เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 50

ตอนที่ 50 ร้องไห้ทำไม2

เธอเดินไปพลางหัวเราะอย่างยั่วยวน น้ำเสียงน่ารักพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ “ประธานเป่หมิง คุณนี่นิสัยไม่ดีจริงๆเลย เรียกฉันมาหา แล้วมีผู้หญิงอีกคนอยู่ในห้องได้ยังไง”

กู้ฮอนไม่พอใจที่ถูกผลักออกไป เธอกระแทกประตูปิดเสียงดัง‘ปัง’ ด้วยความโมโห

สายตาของเป่หมิงโม่เหลือบมองใบหน้าโกรธของกู้ฮอน

ผู้หญิงคนนี้รู้สึกยังไงก็แสดงออกมาทางสีหน้าตลอดเลยจริงๆ

รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนมุมปากเขา “ไม่ต้องไปสนใจเธอ เธอคือสาวใช้น่ะ”

สาวใช้

กู้ฮอนทำตาโต เปลวไฟเริ่มปะทุออกมา

“อ๋อ ที่แท้ก็เป็นสาวใช้นี่เอง” ผู้หญิงผมสีน้ำตาลยิ้มน่ารัก มือสวยที่ทาเล็บหลากสีโอบเข้าที่ไหล่ของเป่หมิงโม่ “ฉันนึกว่าประธานเป่หมิงอยากเล่นเกม3*Pซะอีก ฮาฮาฮา……”

3*P

ใบหน้าขาวของกู้ฮอนมีรังสีสีเขียวลอยออกมา

ตอนนี้ ดูเหมือนเธอจะเริ่มเข้าใจสิ่งที่ผู้หญิงผมสีน้ำตาลหมายถึงแล้ว……

ผู้หญิงผมสีน้ำตาลยิ้มพลางยืนขึ้นเข็นวีลแชร์ของเป่หมิงโม่

“ประธานเป่หมิง ไปห้องไหนดีล่ะคะ”

“ตามใจเลย แค่เป็นที่นี่ ผมก็ได้ทั้งนั้น” น้ำเสียงของเป่หมิงโม่เย็นชาเหมือนเคย แต่สายตาคมนั้นจ้องใบหน้าของกู้ฮอนอย่างไม่วางตา

“ในนี้……” ผู้หญิงผมสีน้ำตาลเหลือบมองกู้ฮอนด้วยความโกรธ จากนั้นก็หันกลับมา ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ “ฉันไม่มีปัญหาอะไรนะ ขอแค่ประธานเป่หมิงมีความสุขก็พอ”

พูดจบ ผู้หญิงผมสีน้ำตาลก็ยิ้มแล้วเดินไปอยู่ตรงหน้าเป่หมิงโม่

ริมฝีปากแดงอวบอิ่มยิ้มอย่างมีเสน่ห์

จากนั้น จากนั้นก็เริ่มถอดเสื้อออก……

กู้ฮอนมองสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างไม่น่าเชื่อ

มือข้างตัวกำหมัดแน่น

จนผู้หญิงผมสีน้ำตาลถอดเสื้อผ้า เหลือเพียงชุดชั้นในชิ้นสุดท้าย ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหวและตะโกนออกมา——

“เป่หมิงโม่ นี่คุณหมายความว่ายังไง”

ผู้หญิงผมสีน้ำตาลตกใจกับเสียงตะโกนเมื่อครู่เล็กน้อย มือที่กำลังจะถอดเสื้อชั้นในค้างอยู่กลางอากาศ มองไปที่เป่หมิงโม่อย่างลังเล

ดวงตาสงบของเป่หมิงโม่ไม่มองกู้ฮอนแม้แต่น้อย เขาพูดต่อว่า “ไม่ต้องสนใจเธอ ต่อเลย”

ผู้หญิงผมสีน้ำตาลพยักหน้า นิ้วเรียวดึงเสื้อชั้นในออก

เผยให้เห็นหน้าอกอวบทั้งสองข้าง

ผู้หญิงที่ยืนอยู่มุมห้องทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เธอวิ่งไปผลักผู้หญิงผมสีน้ำตาลออกอย่างรวดเร็ว ยืนอยู่หน้าเป่หมิงโม่ด้วยความโกรธอย่างสุดขีด

“เป่หมิงโม่ นายมันคนเลว ขาเป๋ขนาดนี้ยังจะคิดหื่นกามอีกหรือ”

“หื่นกาม” คิ้วสวยของเขาเลิกขึ้นเล็กน้อย มุมปากของเขายิ้มอย่างไม่ใส่ใจ “กู้ฮอน ฉันก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งนะ มีความต้องการเหมือนกัน ถ้าไม่เรียกหล่อนมา งั้นเธอมาแทนไหม”

พอพูดจบ เห็นได้ชัดว่าดวงตาสีดำคู่นั้นกำลังหัวเราะเยาะเงียบๆอยู่ หัวใจของเธอบีบรัดแน่น

“……อะไร ให้ฉันไปแทนอะไร” ปากของเธอสั่นเบาๆ

ไม่เข้าใจหัวใจตัวเองจริงๆ ว่าทำไมมันบีบแน่นจนเจ็บปวดขนาดนี้

เป่หมิงโม่ยิ้มชั่วร้ายที่มุมปาก “เธอก็เห็นแล้วนี่ วันนี้ฉันต้องการผู้หญิง”

กู้ฮอนรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกระแทกเข้ามาที่หัวใจ แล้วก็เริ่มรู้สึกถึงความเจ็บปวด