จอมศาสตราพลิกดารา นิยาย บท 180

แน่นอนว่าหลี่มู่ไม่ได้จะไปหาฮวาเสี่ยงหรงเพื่อผ่อนคลายอารมณ์หลังได้รับชัยชนะครั้งใหญ่มา

เขายังไม่มีความคิดเช่นนั้น

เหตุที่ยังไม่กลับไปตรอกไล่หมู แต่ไปหน่วยเลี้ยงรับรองก่อน ก็เพราะเขาอยากจะตีเหล็กเมื่อยังร้อน ไปหอสดับเซียนชมการร่ายรำของฮวาเสี่ยงหรงก่อนที่ความเข้าใจจากศึกกับธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์จะหายไป และอาศัยพลังทางลัดจากกายเต๋าฟ้าประทานผลักดันความเข้าใจนี้ให้ก้าวไปอีกขั้น

เขาใกล้จะกลายเป็นผู้คลั่งไคล้การต่อสู้อย่างแท้จริงแล้ว

นี่ก็เพราะเขาเข้าใจในระบบของการฝึกยุทธ์และระดับพลังแล้ว เขาจึงยิ่งสัมผัสได้ถึงความยากลำบากในการก้าวเข้าสู่ขั้นทะลวงสวรรค์ให้ได้ภายในยี่สิบปี ดังนั้นเขาจะต้องแข่งกับเวลา

……

“หึๆ ยังรอหลี่มู่อะไรนั่นมาช่วยเจ้ารึ?”

ชายชราชุดดำใบหน้าชั่วร้ายเหี้ยมเกรียมนั่งอยู่ในห้องชาในห้องส่วนตัวของฮวาเสี่ยงหรง รินเองดื่มเอง ใบหน้าแฝงแววเยาะหยันบางๆ

ข้างหลังเขามีจอมยุทธ์ที่สวมหน้ากากสีแดงเหลือบทองสองคน สวมชุดคลุมสีแดง รองเท้านักรบ ข้างเอวมีดาบโค้งห้อยอยู่ ราวกับเทพแห่งความตายผู้เงียบงันสององค์ แผ่กระจายรัศมีอำนาจที่ชวนให้คนหายใจไม่ออกออกมา

ฝั่งตรงข้าม ฮวาเสี่ยงหรง ซินเอ๋อร์ และแม่เล้าไป๋มีสีหน้าย่ำแย่ระคนโกรธแค้น

“คุณชายหลี่เป็นฝ่ายได้เปรียบบนเวทีประลองวันนี้ กำราบธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์ได้ อีกไม่นานก็จะมาถึงเองเจ้าค่ะ” ซินเอ๋อร์ราวแม่ไก่พองขน ปกป้องฮวาเสี่ยงหรงไว้ข้างหลัง รวบรวมความกล้าแล้วพูดขึ้น

แม่เล้าไป๋ก็เอ่ยเช่นกัน “ใช่แล้ว พวกเราได้รับข่าวมา คุณชายหลี่มู่มีโอกาสชนะสูงมาก หลังจากเอาชนะธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์ ชื่อเสียงและตำแหน่งของเขาจะต้องก้าวไปอีกขั้นแน่ ผู้คุมกฎเฉียนเจ้าน่าจะรู้ดี ยอดปรมาจารย์หนุ่มน้อยคนนี้ชื่นชมฮวาเอ๋อร์ หากเจ้าบังคับพานางไป ถึงตอนนั้นหากยอดปรมาจารย์โกรธขึ้นมา เกรงว่าพรรคจันทราโลหิตของเจ้าคงจะต้องปวดหัวแน่กระมัง?”

“ฮะ ฮ่าๆๆๆ” ชายชราชุดดำหน้าตาชั่วร้ายหัวเราะลั่น “ข่าวที่พวกเจ้าได้มาเกรงว่าจะล่าช้าไปหน่อยกระมัง หลี่มู่เมื่อแรกเริ่มก็ได้เปรียบจริงๆ นั่นแหละ แต่ว่าข่าวล่าสุดที่ข้าได้มา กลับเป็นธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์ทะลวงขั้นระหว่างสู้ศึก เลื่อนเข้าสู่ขั้นฟ้าประทานแล้ว”

“อะไรนะ? ไม่ เป็นไปไม่ได้” ฮวาเสี่ยงหรงร้องเสียงหลงตกใจ สีหน้าขาวซีดทันที

ถึงแม้นางจะไม่รู้เรื่องวรยุทธ์ แต่นางก็รู้ว่าขั้นฟ้าประทานคำนี้หมายถึงอะไร

แม่เล้าไป๋ก็หน้าเปลี่ยนสีไปเช่นกัน

ธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์ทะลวงสู่ขั้นฟ้าประทาน?

เมื่อก้าวสู่ขั้นฟ้าประทาน อิทธิฤทธิ์จะมากล้น หากธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์ไปถึงขั้นฟ้าประทานจริงๆ นั่นไม่ได้หมายความว่าหลี่มู่ไม่มีโอกาสชนะแม้แต่น้อยเลยหรอกหรือ?

ไป๋เซวียนมองไปยังประตูด้วยสีหน้าลังเล

อย่างไรเสีย หอสดับเซียนก็ไม่ใช่หน่วยข่าวกรองมืออาชีพ ข่าวสารที่ส่งไปมาต้องใช้เวลาขณะหนึ่ง ดังนั้นข่าวที่ได้รับจึงล่าช้า ข่าวที่ส่งมาก่อนหน้านี้บอกว่าหลี่มู่ข่มธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์ได้โดยสมบูรณ์ ข่าวที่ว่าธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์ก้าวเข้าสู่ขั้นฟ้าประทานยังอยู่ระหว่างทางอยู่เลย

“หลี่มู่ก็แค่คนที่ต้องตายเท่านั้น” ผู้คุมกฏเฉียนในชุดดำหัวเราะเสียงเย็นน่าขนลุก “ประมุขพรรคจันทราโลหิตของข้าอัจฉริยะเป็นเลิศ พรสวรรค์ไม่เป็นสองรองใคร และยิ่งได้รับความโปรดปรานจากสำนักเทพ ได้รับการถ่ายทอดเคล็ดวิชาชั้นยอด การผงาดขึ้นเป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว ต่อให้เป็นยอดปรมาจารย์รุ่นเยาว์แล้วจะอย่างไร ต่อหน้าประมุขของข้าก็ยังคงไร้ค่า อ่อนแอเหลือคณาอยู่ดี แต่เดิมศึกท้าประลองที่เขายอดระกาก็คือวันที่หัวของมันต้องหลุดออกจากบ่า คิดไม่ถึงว่ามันจะอายุสั้น ไม่มีบุญได้สู้กับประมุขของข้าก็ตายอยู่ในเงื้อมมือของธรรมาจารย์กระบี่สวรรค์เสียแล้ว ฮี่ๆ…ฮวาเสี่ยงหรงเจ้าก็เป็นแค่นางโลมหอโคมเขียว กล้าขัดคำสั่งของท่านประมุขรึ? เจ้ารู้ไหมว่าในเมืองฉางอันตอนนี้ แม้แต่ท่านเจ้าเมืองก็ใช่ว่าจะกล้าต่อกรกับประมุขของข้า”

แม่เล้าไป๋ได้ยินคำพูดเช่นนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนสีไปอีกรอบ

นางรู้ เรื่องที่ผู้คุมกฎเฉียนพูดมาเป็นเรื่องจริง

ช่วงนี้การขยายอาณาเขตของพรรคจันทราโลหิตรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ จากพรรคเล็กๆ พลันผงาดขึ้นมา คนที่ล่วงเกินพรรคจันทราโลหิตอย่างไม่ได้ตั้งใจมากมาย ไม่ว่าใครต่างก็หายตัวไปอย่างลึกลับ อีกทั้งทางการไม่เคยตรวจสอบ คนที่ตรวจสอบเรื่องนี้ก็หายตัวไปเช่นกัน

ครั้งนี้ ประมุขพรรคจันทราโลหิตบังคับจะเอาตัวฮวาเสี่ยงหรงไป แม่เล้าไป๋เซวียนแอบหาวิธีต่างๆ นานา คิดจะแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ แต่สุดท้ายกลับไม่เป็นผล แขกที่มีตำแหน่งสูงส่งในเมืองฉางอันต่างเตือนไป๋เซวียนทั้งอย่างตั้งใจและไม่ตั้งใจว่าอย่าได้ยั่วโทสะพรรคจันทราโลหิต เบื้องหลังของพรรคนี้มีอิทธิพลที่ผู้อื่นไปล่วงเกินไม่ได้

ต่อให้เป็นบุคคลเก่งกาจอย่างไช่จือเจี๋ยแห่งกองรักษาการณ์ฝั่งเมืองตะวันออก ก็ไม่ยอมยื่นมือเข้ามาข้องเกี่ยวในเรื่องนี้ เห็นได้ชัดว่ามีปัญหาอย่างมาก

หากหลี่มู่ตายอยู่บนเวทีประลองจริงๆ นั่นไม่ใช่ว่า…

แม่เล้าไป๋มองฮวาเสี่ยงหรงอย่างจนปัญญา เฮ้อ เด็กคนนี้ชีวิตช่างอาภัพนัก

“เป็นยังไง หึๆ แม่นางฮวา ข้าเตือนว่าเจ้าตัดใจเรื่องที่หลี่มู่จะมาช่วยเจ้าเสียเถอะ ไปรับใช้ใต้เท้าของข้าแต่โดยดีเสีย…” ชายชราหน้าตาชั่วร้ายเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา

ทว่า ฮวาเสี่ยงหรงตอนนี้ในสมองกลับว่างเปล่า

คนอื่นพูดอะไรนางไม่ได้ยินทั้งนั้น

ในใจของนางมีเพียงหลี่มู่คนเดียว

หากคุณชายหลี่มู่…จริงๆ เช่นนั้นนางจะตามไปเป็นเพื่อนเขา

ใบหน้าของฮวาเสี่ยงหรงปรากฏเจตจำนงว่าจะตาย

“ให้ข้าไปพรรคจันทราโลหิต เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด” สีหน้าของนางแน่วแน่ สงบนิ่ง ความหวาดกลัวก่อนหน้านี้หายไปสิ้น “หากคุณชายหลี่โชคร้ายดับดิ้น เช่นนั้นข้าจะตามเขาไปยังปรภพด้วย อยู่ไปก็ไม่ได้มีเรื่องน่ายินดีอะไร ความตายไม่มีอะไรน่ากลัว ก็แค่…ตายเท่านั้น”

“คุณหนู ไม่ได้นะ ท่าน…” ซินเอ๋อร์กระวนกระวายแล้ว

ผู้คุมกฎเฉียนโมโหสุดขีด ผุดลุกขึ้นทันที กล่าวว่า “หึ จนถึงตอนนี้เจ้าก็ยังไม่รู้จักดีชั่ว คิดจะตาย? ง่ายแบบนั้นเสียที่ไหน หากอยู่ในมือของข้าต่อให้เจ้าอยากตายก็ตายไม่ได้…”

พูดจบก็ลงมือทันที ตราประทับฝ่ามือกำลังภายในพุ่งออกมาจากกลางฝ่ามือเขา คว้าไปยังฮวาเสี่ยงหรง

ผู้คุมกฎเฉียนคนนี้คือยอดฝีมือ

แต่ทว่า…

ตูม!

เสียงระเบิดดังกังวาน

ประกายแสงกลุ่มหนึ่งพลันถาโถมออกมาจากร่างของฮวาเสี่ยงหรง สะเทือนจนมือกำลังภายในนั้นสลายไป

“หืม?” ร่างของผู้คุมกฎเฉียนโซเซ สีหน้าแดงก่ำ พูดขึ้นอย่างตื่นตกใจ “เจ้า เจ้าเป็นวรยุทธ์งั้นรึ เจ้า…เจ้าเป็นผู้แข็งแกร่งขั้นยอดปรมาจารย์?”

ฮวาเสี่ยงหรงงุนงง

แม่เล้าไป๋เซวียนและซินเอ๋อร์ตกใจยิ่งกว่าผู้คุมกฎเฉียนเสียอีก

……