จอมศาสตราพลิกดารา นิยาย บท 508

ฮ่าห์!

ทหารน้อยเซียวตงยืนรับแสงแรกอรุณบนสนามรอบนอกสนาม ประลองที่สร้างเสร็จแล้ว กําลังฝึกกระบวนท่าอย่างตั้งใจ กระบวนท่า นั้นง่ายมาก เป็นกระบวนท่าที่พัฒนามาจาก ‘หมัดยุทธ์แท้’ นั่นเอง เมื่อ ครึ่งเดือนก่อน หน่วยต้นสังกัดอนุมัติคําร้องของเซียวตง ตอนนี้เขาเป็น ลูกศิษย์ยกน�าชาของหลี่มู่อย่างเป็นทางการแล้ว

แสงอรุณรุ่งสีทองสาดส่องมายังร่างของเซียวตง

เขายังคงดํารงฐานะทหารของตน ท่อนล่างสวมกางเกงทหาร ท่อน บนเปล่าเปลือย บนผิวหนังมีหยาดเหงื่อโทรมกาย ฝึกฝนอย่างตั้งใจมาก

สนามต่อสู้ห่างจากฐานปล่อยดาวเทียมประมาณสี่สิบลี้ วันที่สร้าง เสร็จ ประธานาธิบดีก็ได้มาปรากฏตัวขึ้น สื่อโทรทัศน์ได้มาทําการ ถ่ายทอดสด รัฐบาลมีความคิดจะให้นิยามของยุทธจักรเผยแพร่ไปใน ประชาชนธรรมดา จึงทําการบ้านในด้านนี้ไปไม่น้อย แต่เดิมหลี่มู่ก็ต้อง มาปรากฏตัวด้วย แต่เขาปฏิเสธไป เขาไม่อยากอวดอ้างตัวเองนัก

และในตอนนี้ เหล่ายอดฝีมือของขั้วอํานาจน้อยใหญ่ต่างๆ ที่มา จากทั่วประเทศก็เข้ามาพักในโรงต่อสู้แล้ว

ต้องบอกว่านโยบายลงทะเบียนสํานักในยุทธจักรที่เริ่มตั้งแต่เมื่อปี ที่แล้วเกิดประสิทธิภาพอย่างมาก เวลาหนึ่งปี รัฐบาลเข้าใจในยุทธจักร อย่างถ่องแท้

คนในยุทธจักรในประเทศรวมแล้วมีหลายหมื่นคน แต่ในนั้น คนที่ สามารถเรียกได้ว่าเป็นยอดฝีมือ มีคุณสมบัติมายังสนามต่อสู้ใน ทะเลทรายแห่งนี้มีไม่ถึงห้าพันคน มีสํานักประมาณสามร้อยกว่าสํานักที่ พูดได้ว่าอัตราการตกรอบสูงมาก

สนามประลองแบ่งเป็นเขตที่พัก เขตสนามกีฬา เขตสนามประลอง เขตโรงอาหาร เขตบันเทิง ออกแบบได้เหมาะสม จุดประสงค์ชัดเจน

ตอนนี้ เขตที่พักที่สามารถรองรับคนได้สองหมื่นคนคึกคักเป็น อย่างมาก เสียงจ้อกแจ้กจอแจ

คนในยุทธจักรบางคนเห็นเซียวตงกําลังฝึกฝน ‘วิชาหมัดธรรมดา’ อยู่บนสนามกีฬาก็อดหัวเราะขึ้นไม่ได้

“นี่มันวิชาหมัดอะไร? มวยวัดหรอ? ทั่วทั้งตัวมีจุดอ่อนเต็มไปหมด ขําจะตายอยู่แล้ว” เด็กหนุ่มสง่าองอาจสวมชุดกีฬาสีขาวคนหนึ่ง ยืนอยู่ ข้างสนาม หัวเราะขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

รอบกายเขายังมีเด็กหญิงชายอายุรุ่นเดียวกันอีกห้าหกคน ต่าง หัวเราะคิกๆ คักๆ เช่นกัน

รัฐบาลประกาศยอมรับฐานะของสํานักยุทธจักรอย่างเป็นทางการ ประธานธิบดียังมาปรากฏตัวขึ้นในพิธีเปิดสนามต่อสู้อย่างเป็นทางการ นี่ทําให้คนในยุทธจักต่างตื่นเต้น

“ก็แค่นายทหารธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น น่าจะเป็นพวกพลาธิการ ไม่ก็ทหารรักษาการณ์ละมั้ง มาฝึกที่นี่ทุกวัน ฝึกได้สิบกว่าวันแล้ว แต่ ไปๆ มาๆ ก็แค่สามสี่กระบวนท่านี้เท่านั้น ไม่มีกฎเกณฑ์อะไรทั้งนั้น เหมือนกับท่ากายบริหารธรรมดาๆ” เด็กสาวเกล้าผมหางม้าคนหนึ่ง ส่ายหน้าเอ่ยขึ้น “ฉันว่านะ คงจะเป็นคนในยุทธจักรสายเดียวกัน แนะนําเขาไปอย่างนั้นไม่กี่กระบวนท่า แต่เจ้านี่กลับเป็นจริงเป็นจัง ฝึก ที่นี่ทุกวัน อยากจะเป็นยอดฝีมือในยุทธจักรล่ะมั้ง พูดได้ว่าโง่สุดๆ ไป เลยล่ะ”

คนอื่นๆ ก็คิดเช่นนี้เหมือนกัน

เด็กหนุ่มในชัดกีฬาสีขาวที่เอ่ยปากพูดคนแรกคนนั้นยืดเส้นยืดสาย รู้สึกสนใจขึ้นมา “ไป ไปหยอกเขาเล่นเสียหน่อย”

……

ตอนบ่าย

“หน้าไปโดนอะไรมา?” หลี่มู่เห็นรอยเขียวช�าบนหน้าเซียวตงก็ขมวดคิ้วพลางเอ่ยถาม เซียวตงอึกอัก “ตอนฝึกหมัดไม่ทันระวังกระแทกเข้าครับ” หลี่มู่ถามขึ้นว่า “นายคิดว่าฉันหลอกง่ายขนาดนั้น?” เซียวตงรีบตอบ “ไม่กล้า อาจารย์ เป็นเรื่องเล็กน้อย ผม…”

หลี่มู่ส่ายหน้า ลูกศิษย์ของตัวเองคนนี้ซื่อเกินไป อันที่จริงแค่ตน อนุมานเล็กน้อยก็สามารถรู้ได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น “คิดว่าวิชาหมัดที่ฉัน สอนให้ธรรมดาราบเรียบมาก เหมือนกายบริหาร ไม่มีความหมายอะไร แม้แต่น้อยใช่หรือไม่?”

เซียวตงรีบส่ายหน้า “ไม่ๆๆ อาจารย์สอนแบบนี้จะต้องมี ความหมายลึกซึ้งแน่นอน เพียงแต่ผมโง่เกินไป ฝึกมาสิบกว่าวันก็ยัง บรรลุจิตสูงสุดในนั้นไม่ได้ ผมโง่เหลือเกิน”

นิสัยของเขาค่อนข้างคล้ายหนิงจิ้ง ซื่อๆ ตรงไปตรงมา คุณสมบัติ กายธรรมดา แต่เวลาฝึกฝนตั้งใจเป็นอย่างมาก เคารพบูชาหลี่มู่ อาจารย์คนนี้ประดุจเทพ

หลี่มู่พูดแกมหัวเราะ “นายอย่าคิดฟุ้งซ่าน ชุดวิชาที่ฉันถ่ายทอดให้ ชุดนี้ นายสามารถสําแดงออกมาเป็นชุดได้ภายในครึ่งเดือนก็นับว่า

เยี่ยมยอดมากแล้ว นี่เป็นวิชาหมัดที่ไม่ได้เอาไว้สู้ ดังนั้นนายถึงสู้เด็ก หนุ่มพวกนั้นไม่ได้ นี่เป็นเรื่องปกติ นายเพิ่งจะฝึกหมัดได้นานแค่ไหน? เขามีมรดกตระกูลเริ่มเรียนมาตั้งแต่เด็ก”

เซียวตงเอ่ยอย่างกระจ่างในทันที “ศิษย์เข้าใจแล้ว”

หลี่มู่เอ่ยขึ้นอีก “สิบวันหลังจากนี้ งานประลองยุทธ์จะเริ่มขึ้นอย่าง เป็นทางการแล้ว สํานักน้อยใหญ่ที่เข้าพักในสนามต่อสู้ก็จะเริ่มประลอง ยุทธ์แลกเปลี่ยนเรียนรู้ หาตัวเจ้าแห่งยุทธจักร ฉันช่วยนายสมัครไปแล้ว ถึงตอนนั้นนายก็เข้าร่วมจะได้ฝึกฝนไปด้วย”

“หา? แต่ว่า…” เซียวตงตกใจ “แต่ว่าศิษย์ยังฝึกไม่สําเร็จ พลังต�า ต้อย กลัวว่าถึงตอนนั้นจะทําให้อาจารย์ขายหน้า”

เมื่อครู่ ขนาดเด็กหนุ่มไม่กี่คนพวกนั้นเขายังสู้ไม่ได้ ถูกอัดเสียหน้า บวมช�าจมูกเขียว

หลี่มู่หัวเราะ “ไม่เป็นไร ถึงตอนนั้นนายก็สู้ได้แล้ว”

เซียวตงสงสัยใคร่รู้ แต่ก็ฟังคําจัดการของหลี่มู่

หลี่มู่เอ่ยขึ้นอีก “วันนี้เด็กพวกนั้นใช้กระบวนท่าอะไรคว�านาย จํา ได้หรือเปล่า?”

เซียวตงตอบ “จําได้ครับ” ว่าแล้วก็สําแดงให้หลี่มู่ดู

เขาได้พลังวิญญาณในตาของเหยี่ยวตาสีทองตัวนั้น ไม่ใช่แค่ตาดี ขึ้นเท่านั้น ความจําก็แม่นยําขึ้น โดยเฉพาะกระบวนท่า ท่าทางวิถียุทธ์ แทบจะเห็นแล้วไม่ลืม เขาแสดงกระบวนท่าของเด็กหนุ่มชุดขาวในวันนี้ ขึ้นรอบหนึ่งตามคําขอของหลี่มู่

“ไม่ธรรมดาจริงๆ นั่นแหละ น่าจะเป็นลูกศิษย์ของสํานักใหญ่อะไร สักสํานัก” หลี่มู่เอ่ย “นายดูให้ดี ฉันจะสอนวิธีแก้หมัดให้ ใช้วิชาหมัดที่ นายฝึกในช่วงสามสี่วันนี้ก็ทําได้”