
“จอมพล ช่วงค่ำในภูเขา บรรยากาศพิษกับแก๊สพิษค่อนข้างเยอะ แถมยังมีสัตว์ป่าขนาดใหญ่ ที่สามารถโจมตีได้ พวกมันดุร้าย ถึงเป็นนินจาระดับต้าชี่ ก็ถึงกับปวดหัว เราออกจากตรงนี้กันก่อนดีกว่า”
ฟางเหยียนเงียบอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ยังไปไม่ได้”
พูดพลาง ก็เดินไปที่ค่ายกล โดยไม่สนท่าทีของชิงตี้และคนอื่น เขายื่นนิ้วออกไปแตะอย่างรวดเร็ว
ทุกคนตกใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะชิงตี้ เธอพุ่งเข้าไปทันที แต่ความเร็วของเธอช้าเกินไป ทำได้เพียงมองนิ้วของฟางเหยียนยื่นเข้าไป ด้วยความตกตะลึง
“ไม่!”
หลังตะโกนออกมา ชิงตี้มองนิ้วของฟางเหยียนด้วยแววตาไร้ชีวิตชีวา สีหน้าไม่อยากจะเชื่อ
ทำไมถึงไม่สลายล่ะ
หรือค่ายกลหมดฤทธิ์แล้ว
ไม่มีทางเป็นไปได้!
ขนาดสำนักกุ่ยกู๋เป็นสำนักลึกลับหยินเหมินของค่ายกลอันดับหนึ่ง ยังไม่กล้าพูดอะไรต่อหน้าองค์กรสัตว์เพลิง เพียงพอที่จะบอกได้ว่า ค่ายกลขององค์กรสัตว์เพลิงแกร่งกล้าแค่ไหน
จากที่ชิงตี้รู้ องค์กรสัตว์เพลิงมีผู้มีคุณธรรมและบารมีสูงส่ง ที่สามารถควบคุมค่ายกลได้ เรียกได้ว่าค่ายกลสุดยอดมาก ค่ายกลฝีมือพวกเขา จะด้อยได้อย่างไร
แต่ทำไมฟางเหยียนถึงไม่เป็นอะไร
ความตื่นตระหนกของชิงตี้ ทำให้เทียนขุยไม่เข้าใจ แล้วพูดอย่างเย็นชา “ผู้หญิงเจอเรื่องอะไรก็ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว โหวกเหวกโวยวายไม่หยุด!”
ชิงตี้ขี้เกียจไปสนใจเทียนขุย เธอก้มลงเก็บก้อนหิน แล้วโยนออกไป
วินาทีนั้น ก้อนหินหายไป กลายเป็นทรายละเอียด!
เมื่อเห็นดังนั้น เทียนขุยหนังตากระตุก เหมือนรู้อะไรบางอย่าง!
เงียบอยู่ครู่หนึ่ง ทุกคนดีใจออกหน้าออกตา!
ฟางเหยียนไม่เป็นอะไร แสดงว่าค่ายกลนี้ ไม่เป็นผลกับเขา!
ไม่มีใครไปคิดเรื่องค่ายกลว่าเป็นอะไรกันแน่ ทุกคนรู้ดี ไม่ใช่ค่ายกลไม่เป็นผลกับฟางเหยียน แต่เขาอยู่เหนือกว่าค่ายกล พละกำลังแข็งแกร่ง จนค่ายกลไม่สามารถต้านทานได้!
ทันใดนั้น ภาพฟางเหยียนชูนิ้วกลางให้ค่ายกล ลอยเข้ามาในหัวทุกคน ที่แท้ไม่ได้เมื่อยมือ แต่แค่ไม่ใส่ใจ นี่เป็นการดูถูกชัดๆ!
การดูหมิ่นของราชัน อำนาจแผ่กระจายไปทั่ว!
“จอมพล คุณทนได้นานแค่ไหน” ชิงตี้พูดออกมาตรงๆ
ฟางเหยียนส่ายหน้าเบาๆ สีหน้าชิงตี้เปลี่ยนไป ค่ายกลนี้ ยังคงโหดเหี้ยมไม่ธรรมดาตามคาด ถึงเป็นจอมพล ก็ไม่สามารถทนได้นาน!
“เหมือนเธอจะเข้าใจผิดนะ สิ่งที่ฉันจะพูด ค่ายกลนี้ก็แค่นั้น”
ชิงตี้ “......”
อวดเก่งไม่มีใครเกิน!
ถ้าไม่ได้เป็นคำพูดของฟางเหยียน บางทีชิงตี้คงฟาดไปแล้ว!
อวดเก่งจริงๆ!
ถ้าพูดเรื่องอวดดี ชิงตี้ยอมฟางเหยียนเลย!
ชิงตี้คลายความกระอักกระอ่วน จากนั้นจึงถามว่า “จอมพลเป็นบุตรแห่งสวรรค์ ค่ายกลระดับนี้ คงไม่อยู่ในสายตา แต่ขอบังอาจถาม เราจะเขาไปได้ตอนไหน”
ฟางเหยียนไม่พูดอะไร ทุกคนพบว่ามีแสงสีทองปรากฏบนนิ้วกลาง เมื่อแสงสัมผัสกับค่ายกล ราวกับฟอสฟอรัสขาวเจอกับไฟ จนทำให้เกิดปฏิกิริยาทางเคมีอย่างรุนแรง เกิดการเผาไหม้อย่างรุนแรง
ซี๊ด!
ทุกคนสูดหายใจเยือกเย็น!
ค่ายกลอันแกร่งกล้า เหมือนกระดาษใบหนึ่ง เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา แค่จิ้มก็ทะลุ!
แกร่งกล้าอย่างไม่มีเหตุผล!
เมื่อแสงหายไป ทุกคนเห็นตำหนักเหลืองอร่าม ที่อยู่ไม่ไกลได้อย่างชัดเจน ไม่ได้เบลอเหมือนก่อนหน้านี้ มันเห็นได้อย่างชัดเจน ราวกับอยู่ตรงหน้า มองเห็นพื้นที่ราบอย่างกว้างขวาง ไม่มีหมอกควันที่เป็นพิษ เหมือนดินแดนในอุดมคติ
ทุกคนสะกดกลั้นความตื่นเต้นในใจ ทันใดนั้น สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม
องค์กรสัตว์เพลิงอยู่ข้างหน้า แสดงว่าไม่เขาก็ฉันที่ต้องตาย!
“จอมพล ถึงค่ายกลถูกทำลายแล้ว แต่อันตรายและอุปสรรคข้างหน้า ไม่ต้องพูดก็รู้ได้ จำที่นายน้อยเสวียนเย่พูดตอนแรกได้ อันตรายของภูเขาเสินเจี้ยไม่ด้อยไปกว่าเสวียนเจิ้น ดังนั้นจึงต้องระมัดระวังให้มากที่สุด”
ฟางเหยียนพยักหน้าเบาๆ เขารู้อยู่แก่ใจ
เทียนขุยแสยะยิ้ม “มาถึงถิ่นเธอ เธอไม่นำทาง รอให้เราเหยียบกับดักเองหรือไง”
เห็นได้ชัดว่าเทียนขุยจงใจ!
นอกจากแก้แค้นชิงตี้ ก็เพื่อกำจัดเธอ!
ชิงตี้แสยะยิ้ม “ฉันกล้านำทาง นายกล้าไปหรือเปล่าล่ะ”
เทียนขุยพูดอย่างไม่ยอม เขาแสยะยิ้มแล้วพูดว่า “ทำไมจะไม่กล้า นำทางสิ!”
ชิงตี้ไม่รีรอ รีบเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เทียนขุยก็ไม่รีรอเช่นกัน รีบเดินตรงไป แต่โดนฟางเหยียนรั้งไว้ก่อน เทียนขุยถึงกับงง
“จอมพลโผ้จวิน ทำอะไรครับ”
“จะใช้คนก็อย่าระแวง หากระแวงใครก็อย่าใช้เขา ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาสงสัยกันและกัน เข้าใจไหม”
เทียนขุยพยักหน้าแรงๆ “จอมพลโผ้จวิน ผมสำนึกผิดแล้วครับ”
“อย่าทำงานโดยใช้อารมณ์เป็นที่ตั้ง!”
เทียนขุยเข้าใจที่ฟางเหยียนชี้แนะ เขาพูดด้วยท่าทีจริงใจ “ขอโทษ ผมไม่ควรทำให้คุณโมโห”
ชิงตี้ประหลาดใจมาก เธอเข้าใจทันที และหันหลังเดินไปยังถนนที่เป็นพุ่มหญ้ารกรุงรังไร้ผู้คน
เทียนขุยกำลังจะถามอะไร แต่เห็นชิงตี้ย้อนกลับมา เธอสะบัดมือออกไป ก้อนหินหล่นลงบนถนนเส้นนั้น ทันใดนั้นมีลูกธนูลับพุ่งเข้ามา เดิมถนนที่ถูกเหยียบย่ำเป็นทาง ตอนนี้มีเหล็กแหลมโผล่ออกมา มีลูกธนูลับพุ่งออกมาจู่โจมรอบๆ เต็มไปหมด
นี่ถ้าโดนเล่นงาน เนื้อตัวต้องเต็มไปด้วยลูกธนู เหมือนตัวเม่นแน่นอน!
ความร้ายกาจของผู้หญิง เหมือนเหล็กในของตัวต่อ!
เทียนขุยเหงื่อไหลเต็มหน้าผาก ถ้าไม่ใช่ฟางเหยียน เขาอาจเป็นเป้าโจมตีไปแล้ว!
ไม่ใช้วิธีปกติ องค์กรสัตว์เพลิงช่างเยี่ยมยอดจริงๆ!
ภายใต้การนำของชิงตี้ กลุ่มคนผ่านกับดักมาทีละอย่าง มันน่ากลัวแต่ไม่เป็นอันตราย ผ่านความยากลำบาก จนกระทั่งมาถึงหน้าตำหนักเหลืองอร่าม
ยังไม่ทันได้เข้าใกล้ จู่ๆ มีคนสวมชุดฉางซานกรูเข้ามารอบๆ บนอกของพวกเขาปักรูปของการลงโทษ
ศาลาลงโทษ!
คล้ายกับโทษของศาลากฎหมาย!
ชิงตี้สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เสวียนเจิ้นลงทุนจริงๆ ถึงกับต้องใช้คนของศาลาลงโทษ!
ชิงตี้พูดเบาๆ ว่า “จอมพล คนที่มาเป็นคนของศาลาลงโทษ เป็นการมีอยู่ของศาลากฎหมายองค์กรสัตว์เพลิง”
“พวกนายเป็นใคร!”
น้ำเสียงหยุดกะทันหัน รองผู้นำทั้งหกลงมือทันที ราวกับไม่รีรออะไรเลย!
ชิงตี้ “……”
เธอมองฟางเหยียนแวบหนึ่ง สีหน้าสับสน คนพวกนี้ไม่ทำตามแผนหรือไง
เธอสะบัดมือสวยอย่างไม่รีรอ คนข้างหลังเข้าไปสู้อย่างต่อเนื่อง
ง้างดาบฟันอย่างรวดเร็ว ไร้ข้อจำกัด ทุกคนเหมือนเทพลงมาจากฟ้า ฆ่ารอบทิศทาง
การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็ว ฟางเหยียนพูดอย่างราบเรียบ “จำนวนผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บ”
รองผู้นำทั้งหกไม่ได้รับบาดเจ็บสักคน ชิงตี้คิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า “สิบห้าผู้อาวุโสเสวียนกู่ตายหนึ่งคน บาดเจ็บสาหัสหนึ่งคน”
“ไม่ใช่สิ! ยังมีอีกคน!”
เมื่อพูดจบ ฟางเหยียนหันไปมองคนที่นอนแกล้งตายบนพื้น และจัดการฆ่าอย่างรวดเร็ว โดยไม่ทันตั้งตัว แต่โดนเขารายงานข่าวไปแล้ว!
“จอมพล สถานการณ์ไม่ค่อยดี!” ชิงตี้ชี้ไปที่ภาพสัญลักษณ์ขององค์กรสัตว์เพลิง บนฟ้ายามค่ำคืน แล้วพูดว่า “การจู่โจมแบบกระทันหันของเรา คงจะหมดหวังแล้ว!”
รูปภาพที่ก่อตัวขึ้น เสวียนเจิ้นกับคนอื่น ต้องรู้อย่างแน่นอน
แต่ภาพต่อมา ชิงตี้รู้สึกว่าตัวเองกังวลเกินไป!
จู่ๆ รูปภาพที่ก่อตัวขึ้นหายวับไป เหมือนไม่เคยปรากฏมาก่อน
ถูกต้อง เป็นฝีมือของฟางเหยียน
ชิงตี้ยิ้มบางๆ “ถือซะว่าฉันไม่ได้พูดละกัน!”
ตอนนี้เธอเพิ่งมาตระหนักได้ภายหลัง หลังฟางเหยียนฟื้นขึ้นมา เหมือนเขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคน หนักแน่นมาก ทำอะไรตรงไปตรงมา ไม่ชักชารีรอ
ไปข้างหน้าเรื่อยๆ อย่างไม่รีรอ!
ในเมื่อมาแล้ว มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ทิ้งอะไรไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบทรงเกียรติยศ