จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1932

หมังเซิงตะโกนทันที "ขัดขวางมันเร็วๆ!"

"พวกเราต้องปกป้องหลินชางฉองให้ได้ เขาคือความหวังเดียวของหมื่นจักรวาล!"

สีหน้าของมหากษัตริย์ทุกคนเคร่งขรึมมากๆ

แม้แต่มหากษัตริย์เทียนเจี้ยนที่มีชื่อเสียงด้านการโจมตี แต่เขาก็โดนเทียนเต้ากลืนกินเข้าไป แต่เทียนเต้าไม่ได้บาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว

นี่คือครั้งแรกที่พวกเขารู้สึกว่าพลังของตัวเองไม่ได้แข็งแกร่งอะไรเลย

"ถ้าอยากจะขัดขวางเขา ก็ห้ามใช้พลังของเขา เพราะเขาเป็นเทียนเต้า และพลังที่พวกเราฝึกฝนอยู่นั้น เป็นพลังที่มาจากเขา"

คนที่พูดคือมหากษัตริย์เทียนโจ้ว เมื่อก่อนเขาเคยเป็นทาสรับใช้ของเทียนเต้า เขารู้จักเทียนเต้ามากกว่าคนอื่นๆ

มหากษัตริย์เทียนมิ่งพยักหน้า "ใช่แล้ว ห้ามใช้พลังที่มาจากเขา"

"พวกเราใช้ได้แค่พลังของตัวเองเท่านั้น"

"ฉันติดตามเทียนเต้าและทำเรื่องผิดมาเยอะ ตอนนี้ก็ให้ฉันออกมาต่อสู้เพื่อไถ่บาปก่อนก็แล้วกัน!"

มหากษัตริย์เทียนมิ่งหัวเราะออกมา พลังจิตวิญญาณพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา มีจิตวิญญาณที่ใหญ่มากๆพุ่งโจมตีใบหน้าอันใหญ่ทันที

"ฮ่าๆๆ ด้านในจิตวิญญาณของแก ฉันมองเห็นชีวิตที่มีสีสันของแก ฉันชอบอาหารแบบนี้มากๆ"

"พุ่งมาเยอะหน่อย พุ่งเข้ามาเยอะๆหน่อย!"

เขาหยุดการโจมตีโลกชางฉอง และหันหน้ากลับไปกลืนกินมหากษัตริย์เทียนมิ่ง

ตูม!

ในขณะที่จิตวิญญาณของมหากษัตริย์เทียนมิ่งกำลังจะเข้าใกล้ใบหน้าอันใหญ่ จู่ๆก็เกิดเสียงดังสนั่นทันที

พลังอันน่ากลัวทำให้หมื่นจักรวาลสั่นสะเทือน ดวงดาวที่อยู่ข้างๆโดนระเบิดจนแตกเป็นเสี่ยงๆ

ใบหน้าอันใหญ่ของเทียนเต้าตะโกนด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว "ไม่นะ!"

ใบหน้าอันใหญ่โดนแรงระเบิดจนหายไป ผ่านไปชั่วครู่ มันก็รวมตัวกันอีกครั้ง

สีหน้าของมหากษัตริย์ทุกคนแสดงความโศกเศร้าออกมา

"เทียนมิ่ง ระเบิดจิตวิญญาณของตัวเอง!"

"ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หมื่นจักรวาลแห่งนี้ก็จะไม่มีเทียนมิ่งอีกแล้ว!"

ระเบิดจิตวิญญาณ มันคือการหายไปจากหมื่นจักรวาลเลย ไม่สามารถกลับชาติมาเกิด มันคือการสูญสลายอย่างสิ้นเชิง

"เทียนมิ่ง"มหากษัตริย์เทียนโจ้วหัวเราะเสียงดังออกมา เขารู้สึกโศกเศร้ามากๆ

เมื่อก่อน เขากับเทียนมิ่งต่างเป็นทาสรับใช้ของเทียนเต้า สุดท้ายแล้วพวกเขาตายด้วยน้ำมือเจ้านายของตัวเอง

"อมิตาพุทธ!"

หมิงหนีพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ "โยมเทียนมิ่ง เข้าใจแล้ว"

"สมควรตาย พวกแกทั้งหมดสมควรตาย!"

เทียนเต้าที่โดนจิตวิญญาณระเบิดจนได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้มันบ้าคลั่งแล้ว จู่ๆมันก็ไม่สนใจอะไรเลยและพุ่งไปยังโลกชางฉอง

"พลังจิตวิญญาณสามารถทำให้มันบาดเจ็บได้!"จู่ๆหมังเซิงก็ตะโกนออกมา

สีหน้าของหมิงหนีนิ่งสงบมากๆ "ไม่ใช่ พลังจิตวิญญาณไม่สามารถทำให้มันบาดเจ็บได้ จำเป็นต้องมีพลังจิตวิญญาณที่เยอะมากๆ"

ไม่มีใครเอ่ยปากพูด พลังจิตวิญญาณที่เยอะมากๆนั้นจำเป็นต้องระเบิดตัวเองเท่านั้น

ถึงแม้พลังจิตวิญญาณของทุกคนรวมกัน ก็ไม่สามารถเทียบกับการระเบิดพลังจิตวิญญาณของมหากษัตริย์คนหนึ่งได้

อย่างไรก็ตาม คนต่อไป คือใครกันแน่?

มหากษัตริย์เทียนโจ้วหัวเราะออกมา "ถึงเวลาของฉันแล้ว"

"ทุกท่าน ชาตินี้มีโอกาสได้สู้กับสวรรค์ ฉันรู้สึกพอใจมากๆแล้ว!"

"ฉันขอไปก่อนก็แล้วกัน!"

"มาเลย!"

มหากษัตริย์เทียนโจ้วระเบิดพลังจิตวิญญาณของตัวเอง และหยุดการเคลื่อนไหวของเทียนเต้า

"เทียนโจ้วกับเทียนมิ่งจากไปก่อนแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาของพวกเราแล้ว!"

มหากษัตริย์เสน่หากับมหากษัตริย์อำมหิตเดินออกมา

ทั้งสองคนสบตากันและหัวเราะออกมา เสียงหัวเราะดังสนั่นไปทั่วหมื่นจักรวาล

พลังจิตวิญญาณ เป็นพลังเพียงอย่างเดียวของนักบำเพ็ญเซียนที่ไม่ได้มาจากพลังของเทียนเต้า

"ได้สู้กับสวรรค์ ฉันเต็มใจมากๆ!"

"ถึงเวลาของพวกเราแล้ว!"

มหากษัตริย์มังกรฟ้าเดินออกมาอย่างช้าๆ

มหากษัตริย์เต่ามังกรก็เดินออกมาอย่างช้าๆเช่นกัน

"ไม่จริง พวกแกคิดจะทำอะไรกันแน่! พวกมดตัวเล็กๆอย่างพวกแกบ้าไปแล้วเหรอ!"