จอมศาสตราพลิกดารา นิยาย บท 78

บทที่ 78 พูดภาษาคนแล้ว
ProjectZyphon
ตลอดเวลาที่ผ่านมา แม้แต่ตัวหลี่มู่เองก็ไม่แน่ใจว่าขีดจำกัดของพลังที่แฝงอยู่ในร่างตนอยู่ที่ใด

เพราะไม่มีคู่ต่อสู้คนไหนสามารถบีบให้เขาปะทุพลังมหาศาลออกมาทั้งหมดได้เลย

การต่อสู้ก่อนหน้านี้ ยอดฝีมือจอมยุทธ์ที่ว่าพวกนั้น ไม่ว่าจะเป็นในยามที่ต่อสู้กับจตุรเทพหรือซือคงจิ้งของพรรคเสินหนง ตอนที่เผชิญหน้ากับ ‘มือเหล็กสะท้านฟ้า’ เถี่ยเจิ้นตงกับ ‘หนึ่งกระบี่มังกรฟ้า’ ตงฟางเจี้ยน หรือต่อให้เป็นตอนเผชิญหน้า ‘ดาบกระชากวิญญาณ’ อู่เปียวคนบ้าแซ่อู่ที่สร้างความกดดันให้เขาได้มากที่สุด เขาก็สามารถเอาชนะได้อย่างง่ายดาย

ต่อให้เคล็ดวิชาดาบสู้ไม่ได้ แต่ขอแค่เขาเลิกสู้ด้วยดาบแล้วสำแดงพลังกายและความเร็วที่น่ากลัวจนไร้เหตุผล ต่อให้เป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่น ‘ดาบกระชากวิญญาณ’ อู่เปียวก็ถูกเขาอัดเละในสองสามหมัดได้

หากพูดอย่างสุดจะวางมาดอีกประโยคคือ ในด้านประลองพลังล้วนๆ หลี่มู่ยังไม่เคยได้เจอคู่มือเลย

แต่ตอนนี้ หลังจากที่ผ่านการ ‘งัดข้อ’ กับเจียวยักษ์เมื่อครู่ เขารู้ว่าในที่สุดก็ได้เจอคู่ต่อสู้ที่สามารถสู้กันซึ่งหน้าและมีพลังต้านทานกับตนแล้ว

ความรู้สึกที่ได้เจอผู้มีความสามารถแบบเพชรตัดเพชรเช่นนี้ มันช่างสะใจเสียจริงๆ

ในที่สุดก็สามารถทิ้งความกังวลต่อทุกสิ่ง สู้ได้อย่างหนำใจเสียที

ไม่นานนัก เจียวยักษ์ก็สลัดหลี่มู่ลงมาจากหัวได้

ตูม!

ร่างของเขากระแทกเข้ากับหุบเหวหน้าผาเต็มแรง

จุดจบของเขาไม่ต่างอะไรกับนักเวทชุดดำวัยกลางคนและนักพรตตาบอดนัก หลี่มู่กระแทกหุบเหวจนเป็นหลุมรูปคนหลุมใหญ่

หินผาแตกกระจายร่วงลงมา

แต่สิ่งที่ต่างกับพวกนักเวทชุดดำทั้งสองคือ หลี่มู่แทบจะดีดตัวออกมาจากหลุมใหญ่นั่นราวกับสายฟ้าแลบทันที

“เอาอีกครั้ง”

เขาหัวเราะร่า กล้าหาญองอาจ

ผู้ชาย ต่อให้เป็นผู้ชายบริสุทธิ์ผุดผ่องแบบหลี่มู่ก็บ้าระห่ำในการต่อสู้ได้ง่าย

โดยเฉพาะการใช้พลังซัดกันตรงๆ ไม่เพียงแต่ไม่สร้างอาการเจ็บใดๆ ให้กับเขา ซ้ำยังทำให้เลือดร้อนในอกลุกไหม้ขึ้น ประหนึ่งว่าคุ้มคลั่งไปแล้ว

หลี่มู่ดีดตัวพุ่งไป หมัดหนึ่งซัดไปบนหัวของเจียวยักษ์

ทั้งสองฝ่ายเปรียบเทียบกันแล้ว หมัดของหลี่มู่ยังใหญ่ไม่เท่าเกล็ดหนึ่งของเจียวเลยด้วยซ้ำ

ภาพเช่นนี้ให้ความรู้สึกเหมือนหมัดของมดชกไปที่หัวของกิ้งก่ายักษ์

แต่เจียวยักษ์กลับเหมือนโดนดาวตกทำลายล้างโลกจากฟ้ากระแทกเข้าใส่

ท่ามกลางเสียงร้องเจ็บปวดของมัน เกล็ดสามสี่เกล็ดร่วงลงมา

จากพลังของหมัดนี้ หัวและร่างมหึมาท่อนบนของมันลอยตีลังกาไปอย่างไม่น่าเชื่อ ก่อนกระแทกกับหุบเหวลึกเข้าเต็มเปา

ครืน ตูม!

หน้าผาถล่มลงมาทีละส่วนใหญ่ๆ ราวกับแผ่นดินไหว

หินผาก้อนโตกลิ้งลงมา ร่วงไปยังริมบึงน้ำตกและริมทะเลสาบ

ภาพเช่นนี้เหมือนว่าแผ่นดินไหวมาเยือน แผ่นดินถล่มทลาย

“แย่แล้ว”

หลี่มู่ที่โจมตีเพียงครั้งเดียวก็สำเร็จพลันนึกขึ้นมาได้ว่าโลลิน้อยหมิงเยวี่ยยังยืนอยู่ริมทะเลสาบ และต้องการการปกป้อง

ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ นางที่ไม่มีพลังในการปกป้องตัวเองแม้แต่น้อยอันตรายเกินไป

แต่ว่าเมื่อหันไปดูเขาก็โล่งใจ

เพราะขอทานเฒ่าและสุนัขสีน้ำตาลพานางออกมาจากเขตอันตรายแล้ว

สองคนหนึ่งหมาการจับกลุ่มที่สุดแสนจะมีเอกลักษณ์ยืนอยู่ไกลลิบ ไม่มีทางสะเทือนไปถึง

อีกทั้งในตอนนี้ดูไปแล้วขอทานเฒ่าก็เหมือนจะไม่มีแผนฉวยโอกาสช่วงวุ่นวายขโมยตัวหมิงเยวี่ยไปด้วย

เห็นตาเฒ่ากำลังมองหลี่มู่สู้กับเจียวด้วยแววตาเป็นประกาย

เห็นได้ชัดว่าเขากำลังรอ หากหลี่มู่ทำให้เจียวบาดเจ็บได้จริงๆ ไม่สิ ที่ดีที่สุดคือทั้งสองต่างบาดเจ็บหนัก เขาก็จะพุ่งออกไปแบ่งผลประโยชน์ เอาเลือดมาเล็กน้อย ท่าทางเหมือนนั่งดูพยัคฆ์สู้กันอย่างไร้ยางอายชัดๆ

‘ตาแก่นี่’

หลี่มู่สบถด่าในใจ

แต่ว่าอยู่ในการต่อสู้จะวอกแวกได้อย่างไร?

ครืน ตูม ตูม!

ท่ามกลางละอองหมอกถาโถมตลบอบอวล หางของเจียวราวกับแส้เพลิงมรณะสีดำจากนรก ในที่สุดก็คว้าโอกาสเอาไว้ได้ ฟาดมายังร่างของหลี่มู่เต็มแรง

หลี่มู่ราวกับลูกเบสบอลที่โดนไม้เบสบอลหวดเข้า ลอยไปเสียงดังอีกครั้ง

ครืน!

บนหุบผาถูกกระแทกเป็นหลุมใหญ่ยักษ์ลึกกว่าสามจั้งทันที

“แค่ก แค่ก…”

หลี่มู่ตัวฝังอยู่ในหลุม การปะทะอันรุนแรงทำให้แขนขาของเขาชา ตอนที่ไอเอ็นกระดูกทั่วร่างปวดระบม

ตูม!

หางของเจียวโจมตีมายังหุบผาอีกครั้งราวกับเงาตามตัว

หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง…

สัตว์ตัวนี้ท่าทางเหมือนจะฟาดให้หลี่มู่กลายเป็นหมูแผ่นคาหุบผา

ตึง ตึง ตึง!

หุบผาส่งเสียงสนั่นหวั่นไหวดังเลื่อนลั่น

ภายใต้พลังของเจียวยักษ์ตัวนี้ หุบผาสั่นไหวราวกับมนุษย์ที่รับการโจมตีไม่อยู่

หินผาก้อนใหญ่แต่ละก้อนๆ ร่วงลงจากหุบผา ประหนึ่งอุกาบาตพุ่งลงมาจากฟ้า ทั่วบริเวณน้ำตกระเกะระกะ ต้นไม้สูงเสียดฟ้าหักโค่นไปไม่รู้ต่อกี่ต้น

“พวกเราต้องไปช่วยไหม? ต้าหวง?”

ขอทานเฒ่าลูบคาง ท่าทีกังวลเล็กน้อย

“โฮ่ง”

สุนัขสีน้ำตาลตอบ

“คนอายุน้อยยังขาดประสบการณ์ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป เจ้าตัวเล็กนี่จะโดนสับเป็นหมูบะช่อเอานา” ขอทานเฒ่าพูด

“โฮ่ง” ต้าหวงบอก

“แต่ว่าในฐานะที่เป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดใต้สุริยันจันทราทั้งสอง หากข้าลงมือรังแกเจียวตัวน้อยที่ยังแปลงเป็นมังกรได้ไม่สำเร็จ จะเป็นการรังแกกันไปรึเปล่า?” เขาถามขึ้นอีก