จอมศาสตราพลิกดารา นิยาย บท 80
ProjectZyphon
“ข้า…” ขอทานเฒ่าอับจนคำพูดต่อไป โกรธจนอกแทบแตก พูดพลางกัดฟันกรอด “เห็นทีเจ้าจะเจ็บน้อยไป”
หลี่มู่ไม่สนใจ
เขาโคจร ‘วิชาก่อนกำเนิด’ เข้าสู่สภาวะกระตุ้น ปรับจังหวะการหายใจ พลังฟื้นฟูตัวเองที่น่ากลัวของหลี่มู่ปรากฏชัดเจน บาดแผลที่เลือดไหลรินแทบจะแค่ไม่กี่อึดใจก็สมานตัวดีแล้ว
พลังก็ฟื้นกลับคืนมาเยอะเช่นกัน
เขากัดฟันพลางกำด้ามกระบี่ ก่อนชักกระบี่ที่เสียบคาอยู่ในร่างออกมาทันทีอย่างใจเด็ดแล้วถือเอาไว้
เขาประเมินอยู่ครู่หนึ่ง น้ำหนักพอใช้ได้
กระบี่โบราณวัสดุคล้ายหินผาสีขาว มีรอยธรรมชาติเป็นทางๆ เหมือนลวดลายของหิน ตัวกระบี่สัมผัสแล้วอุ่นเหมือนหยกเนื้อดี คมกระบี่ดูแล้วก็คมกริบยิ่ง
‘กระบี่เล่มนี้ค่อนข้างประหลาด บางทีอาจจะฟันหนังของเจียวเข้า’
หลี่มู่ได้ความคิด
ภายใต้พลังฟื้นตัวของกายเนื้ออันน่ากลัว เลือดจากบาดแผลที่สะบักไหล่หยุดลงแล้ว
หลี่มู่กัดฟัน ใช้กระบี่ต่างดาบลงมืออีกครั้ง
และในตอนนี้เอง เจียวยักษ์สะบัดหัวมหึมาของมัน ดิ้นรนออกมาจากข้างหุบผาเช่นกัน
เกล็ดทั่วร่างมันหลุดร่วงไปไม่น้อย
โดยเฉพาะเขาบนหัวที่หักไปแล้วท่อนหนึ่ง มีเลือดไหลออกมาจางๆ ดูแล้วน่าสังเวชนัก
ในขณะเดียวกัน หลี่มู่ก็พุ่งมาสังหาร
ศัตรูเมื่อได้พบหน้า ต่างก็ยิ่งเพิ่มความเคืองแค้น
การต่อสู้ครั้งใหญ่เริ่มขึ้นอีกครั้ง
ครืน ตูม ตูม!
ฟ้าดินแหลกลาญ คลื่นน้ำซัดโหม
พวกขอทานเฒ่าคนอื่นๆ ยืนดูการต่อสู้อยู่อีกฝั่งหนึ่ง ดูกันอย่างที่เรียกว่าอึ้งตาค้าง
อีกายักษ์บินหมุนวนอยู่กลางท้องฟ้า โฉบลงมากระแทกก้อนหินหลายก้อนบนพื้นออกไป
จากนั้นเสียงครางแผ่วเบาก็ดังออกมาจากซอกหิน
นักพรตตาบอดคลานออกมาจากกองหินนั้น
ที่แท้เขายังไม่ตาย
แต่ว่าสภาพน่าอนาถ เลือดท่วมร่าง ไม่ได้ดีไปกว่า ‘ใจมาร’ หลิงลี่เลย
อีกายักษ์ตัวนั้นเหมือนถูกเขาเรียกมา หลังจากนำเขาออกมาจากซอกหินก็คุ้มครองอยู่ข้างกายไม่ขยับไปไหน
เขาเบิกตามองการต่อสู้ที่อยู่ไกลออกไป
หลังจากนั้นหนึ่งก้านธูป
ครืน!
เจียวยักษ์กระแทกเข้ากับข้างหุบผาอย่างรุนแรงอีกครั้ง
ร่างมหึมาของมันประทับเป็นรอยลึกเหมือนเชือกที่หุบผา ฝังแน่นลงไปในนั้น มันหน้ามืดตาลาย มุมเขาหักไปอีกหลายซีก ขาคู่หน้าฉีกเป็นแผล แม้ดิ้นรนสุดชีวิตแต่ก็หลุดออกมาไม่ได้
ส่วนเสื้อคลุมชุดดำชุดนั้นที่โจวเข่อเอ๋อร์มอบให้หลี่มู่ก็ระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ปลิดปลิวไปในอากาศอีกแล้ว ทั่วร่างเขาแทบจะเปล่าเปลือยทุกส่วน
เนื้อตัวล่อนจ้อนอีกแล้ว
“ยอมไม่ยอม?”
เขาเหยียบไปที่หัวของมัน ชกไปหมัดแล้วหมัดเล่าพลางตวาดถามเสียงดัง
เจียวยักษ์ส่งเสียงร้องอย่างโมโห ต่อต้านอย่างบ้าคลั่ง
“ไม่ยอมใช่ไหม? เจ้าทำชุดข้าเสียหายไปสองชุดแล้ว…จะต้องชดใช้ข้า ข้าจะรีดเลือดเจ้าออกมาสักหน่อยก่อน”
หลี่มู่ตวัดกระบี่โบราณฟันไปที่หัวของเจียว
เคร้ง!
สะเก็ดไฟสาดกระจายไปทั่ว
กระบี่นี้ราวกับฟันไปบนเหล็กกล้า ฝ่ามือของเขาถูกสะเทือนจนชา
แต่ว่าหัวของเจียวก็เกิดเป็นรอยแผลยาวประมาณหนึ่งนิ้วมือ
ฉัวะ!
เลือดสาดกระจายออกมาจากแผล
เลือดสดพุ่งเข้าใส่หน้าหลี่มู่และอาบย้อมทั้งร่างเขา
พูดแล้วก็แปลก แค่บาดแผลเล็กๆ ยาวประมาณหนึ่งนิ้วมือเท่านั้น แต่เลือดพุ่งออกมากมายเหมือนกับก๊อกน้ำความดันสูง แทบจะในชั่วพริบตา หลี่มู่เหมือนถูกงมขึ้นมาจากสระเลือด ร่างเปลือยชุ่มโชกไปด้วยเลือดเจียว
ซ้ำยังมีเลือดเจียวบางส่วนกระเด็นเข้าไปในปาก
หลี่มู่กลืนมันลงไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
“เอ๋? หวานนี่?”
เขาตกใจเล็กน้อย
เลือดเจียวกลับมีรสหวานหอมเหมือนน้ำผึ้ง
“เลือดเจียวเชียวนะ…ของวิเศษ ไอ้เจ้าเด็กบ้านี่ช่างทำเสียของจริงๆ อาบร่างเสียเปล่าแล้ว” ขอทานเฒ่าที่คอยสังเกตการณ์อย่างเงียบๆ จากที่ไกลตาเขียวปัด
ส่วนสุนัขสีน้ำตาลราวเห็นเนื้อรสโอชาที่สุดในโลกหล้า มันเห่าออกมาก่อนจะพุ่งไปราวกับสายฟ้า
โจวเข่อเอ๋อร์ จอมเวทวัยกลางคน…และนักพรตตาบอดที่นอนใกล้ตายอยู่บนพื้นต่างใจหวั่นไหว
นี่คือเลือดเจียวเชียวนะ
เลือดเจียวที่มีพลังราวโชควาสนา
ลมหายใจของทุกคนกระชั้นถี่
ตอนนี้เอง มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่เกิดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมศาสตราพลิกดารา