จอมศาสตราพลิกดารา นิยาย บท 261

กร๊อบ!

ท่ามกลางเสียงดังกังวาน โล่แสงตราหยกพร่างพรายทลายลงเป็นชิ้นๆ แทบจะในชั่วเสี้ยวพริบตา

จากนั้นร่างของซ่างกวนอวี่ถิงก็กะพริบแสงสีต่างๆ ไม่หยุด พลังคุ้มกันแปลกประหลาดแต่ละอย่างปรากฏขึ้นเป็นชั้นๆ แต่สุดท้ายก็ยากจะต้านทานตราดัชนีที่พลังทำลายท้องฟ้านั่นได้

ตราสีทองที่ราวดัชนีแห่งเทพกระแทกเข้ากับร่างของซ่างกวนอวี่ถิง

ภาพเหมือนจะหยุดนิ่งไปในทันที

แสงประกายสีทองที่กะพริบอยู่ดุจตราดัชนีพุ่งลงมาจากสวรรค์ ปะทะร่างของซ่างกวนอวี่ถิงราวกับบี้มดอย่างไรอย่างนั้น และในเสี้ยวขณะนี้เอง เลือดพุ่งออกมาจากหูตาจมูกปากของนางดั่งหมอกเลือด จากนั้นจึงถูกประกายสีทองราวแสงเพลิงแผดเผาทันที!

นี่เป็นภาพที่โหดร้ายนัก

ใบหน้าของซ่างกวนอวี่ถิงอึ้งงัน

เห็นได้ชัดว่าการโจมตีทำลายล้างเช่นนี้มาอย่างกะทันหันมาก เมื่อครู่นางจับสังเกตถึงจิตสังหารได้รางๆ จึงตั้งตัวป้องกัน แต่กลับไร้ประโยชน์ ตราดัชนีทองแฝงไว้ด้วยพลังฟ้าดิน นางในตอนนี้ไม่อาจต้านทานได้เลย

อากาศเหมือนจะแข็งค้างไปในชั่วขณะ

การเปลี่ยนแปลงเฉียบพลันนี้ ไม่ว่าจะเป็นฝั่งสำนักบัณฑิตเขาเหมันต์หรือเสียงวิหคสวรรค์ล้วนคาดไม่ถึงทั้งสิ้น

เวลาเพียงชั่วพริบตา จิ้งจอกขาวตัวน้อยต๋าจี่ที่เกาะอยู่บนไหล่ของซ่างกวนอวี่ถิงหันไปแยกเขี้ยวยิงฟันร้องขู่ดัชนีทอง แต่แทบจะในขณะเดียวกัน ก็ถูกสะเทือนออกไปกระแทกกำแพงที่อยู่ไกลๆ อย่างรุนแรงจนเกิดเป็นโพรง เป็นตายไม่อาจรู้ได้

ส่วนเสือดำเบญจมาศที่อยู่ใกล้กับซ่างกวนอวี่ถิงมากที่สุด ด้วยความต่างของพลังจึงไม่ทันได้ตั้งตัวเลย พลังกลุ่มนั้นเฉียดผ่านไป ร่างของมันตั้งแต่ครึ่งท่อนล่างลงไปราวกับถูกแสงเพลิงทองหลอมละลาย

ประหนึ่งว่าชั่วพริบตานี้เหมือนหนึ่งศตวรรษ

สุดท้าย แสงเพลิงตราดัชนีทองค่อยๆ สลายไป ทุกอย่างถึงจะเหมือนกลับคืนสู่ปกติ

ร่างของฮวาเสี่ยงหรงสูญเสียพลังยืนหยัด หงายหลังล้มตึงไปช้าๆ

ผมยาวดำขลับเหมือนเมฆดำปลิวสยาย กระเซอะกระเซิงท่ามกลางสายลม

“พี่ฮวา…” ใบบรรดาคนทั้งหมด เหลยอินอินเป็นคนแรกที่ตั้งสติกลับมาได้ นางพุ่งออกมารับร่างของซ่างกวนอวี่ถิงที่ใกล้จะร่วงกระแทกพื้นเต็มทีไว้

นางเอามืออังจมูก ยังมีลมหายใจอยู่แผ่วๆ

แต่ซ่างกวนอวี่ถิงเข้าสู่สภาวะหมดสติอย่างสิ้นเชิง

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นดั่งความฝัน ตราดัชนีแห่งเทพของแสงเพลิงทองแผ่ขยายมากะทันหันเกินไป ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีร่องรอยเลยแม้แต่น้อย ความแข็งแกร่งของพลังเกินกว่าจินตนาการของทุกคน ไม่ใช่พลังในโลกมนุษย์เลยด้วยซ้ำ แต่เป็นการลงทัณฑ์จากเทพที่มาจากสรวงสวรรค์

ในขอบเขตระยะหลายลี้ สรรพชีวิตทั้งหมดล้วนระแวดระวัง วิญญาณสั่นสะท้าน

“พี่ฮวา…” เหลยอินอินกอดซ่างกวนอวี่ถิงเอาไว้ด้วยสีหน้าร้อนรน

นอกจากลมหายใจ ชีพจรของซ่างกวนอวี่ถิงยังเหลืออยู่แผ่วเบา ไม่ขาดไปอย่างสิ้นเชิง แต่ร่องรอยของชีวิตก็มีเพียงเท่านี้ เหลยอินอินเป็นจอมยุทธ์ พลังไม่สูง แต่หากวิเคราะห์สิ่งที่เป็นพื้นฐานที่สุดในเสี้ยวขณะก็ไม่เป็นปัญหา

“นี่มัน…เรื่องอะไรกัน?” เฮ่ออวิ๋นเสียงก็อยู่ในสภาวะงงงัน

เขาหันกลับไปมองเถี่ยจ้านและผู้แข็งแกร่งสำนักดับนิวรณ์คนอื่นๆ ทุกคนต่างอยู่ในสภาวะอึ้งตะลึงไปเช่นกัน

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาก็ไม่เข้าใจสถานการณ์

พวกเจ้าสำนักบัณฑิตชวีพุ่งมาล้อมซ่างกวนอวี่ถิงเอาไว้

ครึ่งร่างของเสือดำเบญจมาศถูกพลังที่น่ากลัวนั้นหลอมละลายทันที เห็นได้ชัดว่าไม่รอดแล้ว ไม่มีลมหายใจอีก แต่จิ้งจอกขาวที่น่าจะได้รับการโจมตีหนักยิ่งกว่ากลับปีนออกมาจากกำแพง ดิ้นรนคลานมายังข้างกายซ่างกวนอวี่ถิง ทั่วร่างเต็มไปด้วยเลือด ขณะร้องจิ้วๆ น้ำตาก็ตกลงบนร่างของนาง…

เฮ่อวิ๋นเสียงอึ้งไปขณะหนึ่ง จากนั้นพลันตั้งสติกลับมา

นี่เป็นโอกาสอันดีนี่นา

จอมมารจันทราโลหิตหนีไป ฮวาเสี่ยงหรงบาดเจ็บสาหัสหมดสติ คนที่เหลือจะมีใครต้านทานเขาได้?

นี่ไม่ใช่โอกาสหายากที่จะจับหลูติ่งชั้นยอดอย่างเหลยอินอินหรอกหรือ? อีกทั้งฮวาเสี่ยงหรงก็เป็นสาวงามชั้นยอด ต่อให้สลบไสล แต่อย่างไรก็ยังไม่ตาย ยังคงลิ้มรสได้อยู่…

เขาแอบส่งสัญญาณให้กับยอดฝีมือสำนักดับนิวรณ์ที่อยู่ข้างๆ

ยอดฝีมือสำนักดับนิวรณ์รับรู้ จึงล้อมเข้ามาอย่างเงียบงัน

“พวกเจ้าจะทำอะไร?” เหลยอินอินหวาดระแวง เมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ชอบมาพากล ก็ตวาดไปทันที

เฮ่ออวิ๋นเสียงเห็นดังนั้นก็พูดตรงๆ ไม่อ้อมค้อม หัวเราะเหี้ยมเกรียมและกล่าวว่า “ทำอะไรรึ หึๆ เจ้าว่าอย่างไรเล่า? ตอนนี้ยังจะมีใครคุ้มกะลาหัวเจ้าได้ หลี่มู่ต้องตายด้วยเงื้อมมือ ‘เทพสังหารผมสีชาด’ อาจารย์ของข้าแล้วเป็นแน่ เจ้าจะต้องกลายเป็นหลูติ่งของข้า ฮี่ๆ…”

คนของสำนักบัณฑิตเสียงวิหคสวรรค์โกรธแค้นจนถึงขีดสุดทันที เตรียมจะสู้สุดชีวิต

และในตอนนี้เอง แผ่นดินพลันสั่นราวเกิดแผ่นดินไหว

การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ทำให้ทุกคนต่างตื่นตะลึง อกสั่นขวัญแขวนอีกรอบ

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ การเปลี่ยนแปลงมากมายไม่หยุดหย่อน ใครก็ไม่อาจรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก…

ไม่นานนัก ร่างเงาหนึ่งก็ร่วงลงจากฟ้ามายังหน้าประตูสำนักบัณฑิตเสียงวิหคสวรรค์ราวดาวตก

ร่างสูงโปร่ง ผมสั้นสีดำ

ไม่ใช่หลี่มู่แล้วจะเป็นใคร?

เฮ่ออวิ๋นเสียงแค่เห็น ใจก็เต้นไม่เป็นส่ำ

ไม่ควรเป็นเช่นนี้ ทำไมคนที่กลับมาถึงเป็นหลี่มู่?

หลี่มู่ทำไมมีชีวิตกลับมา เช่นนั้นไม่ได้หมายความว่า…

เขาร้องเสียงดัง “หลี่มู่ อาจารย์ข้าอยู่ที่ไหน?”

หลี่มู่ขมวดคิ้ว ในใจรู้สึกไม่เป็นสุขบางอย่าง เขารู้สึกถึงพลังมหาศาลที่น่ากลัวกลุ่มนั้นมาแต่ไกล เขาลงมาที่พื้น กวาดมองไปรอบด้าน และพลันรู้สึกว่าบรรยากาศแปลกๆ สายตาเขาหยุดอยู่ที่ร่างซ่างกวนอวี่ถิงซึ่งสลบไสลท่ามกลางฝูงชน แค่เห็นก็หน้าเปลี่ยนสี “เกิดอะไรขึ้น?”

“คุณชายหลี่ ท่านกลับมาแล้ว…รีบช่วยพี่ฮวาเร็วเข้า…” เหลยอินอินพูดอย่างร้อนใจ

ภาพเบื้องหน้าทุกคนพร่าเลือน

ฟุ่บ

หลี่มู่มาถึงข้างกายซ่างกวนอวี่ถิง แล้วกอดนางเอาไว้