จอมศาสตราพลิกดารา นิยาย บท 425
กร๊อบ
คอของฉีหวายถูกบิดจนหักทันใด
เขามองหลี่มู่อย่างไม่อยากเชื่อ
ในดวงตาที่นิ่งสงบราวบ่อน้ำเก่าแก่ร้อยปีของหลี่มู่ ฉีหวายมองเห็นใบหน้าหวาดกลัวลนลานของตัวเอง
ในพริบตาเมื่อครู่ ฉีหวายถึงกับไม่ทันได้แยกแยะว่าหลี่มู่ลงมืออย่างไรกันแน่ หนึ่งหมัดนั้นไม่มีควันไฟใดๆ ทั้งสิ้น แค่ส่งออกมาก็ทำลายอภินิหารกวีสองประโยคนั้นของเขาจนแหลกเป็นผง
นั่นเป็นถึงกวีเสริมพลังของหนังสือสวรรค์ถามเต๋าเลยทีเดียว
นี่…คือพลังที่สังหารจักรพรรดิฉินหมิงหรือ?
ใจของฉีหวายสั่นสะท้านถึงขีดสุด
และแทบจะในเวลาเดียวกัน ริมฝีปากของศีรษะที่หักเปล่งทำนองสุดท้ายออกมาอย่างยากเย็น
พริบตา หนังสือโบราณเย็บเล่มถูกกระตุ้น พลังประหลาดสีน้ำเงินสายหนึ่งทะลักล้นออกมาห่อหุ้มร่างฉีหวายเอาไว้ สะเทือนแขนของหลี่มู่ออกไป ก่อนจะพาฉีหวายถอยห่างออกมากว่าหกจั้ง
ฉีหวายใช้มือเดียวจับศีรษะของตน บีบเล็กน้อยราวกับปั้นดินโคลน แล้วบิดศีรษะกลับไปตั้งบนคอตามเดิม กระดูกที่หักฟื้นฟูสู่สภาพเดิมท่ามกลางเสียงดังกร๊อบๆ
ทว่า ใบหน้าของเขาเขียนความพรั่นพรึงเอาไว้จนเต็ม
แสงสีน้ำเงินที่ห่อหุ้มตัวแล้วช่วยเขาออกมาสายนั้นเป็นหน้าหนึ่งของหนังสือโบราณเย็บเล่ม มันลอยลงมาจากร่างของเขา ถูกเผาไหม้กลายเป็นเถ้าไปก่อนที่จะปลิวตกถึงพื้น
หลี่มู่ค่อยๆ เก็บหมัดกลับมา ตกใจเล็กน้อย
หนังสือเล่มนี้ค่อนข้างน่าสนใจ
ทว่ามันไม่สามารถช่วยฉีหวายได้
หลี่มู่อุ้มทารกน้อยหลี่อันจือด้วยแขนซ้าย จิตสังหารยังไม่ลดลง เมื่อกระตุ้นมิติเก็บดาบ ดาบบินสิบสองเล่มแหวกผ่านอากาศ วิชาดาบเหินหาวพร้อมด้วยพลังแห่งไฟจักรพรรดิฟันออกไปอย่างไร้ความปรานี เห็นเพียงแสงดาบสว่างวาบ ฉีหวายก็ถูกจิตดาบอันไร้สิ้นสุดปกคลุมเอาไว้ด้านในแล้ว
ชาวยุทธ์ที่มายังด่านเมืองมังกรในช่วงนี้ ทุกคนสังหารทิ้งได้ ไม่มีข้อยกเว้น
ฉีหวายหน้าถอดสี
ตอนนี้พลังจากตัวเขาถูกสยบลงทั้งหมด ในใจเกิดความหวาดกลัวขึ้นมาแล้ว ภายใต้ดาบบิน เขาไม่มีกำลังที่จะต้านทานได้เลย
“ท่านอาจารย์ช่วยข้าด้วย” เขาตะโกนสุดเสียง
ยามนี้เอง ร่างหนึ่งพลันปรากฏตัวขึ้นข้างกายฉีหวายปานภูตผีอย่างไม่น่าเชื่อ มือหนึ่งคว้าหนังสือโบราณมา พลิกเปิดหน้าหนังสือเสียงดัง ก่อนอ้าปากพูดอย่างรวดเร็ว “แสงมืดล่องลอยแสงสวรรค์หลบซ่อน สาดส่องไปไร้ซึ่งที่มา”
บนหนังสือโบราณเย็บเล่มมีแสงสว่างกลุ่มหนึ่งม้วนออกมา ห่อหุ้มคนทั้งสองไว้ ทำให้หลุดพ้นออกจากอาณาเขตฟันสังหารของดาบบินโดยพลัน เพียงไหววูบก็เคลื่อนย้ายในพริบตาไปยังจุดที่ห่างออกไปกว่าสามสิบจั้ง
บัณฑิตวัยกลางคนใบหน้าหล่อเหลาคนหนึ่งปรากฏขึ้นข้างกายฉีหวาย
เป็นบัณฑิตวัยกลางคนที่มาด่านเมืองมังกรพร้อมกับพวกไป๋ม่อโฉวนั่นเอง
“เทวะหลี่เหตุใดต้องเหี้ยมโหดเช่นนี้ ต้องเข่นฆ่ากันให้สิ้นเลยหรือ?” บัณฑิตวัยกลางคนใบหน้าสุขุม มีอิสระน่าเกรงขาม บนร่างมีกลิ่นอายอย่างผู้ศึกษาเล่าเรียนเข้มข้น ทว่ากลิ่นอายเช่นนี้ก็ยังปิดบังความเหี้ยมโหดของเขาไม่มิด
เขากับฉีหวายมีบุคลิกท่างทางที่คล้ายคลึงกัน
การลงมือเมื่อครู่ ในช่วงเวลาอันรวดเร็ว เขาสำแดงพลังระดับขั้นที่สูงกว่าฉีหวายออกมา ยามนี้เผชิญหน้ากับหลี่มู่คำพูดคำจาก็แข็งกร้าวนัก อำนาจของขั้นเทวะแผ่ซ่าน และยังไม่ใช่อำนาจขั้นเทวะธรรมดาด้วย
พวกผู้แข็งแกร่งสายยุทธ์ตระกูลกวนซาน เมื่อเห็นคนผู้นี้สีหน้าก็เผยแววยินดี
พวกเขามองตัวตนของชายคนนี้ออกแล้ว
หลี่มู่คิดในใจ ดาบบินสิบสองเล่มพลันบินกลับมาข้างกาย ลอยอยู่ด้านหลังราวนกยูงรำแพน พร้อมแผ่แสงเย็นเยียบน่าขนลุก ทำให้ใจคนสั่นผวา
หลี่มู่ยิ้มเย็นชา เอ่ยขึ้นว่า “เก้ายอดคนใต้หล้า? เก้าสุดยอดวิถียุทธ์ในแผ่นดินหายไปถึงห้าคนแล้ว เก้าชั้นฟ้าปิดภูผากับเจ้าอารามเต๋าดับสูญไปพร้อมกัน จ้าววิหารเทพอาทิตย์ก็ตายด้วยน้ำมือจักรพรรดิฉินหมิง ผู้ใช้คลื่นวารีกับมารศักดิ์สิทธิ์กระบี่ภูตดับดิ้นอยู่ที่วิหารเทพหมาป่า ส่วนที่เหลืออีกสี่คน จ้าววิหารเทพหมาป่า เสี่ยวเยาจากจวนปีศาจสวรรค์ เสี่ยวยูไลจากวัดฮว๋าจั้ง ก็ไม่ได้มีกลิ่นอายเหมือนอย่างเจ้า เจ้าคือเว่ยอู๋ปิ้งคนคลั่งตำราแห่งสำนักบัณฑิตถามเต๋า?”
เมื่อเอ่ยเช่นนี้ รอบข้างเกิดเสียงตกใจฮือฮาดังคาด
ว่าอะไรนะ?
ผู้ใช้คลื่นวารีกับมารศักดิ์สิทธิ์กระบี่ภูตดับสูญไปแล้ว?
ไม่ใช่ว่าปิดด่านอยู่ที่แผ่นดินสุดแดนใต้หรือ?
ไม่นึกว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นด้วย หลี่มู่รู้ได้อย่างไร?
นี่มันเรื่องใหญ่ครึกโครมเลยเชียว
แต่ว่าพริบตาต่อมา เหล่าผู้แข็งแกร่งในยุทธจักรที่นี่ก็ไม่มีเวลาจะสนใจเรื่องอื่น สีหน้าของแต่ละคนส่วนใหญ่มีความยินดีปรากฏ
เก้ายอดคนเป็นตำนานวิถียุทธ์แห่งยุค ถึงแม้การตายของจ้าววิหารเทพอาทิตย์จากน้ำมือของจักรพรรดิฉินหมิงจะก่อให้เกิดการล่มสลายของบารมีตำนานเก้ายอด แต่ก็ยังเป็นบุคคลที่มากพอจะทำให้คนมากมายต้องแหงนหน้ามอง ฉับพลันนั้น พวกเขารู้สึกว่ามีเสาหลักปรากฏแล้ว
อย่างน้อยต่อให้ฟ้าถล่ม ก็ยังมีผู้ยิ่งใหญ่คอยค้ำยันอยู่
และคนคลั่งตำราเว่ยอู๋ปิ้งก็คือผู้ยิ่งใหญ่ที่ว่า
ส่วนทางด้านต้าเยวี่ย พวกจางซานกับมู่ชิงตกใจเล็กน้อย
ทำไมกระทั่งคนเช่นนี้ก็มายังที่นี่ด้วย?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมศาสตราพลิกดารา