จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 120

บทที่ 120 วันเกิดของพ่อตา

วันนี้เป็นงานวันเกิดของพ่อตาหลี่โม่กู้เจี้ยนหมิน

บ้านพี่รองตระกูลกู้ ได้มีเสียงตีกลองและฉิ่งเริ่มการเฉลิมฉลอง

ในบ้าน มีญาติพี่น้องมาร่วมวานกันเป็นจำนวนมาก บรรยากาศรื่นเริงมาก

ในตอนกลางวัน มีรถบีเอ็มดับเบิลยู X6มาถึงและค่อยๆ จอดอยู่หน้าบ้านของกู้ชิงหลิน

ฮั่วเจี้ยนเฟิงเปิดประตูรถและลงมา จัดการเครื่องแต่งกายที่เป็นชุดจีวอรายละเอียดชี่

นี่เป็นชุดใหม่ล่าสุดที่พึ่งวางขายในต่างประเทศ เป็นขุดเปิดตัวในงานมิลานแฟชั่นโชว์ เฉพาะชุดนี้ ในต่างประเทศราคาก็เป็นแสนแล้ว ถ้าซื้อในประเทศ ราคาจะสูงขึ้นหนึ่งเท่า

ดึงคอเสื้อ และยื่นแขนที่ใส่นาฬิกาโรเล็กสีทองขึ้นมา ฮั่วเจี้ยนเฟิงยิ้มออกมา

ถึงนาฬิกาโรเล็กจะไม่ถือว่าเป็นนาฬิกาที่ดีที่สุด แต่คนรวยในประเทศได้รับอิทธิพลจากฮ่องกง มาก เขาชอบนาฬิกานี้มากกว่าแบรนด์อื่น อาจจะไม่รู้จักปาเต็ก ฟิลีปป์ แต่จะดูออกว่าเป็นนาฬิกาโรเล็ก แน่นอน

ฮั่วเจี้ยนเฟิงที่พึ่งกลับมาจากต่างประเทศ เขาได้เตรียมการสำหรับวันนี้มาดีมาก การเลือกใส่นาฬิกายัง พิถีพิถันเลย

ฮั่วเจี้ยนเฟิงเปิดท้ายรถบีเอ็มดับเบิลยู  เอารังนกแดงออกรายละเอียดกระเพาะปลาและอาหารเสริมต่างๆออกมา อาหารเสริมพวกนี้นำมาเพื่อมอบเป็นของขวัญให้แม่ของกู้หยุนหลัน

ฮั่วเจี้ยนเฟิงเคยเป็นเพื่อนสมัยมัธยมปลายของกู้หยุนหลัน เขาแอบชอบกู้หยุรายละเอียดลันมาโดยตลอด หลังจากที่ฮั่วเจี้ยนเฟิงจบจากมัธยมแล้ว เขาได้ย้ายไปอยู่ต่างประเทศกับครอบครัว และเรียนหลักสูตรปริญญาสาขาการเงินที่ต่างประเทศ  และทำงานอยู่ที่ถนนวอลสตรีทอยู่หลายปี ตอนนี้ได้กลับมาทำงานในตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ของบริษัทการลงทุนติ่งซิน

บริษัทการลงทุนติ่งซินเป็นบริษัทดาวรุ่งน้องใหม่ด้านการลงทุนของเมืองฮ่าน ขณะนี้ได้ระดมทุนได้กว่าพันล้าน มีการพัฒนาอย่างก้าวกระโดด สิ่งเหล่านี้มีฮั่วเจี้ยนเฟิงอยู่เบื่อหลังทั้งหมด

หลังจากที่หลับมาจากต่างประเทศ ฮั่วเจี้ยนน้อกจากทำงานแล้ว ก็ไม่ได้ละทิ้งการติดต่อกับครอบครัวกู้ เขาได้ติดต่อกับแม่ของกู้หยุนหลันอยู่ คอยส่งของขวัญมาให้เป็นระยะๆ

ครั้งนี้การจัดงานวันเกิดของพ่อกู้หยุนหลังก็มีฮั่วเจี้นนเฟิงอยู่เบื้องหลังเหมือนกัน ถือโอกาสนี้เล่นงานหลี่โม่ และบังคับให้หลี่โม่และกู้หยุนหลันหย่ากัน

กู้หยุนหลันเป็นผู้หญิงที่สวยดั่งนางฟ้าของเมืองฮ่าน มีคนมากมายตามจีบเธอ

แน่นอนว่าฮั่วเจี้ยนเฟิงเป็นหนึ่งในนั้น

นึกถึงแผนของตัวเองที่ดำเนินไปอย่างราบรื่นนั้น ฮั่วเจี้ยนเฟิงขมวดคิ้วอย่างซะใจ และรีบเดินไปทางบ้านของกู้หยุนหลันอย่างเร็ว

บ้านของกู้หยุนหลันตอนนี้เต็มไปด้วยเพื่อนพี่น้องและญาติ พวกเขามองดูกู้เจี้ยนหมินที่ใช้ชีวิตตามปกติ

หลี่โม่ยืนอยู่ห้องนอนตัวเอง และมองไปที่เสื้อผ้าแต่ละตัวของตัวเอง ลังเลอยู่สักพัก และได้ตัดสินใจที่จะใส่เสื้อผ้าแฟชั่นจีวองชี่ตัวนั้น

เพราะเสื้อเอาไว้ใส่ วันนี้เป็นวันเกิดของพ่อตาด้วย จะต้องแต่งตัวให้ดูดีหน่อยจะให้ขายหน้าไม่ได้ และคำพูดของกู้ชินหลินที่พูดว่าจะแฉหลี่โม่ได้ลืมไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว

ก๊อก.... ก๊อก....

ฮั่วเจี้ยนเฟิงเคาะประตูบ้านกู้หยุนหลัน หวังฟางตกใจ เธอเดาว่าคงเป็นฮั่วเจี้ยนเฟิงมาถึงแล้ว และได้รีบพูดว่า“ หยุนหลัน รีบไปเปิดประตู น่าจะมีแขกมาแล้ว”

กู้หยุนหลันขมวดคิ้ว ญาติพี่น้องก็มาเกือบหมดแล้ว ตอนนี้น่าจะไม่มีใครมาเพิ่มแล้วนะ

เดินไปถึงประตูแล้วเปิดประตู เห็นฮั่วเจี้ยนเฟิงที่แต่งตัวอย่างเรียบร้อย กู้หยุนหลันนิ่งไปชั่วครู่ มองไปที่ผู้ชายที่ยื่นอยู่หน้าประตู รู้สึกคุ้นเคยแต่ก็รู้สึกแปลกหน้า

“คุณเป็นใคร?” กู้หยุนหลันถามไป

“ฉันเจี้ยนเฟิงไง ฮั่วเจี้ยนเฟิงที่อยู่ห้องเดียวกับเธอตอนเรียนมัธยมปลาย”

ฮั่วเจี้ยนเฟินพูดไปยิ้มไป เห็นใบหน้าที่สวยดั่งนางฟ้าของกู้หยุนหลัน ทำให้ฮั่วเจี้ยนเฟิงดื่มด่ำกับความสวยของเธอ

คนmujสวยแบบนี้ ทำไมถึงตกอยู่ในมือของคนไร้ค่าอย่างหลี่โม่?

หยุนหลันเธอรอฉันนะ เดียวฉันจะจัดการไอคนไร้ค่านี้ และทำให้เธอหลุดพ้นจากชีวิตที่ลำบาก!

ฉันคือซุนหงอคงที่มีเมฆวิเศษ！

ฮั่วเจี้ยนเฟิงตะโกนอยู่ในใจอย่างบ้าระห่ำ