จอมศาสตราพลิกดารา นิยาย บท 329

นี่เป็นครั้งแรกที่ซ่างกวนอวี่ถิงเห็นภาพของหมาป่าขาวนับหมื่นตัวปรากฏขึ้นพร้อมกัน

ช่างน่าตกใจนัก

บนที่ราบหิมะอันกว้างใหญ่ ท่ามกลางลมเหมันต์หนาวเยือก หมาป่าขาวหนึ่งตัวเหมือนสายฟ้าสีเงินเส้นหนึ่ง ต้านสายลมบ้าคลั่ง ก่อให้เกิดหมอกหิมะหลายสายม้วนตัวอยู่ท่ามกลางสายลมดุจดั่งมังกรตัวยาว เป็นภาพที่ยิ่งใหญ่อลังการมาก

“หมาป่าขาวมีไหวพริบสติปัญญาที่หาได้ยาก เป็นสัตว์เทพประเภทหนึ่ง แต่ไหนแต่ไรพวกมันไม่เคยเข้าไปรังควาญคนเลี้ยงสัตว์ ไม่บุกรุกก่อกวนปศุสัตว์ บางครั้งถึงขั้นช่วยคนเลี้ยงสัตว์ขับไล่สัตว์ป่าหรือฝูงสัตว์ร้ายด้วยซ้ำ จึงมีฐานะสูงส่งสำหรับคนเลี้ยงสัตว์บนท้องทุ่งหญ้า”

เจียงชิวไป๋มองกองทัพหมาป่ามืดฟ้ามัวดินที่อยู่ห่างออกไปพลางทอดถอนใจ

สิ่งมีชีวิตใดก็แล้วแต่ที่เติบโตบนที่ราบทุ่งหญ้า ล้วนมีความเคารพยำเกรงและศรัทธาตามธรรมชาติต่อหมาป่าขาว เห็นมันเป็นสัตว์มงคล และมองเป็นเทพคุ้มครองแห่งที่ราบทุ่งหญ้า

เมื่อฟังถึงตรงนี้ ซ่างกวนอวี่ถิงก็เริ่มอยากรู้เรื่องหมาป่าขาวบ้างแล้ว

เจียงชิวไป๋กล่าวขึ้นเหมือนพูดกับตนเอง “แต่ว่าน่าแปลกจริงๆ บนที่ราบทุ่งหญ้า เมื่อไรกันที่มีฝูงหมาป่าขาวใหญ่เช่นนี้?”

หมาป่าเป็นสัตว์ที่รวมตัวเป็นฝูงอย่างแท้จริง แต่จำนวนของหมาป่าขาวเมื่อเทียบกับฝูงหมาป่าประเภทอื่นบนที่ราบทุ่งหญ้าแล้วน้อยกว่ามาก วิหารหมาป่าสำรวจและบันทึกจำนวนฝูงหมาป่าขาวเอาไว้ ในช่วงนับร้อยปีที่ผ่านมา จำนวนหมาป่าขาวมีไม่เกินหนึ่งแสนตัว จับกลุ่มเป็นฝูงประมาณหลักสิบหรือหลักร้อย กระจายอยู่ตามพื้นที่แตกต่างกันบนทุ่งหญ้ากว้างใหญ่

ฝูงหมาป่าขาวจำนวนมากที่สุดที่บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์คือหนึ่งพันสามร้อยตัว ปรากฏขึ้นเมื่อหลายร้อยปีก่อน โดยมีราชาหมาป่าขาวที่แข็งแกร่งตัวหนึ่งรวมฝูงขึ้นมา ต่อมาถึงสลายตัวแยกย้ายไปหลังการตายของราชาหมาป่าตัวนั้น

หลังจากนั้นเป็นต้นมา บนที่ราบทุ่งหญ้าก็ไม่ปรากฏฝูงหมาป่าขาวที่จำนวนเกินหนึ่งพันตัวอีกเลย

ทว่า จำนวนของฝูงหมาป่าตรงหน้านี้เกินหมื่นอย่างเห็นได้ชัด

อีกทั้งการวิ่งห้อของฝูงหมาป่าขาวนี้ยังค่อนข้างมีลำดับ ไม่วุ่นวายแม้แต่น้อย เป็นฝูงหมาป่าโตเต็มวัยที่มีระเบียบเคร่งครัดและเข้ากันได้เป็นอย่างดีฝูงหนึ่ง…นี่แปลกเอามากๆ

“พวกมันเข้ามาแล้ว” ซ่างกวนอวี่ถิงร้องขึ้นอย่างตกใจ

ฝูงหมาป่าขาวราวกับทัพทหาร พุ่งตรงมาหาทั้งสองคน ปลายปีกฝูงทั้งสองด้านตีวงโค้งเป็นระยะราวหนึ่งลี้ ประหนึ่งกองกำลังทหารม้าที่มีระเบียบวินัยเคร่ง ตรงเข้าโอบล้อมทั้งสองด้าน หากมองจากฟ้าลงมาจะเหมือนจันทร์เสี้ยว ล้อมเจียงชิวไป๋และซ่างกวนอวี่ถิงเอาไว้กลางเสี้ยวจันทร์

“ดูท่าราชาหมาป่าขาวคงอยากจะพบพวกเรา”

ในดวงตาเจียงชิวไป๋ปรากฏความสนอกสนใจ

พลังสู้รบเฉพาะตัวของหมาป่าขาวนั้นแข็งแกร่ง ราชาหมาป่าขาวเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถใช้ทฤษฎีทั่วไปมาวัดได้ แม้จะเป็นราชาหมาป่าขาวในฝูงหมาป่าขาวหลายสิบตัว ก็ยังมีสติปัญญาไม่แตกต่างจากมนุษย์ผู้ใหญ่ มีพลังรบเทียบเท่ามนุษย์ขั้นฟ้าประทาน

ฝูงหมาป่าขาวขนาดใหญ่หลักพันที่บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์นั้น ราชาหมาป่าในฝูงจะถูกเรียกว่าจักรพรรดิแห่งแสงสว่าง มีพลังรบขั้นปฐมเทวะ พรสวรรค์น่าเกรงกลัว สมาชิกในฝูงหมาป่าเหมือนกองทัพทหาร ทะยานทั่วที่ราบทุ่งหญ้า จักรวรรดิใหญ่หรือเก้าสำนักเทพก็ยังค่อนข้างหวาดกลัวราชาหมาป่าตัวนี้

เช่นนั้นราชาหมาป่าในฝูงหมาป่าขาวจำนวนเกินหมื่นตรงหน้านี้ พลังที่แท้จริงจะน่ากลัวสักเพียงไหน?

ต่อให้เป็นขั้นเทวะอย่างเจียงชิวไป๋ ในเวลานี้ก็ยังประหลาดใจอยู่บ้าง

หนำซ้ำเขายังรู้สึกสนใจราชาหมาป่าของฝูงหมาป่าขาวตัวนี้ยิ่ง

หรือว่าบนที่ราบทุ่งหญ้าจะปรากฏจักรพรรดิแห่งแสงสว่างรุ่นใหม่ขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวแล้ว?

เขาเห็นว่าซ่างกวนอวี่ถิงข้างกายเหมือนจะเริ่มกังวลเล็กน้อยจากการถูกหมาป่าฝูงนี้โอบล้อม

“ไม่ต้องกังวลไป หมาป่าขาวเป็นสัตว์เทพ ราชาหมาป่าขาวก็เหมือนการคงอยู่ของเทพเจ้า มีสติปัญญาที่สูงส่ง…” เจียงชิวไป๋เอ่ยด้วยรอยยิ้ม

ท้ายที่สุด สองคนก็ถูกฝูงหมาป่าขาวเรือนหมื่นโอบล้อมเอาไว้

ฝูงหมาป่าที่กรูมาอย่างบ้าคลั่งนิ่งสงบลงอย่างกะทันหัน

หมาป่าขาวแต่ละตัวพากันนั่งลงบนหิมะหนา เกล็ดหิมะที่ถูกพัดจนลอยเต็มฟ้าเพราะการห้อตะบึงอย่างบ้าคลั่งของพวกมันค่อยๆ โปรยปรายลงมา ภาพที่มีแต่การเคลื่อนไหวหยุดนิ่งลงในฉับพลัน มีผลกระทบต่อทัศวิสัยที่ชวนให้คนตกใจบางอย่าง

ซ่างกวนอวี่ถิงที่จิตใจสงบลงแล้วมองสำรวจอย่างละเอียด

หมาป่าขาวทุกตัวแตกต่างจากหมาป่าธรรมดาบนที่ราบทุ่งหญ้าอยู่มากโข เสมือนเป็นลูกม้าสีขาว นั่งลงบนหิมะห่างไปเกือบหนึ่งจั้ง ภายใต้ขนสีขาวบริสุทธ์ราวแสงจันทร์จะเห็นกล้ามเนื้อที่แข็งแรงอยู่รางๆ เปี่ยมด้วยสรีระร่างกายที่งดงามและเพรียวลม ราวกับสัตว์ยักษ์สงครามที่เดินออกมาจากพื้นที่สงครามแห่งอสุราก็มิปาน

นี่คือสิ่งมีชีวิตลึกลับที่รวมความงาม ความศักดิ์สิทธิ์ ความแข็งแกร่ง และความป่าเถื่อนโหดร้ายเอาไว้ด้วยกัน

พวกมันมีแรงกดดันทางสายตาที่ไม่มีอะไรมาเทียบได้

พวกมันมีดวงตาสีแดงอ่อน ภายในลูกตาคล้ายกับมีประกายแห่งปัญญาของมนุษย์กำลังวูบวาบ

หมาป่าขาวขนาดยักษ์เรือนหมื่นนั่งอยู่ที่เดิม สงบนิ่ง เป็นระเบียบ ไม่ต่างจากนายทหารชั้นเยี่ยมที่กำลังรอคำสั่งจากผู้บังคับบัญชา

ภาพที่ยิ่งใหญ่และลึกลับนี้ ทำเอาซ่างกวนอวี่ถิงร้องอุทานอยู่ในใจ

นางฝึก ‘วิชาก่อนกำเนิด’ มา คำว่า ‘ก่อนกำเนิด’ สองคำนี้ไม่เหมือนกับก่อนกำเนิดในการฝึกยุทธ์บนแผ่นดินใหญ่เสินโจว แต่เป็นวิชาเต๋าก่อนกำเนิดจากผืนฟ้าดาราสมุทร มุ่งไล่ตามต้นกำเนิดชีวิต มุ่งไล่ตามต้นกำเนิดเต๋าที่ยิ่งใหญ่ ด้วยเหตุนี้จึงมีบทบาทน่าอัศจรรย์ด้านการเปลี่ยนสภาพ ยกระดับ และขัดเกลาตนเองอย่างที่ไม่มีอะไรเทียมได้ อีกทั้งสามารถสัมผัสรู้สิ่งมีชีวิตนอกโลกได้ว่องไวเป็นที่สุด

ยกตัวอย่างเช่นครั้งนั้นที่เมืองฉางอัน จิ้งจอกน้อยต๋าจี่เข้าใกล้แต่หลี่มู่กับซ่างกวนอวี่ถิงก็เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เช่นกัน ลูกหลานที่มีสายเลือดเก้าหางรับรู้ได้ถึงพลังก่อนกำเนิดเต๋าบนร่างของทั้งสองคน เป็นความใกล้ชิดด้านคุณสมบัติชีวิตประเภทหนึ่ง

แต่ตอนนี้ จิ้งจอกขาวตัวน้อยที่ขดตัวเงียบๆ อยู่ในอกของซ่างกวนอวี่ถิง

ชัดเจนมากว่ามันรู้สึกหวาดกลัวหมาป่าขาวที่ราบทุ่งหญ้าฝูงนี้

“บรู้วๆๆ…!”

เหล่าหมาป่ายักษ์สีขาวเงยหน้าขึ้นพร้อมกัน หอนยาวขึ้นฟ้า เสียงดังไปกว่าร้อยลี้

เจียงชิวไป๋เอ่ย “ราชาหมาป่าขาวจะปรากฏตัวแล้ว ดูจากจำนวนของฝูงหมาป่านี้ ราชาหมาป่าขาวตนนี้อย่างต่ำสุดคงอยู่ขั้นเทวะ…อืม สามารถสืบทอดฉายาจักรพรรดิแห่งแสงสว่างได้เลย”

ขั้นเทวะ?

แต่ว่าตอนนี้ เจียงชิวไป๋เริ่มรู้สึกรางๆ ว่าเรื่องนี้มีบางอย่างไม่ถูกต้อง

ตอนนี้เอง ด้านหลังเนินหิมะสีขาวนั้นมีหมาป่ายักษ์สีขาวระดับราชาอีกตัวเดินออกมาช้าๆ มาหยุดลงข้างราชาหมาป่าทั้งสองตัวก่อนหน้า แล้วค่อยๆ หยุดนิ่งลง อากัปกิริยามั่งคงไม่ไหวเอน ท่ายืนถูกต้อง ท่าทาง การวางเท้า เหมือนกับราชาหมาป่าสองตัวก่อนหน้าไม่ผิดเพี้ยน ราวกับฝึกซ้อมมาอย่างมีลำดับขั้นตอน…

หากบอกว่าหมาป่าขาวธรรมดาก่อนหน้าฝึกฝนมาอย่างมีระเบียบแล้วละก็ ราชาหมาป่าสามตัวนี้ก็เป็นแม่ทัพที่บัญชาการกองทหารเหล่านี้

แต่ว่าแม่ทัพก็แค่แม่ทัพ ไม่ใช่ราชา

ทว่าสิ่งมีชีวิตแบบไหนกัน ถึงจะฝึกฝนราชาหมาป่าจนกลายเป็นแม่ทัพได้?

สิ่งที่ทำให้เจียงชิวไป๋คิดไม่ถึงคือ ต่อมาก็มีหมาป่ายักษ์ระดับราชาอีกสิบเอ็ดตัวเดินออกจากด้านหลังเนินหิมะ แยกออกเป็นสองด้านของราชาหมาป่าสามตัวก่อนหน้า ซ้ายแถวหนึ่งขวาแถวหนึ่ง ประดุจองครักษ์ราชาหมาป่าสองกลุ่ม

หลังจากนั้น เสียงหอนเรือนหมื่นของหมาป่าดังขึ้นอีกครั้ง

หมาป่าขาวทั้งหมดแหงนหน้าคำรามขึ้นฟ้า ดุจกำลังกู่ร้องแสดงความเคารพ

รูม่านตาของเจียงชิวไป๋หดเล็กลง

เขารู้ เจ้านายตัวจริงกำลังมาแล้ว

สิ่งที่ทำให้ราชาหมาป่าขั้นเหนือมนุษย์สิบสี่ตัวเชื่องได้ การดำรงอยู่อันลึกลับที่รวมหมาป่าสิบสี่ฝูงเข้าด้วยกันกำลังจะปรากฏตรงหน้านี้แล้ว แม้ว่าเป็นขั้นเทวะ ในใจของเจียงชิวไป๋ก็ยังเฝ้ารอคอย ตอนนี้เขาคิดออกแล้ว ที่มาของฝูงหมาป่าขาวเกินกว่าหมื่นตัวนี้…ชัดเจนว่ามีสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงตนหนึ่งควบรวมฝูงหมาป่าขาวจากที่ต่างๆ เอาไว้ด้วยกันในเวลาสั้นๆ แค่ไม่ถึงปี

จะเป็นอะไรกันแน่?

จักรพรรดิแห่งแสงสว่างรุ่นใหม่ถือกำเนิดขึ้นแล้ว?

“ราชาหมาป่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่สง่างามนัก ถ้าหากเป็นจักรพรรดิแห่งแสงสว่างรุ่นใหม่ สิ่งที่เจ้าจะได้เห็นคือชีวิตที่สง่างามที่สุดแห่งท้องทุ่งหญ้านี้ เป็นผลงานรังสรรค์แห่งฉางเซิงเทียน” เจียงชิวไป๋อดกล่าวขึ้นอย่างทอดถอนใจไม่ได้

เขาในปีนั้นเคยเห็นจักรพรรดิแห่งแสงสว่างตัวนั้น ชั่วชีวิตนี้ไม่มีวันลืม

ต่อมา ภายใต้สายตาเฝ้ารอคอยอย่างมากของเจียงชิวไป๋ ภายใต้การจับจ้องอย่างสนใจของซ่างกวนอวี่ถิง เสียงไพเราะกังวานเสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังเนินหิมะ…

“โฮ่ง โฮ่งๆๆ!”

ท่ามกลางเสียงเห่าสุนัขใสกังวาน ร่างหนึ่งที่มีขนดำขาวไล่ระดับกันเดินออกมาจากด้านหลังเนินหิมะนั้น

สิ่งมีชีวิตนี้ตัวเล็กกว่าหมาป่าขาวธรรมดาเล็กน้อย หน้าอ้วนหูใหญ่ สะบัดพวงหางหนาก้นอ้วน วิ่งระริกระรี้มาอย่างไร้ซึ่งมาด ลิ้นยาวสีชมพูแลบออกจากปาก พ่นไอสีขาวออกมา สิ่งมีชีวิตที่สีหน้าโดยกำเนิดเป็นยิ้มแป้นสามส่วน ตลกขบขันสามส่วน และประจบสอพลออีกเสียสี่ส่วน

ที่แท้มันคือ…

สุนัข…ตัวหนึ่ง???