“เจ้าลิงนี่…” จักรพรรดิเซียนหมิงกวงทำตัวไม่ถูก แต่ก็รับชามหยกมาแล้วดื่มลงไปรวดเดียวอย่างไม่ลังเล ก่อนจะส่งคืน “ข้าเกรียงไกรอยู่ในแดนดาราจื่อเวยมาชั่วชีวิต ไม่เคยขอร้องผู้ใด ไม่นึกว่าสุดท้ายจะติดค้างบุญลิงดื้ออย่างเจ้าเสียได้…”
ระหว่างพูดก็เห็นร่างกายเขาเกิดการเปลี่ยนแปลงอันน่าอัศจรรย์
ผมขาวบางบนศีรษะค่อยๆ ดกหนาขึ้น ผิวหน้าเหี่ยวย่นเหมือนเปลือกส้มตากแห้งเนียนเปล่งปลั่งดั่งดินแตกแห้งได้น้ำรด รอยเหี่ยวย่นหายไป ผิวแห้งเหี่ยวแวววาว อ่อนเยาว์ขึ้นเหมือนเวลาไหลย้อนกลับบนร่างเขา
ตอนนี้จักรพรรดิเซียนหมิงกวงฟื้นฟูพลังคืนมาบ้างแล้ว พลังปราณภายในเพียงพอ ใบหน้ามีเลือดฝาด ประหนึ่งคนแก่อายุหนึ่งร้อยปีกลายเป็นชายกลางคนอายุห้าหกสิบ
เขานั่งหลับตาบนเก้าอี้หิน และโคจรพลังวิชา
เพียงชั่วพริบตาพลังฟ้าดินทั่วทั้งเขาห้าองคุลีก็เหมือนคลื่นทะลักล้น โหมบ่าเข้ามาในกายของเขา กระแสอากาศที่เห็นได้ด้วยตาเปล่าแฝงแรงกดดันมหาศาลไว้ พวกหลี่มู่ตื่นตะลึง จำต้องเดินถอยหลังไปไม่หยุด
จักรพรรดิเซียนหมิงกวงในเวลานี้ ในที่สุดก็สำแดงพลังแท้จริงที่น่าหวาดกลัวของเขาออกมา อักขระโปร่งแสงที่แน่นขนัดหมุนวนรอบกาย พลังฟ้าดินแปรเปลี่ยนเป็นคลื่นพายุหลั่งไหลเข้าไปในกายเขา ในขณะเดียวกัน ในกายของเขาก็มีพลังลึกลับมหาศาลขุมหนึ่งเคลื่อนไหว มากพอที่จะทำให้สรรพชีวิตทั้งหลายรู้สึกหวาดกลัว
นี่คือพลังของจักรพรรดิเซียนอย่างนั้นหรือ?
หลี่มู่กับกัวอวี่ชิงมองตากัน
แข็งแกร่งมาก
แข็งแกร่งจนพวกเขาในตอนนี้แทบจะไม่อาจเข้าใจ
นี่คือความแตกต่างของขอบเขตพลังและระดับชั้นอย่างหนึ่ง
ไอเซียนไหลวนท่วมท้น ทำให้จักรพรรดิเซียนหมิงกวงที่อยู่ในคลื่นวนพลังฟ้าดินมีพลานุภาพและอำนาจมหาศาล เสมือนดั่งผู้สูงส่งสูงสุดก้มมองจักรวาล พวกหลี่มู่จำต้องถอยแล้วถอยอีก จนสุดท้ายถอยห่างออกไปสองลี้ถึงจะพอต้านทานพลังอำนาจชนิดนี้ได้
หลังจากนั้นหนึ่งถ้วยชา จักรพรรดิเซียนหมิงกวงหยุดปรับลมหายใจ
หน้าตาของเขาอ่อนเยาว์ลงอีกเล็กน้อย ผมขาวโพลนเปลี่ยนเป็นสีดอกเลา ริ้วรอยบนใบหน้าหายไปโดยสมบูรณ์ แววตาก็สว่างเป็นประกาย ร่างกายเปลี่ยนสูงใหญ่กำยำไม่โค้งค่อม มีรัศมีอำนาจแผ่ออกมาอย่างเงียบงันตามธรรมชาติ
กลิ่นอายน่าหวาดหวั่นกลุ่มนั้นแฝงอยู่ในกายของเขา ก่อนจะค่อยๆ สัมผัสไม่ได้
“ท่านอาจารย์ ท่านฟื้นกำลังแล้วหรือ?” หวางซืออวี่วิ่งมา ถามอย่างดีใจ
จักรพรรดิเซียนหมิงกวงมองลูกศิษย์ที่ตนรับมาใหม่ แววตาอ่อนโยน เอ่ยตอบว่า “ง่ายแบบนั้นเสียที่ไหนกัน บาดเจ็บจนถึงรากฐาน ต่อให้เป็นผลทารกทั้งลูกก็ไม่มีทางเห็นผลในวันเดียว เลือดหนึ่งถ้วยแค่ทำให้อายุขัยของข้ายืนยาวขึ้นอีกหน่อย จะฟื้นฟูรากฐานพลังจำต้องคิดหาวิธีอื่น”
พวกหลี่มู่ก็เดินมาแสดงความยินดีกับจักรพรรดิเซียนหมิงกวงด้วย
“ท่านปู่รู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง?” หมิงเยวี่ยพูดพลางหัวเราะคิกคัก “ในกายของท่านมีเลือดของข้าแล้ว ฮิๆ เอาอีกชามหนึ่งหรือไม่?”
จักรพรรดิเซียนหมิงกวงส่ายหน้า “เจ้าเด็กนี่…ไม่ต้องแล้ว เลือดหนึ่งชามกับเลือดสิบชามมีผลเหมือนกัน สรรพคุณของผลทารกแทรกซึมอยู่ในร่างกายของพวกเจ้าแล้ว ไม่ใช่แค่ในเลือดเท่านั้น ทั้งยังปรับเสริมร่างกายของพวกเจ้า ฤทธิ์ยาสำแดงพลังไปแล้วส่วนหนึ่ง ไม่ครบถ้วนแล้ว”
หลี่มู่เอ่ย “ผู้อาวุโส พลังแท้จริงของท่านฟื้นคืนแล้วใช่หรือไม่ จะสยบสำนักนอกพิภพพวกนั้นได้ไหม?”
จักรพรรดิเซียนหมิงกวงยิ้มเล็กน้อย มองไปยังที่ไกล “พวกเขามาแล้ว”
พวกหลี่มู่ตกใจ มองไปยังเส้นทางที่เข้ามา
ผ่านไปหนึ่งถ้วยชา ก็เห็นบนเส้นขอบฟ้าไกลโพ้นมีร่างหลายร้อยร่างพุ่งแหวกอากาศมาดุจธนูพุ่งจากคันศร รวดเร็วเป็นอย่างยิ่ง
เห็นได้ชัดว่า พลังการรับรู้ของจักรพรรดิเซียนหมิงกวงอยู่เหนือพวกหลี่มู่ สัมผัสรู้ล่วงหน้าก่อนถึงหนึ่งถ้วยชา นี่ยิ่งทำให้พวกหลี่มู่ยากที่จะประเมินพลังของเซียนผู้นี้ ในใจเกิดความหวาดกลัวเข้มข้น
ครู่หนึ่ง คนจำนวนมหาศาลจากสำนักนอกพิภพก็มาถึงด้านนอกรั้วลานบ้าน
พวกหลี่มู่ตื่นตกใจ ไม่คิดว่านอกจากสำนักมารฟ้าและวังประสานฟ้าที่พบกันก่อนหน้านี้แล้ว จะยังมีคนของสำนักนอกพิภพมามากมายขนาดนี้ มากกว่าที่พวกตนคาดเอาไว้หลายเท่า
เพียงแต่ร่างของคนพวกนี้ส่วนใหญ่มีบาดแผล สะบักสะบอมยิ่งนัก จินตนาการได้ว่ากับดักที่หลี่มู่ทิ้งไว้ตามจุดต่างๆ เช่นในสนามรบเก่าเทพมารบนทะเลทราย หนองน้ำมายา หรือหุบเหวตลอดทางมา สร้างภัยคุกคามให้กับผู้ฝึกตนนอกพิภพที่หยิ่งทะนงเหล่านี้หนักหนาเพียงใด
“เป็นมัน” ท่ามกลางฝูงชน ‘จักรพรรดิฉินหมิง’ ยกมือชี้หลี่มู่
ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ
สายตามีไฟพวยพุ่งนับไม่ถ้วนจับจ้องบนร่างหลี่มู่ทันทีราวกับดาบ อยากจะแล่เนื้อเถือหนังหลี่มู่เป็นชิ้นๆ
หนึ่งในนั้นมีซุนจี้ผู้อาวุโสขั้นนักรบแห่งวังประสานฟ้าและ ‘ดาบมาร’ จ่างซุนฉางคงจากสำนักมารฟ้า
หลี่มู่ยิ้มอย่างเยือกเย็น “ที่แท้เป็นสหายจากนอกพิภพทั้งหลายนี่เอง ข้าน้อยหลี่มู่ หนึ่งในนายแห่งดาวดวงนี้ และยังมีชื่อเรื่องต้อนรับแขกอย่างโอบอ้อมอารี พอได้พบเซียนจากนอกพิภพทั้งหลาย จึงอดใจไม่ไหวตามความเคยชิน อดวางแบบทดสอบเล็กๆ น้อยๆ บางอย่างไว้ตามทางไม่ได้ คิดไม่ถึงว่าจะทำให้พวกท่านหน้าตามอมแมมเช่นนี้ ต้องขอโทษจริงๆ แต่ว่าทุกท่านก็ผ่านมาได้อย่างราบรื่นแล้ว ช่างน่าชื่นชมยินดีจริงๆ วันหน้าพวกเราก็เป็นคนครอบครัวเดียวกันแล้ว”
คำพูดนี้ของเขาก็ทำเอาเหล่าผู้แข็งแกร่งจากสำนักนอกพิภพโมโหจมูกบาน
บททดสอบมารดาเจ้าสิ พวกเราต้องผ่านบททดสอบของมดปลวกชนพื้นเมืองอย่างเจ้ารึ?
ใครเป็นครอบครัวเดียวกันกับเจ้า?
เจ้าคู่ควรรึ?
มีคนชักดาบออกจากฝัก อยากจะพุ่งไปสับหลี่มู่ให้เป็นเนื้อเละๆ เต็มที
แต่สุดท้ายก็ควบคุมเอาไว้ได้
ตอนที่พวกเขามาถึง อยู่ห่างออกไปหลายร้อยลี้ก็สัมผัสได้ถึงพลังและแรงกดดันน่ากลัวจำนวนมหาศาลยามจักรพรรดิเซียนหมิงกวงปรับลมหายใจ ตอนนี้เมื่อมองไปยังจักรพรรดิเซียนหมิงกวงที่ยืนอยู่ตรงกลางพวกหลี่มู่ ก็พอจะเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมศาสตราพลิกดารา