จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 106

บทที่ 106 ไปส่งมอบด้วยตนเอง

หลี่โม่ส่ายศีรษะ ดูรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ในโชว์รูม แล้วกล่าวว่า “ไปเถอะ พวกเขาไม่ต้อนรับพวกเรา”

“ไม่ต้อนรับ?” ฉินลั่วลั่วกล่าวด้วยความประหลาดใจ

มองพนักงานขายสาวที่บ้าอำนาจแวบหนึ่ง ก็สามารถรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

“สวัสดีค่ะ วันนี้ฉันได้นัดดูรถ รบกวนคุณช่วยติดต่อผู้จัดการให้ที”

ฉินลั่วลั่วกล่าวด้วยความไม่พอใจ พยายามข่มอารมณ์ตนเอง

“นัดอะไร? วันนี้ไม่มีนัด รีบออกไปให้พ้น สองคนยังเสแสร้งอีก แล้วยังมีอะไรคุณหลี่ พวกคุณเป็นพวกไอ้โง่เหรอ?” หวางม่านม่านด่า

สาเหตุคือวันนี้ เธอถูกลูกค้ารายใหญ่หลอกให้รอเก้อ

ตกลงกันแล้วว่าจะเป็นคู่นอนกับลูกค้านั้นคืนหนึ่ง หลังจากที่หวางม่านม่านไปนอนกับลูกค้าคนนั้นแล้ว ลูกค้าก็กลับลำ!

“คุณ!” ฉินลั่วลั่วรู้สึกโมโหมาก

หลี่โม่แตะที่ไหล่ของเธอแล้วกล่าวว่า “ช่างเถอะ พวกเราไปโชว์รูมข้าง ๆ”

ฉินลั่วลั่วกระทืบเท้าอย่างแรง

ทั้งสองคนหันหลังเตรียมตัวเดินออกไป ใครจะไปคิดว่าหวางม่านม่านยังไม่รามือ กล่าวประชดว่า “ฮ่า ๆ ไม่มีเงินแล้วยังมาซื้อรถอีก ช่างเป็นยาจกเสียจริง”

“ใช่ ทันทีที่เขาเดินเข้ามาฉันก็รู้ว่าคนจนมาเพียงเพื่อดูรถเท่านั้น จากนี้ไปเราต้องติดป้ายที่ประตูโชว์รูมของเรา พวกสุนัขจน ๆไม่อนุญาตให้เข้า”

มีพนักงานขายชายคนหนึ่งเดินเข้ามาสมทบ เพื่อเอาใจหวางม่านม่าน เขาจึงพูดเยาะเย้ยตาม

เมื่อหลี่โม่ได้ฟังประโยคนี้ เขาหยุดเดิน ใบหน้าเคร่งขรึม

เขากล่าวกับฉินลั่วลั่วว่า “ซื้อโชว์รูมนี้ แล้วก็ไล่พนักงานพวกนี้ออก อีกอย่าง แจ้งโชว์รูมขายรถยนต์ 4S ทั้งหมด ไม่ให้รับพวกเขาเข้าทำงาน! ส่วนเรื่องเงินถึงเวลาแล้ว ผมจะโอนให้ท่านเทียนของพวกคุณเอง”

หลี่โม่โกรธแล้ว

ผลลัพธ์กระทบร้ายแรงมาก

แต่หลังจากที่เขาพูดประโยคนี้ ทำให้หวางม่านม่านกับพนักงานขายชายหัวเราะเยาะเสียงดัง

“แม่งฉิบ! พวกคุณสองคนยังเสแสร้งอีก? เป็นนักแสดงเหรอ! ยังจะซื้อโชว์รูม 4S ของพวกเรา? ”

หวางม่านม่านเอามือกอดอก เผยให้เห็นหุ่นที่ดีของเธอ เขามองไปที่หลี่โม่อย่างประชดประชัน แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า “เศษขยะอย่างคุณ จะให้โชว์รูมขายรถยนต์ 4S ทั้งหมดไม่รับพวกเราเข้าทำงาน หรือคุณคิดว่าตนเองเป็นลูกอภิมหาเศรษฐีเหรอ!”

หวางม่านม่านหัวเราะ นี่มันเป็นหมางี่เง่าอะไร ถึงกล้าพูดจาโอ้อวดใหญ่โตเช่นนี้ได้!

พนักงานขายชายก็ด่าตามเธอ ฮ่า ๆ “พวกคุณสองคนรีบไสหัวออกไป จะเสแสร้งอะไรอีก!”

ในที่สุด

ฉินลั่วลั่วทนไม่ไหวแล้ว สีหน้าเคร่งขรึม ชี้ไปที่พนักงานขายสองคนนั้นแล้วกล่าวว่า “พวกคุณบังอาจ คุณหลี่ไม่ใช่คนที่คนอย่างพวกคุณมาดูถูกได้น่ะ!”

หลี่โม่ก็ส่ายศีรษะอย่างจำใจ คนสองคนนี้ เป็นคนที่ชอบดูถูกคนอื่นจริง ๆ!

ตนเองเป็นใคร?

เขาเป็นถึงนายน้อยของสำนักหลงเหมิน!

ครอบครองทรัพย์สมบัตินับไม่ถ้วน!

แค่สมบัติสิทธิ์ระดับ F ของสำนักหลงเหมิน ก็สามารถซื้อสำนักงานใหญ่ของเมอร์เซเดส-เบนซ์ ได้แล้ว!

เมื่อหวางม่านม่านได้ยินฉินลั่วลั่วพูด เธอก็ปิดปากและหัวเราะ พร้อมกับขมวดคิ้วและกล่าวว่า “เฮ้ น้องสาว เขาให้เงินคุณเท่าไหร่ คุณถึงได้ช่วยเขาแสดงอย่างจริงจังขนาดนี้ ฉันจะเพิ่มเงินให้เป็นสองเท่า คุณเปิดเผยตัวตนของเขาออกมาให้หมด”

เมื่อเธอพูดจบลง

เพียะ!

ฉินลั่วลั่วเดินก้าวไปข้างหน้า ใช้มือตบไปที่ใบหน้าของหวางม่านม่าน แล้วด่าว่า “บังอาจ คุณนี่สมควรตายจริง ๆ!”

ชั่วพริบตาเดียว

หวางม่านม่านตกตะลึง จับแก้มตนเองที่แดงขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอจ้องมองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาเหลือเชื่อ

ผ่านไปสักครู่ใหญ่ เธอถึงได้สติขึ้นมา เธอตะโกนอย่างตกใจ “คุณกล้าตบฉัน รู้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน? มันคือโชว์รูม 4S !”

หวางม่านม่านอับอายและโกรธมาก กำลังจะตบคืน

มีเสียงตำหนิอย่างรุนแรงดังขึ้น “มีเรื่องอะไร ทำไมถึงได้เสียงดังขนาดนี้ จะขายรถอีกไหม? ”

มีชายวัยกลางคนหัวล้านเดินเข้ามา เขาสวมแว่นตาขนาดเล็ก หน้ามันเยิ้ม แค่ดูแวบเดียวก็รู้ว่าเขาคือลุงหื่นวัยกลางคน

“ผู้จัดการส้ง ในที่สุดคุณก็มา คณดูใบหน้าของฉันสิ ถูกคนชั้นต่ำคนนี้ตบ!”

หวางม่านม่านบิดเอวของเธอแล้วเดินไป ออดอ้อนและกระทืบเท้าแล้วกล่าว

ผู้จัดการส้งมองไปที่ใบหน้าของหวางม่านม่าน แสดงให้เห็นว่าเจ็บปวดใจ

แต่ว่า มันไม่ใช่จังหวะที่จะโอ๋ เขาแสดงสีหน้าจริงจังขึ้นมาทันที กล่าวด้วยเสียงเย็นชาและชี้ไปที่ฉินลั่วลั่วว่า “คุณเป็นใคร กล้ามาตบตีคนที่โชว์รูม 4S ของพวกเรา พนักงานรักษาความปลอดภัยล่ะ!”

หวางม่านม่านคือชู้รักของเขา ทั้งสองคนแอบออกไปเปิดห้องอยู่บ่อย ๆ

เมื่อเห็นหวางม่านม่านถูกตบ ในใจของผู้จัดการส้งรู้สึกโกรธมันก็เป็นเรื่องธรรมดา

หวางม่านม่านชี้ไปที่หลี่โม่ แล้วกล่าวว่า “ยังมีเขาอีกคน ไอ้ยาจกนี้ ไม่มีปัญญาซื้อรถ ยังจะมาล้อเล่นกับพนักงานขายอย่างพวกเรา ผู้จัดการส้ง คุณต้องจัดการขั้นเด็ดขาดกับคนเลวพวกนี้น่ะ!”

ขณะเดียวกัน ในโชว์รูม 4S มีหลายคนที่มาดูรถพวกเขาก็เดินมาเพื่อมุงดูเหตุการณ์

ทุกคนพูดถึงเรื่องนี้ แล้วชี้ไปที่หลี่โม่

“ฮ่า ๆ ไม่มีเงิน ยังจะกล้ามาดูรถที่โชว์รูมเมอร์เซเดส-เบนซ์ 4S ถูกเปิดเผยแล้วก็ยังดื้อด้านอีก น่าอับอายจริง ๆ!”

“น่าขำเสียจริง ๆ ดูว่าเขาจะซื้อโชว์รูมนี้อย่างไร”

“อั้ย ไอ้โง่พวกนี้มันมาทุกปี ปีนี้มาเยอะเป็นพิเศษ”

ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนโจมตีหลี่โม่ต่าง ๆ นานา หลายคนไม่พอใจ จึงได้พูดจาไม่น่าฟัง

หวางม่านม่านกับผู้จัดการส้งฟังเข้าใจ

ทันใดนั้น หวางม่านม่านชี้ไปที่หลี่โม่ และด่าว่า “ไอ้ยาจก นายจบเห่แล้ว!”

จริง ๆ ในโลกนี้ มีคนแบบนี้ได้ยังไง!

หวางม่านม่านโกรธจนเกือบเป็นบ้า

ผู้จัดการส้งขมวดคิ้ว เอามือไขว้หลัง แสดงถึงมาดของผู้จัดการ แล้วกล่าวกับหลี่โม่และฉินลั่วลั่วว่า “คุณสองคนรีบขอโทษพนักงานในโชว์รูมของพวกเรา ไม่เช่นนั้น…..”

“ไม่เช่นนั้นอะไร?”

ตอนนี้หลี่โม่สอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง เขามองไปที่ผู้จัดการส้งอย่างไม่แยแส

“ไม่เช่นนั้นผมจะแจ้งว่าพวกคุณมาหาเรื่องก่อกวน แจ้งตำรวจจับพวกคุณไป” ผู้จัดการส้งกล่าว

หลี่โม่ส่ายหัว มองไปที่ฉินลั่วลั่ว แล้วกล่าวอย่างเรียบ ๆ ว่า “แจ้งเจ้าของโชว์รูมนี้ ให้เขามาหาผม ผมให้เวลาแค่15นาที ถ้าเลย15นาทีไปแล้ว ยังไม่เห็นคน ก็ทุบทำลายโชว์รูมนี้!”

“ได้ค่ะ คุณหลี่”

ฉินลั่วลั่วพยักหน้า หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดโทรออกไปที่หมายเลขหนึ่ง

เมื่อผู้จัดการส่งเห็นเช่นนั้น ก็หัวเราะเยาะออกมาเสียงดัง “อะไรน่ะ? คุณยังจะให้เจ้านายผมมาที่นี่ แล้วยังจะทุบทำลายโชว์รูมของพวกเรา? แกเป็นโรคฝันกลางวันเหรอ ไอ้โง่!”

หวางม่านม่านที่อยู่ข้าง ๆ ก็หัวเราะเยาะเย้ยตาม แล้วยังด่าว่า “ช่างเสแสร้งเก่งจริง ๆ ”